Lieve allemaal, fandaag is het weer Brammiezaterdag. Eerst wil ik iets vertellen voordat ik doorga met blog. Dees blog is nou mijn eerste blog in Maart! Dat wil zeggen dat mij kaalender aangeef dat het bijna lente is!! Dat is kei mooi want dan komt de zon ook vaker en dan kan ik langer buiten blijven. Iedereen is dan ook veel vrolijker als het lente is. En dan komen er ook bloeme overal en dat vind ik heel mooi. Van me eigen ben ik een bloeme jongen en hou ik van zachte dingen. Dees was wat ik kwijt wilde.
Froeger
Nou ga ik met de blog beginnen en dat gaat over ik als beebie katermansje. Nu ben ik een seeniejoor en al best erfaren als blogger. Maar ook ik was een beebietje. Toen ik bij mijn vrouw kwam wonen, was ik al een beebietje. Ik was nog maar een paar maanden oud. Folgens mij niet meer dan zes maanden. Dat is kei jong. Dit heeft een reden. Ik ben namelijk op straat gefonde door de ambulance van het dierenasiel.
Ooit had ik een mama en ik denk ook broertjes en of zusjes. Eerlijk is eerlijk, als je zo klein bent weet je dit niet meer. Van mijn mama dachten de mensen van de ambulance dat een ster is geworden. Kan, kan ook van niet. Soms denk ik nog aan haar en over mijn leven van toen. Maar dit heb ik samen met de hulp van Bertje en de vrouw van Bertje in een kei mooie eeboek geschreven. ‘Het leven met een hendikep, door Bram’ heet het boek. Het staat nog steeds op Bertjes website als je het wilt lezen.
Hobbies
Als kleine beebie heb je hele andere hobbies dan wanneer je ouder bent. Toen ik zo klein was wilde ik overal opspringen alsof ik een heuse tijger was. Dan deed ik ‘rrraaaww’ zeggen in mijn kop en dan liep ik heel stoer en dapper over de vensterbank heen. Mijn staart deed ook mee, die stond dan recht omhoog zodat iedereen wist, Brammie is een tijger! Dan liep ik bewust een paar keer op en neer op de vensterbank zodat iedereen het kon zien. Dat was een van mijn stoerste tijger aksies.
Atleeties
Toen ik nog een beebiekatermansje was, kon ik kei goed en machtig mooi prooien fange. Als er dan een nep muis of nep vogel was dan kon ik dees kei gefookust folgen en fange! Ik sprong zo hoog dat ik bijna bij de tafel hoogte kwam, zo hoog! Ik sprong keer op keer op keer en ik maakte soms de meest koele saltoos. Dat is wanneer je kopje rond gaat in de lucht. Je moet als beebie wel wat atleeties zijn en niet een melkbuikje hebben want dan gaat zo’n saltoo veel moeilijker. Want alle melk in je buik moet ook mee. Of je moet gaan saltoowen voor het eten, dan kan het ook. Ik wist gewoon al meteen, hoe hoger hoe beter met de sprongen en de saltoos.
Tuin
Als beebiekatermansje was ik vrij atleeties en ik mocht toen al naar buiten in de tuin. Toen waren er nog geen regels over mij in de tuin. Nu zijn er die wel. Dat is zo gekomen omdat ik als beebiekatermansje graag deed klimmen. Ook hier was ik kei goed in. Wanneer ik in de tuin was zag ik overal klimspullen staan. Er was een boom en struiken maar ook een schutting en een tafel. Zelfs een tent met overal vakjes. Ik leek soms wel een echte grote gefaarlijke Brammiespin want ik kon op de tent klimmen als een spin! Dat zijn soms enge dieren als ze snel lopen maar ook weer niet want we zijn friende. Maar toen kon ik heel snel via de tent omhoog klimmen. Zo snel dat mijn vrouw bij mij bleef en me van de tent afplukte. Toen kwamen er Brammie-buiten-regels zoals niet op de tent klimmen en niet in de boom klimmen. Maar ik was de aller stoerste beebiekatermansje!
BOE
En verstoppen deed ik ook!! Dan zat ik als kleine dappere katermans achter een groot stenen beeld en dan deed mijn man of vrouw mij roepen en dan kwam ik niet tot dat ze bij het beeld kwamen en dan deed ik ineens ‘BOE’ springen. Dat is wanneer je van je verstop plek ineens omhoog springt of wegspringt en zichtbaar word. Omdat ik dat heel vaak deed kreeg ik een belletje om. Nou wisten ze altijd waar ik was. Mijn afonturen waren altijd anders en meestal leuk. Ik heb zoveel geleerd als katermansje maar dat is voor een andere keer! Fijn wiekent allemaal.