Alle berichten van @Bertje

Dorus doet een innefjoew met Oom Hendrik

Oom HendrikHajoooooooooo iedeween.
Daar istie weer… uwes raasentsnelle innefjoewende swarte siemeeskaater fan beina fier jaar!! Ja ja fens… deese rieporrer isse beina jaarug. Laat de noepies maar koome!!! Hihihihi. Ikke wor dus fier, ikke weeg seefe kilo nogwat dus fier keer seefe kielo noepies gwaag. (Reekenen hep ik tjauwes fan fjientje Khumba leert. Wis uwes tjauwes dat hij bang is foor fliegies?) En ikke hep ut uitreekent en dan kjijg ik 30.000 kiewo noepies.
Fanmijdaag hep ik me oom Hendrik innefjoewt. Hij wort gestolkt door een meisjespoes. (Nee Oopa… nie POEPS) Diepe tjauwma hep oom Hendrik daarfan. Fanmijdaag deel 1 fan de tweeluik. Feel plesier met leese. Hihihihi.

Innefjoew

Hoe auwt ben uwes?
Dat weet ik niet, Dorus. In ieder geval 10, maar misschien ook al 13! Maakt niet uit: volgens mijn mens ben ik een jonge god. (Uwes ook al?)

Ben uwes eenigskater?
Gelukkig wel. Ik vind andere katten niet zo leuk. Daarom heb ik tijdens mijn vakantie in het 5-sterren-resort ook mijn eigen kamer met eigen buitenverblijf. Ik kan dan wel andere katten zien, zodat ik me niet alleen en verlaten voel, maar ze kunnen niet bij me komen.

Waar ben uwes geboor?
Ook dat weet ik niet. Ik ben gevonden in een leeg huis na een huisontruiming in Zaltbommel. Ben ik naar binnen geglipt en toen ingesloten? Ben ik achtergelaten? Ik weet het niet. Ik ben toen een paar dagen alleen in dat huis geweest en sindsdien vind ik alleen-zijn heel erg moeilijk. (Dat isse errug sniksnik)

oom HendrikHoelang woon uwes al bij uwes mens?
Al 8 jaar! Ze zag me op internet en was op slag verliefd. Ze is me dezelfde dag nog gaan halen. Daardoor heb ik maar 4 weekjes in het asiel hoeven zitten.

Is uwes mens lief?
Meestal wel, hoor. Behalve als ze m’n oor druppelt of stinkspul in mijn nek spuit. Verder mag ik alles en staat ze altijd voor me klaar. En als ze op een dag langer dan 6 uur weg moet, zorgt ze voor vervangend personeel. Meestal is dat buurvrouw Tante Ariadne. Als ze thuiskomt begroet ik haar altijd, of ik nu binnen of buiten ben op dat moment. Soms ben ik zo blij haar te zien, dat ik een vreugdesprongetje maak.

Sgaam uwes uwes foor uwes mens? Hep uwes mens ooit ies in uwes bijsijn gedaan waardoor uwes sig rotsgaam?
Over het algemeen valt dat wel mee, maar als ze gaat swingen in huis is het wel erg. Ze hoopt dan zeker dat ik meedoe, maar ik kan alleen maar denken: “wegwezen hier”. Oh ja: in coronatijd deed ze voor de laptop mee aan groepslessen Bodyjam. Hupsen en springen. Ver-schrik-ke-lijk! (Ooooooooooh dat meen uwes niet!!)

Waar plas uwes en wat is de kleur fan uwes bak?
Dorus, wat is dit nou voor vraag???(mij fens wille dat weete!! Finne se bewangrijk!!) Nou, oké dan. Hij is zwart/wit en ik gebruik ‘m nooit. Ik plas gewoon in de tuin van de buren.

Uwes hep een stolker. Daar post uwes affentoe oofer. Ikke weet dat se mefrauw Jessie heet en dat se flief is op uwes. Furrtel eens wat oofer haar.
Moet dit echt?(JAH!!) Jessie is een klein uitgevallen Britse Korthaar en sinds een jaar of 5 mijn buurmeisje. Ze zit graag in mijn achtertuin en denkt daar vogeltjes te kunnen vangen. En ze eet graag de restjes van mijn natvoer op.

Hoe furrfeelent is se? Hoefaak per dag stolkt se uwes?
Heel, heel, HEEL vervelend. Als ze me ziet komt ze naar me toe. Als ze me niet ziet, gaat ze me zoeken. Ik ben zo blij dat zij minder vaak buiten is dan ik… (kan uwes geen stjaatfurrbot aanfjaage?)

Heppuwes wel eens ferse muis gegeete?
Nee. Ik eet alleen uit blik of zak of met mijn mens mee. En zij eet geen verse muis.

En dan nu me mamsie met haar weereltbewoepte kollum:

Mamsie wil hut (w)(fr)eete:

Besse Hendrik misschien kennie mij eigen nog nie maar mij naam heet Loesje. En ik ben ook Doorie ze Mamsie daarom heet mij naam ook MammaLoesje. Assie meedoe aan onse innefjoew dan weet jij, jou innefjoew is pas jou innefjoew assie MammaLoesje ze fraag heb beantwoord. Mij broer Oopa Floris brei er dan onse eindje aan. Dank jou wel dattie mee doe Hendrik. Hier kom mij eerse fraag:
Maar natuurlijk ken ik jou en Floris!

1  Wat vinnie jou lekkerse eete? Eetie graag brokke en misschien hebbie jou faavooriete merk? Of hebbie liefer jou natte foer dattie bijfoorbeeld goermet eet van kip of jij eet zallum?
Mijn mens noemt mij een moeilijk eter. Zó overdreven! Ik lust alles, maar niet altijd en soms trekt ze gewoon de verkeerde blikjes en zakjes open op het verkeerde moment van de dag. Met als gevolg dat er wel eens 6 verschillende smaken open staan en precies die ene waar ik wèl zin in heb niet…..(nau nau nau!! Ikke sau een klag indiene)

2:  Van mij eigen weet ik dattie meediesijn heb foor jou schilklier. Kan jij ons fertelle hoe jij die eet? Stop jou vrouw die in jou goermet of krijgie sneks met pille? Misschien hebbie tips van jou adfies foor al onse vriendjes?
Daar doen we allebei niet moeilijk over: ik ga staan, krijg een zoen op mijn kopje, ze drukt mijn bekje open, legt ’t pilletje op m’n tong, drukt mijn bekje dicht, ik slik en dan krijg ik weer een zoen op m’n kop en krijg ik mijn eten. Goed hè?(ikke kwijg altijt koesies op me neus fan frauw. Fandaar dat me neus so plat is)

3: Hebbie diejeet Hendrik weeges dattie misschien jou groote buik heb, of dat jou buik klein is? Doe jij nog stees hapjes eete bij jou buurfrouw mevrouw Ariadne? Kannie ons fertelle welke hapjes buurfrouw mevrouw Ariadne maak en kan wij ook langskoome?
Ik heb gelukkig geen dieet, Loesje. Mijn mens vindt me perfect zoals ik ben en ik mag zo veel eten als ik wil. En ja, bij tante Ariadne kom ik graag, want ze geeft me stukjes zalm en het staartje van haar wekelijkse haring. Soms ook een klein plakje kaas, maar dat blief ik niet altijd. Ik denkt dat ze het gezellig vindt als jullie ook langskomen, maar blijven jullie dan wel van mijn zalm en haring af?(eh… hihihihi. Dat kan mij mamsie nooit beloofe hihihihi)

Oopa’s eindje

Haai kerel!
1:  Ken jij mij?
Hé Oopa Floris! Maar natuurlijk! U vergeet het wel eens, maar u bent beroemd!

Sjips, nog een vraag?
2:  Ben jij Hendrik Jan de Tuindinges?
Ja, die ben ik. Alleen noem ik me nu Hendrik de Junglekater, want zo ziet mijn tuin er tegenwoordig uit. Mijn mens zegt dat de tuin dit voorjaar ‘opgeknapt’ wordt, maar van mij hoeft dat niet. Ik troost me maar met de gedachte dat ze geen tegels of andere troep in mijn jungle laat smijten: het blijft een groene tuin vol bloemen voor alle bijtjes, vlinders en torretjes die dat allemaal zo hard nodig hebben. Ook fijn voor mij.

Lieve Hendrik dit was onse innefjoew en wij zeg heel feel dank jou wel en het is naames mij Doorie, mij broer Oopa Floris en mij eigen Loesje Huispoes.
Dank jou wel

Mij leefe in foogelflucht

Nau nau nau. Wat een furrhaal he? Arreme oom Hendrik. Aggerfolgt worre door een meisje. Oom hep er faak genoeg ofer gepost op sijn Facebook dat se lassig is. Oofer twee week komp stolkster mefrauw Jessie aan het woort om haar kant fan het furrhaal te geefe. Dus bij deese… er komp dus geen kwiptiese ommesgrijffing hihihihi.
Door de kauw mag ikke nog stees niet faak naar buite toe. Errug he? Sniksnik. Ikke miejauw oom hendrikwel dat ik naar buite wil. En als ik daar lang genoeg furrfeelend mee ben geef frauw me een gooi naar buite. Ferders ben ik op muisejagt. Ikke hoor muisies loope, maar se late se sig niet sien. So fri-fra-fjustreerent!! Ikke slaap snags weer op de bank en niet meer bij me mensen op bed. Se kunne niet eens stillige en dwaaje de heewe tijt. Dan moet ik huile en ga ik bijte.
Mij frauw hep trauwes ook weer wat nieuws. Als sij wil speele met waater loop ik altijt mee. En dan gaat ik op het doesjputje sitte. Hoe harder sij brult dat ik weg moet hoe harder ik miejauw en ga aanfalle. Frauw speelt nu fals!! EGWAAR!! Se laat manmeneer mij roepe. En se weete… ik luister. Oke… ik kwijg dan een noepie, maar so meen. Want as ik ren hoor ik frauw seggen he he… einnewuk. En daar woon ik mee same!!
Dit was het foor deese keer.
Ik sluit af met een dikke koes
Foor mij MammaLoes
Toedeledokie
Dorus

Japie over: revanche? Of toch niet?

revancheHet had de nodige poten in de aarde, maar na een fikse workout zitten we dan eindelijk alle drie in een rammelbakkie. Als door een wonder heb ik net geen wortel geschoten.

Onderweg

Onderweg naar het gevreesde adres vraag ik honderduit. Of witjas ook van die lelijke dingen heeft gezegd tegen Foppe? Of tegen m’n tante Cato? Het zal toch niet dat hij zich tegenover haar heeft laten ontvallen dat ze een mislukte Britse Korthaar is? Haar bontjas is werkelijk waar beeldschoon. Als adonis in opleiding bij Oopa Floris zie ik heus wel dat de katers voor haar in de rij staan.
Geen van twee snapt waar ik het over heb. Al hebben ze een diepgrondige hekel aan dit soort uitjes witjas zelf is alleraardigst, beweren ze. En een zij bovendien. Ik ontspan me een beetje. Misschien valt het allemaal wel mee. Ik besluit om niet direct in de aanval te gaan. Dat kan altijd nog.

Aanpak

Aandachtig kijk ik toe hoe tante Cato de APK ondergaat. Als een statige dame zit ze keurig rechtop als witjas in haar oren kijkt, haar tanden inspecteert en met een dopje tussen haar vacht wroet. Na een ‘ziet er allemaal keurig uit’ en een prik krijgt ze een mooie stempel in revanchehaar poespoort. Zo doet ze dat dus. Netjes blijven zitten, dan is het snel achter de rug.

Mijn grote broer Foppe heeft een andere aanpak. Stokstijf blijft hij in het bakkie zitten. De reisbox moet worden opengeschroefd. Onder hem is het zeiknat door gutsende zweetpoten. Hij mag in het bakkie blijven zitten, terwijl witjas achter zijn oortjes kriebelt en lieve woordjes kirt. Ondertussen bevoelt ze stiekem zijn strakgespannen lijf. Hij zakt voor het examen en krijgt alleen nieuwe pillen. Ik wil wel zo’n leuk plaatje in mijn poespoort en besluit het te doen zoals tante Cato.

Mijn aanpak

‘Dag knapperd’, begint ze. Dat is nog eens een binnenkomer. ‘Jij bent dus Japie. Ik heb zoveel over je gehoord. Leuk om je eindelijk eens in het echt te zien.’ Het ijs is gelijk gebroken. Ik duw mijn warrige haardos tegen haar hand als teken van vriendelijke groet terug. Zachtjes dwalen haar vingers door mijn vacht die er weelderiger uitziet dan werkelijk is. Mijn scherpe hoektanden zijn sneller dan het licht als ze een grote klit aanraakt. Dat zal haar leren. Het stempeltje in mijn poespoort is opeens minder belangrijk. De rest van het onderzoek onderga ik met argwaan. Ik hoor heus wel dat ze concludeert dat ik te dik èn te lui ben. Mo neemt het voor me en zegt dat ik niet lang kan rennen omdat mijn longen kapot zijn (geweest). Met een koud ding luistert witjas aandachtig. Ze klinken inderdaad schraal. Daarna gaat ze met een ander apparaat over mijn bast en mompelt dat er iets geks met mijn chip is. Witjas neemt zowel voor Foppe als voor mij contact op met revancheeen specialist over hoe nu verder. Daar horen we later meer over. Na een prik, een compliment dat ik echt een mooie kerel ben en dapper bovendien krijg ik toch die felbegeerde stempel en mag terug in het bakkie. Onderweg naar huis maak ik in mijn kop een lijst voor de volgende keer.

Tips & tricks
Tip 1. Trap niet in liefkozingen van witjas. Op het moment dat je aandacht verslapt, nemen ze beslissingen over je. Terwijl ik genoot van kriebels gaf mijn mens toestemming om met een eng zoemding vervilte stukken uit mijn jas te scheren. Weet je hoe koud zo’n blote buik is midden in de winter? Eerlijk gemiauwd lucht het ook wel op om verlost te zijn van die strakke jas.
Tip 2. Laat niet aan je blote buik voelen. Voor je het weet betasten ze je pretvet en hebben daar een oordeel over.
Tip 3. Ga niet op een weegapparaat staan. Die cijfers zeggen rare dingen. Mensen geloven die cijfers nog ook.
Tip 4. Zorg ervoor dat je wel door de APK komt. Anders moet je terug, zoals Foppe.
Tip 5. Daar had ik eigenlijk mee moeten beginnen. Zorg ervoor dat je mens je nooit in zo’n bakkie stopt. Trap niet in snackjes. Deze moet ik heel goed onthouden!
Tip 6. Bij thuiskomst heel klaaglijk en zielig doen. Dan krijg je geheid lekkers.
Doe er je voordeel mee. Een gewaarschuwde kat telt voor twee.

Koppie van Japie

Kever heeft een mening over zijn krabpaal

krabpaalAls eerste wil ik iedereen bedanken dat ze forige week naar mijn film hebben gekeken en hebben nagedacht wat er zau kunnen zijn met mijn poot, jullie zijn de beste vrienden die er bestaan!, mijn vrouw zegt dat er hele goede tips bijzaten, en ze zegt ook dankjulliewel van mijn mensen!

Spullen

Hier in huis zijn alle spullen van ons alledrie, van mij en van mijn mensen, sommige dingen gebruik ik zelf niet, wat moet ik bijfoorbeeld met zo een stofzuigding dat lawaai maakt?, of met een doesj waar je onder gaat staan en helemaal nat wordt?, niks natuurlijk, dat zijn spullen voor mensen, maar toch zijn ze ook een beetje van mij, en als ik het zau willen zau ik ze mogen gebruiken.

Maar sommige spullen zijn eigenlijk toch alleen van mij vind ik, bijfoorbeeld mijn brokjes en mijn mand, en mijn bak natuurlijk, ik moet wel eerlijk zeggen dat ik ook nog nooit heb gezien dat mijn mensen van mijn brokjes aten of op mijn bak gingen, en mijn vrouw roept nau Maak je maar geen zorgen hoor!, dus dat doe ik dan ook maar niet.

Krabpaal

Zoals alle katten krab ik aan de spullen die van mij zijn, en ook wel aan de spulletjes die van ons alledrie zijn, ik had al spesjale krabspullen (drie plankjes, zes kartonnen, twee matten) maar ik heb nau toch iets moois gekregen!, het is een nieuwe krabpaal, ik kan

krabpaal
Hier zit ik op mijn krabpaal

rechtop staan en dan RATS RATS RATS doen, aan alle kanten, je hoort het heel goed en dat is belangrijk, maar het biesondere is dat ik er ook op kan zitten, het zit heerlijk zacht en als ik me een beetje naar het raam draai kan ik zó naar buiten kijken, maar niemand kan mij zien, dat is echt keispannend!

Ik kan er zelfs op slapen, dat heb ik ook al een paar keer gedaan en het ligt heerlijk, er zitten aan de zijkant een soort randen waarop ik nóg hooger kan zitten, en mijn krabpaal heeft een mooie kleur: hij is zwart, net als ik, ik vind het dan ook een fantasties kadoo dat ik heb gekregen en ik krab nergens anders meer aan, soms krab ik per ongeloos efentjes aan mijn kartonnen, maar dan denk ik O nee!, en loop snel naar mijn nieuwe krabding, mijn mensen waren er ook heel entoesjast over, en dat ferbaasde me een beetje, normaal interesseren ze zich niet zo voor mijn krabspullen, maar nu gingen ze er een paar keer op zitten, geen probleem, dat mag best van mij hoor, dat vind ik helemaal geen PUNT.

krabpaalFooootuil

Alles in orde dus, maar denk je dat ik kompliementjes kreeg dat ik zo netjes aan mijn nieuwe krabpaal krab?, nee hoor, elke keer hoor ik Ja hoor, Keef, sloop jij de boel maar!, ik snapte er niks van, totdat mijn vrouw ineens zei Ach Keef, als jij maar gelukkig bent met die nieuwe stoel, huh?, stoel?, welke stoel?, mijn vrouw legde me uit dat mijn nieuwe krabpaal eigenlijk een fooootuil heet, en dat mijn mensen die hebben gekocht voor zichzelf, om lekker op te zitten, nau ja!!, welke mensen gaan er nau op een krabpaal zitten?!

En natuurlijk tetter ik weer voor vreede, en ik stuur hele zachte kopjes naar iedereen die ze noodig heeft!

Bram wil iets zeggen over plestiek

plestiekHoi lieve allemaal, afgelopen week is het echt lente geweest. Het weer was warm en ik was vaak in mijn tuintje. Soms lag ik op een tuinstoel met kussen te dutten of ik kroop in mijn bloembak.

Er gaan geen bloemetjes groeien zei mijn vrouw tegen mij. Dat is omdat er geen zaadjes in het zand zitten. Dat vind ik niet zo erg want ik heb overal bloeme staan. Dees bloempot is voor mijn dutjes. Soms was het wat kouder buiten en dan deed ik binnen dutten of spelen. Als mijn vrouw terug komt van de boodschappen inspekteer ik graag wat ze heeft. Dat betekent dat ik wil zien wat ze heeft gekocht en of het voor mij is.

In een tasje

Dees keer waren het appels. Die zaten in een tasje. Een plestiek tasje. Natuurlijk moet ik weten wat het allemaal is en hoe het werkt. Mijn kop is nieuwsgierig, dat is gewoon zo. Allereerst kijk ik er naar. Want ik wil weten hoe het eruit ziet. Plestiek is wit maar toch ook plestiekweer niet. Als het recht gevouwen is, kan je er doorheen kijken. Maar niet als het een frommel is. Dat is wanneer het niet netjes recht is. Dan kleurt het wit. Hoe dat gaat snap ik niet helemaal. Daarna, wanneer ik dus weet hoe het eruit ziet, moet ik even ruiken hoe het ruikt. Ruikt het ergens naar of ruikt het naar niks. Er was een geur maar het was niet de geur van mij brokken of sneks. Dees geur leek op de geur uit mijn tuin. Het rook een beetje naar mijn bak buiten, de grond. Ik rook ook een beetje gras maar er was ook een bloeme geur. Mijn vrouw vertelde me dat er een appel in de plestiek tas zit en dat ik daaraan rook. Ik wist niet dat appels naar mijn tuin ruiken.

Met mijn poot

Ik snofte nog een keertje aan de plestiek zak en ik rook de appel nog steeds. Toen tikte ik met mijn voorpoot tegen de zak aan. Het maakte een geluid. Een ritstel geluid. Dit heb ik vaker gehoord. Ik ken het geluid. Mijn voorpoot ging ineens vanzelf naar het plestiek toe en tikte het nog een keertje aan. En toen kwam de andere voorpoot ook meedoen. En toen nog een keer. Plestiek klinkt heel leuk. De ritsel klinkt leuk. Het klinkt niet alleen leuk, het voelt ook nog eens. Het zacht onder de poote. Het lijkt een beetje op flies maar dan een plestiekritstel flies. Het kan ook onder je poot doorglijden. Dat leerde ik toen ik het plestiek wilde fange met mij voorpoot. Het kwam ineens in me op dat ik met mij poot kei hard wilde tikke. Alsof je een prooi vangt met een klap van je poot. Bam! En dan heb je je beestje gewoon gefange alleen bij dit plestiek ging mijn voorpoot een stukje naar voore zonder dat ik iets ekstras deed. Ik kon het niet echt tussen mijn poote krijge in de lucht want het was te glad en te zacht daarvoor. Maar het ritselen van het plestiek vind ik erg leuk en er op lopen ook. Spelen met plestiek vind ik erg leuk. Daarna wilde ik nog even bij de appel zijn. Ik kroop op het plestiek en ging bij de appel liggen. Ik wilde er nog even aan snoffen en toen leerde ik weer iets nieuws. Ik leerde dat plestiek ook keiwarm is als je er even op ligt. Dat vond heel erg fijn. Soms geniet ik van een warm dut plekje. Soms ook niet.

Gefaar

Maar voordat ik de blog ga afsluiten wil ik nog iets vertellen. Mijn vrouw was de hele tijd bij mij toen ik met plestiek aan het spelen was want plestiek is geen speelgoed eigenlijk. Het is voor ons kei gefaarlijk. Mijn vrouw heeft het ook weggedaan toen ik klaar was. Door plestiek kan je stikken of je kan klem komen te zitten en dan kan je zo ineens een ster worden. En dat hoort zo niet. Dus, plestiek was voor heel even fijn omdat mijn vrouw er ook was en zij deed opletten maar het is echt gefaarlijk als je alleen bent. Doen jullie ook foorzichtig met plestiek.
Zachte kopjes van mij, Bram

Waarom ik hier lig uit te buiken

uitbuiken“Eten!” riep mijn vrouw en ik hees mezelf op van het matje waar ik lag uit te buiken om te gaan kijken wat er nou weer op mijn bord lag.

Anders

Want het is elke dag wat anders geweest en het meeste was nieuw spul. Dat is wegens dat ik nou nier-diejeet moet houden. Ik kan eerlijk waar zeggen dat ik feel erfaring heb met diejeet houden en ik weet van mezelf dat kan ik. Plus ik ben een gemakkelijke eter, want ik lust alles dat lekker is.

Dit is mijn eet-erfaring:

  •  een hele tijd geleden kreeg ik een ooperazie aan mijn tanden, toen kreeg ik speciaal aansterk-eete, het smaakte superlekker dus ik at gewoon alles op,
  •  toen had ik dus de gewoonte om flink door te eete en ik lustte alles ook sneks, en mijn vrouw dacht Bert houdt vanzelf op als hij genoeg heeft maar ja, toen was ik te dik opeens en de dokter zei, hij moet sportbrokken. Ook goed.
  •  ook een tijd geleden had ik een groonies iets aan de alfleesklier zei de dokter, en daarom kreeg ik licht eete. Tonijn, kip, bief, veel saus, ik kon het allemaal op.
  •  toen kreeg ik artroosie en ja hoor daar was ook weer spesjaal eete voor, dus ik kreeg andere brokjes en ook mijn afondeete was anders.

Dus ik ben wel wat gewend dat wil ik zeggen.
Maar dat nier-diejeet is eefe anders. Ik heb deze week borden eete gehad waar ik aan rook en toen wist ik meteen: nee.
Mijn vrouw: “Echt niet Bert?”
Echt niet.
“Dan gooi ik het meteen weg.”
En dan heb je toch dat die fieze lucht in je huis is, eer dat weg is, nou.

Eete

Ik lust alles dat lekker is, dat zei ik en ik eet best goed. Stukjes in saus. Kip en vis en bief. En brokjes met geveizelde sneks erofer. Dus ik zie er nog steeds atleeties uit, diejeet of niet, maar eerlijk waar, het is nou genoeg geweest met steeds nieuw eete. Ik wil eete wat ik ken, en ik wil kennen wat ik eet.