Alle berichten van @Bertje

Japie vertelt: eindelijk gereset

resetWaar we het nog steeds over moeten hebben is chip-tuning. Zeker met de op poten zijnde chipplicht voor alle Nederlandse katten. Deze keer wil ik jullie eens snorhaarfijn de ongekende mogelijkheden van chip-tuning uit de doeken doen.

Zoals jullie de afgelopen keren hebben kunnen lezen, doet mijn chip gekke dingen. Het minuscule ding onder mijn jas kan op afstand het kattenluik besturen. Althans, daar lijkt het op. Want als ik op de stoel in de kamer lig, doet het luik klikklakklikklak. Dat is raar, want eigenlijk kan dat alleen als je er met je kop heel dicht bij staat. Mijn mens denkt dat het Sjaak is die met het deurtje speelt waar hij ook een sleutel van heeft uit de tijd dat hij hier in levende lijve in en uit banjerde. Volgens witjas is mijn chip van slag en moet deze gereset worden. Dat is onlangs gebeurd.

PAW-er app

resetOm jullie gerust te stellen, je voelt er helemaal niks van! Het enige wat je als kat moet doen, is rustig blijven zitten. Of liggen. Dus het kon prima terwijl ik toch al lag te dutten. Het echte werk wordt gedaan door de PAW-er app die Mo op haar telefoon heeft geïnstalleerd. Na het invoeren van wat gegevens waaronder mijn chipnummer zijn we er samen goed voor gaan zitten. Dat is het meest lastige deel van het traject, want welke optie kies je? Op dit moment heeft de PAW-er app acht keuzes:
1. Chipreset; de aanleiding om hier aan te beginnen
2. Muisradar; voor wie het muisvangen beter onder de poot wil krijgen
3. Snuggelmodus; handig voor katten die vaker op schoot willen liggen
4. Eetlustregelaar; werkt twee kanten op, minder of juist meer eten
5. Knuffelsensor; voor een overdosis aan kopjes geven
6. Slaapadjuster; speciaal voor katten als Kever, die midden in de nacht spiraal spelen
7. Speelactivator; zelfs de meeste luie types onder ons kunnen niet meer stil blijven zitten
8. Klauterregulator voor het purfectioneren van je klautertechnieken in bomen en krabpalen

Keuzestress

Het slechte meows is dat je maar één optie per keer kunt selecteren. Het goeie meows is dat je na drie licht en donkers opnieuw kunt kiezen. Mo vraagt wat ik wil. Luid en duidelijk miauw ik dat ik dolgraag sneller naar boven wil kunnen roetsjen voor de inspectie bij het ochtendgloren. ‘Oké, optie 1 dus,’ zegt ze, terwijl ze op bevestigen klikt. ‘Wat nou, optie 1,’ schreeuw ik, ‘ik bedoel nummer 8!’ Alsof ze me niet heeft gehoord, gaat ze verder. ‘Prima, dan doen we over drie dagen de eetlustregelaar.’ ‘Neehee, nummer 8, de klauterregulator, ’ tetter ik in haar oor, ‘wat snap je niet aan acht?!’ ‘Maar dat pretvet moet er echt af, Japie. Je hebt toch gehoord wat witjas zei. Dat het gevaarlijk is voor jouw gezondheid.’

Furrassing

resetDrie donkers later opent Mo de PAW-er app. Voordat ze op vier kan drukken zet ik pijlsnel mijn poot op het vakje met de door mij felbegeerde regulator. Het feest kan beginnen. Als een raket sjees ik mijn boom in tot bijna in de top. Naar beneden gaat veel soepeler. Wauw, wat een uitvinding. Meerdere keren per dag oefen ik en ik merk dat ik steeds sneller heen en weer kan. Na drie dagen ga ik demonstratief bij het weegapparaat zitten. Voordat Mo de PAW-er app kan veranderen, wil ik haar laten zien dat mijn gewicht is veranderd. Dat voel ik aan mijn buik. Ze is met stomheid geslagen. De eerste zes is veranderd in een vijf. Dat is purfect meows. Ik heb haar overtuigd dat we nummer 8 aan moeten laten staan. Vanaf nu ga ik iedere week op het weegding. Als furrassing laten de cijfers zien dat mijn pretvet smelt als sneeuw voor de zon. Over optie 4 wordt niet meer gemiauwd. Het luik doet overigens nog steeds klikklakklikklak.

Koppie van Japie

Bram weet iets over een struik

struikHoi lieve allemaal, het is zomer. De zon schijnt de hele dag en het is echt al kei warm buiten. Doen jullie allemaal voorzichtig met dees warmte. Dat je genoeg poeselimonade drinkt, veel dutjes doet binnen waar het koel is en niet te veel aktief bezig bent? Bertje’s poeselimonade is poesesoep of saus met ekstra water. Dit kan je dan gewoon lekker drinken. Het is ook voor de moeilijke drinkers onder ons. Soms wil ik ook niet drinken met dees heet weer en dan is Bertje’s limonade een goede oplossing want dan lust ik het wel.

Tuin

struik‘s Morgens is het nog lekker fris buiten en dan mag ik meestal de tuin. Dan kan ik me helemaal uitleven voordat het te heet wordt. Uitleven wil zeggen dat ik dan gek doe. Ik ga rennen en springen met meestal wat mauwtjes. Ook doe ik Mila vervelen. Het is plagen maar niet gemeen. Zij plaagt mij ook dus ik mag ook een beetje plagen. Afgelopen week, ik weet niet meer welke dag het was maar toen mocht ik ook naar buiten en toen wilde ik me ook uitleven. Alsof ik een kriebel in mijn billen had. Dat heb je soms wanneer je van de bak af komt. Dat je iets voelt aan je billen, of je denkt dat je iets aan je billen voelt waardoor je ineens van de bak af wilt springen en dan even moet rennen. Sommige noemen het ook wel eens de gloeiende vijf. Waarbij je vijf minuute lang even springt en gek doet als je van de bak komt.

Blaadjes

Dit had ik ook toen ik op die ochtend buiten was. Alleen had ik geen kriebel in mijn billen, ik wilde gewoon gek doen van binnen in mijn lijf. Het oer-gevoel was er weer. En nu wilde ik ook lekker oer doen. Ik was buiten en ik voelde van binnen dat ik iets nieuws en iets stoers wilde doen. Iets wat ik nog niet eerder gedaan heb. Ergens in klimmen. Nu heb ik binnen een krabpaal waar ik in kan klimmen dus klimmen kan ik maar ik heb het nog nooit buiten gedaan. En buiten heb ik geen krabpaal maar wat boome en struiken.
Vlak bij mijn bak heb ik een struik staan. Normaal komen daar keiveel bloeme in maar mijn vrouw heeft de struik geknipt. Nu heeft de struik alleen maar blaadjes. De struik is niet zo groot dus ik kan er makkelijk in. Dus dat is op de plenning. Ik ben oer en ik ga die struik in. Vanaf de achterdeur ren ik naar de struik toe om in een keer erin te springen. Maar voor de struik ga ik vol in de rem. Met mijn kop raak ik de struik aan. Ik ga eerst een kijken hoe ik er in moet. Het is namelijk een struik met keiveel blaadjes.

Klimmen

Mijn kop steek ik langs de blaadjes af de struik in om te zien waar de takjes zijn. Dan volgt mijn lijf. Mijn voorpoten zet ik als eerst op een takje maar dan. Hoe krijg ik mijn kont struikomhoog. Terwijl ik zo sta te denken krijg ik een idee. Ik kan springen. Dus ik hup mijn kont in de wiebel houding. Ik schud mijn billen van links naar rechts en terug. En dan richt ik op waar ik moet komen. Een, twee, hoppa! Ik spring en ik hang half in de struik want mijn achterpoote zijn vergeten om de tak te pakken terwijl mijn voorpoote al verder zijn. Ik probeer met mijn achterpoote bij te krabbelen maar het lukt niet. Mijn billen zijn te zwaar. Dus ik laat me zakken. Dan ga ik het nog maar een keer proberen want nu lukt het wel. Dat moet gewoon.
Dus ik maak me klaar. Zet mijn billen in de houding en wiebel een paar keer tot ik durf te springen, en dan, hoppa! Weer een sprong en nu hang ik weer half in de struik. Folgens mij spring ik niet hard genoeg. Maar mijn voorpoote hebben een tak vast en nu krabbel ik met mijn achterpoote al wat ik kan de tak op. Na een paar minuute klimmen is het me gelukt. Ik sta in de struik en ik ben zo blij en trots dat het me gelukt is dat ik ineens gewoon een keiharde mauw los laat. Dees komt van diep van binnen, dat iedereen weet: Brammie is oer en het is hem gelukt! Trots ben ik zeker en ik blijf even trots in mijn struikje zitten totdat ik er genoeg van heb. Daarna ben ik naar binnen gegaan om te dutten want klimmen is best zwaar werk. Zeker in een struikje.

Waarom geestelijk gezond ook een gezond is

geestelijk gezondHet is nou al weer een poos na mijn moeilijke tijd, waarin ik steeds naar de dokter moest. In een taksie. Maar nou niet meer, en nou moet ik beter worden in mijn gezond.

Geestelijk

Gezond dat is het gezond van je lichaam. Het is ook je geestelijk gezond. Van vroeger toen ik nog op straat moest leefe heb ik angstklachten. En eerlijk waar als je steeds in een taksie moet of de dokter komt bij je thuis, dan heb je meer van dat bange in jezelf.
Dus dat heb ik nou.
Dat ik weer sneller en langer bang ben.

Bang

Mijn vrouw kwam een keer de kamer in het was ochtend en net toen presies toen was er een grote auto in de straat. Dus mijn angstgefoel zei Bert het is een taksie straks moet je mee. En ik was helemaal bang meteen. Ik ging achter het gordijn me verstoppen en mijn vrouw zei Bertje toch en toen deed ik keihard blaase.
Dus ik was heel bang. Nadenken dat kon ik niet meer.
Pas later in de afond durfde ik weer van achter het gordijn. Ik kon een zachte knuffel aan. Ik kon ook wat eete. Daarna sprong ik op het krukje bij mijn vrouw haar werktafel en daar heb ik geslapen.

Een paar dagen later kwam het angstgefoel weer, ik weet geeneens meer waardoor. Ik weer achter het gordijn en niks durfen. En dan langzaam weer in de huiskamer komen voor knuffels en eete, daarna op het krukje. Toen heb ik ook op bed geslapen, wegens dat ik dan saame ben en ik heb zo steun aan mijn vrouw.

Eerlijk

Dus daar wil ik heel eerlijk ofer vertellen dat geestelijk gezond ook tijd nodig heeft om beter te worden. Je weet nooit presies hoe het moet maar foor mezelf weet ik nou dat ik rust nodig heb en zachte knuffels als ik ze weer aan kan, en ook lekker eete. En dat mijn vrouw dan gewoon doet, en dat doet ze, dan weet ik diep in mijn angstgefoel ik kan weer wat gaan durfen en dat doe ik dan.

Loesje vertelt over twee diejagnoosie

diejagnoosieLieve allemaal hier ben ik weer van mij eigen want tijd gaa heel feel snel. Allereers wil ik heel feel dank wel zegge en het is van mij hart. Iedereen heb zofeel lief ge-ree-aa-geer op onse Paas-Hoedjessjoow. Toen ben ik mij heele dag emoozieooneel gewees. Jij ben er zofeel lang mee beesig, maar assie foel Iedereen begrijp jou liefde dan wor jou hart heel feel geraak. Zoies mag u egt van mij eigen aanneeme.

Niesen

Maar er was meer en nu kom het. Eers kwam mij Bert uit ze ziekewet. Hij zeg Loes, ik ben er weer want mij gezond heb ze eigen hessteld. Toen was ik zofeel blij want assie eerluk ben, Iedereen mis mij Bert. En selluf vin ik, wat is mij verkering zonder mij Bert?
Maar terwijl jij heel feel ferliefd lig te rolle van jou geluk, zeg mij vrouw inees Loes wij moet diagnosenu praate. Dan kan jij op jou poot naa telle, zoies beteeken nie feel goeds! Zij zeg Loesje, jou niese wor weer stees erger. Jij nies nu bijna jou heele dag, zo kan jij nie ferder. Wij gaa naa jou dokter foor kontroole. Daar lig jij dan met jou leefeswerk nog omhoog van jou rolle. Mij peettante Marian kwam en ik kreeg knuffels. Maar toen moes ik in mij mand. Ik zeg u eerluk, ik vin er niks aan. In mij fertrouwe wil ik wel zegge, niese is nie fijn en ik had heel feel snotneus. Jij denk assie er selluf niks nie van laat merke dan heb jou vrouw het nie in ze gaatje. Maar mij vrouw zeg Loes, jij houw mij nie foor jou lapje…

Foele

Bij mij dokter was moeiluk. Mij dokter dee foele aan mij leefeswerk. Zij zeg; Loes ze leefeswerk zit losjes. Zij is nie uitgedroog. En ik moes op zo een weegding, zij zeg: Loes ze sijfer is fijfetwinnig gram minder. Selluf vin ik zoies zeg jij nie en toen heb ik van mij eigen zo een heele klodder snot op ze taafel gegooid. Het was mij stille prootes! Mij dokter gaf mij eigen een heel feel lange prik en het was met antibiootie. En ik kreeg ook mij prik weeges onsteeking van mij neus en boofeste lugtweg.
Jij moet zofeel goed oplette wat jou dokter allemaal zeg en doe. Want zij zeg wel het is foor jou gezond, maar zij kan mij eigen nog feel meer fertelle! Toen mog ik weer mee naar mij eigen huis, Saame met mij vrouw maar ik moes feel bijkoome. En jij denk dattie alles heb gehad en dat jou leefe veilig is. Maar mij peettantes kwam stees trug en ik moes iedere keer mee. Jij fraag jou eigen af, waarom gaa zij nie Saame naar mij dokter, assie zo graag gaa. Maar mij vrouw zeg Loes het is foor jou mij lieve meisje. Dattie kan hesstelle van zofeel niese. Toen wer ik wel emoozieooneel…

diagnoseKwaalieteit

Deze week kwam mij peettante wéér. Mij vrouw zeg Loes jij krijg jou fierde en jou laaste prik, jou kontroole en evaluuwaazie. Maar ik wilde niemeer mee en ik dee mij eigen ferstoppe. Mij vrouw ken mij eigen zofeel goed dus met heel feel van mij teegezin ging in tog in mij kooi.
Mij vrouw heb heel feel goed met mij dokter gepraat en zij heb het mij eigen uitgeleg. Mij vrouw zeg: Loes deze informaazie is belangrijk foor jou letters. Ik doe het u nu fertelle maar u moet goed oplette. Van mij eigen heb ik twee diejagnoosie. Mij kwesbaare nier en mij groonies niese. Maar het is ook mij dielemma. Mij antibiootie help mij eigen foor minder niese maar het is heel feel slecht foor mij kwesbaare nier. Dan moet jij baalanseere zeg mij vrouw, dattie in jou eefewigt blijf. Maar zij zeg ook, Loes jou kwaalieteit van jou leefe staa alteit foorop nummer één. En jij moet komfortaafel leefe want jij ben ook nog eens seeniejorpoes. Hoop dat u het begrijp want het is moeilukke informaazie.
Selluf vin ik, kwaalieteit van mij eete is belangrijk en kwaalieteit van mij verkering. Assie die baalanseer kom alles goed. Dan foel jou hart geluk en kan jij komfortaafel leefe. Maar ik doe nu minder niese en ik dee renne. Wel twee meeter zeg mij vrouw…

Dank u wel,

Loesje

diasgmoseAanvulling mevrouw Loes
Loes heeft de afgelopen week een 4-daagse antibiotica kuur gehad per injectie (om de dag); de Albipen LA Ampicilline. Ze kreeg ook eenmalig een injectie met een ontstekingsremmer: Metacam. Deze heeft ze daarna nog 5 dagen in vloeibare vorm moeten herhalen. Loes heeft het fantastisch gedaan, ik ben heel trots op haar.
Verder willen Loes en ik de peettantes van Loes heel erg bedanken. Zij staan altijd voor Loes klaar. Dat is goud, dank jullie wel.

Mila stelt zich voor: wie is zij

MilaDit is spannend. Prrr… Ik geef een kopje. Wat ga ik vandaag allemaal doen? Oh nou zie ik het. Ik ben voor het eerst op de grote blog waar iedereen elkaar al kent. Wat zeg je Bram? Ik mag ook? Ojee. En nu? Voorstellen, ja dat is goed. Hier komt het dan.

Voorstellen

Hallo allemaal, wat is het toch spannend om voor het eerst op een blog te zijn. Nu weet ik dat mijn broer Bram het al een tijdje doet maar ik heb het nog nooit gedaan. Mamavoelens!! Jij bent er ook! Mijn liefste mama, ik geef je heel veel neusjes en een likje. Wat ben ik blij dat ik jou hier zie. En Dorus, de stoere ammerdammer katermans, wat leuk!! Oja voorstellen.

Mijn naam is Mila en ik ben een poesemeisje. Mijn verhaal begint in de zomer van het jaar 2012. Het is halverwege Augustus en het is lekker weer. De zon schijnt zachtjes. Ik ben helemaal alleen. Het enige wat ik zie zijn de blaadjes onder mijn pootjes en boven mijn kopje. Als de wind waait en er een zonnestraal op mijn neusje komt, snuif ik even. Misschien ruik ik waar mijn mama is. Want ik mishaar en ik wil bij haar zijn. Ik wil tegen haar buik aan liggen en melk drinken. Ze is weg. Ik roep haar: “Miew, miew!” Misschien hoort ze mij en komt ze, want ik weet niet waar ik ben. De zonnestraal op mijn neusje wordt kouder. Hoe lang ben ik hier? Mist mama mij? Mijn buikje gromt van de honger. Zo hard als ik durf, roep ik nog een keer: “Miew, miew.” Weer geen mama.

MilaEen vrouw

Wat is dat? Er komen grote benen naar me toe. Misschien hebben zij mijn mama. “Miew, miew” roep ik naar de benen. Een vrouw pakt me op en aait me met warme handen. Ze ruikt niet als mijn mama. Ik vind haar toch lief. Misschien heeft ze iets te eten. Ik ben zo moe dat ik in slaap val. Als ik wakker word, ben ik in een huis en ik ruik heerlijk eten. Ik val meteen aan, want ik heb honger. Dan ga ik mezelf wassen en weer slapen.

Zo ben ik hier in huis gekomen. Langzaam maakte ik kennis met mijn broers Toby en Bram. Toby deed mij altijd kusjes geven en Bram deed mij wassen. Nu ben ik een echt poesemeisje en wil ik niet meer gewassen worden, bah! Dat kan ik best zelf. Toen mijn vrouw mij in het bos vond, zei ze dat ik ongeveer acht weken oud was. We hebben samen terug geteld en bedacht dat ik geboren ben op dertien juni 2012. Ik ben bij de witte jassen geweest en in mijn paspoort staat dat ik gezond ben.

Furkeer

Nu woon ik al bijna elf jaar bij mijn vrouw, ooma, manspersoon, Toby en Bram. Ik heb furkering gehad met de mooie rood/witte katermans van mevrouw Emmy van prinses Noa. Jimmy is een prachtige ster geworden. Ik ben best kieskeurig wanneer het op katermansen aankomt vandaar dat ik nog geen nieuwe furkeer heb. Ik heb er wel eentje op het oog, hihi. Hij is stevig, heeft zelfvertrouwen omdat hij doet wat hij kan en hij tettert als de beste. Hij weet alleen nog niet dat ik hem misschien leuk vind.

MilaAls hobby heb ik mijn vachfurzorging want poesemeisjes moeten er altijd mooi en netjes uit zien. Dus daar besteed ik veel tijd aan. Ik zorg ervoor dat mijn nagels netjes zijn en schoon maar ook mijn tanden en dat mijn vacht goed in de plooi zit. Daarnaast hou ik me bezig met sierlijk lopen. Dat hoort als meisje zijnde. Thuis heb ik als werk dat ik de mennusjer ben. Zo houd ik iedereen in het gareel en zorg ik ervoor dat iedereen lief blijft doen naar elkaar. Ik deel kopjes en neusjes uit waar het nodig is. Ik zit achter Toby en Bram aan als ze hun rotzooi weer eens niet opruimen. Maar dat is denk ik iets wat heel veel jongens doen. Mijn Jimmy was altijd een nette heer. Een pracht katermans die altijd in mijn hart zit.

Ik ben alweer aan het einde van mijn eerste blog gekomen. Ik doe jullie allemaal een kopje geven en tot de volgende keer.