Hier is dan mijn tweede blog. Nog veel bedank voor alle reejakties. Ik hep inmiddels iedereen geantwoord op de website van Huiskater Bert waar mijn blog op staat. Heb mijn poote blauw geschreeve! Het is heel leuk om nieuwe frientjes te leren kennen.
Oud zijn
Nu ga ik iets schrijve over oud zijn… niet ouder worden maar gewoon oud zijn, want dat ben ik. Hoe oud ik ben weet niemand, ik ook niet. De dierendokter schat mij op 18 jaar, maar ik zeg dat ik 20 jaar ben. Het is een mooi getal en het foelt goed. Mijn frouwtje zegt ook, daar houden we het op! Mijn furrjaardag weet ik ook niet meer en toen ik bij frouwtje kwam wonen 3 jaar geleden heeft zij een mooie daatum uitgezogt. Ze zei Stokkie, laten we jouw furrjaardag houden op 5 maart. Ik vond het goed. Het is dan al een beetje foorjaar en schijnt de zon. Als ik dan op het balkonnetje kom hoor ik de fogels fluite en ruik ik aan de hyacinten en narcissen die frouwtje buiten heeft staan.
Het laatste jaar ben ik wat achteruit gegaan. Ik hep niet meer zofeel aanimo om tegen een balletje aan te tikken. Fin het nog wel leuk hoor, maar ik ben niet meer zo faanatiek als froeger. Het gaat allemaal wat traager en duurt het eeve foordat ik op gang kom. Maar mijn humeur is goed hoor, ik ben een friendelijke kater, en dankbaar dat ik hier woon. Als je oud bent hep je meer behoefte aan slaap dus dat doe ik nu dan ook meer. Het is tog ook nog winter en niet zofeel te beleeve. Ik lig het liefst in de huiskamer op een grote stoel waar mijn mand ligt. Daar ligge sagte deekes in en sinds kort doet frouwtje een kruik in mijn mand onder de deekes, en dat ligt heerlijk en kei heet. Dat is goed voor mijn oude botjes want aan mijn rechter achterpoot hep ik artrooze en ik loop soms een beetje stijf met die poot.
Eeter
Ik ben altijd een moeilijke eeter geweest, dat is nou eenmaal zo, Stokkie is zoals Stokkie is! Brokjes lus ik nie zo en de kleinste brokkies kan ik ook niet meer zo goed kauwe. Ik eet dus eigenlijk alleen natvoer. Soms ben ik gek op een bepaalt merk en dan opeens hep ik er genoeg van en eet ik het niet meer. Ik wil dan wat nieuws. Frouwtje had een heel overlevings winterpakket natvoer voor mij gekocht. Heb er wel wat van gegeten, maar het ging mij toch tegenstaan.
Frouwtje moest zugte en zei, Stokkie-Stefan wat moet ik nou?! Boos wat ze niet maar ik foelde wel aan dat ze gefrustreerd was dat ik geen zin meer had in het winterpakket. Als je oud bent zoals ik, hep je niet zefeel trek meer en gaat ook de smaak achteruit. Ik eet nu een ander merk natvoer,maar ik eet een stuk minder dan forig jaar en ben ook maagerder geworden. Maar ja lieve frientjes, zo is het leefe en ik leef nog hoor!
Meediesijnen
Jullie weete dat ik schiltklierpasjent ben en ik moet dus schiltklierpille slikken, anders ga ik dood en ik wil nog niet. Eerst was het 1 roze pil per dag. Maar een tijdje geleeden ging ik spuuge iedere keer en werd ik slap. Ik moest naar de dierendokter foor onderzoek. Kreeg zo een naald in mijn hals en namen ze bloed af. Gelukkig ben ik niet zo van de hele bange dus laat ik onderzoeken bij de dierendokter wel toe. Ik ben sagtaardig en hep fertrouwen dat ik iedere keer weer naar huis mag. Maar toen ging het niet goed met mijn schiltklier en moest ik ineens 2 roze pille per dag.
Frouwtje draaide altijd een balletje van mijn natvoer en verstopte zo mij roze pille, maar ik zag het heus wel hoor, ben egt niet dement. Toen ik het merk natvoer niet meer wilde eete, spuugde ik ook de balletjes met pille uit. Frouwtje zenuwagtig smorgens froeg als ze naar haar werk ging, want ze kreeg bij mij die pille niet goed naar binne. Maar ik werd ook zenuwagtig van haar!
En zo ontstond er een konfikt wat we egt niet wilde. De folgende dag kwam ze thuis met een tube, gekocht bij de dierenwinkel. Het was een soort snek leverpaate. Dus nu eet ik mijn schiltklierpille in een gedraaid balletje leverpaate en slik het ook door hoor, egt waar. Pijnstillers foor de artrooze slik ik niet hoor, daar ga ik zo van kotze en ben ik de hele dag een zombie. Ik hep foor de artrooze een pil uit de natuur, hoomeopaties heet dat. Ofer de natuur dierendokter ga ik een andere keer schrijve in een apart blog, want ik hep dus een gewoone dierendokter en een dierendokter van de natuur.
Nou, dit was de blog foor deze keer. Tot folgende week!