Alle berichten van @Bertje

Toby over waarom gehoorzamen leuk is

Woef! Hooooooooi snorremansen en miauwers, ik ben zo blij want ik krijg steeds meer vrienden! Jaaaa en dat is zo leuk. Sommige miauwers durven al te pootballen met mij, dat is stoer. De bal kan hard en zacht en overal heen.
Ik wil hem ook met mijn bek oppakken. Jaaaa dat is vangen. Zo heet dat. Dat kan ik al best goed. Huiskater Bert kwam naar me toe van ‘waarom vind jij gehoorzamen zo leuk?’ Waar is de bal? Pootbal? Ojaaaa daar! Even wachten eerst de bal in mijn bek. Ik heb de bal!

Hoe ik het leerde

Commando’s, luisteren en gehoorzamen. Waarom doe ik het? Heel simpel: Koekjes!! Ik ben een lekkerbek en ik vind alles lekker. Ik mag dan wel niet alles hebben wegens mijn ziek buikje maar als ik de kans schoon zie, ga ik ervoor. Alles voor een lekkere maaltijd of snack.
Toen ik nog een puppy was leerde ik van alles, dus ook hoe ik heet. Het ging stap voor stap. Telkens als ik ‘Toby’ hoorde en ik zag mijn mens bewegen, dan rende ik naar haar toe. Daar kreeg ik een koekje of een kleine snack. Ik wist eerst niet eens wat een ‘Toby’ was. Maar elke keer zei mijn mens dat en ik draaide mijn kop om. En elke keer kreeg ik iets lekkers. Dus Toby is hoe ik heet. Dat heb ik zo geleerd.
Het duurde even voordat ik wist hoe het zat want soms kwamen er andere woorden en dan rende ik weer naar mijn mens toe terwijl het dan niet mocht en dan kreeg ik geen lekkers. Maar als ik het wel goed doe, dan krijg ik lekkers! En ik wil heel graag altijd lekkers krijgen dus gehoorzamen vind ik een leuke taak. Ik luister, doe en krijg lekkers! Jaaaaa dat is hoe het moet. Ik blij en mijn mens blij.

Wat ik krijg

Als ik een hele moeilijke taak heb, zoals op het huis passen. Dan krijg ik meestal iets groters dan een koekje of een snack. Op het huis passen woef!, er komt niemand in en er gaat niemand uit!! Toby’s taak is ‘Let op!!’, dus altijd kijken en waken. Alarm blaffen als de bel gehoorzamen gaat of er wil iemand in of uit. Dit doe ik net zolang tot dat mijn mens weer thuis is. Zij begroet me net zo vrolijk als ik haar begroet. woef!….. het is super gegaan… alles veilig! Blaf ik naar haar.
Jaaaaa nu wordt het spannend want koekjes tijd!! Oh nee, een hele grote snack dan of wat krijg ik dit keer? Vrouw waar ben je? Wat heb je voor mij? Ik wil iets lekkers, ik heb honger. En ik heb de hele dag gehoorzaamd.

Op de bank

Nu komt er eerst een ‘ga zitten’ en dan wordt mijn halsband om gedaan. En mijn lekkers dan? Ik moet eigenlijk ook wel nodig plassen. Jaaaa eerst naar het park en dan krijg ik vast wel lekkers. Of misschien vind ik onderweg wel lekkers. Zolang mijn mens het maar niet ziet.
Mijn ronde is hetzelfde en ik ruik heel vaak dezelfde woefers. Ik begroet mevrouw Schaap en Geit en loop door richting huis. Ik heb een beetje haast want ik wil mijn lekkers alleen gaat de lijn van mijn halsband niet zo ver. Zeg vrouw, schiet eens op! Loop eens door! Kom ik wil lekkers! Ja ja Toby, doe eens rustig, je krijgt het toch wel. Jaaaaaa lekkers, ik moet naar huis. Ik heb de pas erin en ik ben blij. Ik heb heel goed gehoorzaamd vandaag. Als we thuis komen blaf ik. Vrouw! Vrouw! Woef…. En dan hoor ik als commando Op de bank! Dit ken ik! Toby nu met je hele lijf op de bank en gaan zitten. Dus billen omlaag en wachten, en wachten, en wachten en dan komt het. Oooooo woef woef! Een heus groot bot! Een super lekker bot. Woef woef! Dat is feest. Een bot. Lekker hoor! Dit is beter dan een koekje.

Botjes eete

Blog? Waar? Of ik nog iets doe met de blog? Oooo bot! knabbel knabbel Luisteren? Ik luister maar ik hoor niks. Geen commando’s, geen taakjes dus het is Toby tijd! Lekker op mijn botje. Knabbel knabbel. Jam jam op mijn botje. Lekker knabbelen op mijn botje. Heerlijk botje. Tussen mijn voorpoten heb ik een lekker botje en het ruikt naar vlees. Ik hou van mijn botje. Botje botje. Knabbel knabbel. Hebben jullie miauwers ook botjes? Ik heb mijn broer en zus miauwer nog nooit aan mijn bot gezien. Dat mag ook niet want deze is van mij. Maar doen jullie dat eigenlijk? Anders geef hem maar aan mij. Dat oooo zooo lekkere bot is lekker voor mijn buikje. Daarom doe ik gehoorzamen. Dan krijg ik dit soort lekkers. Dat is lekker en leuk! Allebei blij! Tot snel miauwers! Botje botje botje. Jam jam.

Dorus en zijn innefjoew met Molly en Dropje

Molly en Dropje Hajooooooooo iedeween. Daar istie weer… uwes spetterende en ALTIJT fjolukke innefjoewende kaater Dorus. De hellowien lig nu agger ons, maar ikke was nog met 1 innefjoew beesig hihihihi. Oppe falreepje (gevulde melksjokoolaade) heppik nog 2 mefrauwe weete te stjikke foor de laase hellowieninnefjoew. Deese keer heppik tantes Molly en Dwoppie te pakke gekweege. Zij woone bij oom Lukkie. Uwes ken hem fas wel… hij blog om de maandag. Eene week oom Lukkie… annere week (gissere) neefie Jaapiejooo. Hihihihihi.
Nau nau nau… soms leeke de daames wel een stel gillende keukemeisjes. Soooo bang waare se soms. Hihihihi.
Ikke wens uwes feel gwieselplesier met leese…

Molly en Dropje

Waar sijn juwwie geboore?
Molly zal even het woord doen, hoewel Dropje de grootste kletskous van allemaal is.

Dat weten we niet precies maar waarschijnlijk ergens in Brabant. Onze mensen hebben ons in twee verschillende dierenasiels opgehaald. Ikke, Molly, was er als eerste en daarna hebben ze Dropje ook gehaald omdat ik me erg alleen voelde. Ik denk dat we allebei buiten gevonden zijn, ik had zelf toen ook kittens. Ik ben met mijn nestje gevonden. Dropje is samen met andere kittens gevonden maar daar was geen mama bij. Dus nu ben ik haar mamapoes. En ook die van Lucky natuurlijk.

Hoe auwt sijn juwwie?
Ik ben ruim 11,5 nu en Dropje is net iets ouder dan 9 jaar. Ik ben in mei jarig en zij in augustus. De leeftijd hebben ze geschat dus misschien is het niet precies goed maar veel zal het niet schelen en ach, je bent zo oud of zo jong als je je voelt toch?

Waar plasse juwwie en wat is de kweur fan juwwie bak?
Wij plassen als we binnen zijn in een van de bakken die in de kamer staan. Deze zijn grijs met blauw en grijs met nog meer grijs. Eigenlijk plas ik liever in de tuin in onze grote zandbak. Daar kun je namelijk lekker diepe kuilen in graven. Dropje doet dat soms ook hoor want onze mensen zien ons dan wel eens. Eigenlijk is dat best privé dus we hopen stiekem dat ze het niet altijd zien. Maar we mogen wel buiten plassen hoor.

Juwwie mooge naar buite. Gebeur daar soms ies engs?
Nou, soms wel hoor. Dropje is nogal een held dus die gaat ook de tuin in als het donker is. Ik doe dat soms ook maar dan vooral als zij weg is. Ik wacht dan (soms ook samen met Lucky want samen sta je sterk) in de tuin op haar. Ik vind buiten zijn erg fijn maar soms ritselt er van alles en hoor je dingen met de wind meegaan…dat is best wel eens eng om te horen. Of dan komt er ineens iemand door de poort…dat vind ik best eng en dan rennen we allebei gewoon snel naar binnen. Daar kun je tenminste onder de bank. Buiten kunnen we wel achter het tuinhuis. Daar ziet niemand ons en is het veilig.

Sijn er sombies in juwwie tuin?
Oei, sombies? Eeeeeeekkkkkk! Nee, die hebben we gelukkig nog nooit gezien in onze tuin hoor. Zijn er die bij jou op het balkon dan wel Dorus?(gewukkig niet hihihihi) Daar moet je toch wel voor oppassen hoor want die zijn super eng. Misschien kunnen we helpen met wegjagen? Dropje speelt wel eens voor sombie hoor als ze in het donker buiten is. Dan laat ze de andere poezels in de buurt schrikken.

Heppe juwwie wel eens een muis kapot gemaak die weer tot leefe kwam?
Nee, dat denk ik niet. Tenminste, we hebben wel eens muizen gevangen maar geen zombie muizen hoor. Ik denk dat een zombie muis best wel weer tot leven kan komen als je pech hebt. Muizen kunnen wel super stil ergens zitten dus als ze dan ineens weer bewegen is het misschien net alsof ze weer tot leven komen zeker?

Molly en Dropje Kijke juwwie, net as ikke, naar de wokking ded?
O nee, dat durven wij echt niet hoor. Dat vinden we heel eng. Of we kijken af en toe en als het dan super eng wordt doen we een pootje voor onze ogen hoor. Durf jij daar wel naar te kijken of doe je ook af en toe je ogen dicht? (heel soms doet ikke me pootjes foor me oogies)

Doet juwwie frauw dinge waardoor jullie je sgaam?
Nee, niet echt. Nu ja, soms praat ze raar tegen ons alsof we kleine kittens zijn. Maar dat zijn we echt niet maar dat snapt ze misschien niet zo goed. Maar verder niks denk ik zo. Dropje denkt ook van niet.

Doet juwwie frauw wel eens eng?
Nou, echt wel. Dan gaat ze bijvoorbeeld iets engs op televisie kijken of erger nog: dan komt er iemand aan de deur en daar praat ze dan mee. Dat vinden wij dus wel eng want stel dat die iemand nu ineens binnen komt. En ze doet soms enge dingen met een schaar, zoals dingen in stukjes knippen. En daarna plakt ze dan weer alles aan elkaar. Snap jij dat nu? (dus se maak kapot en maak hut dan weer? Naufanmeja!!!)

Mumsie

En dan nu, voor de laase keer as Mumsie in:
Mumsie wil hut (w)(fr)eete:

Lieve Dropje en Molly dank jullie wel dattie mee heb gedaan met mij Doorie ze innefjoew naa Hallowien. Nu weet wij ook hoe dattie zoies fier en offie heel feel bang ben. Maar zo assie misschien wel weet is jullie innefjoew pas klaar assie Mumsie ze eetfraage beanwoord. Daarna kom Oopa Floris en hij brei er onse eindje aan.
Dank jullie wel en hier kom mij eigen fraage:

1 Hebbie feel spinne gefange met onse Hallowien? Heb jullie vrouw deze foor jullie gebakke weeges Hallowien of maak zij Spinnekeek foor jullie heele week?
O, Dropje wil deze vragen graag doen. Nou, er zitten hier best wel veel spinnen in de tuin en soms ook in het huis. Wij vangen ze wel eens voor onze vrouw maar die vindt ze nogal griezelig. Vooral van die dikke zwarte spinnen zegt ze dan. Eerder deze week waren we buiten met eentje aan het spelen. Totdat ie het niet meer deed. Maar Spinnekeek lijkt me wel wat om eerlijk te zijn. Kan dat met speciale Halloween saus denk je Loes? Het hoeft ook niet per se Halloween te zijn om spinnen te vangen maar er zijn dan serieus wel meer spinnenwebben denk ik. Daar blijf ik dan soms met mijn snorharen een beetje aan plakken. Spinnen die niet gebakken zijn smaken trouwens ook oké.

2 Hoe is jullie buik? Hebbie pompoenbuik rond of hebbie pompoenbuik anders? Vin jullie vrouw jullie buik goed of doe zij jullie op ze diejeet zette? Zo ja doe jullie deze diejeet akzepteere?
Ikke, Dropje dus, ben een slanke den. Geen idee waarom ze dat zo noemt want ik ben geen dennenboom. Die komt pas later dit jaar als het goed is. Maar goed, Molly heeft wel een ronde pompoenbuik maar ze heeft ook een dieet. Wij eten dezelfde brokjes als Molly maar zij moet per se deze hebben. Ik eet het meeste van allemaal hier in huis maar omdat ik nogal druk ben en druk doe, blijf ik slank. Dat is mijn bouw, zo noemen ze dat hier. Soms doen we niet zo goed het dieet accepteren hoor want andere snoepjes zijn veels te lekker.

3 Wat hebbie allemaal ge-eete met Hallowien? Hallowien breng diere Saame, dat moet jij viere met jou eete! Kennie mij reesep van fleermuis in sjelei van makkareel? Of Hebbie liefer Soep van fleermuis met kraake been?
Goeie vraag…ik denk brokjes en snoepjes uit een oranje zakje maar ik heb zeker ook een blikje gehad met visjes in. Of misschien was het rund. Wij delen wel altijd samen, dus zeker ook met Halloween. We krijgen allemaal wat natuurlijk. Maar dat recept met die vleermuis staat me wel aan zeg. Of soep…er gaat niets boven soep voor katten. Vinden wij dan toch. Stuur je het recept naar onze vrouw op?

Oopa breit er een eindje aan:

1: Hallo WIE? Die ken ik nie…
Molly en Dropje.
We wonen in hetzelfde huis als Lucky. Die rood witte kent u wel. Ludo zeg maar. We zijn twee poezendames en vinden u erg lief Oopa. Vrouw hier leest altijd uw verhalen voor. Komt u een keer op bezoek als we een feestje hebben?

2: Saame haarballen zoeke??
Goed plan. In het donker dan misschien of mag u dan niet buiten? Wij weten hier de weg dus we gaan gewoon gezellig samen! Is dat een idee misschien? Dan passen we gewoon op elkaar en zorgen we dat er niets engs gebeurt.

Dank jullie wel dattie mee heb gedaan met onse innefjoew van Hallowien? Wij zijn nu klaar met onse innefjoew en met onse Hallowien. Hoop dattie erfan genoote heb en dank jullie wel Dropje en Molly dattie mee heb gedaan. Het was onse genoege van onse hart,

Dorus, Oopa Floris en mumsie Loesje Huispoes

Meemaakt op hello-wien

Nau nau nau… wat een innefjoew weer he? Ikke kjeeg laas weer een aanbot om bij een bekent niewspjoogwamma te koome werreke maar no wee!!! Ikke bwijf hier bij juwwie hoor!!

Sal ikke uwes furrtelle wat ik hep meemaakt op hello-wien? Ikke sag een muis!! Egwaar!! Ik sjudde met me bips, ik hielt me staartje stil. En opmijeens nam ik een snoekduik!! En wat denk uwes? De sekonde dat ik um in me bekkie hat was ie kapot!! NAUFANMEJA!! Ommedat het foorige week so warrum was mog ik gewoon nog naar buite. Dat stomme muisie was gewoon in me huis koome lope. Nau… dan ben je fan mij hihihihihi. Maar ik was dus bwaaf aan het peele met me kapotte muisje en frauw sag het. Sei se ophaareens wat goetttttt. Maar toen gebeurte hut ergse fan hut ergse. Se pakte een papiere doekje en Molly en Dropje pakte de muis op en gooite hum weg!! MIJ MUIS!!!
De heewe dag heppik gehuiwd om me mooie muis. Tot……..
Hihihihihi… smorregens ront fijf uur ik er weer 1 sag!! Eggiewaar!! Hihihihihi. Ik sei kip… ik hep je!! En wat denk uwes? Ja hoor… weer kapot!! Nau pakte man hem af. Wel nadat frauw er eers op stont. Ikke kon nog net mij muis dag swaaje toen ie naar beneede in de tuin gegooit wert. Mij mooie muis!! Sniksnik. Me manmeneer is nu wel tjos op me. Hij sei dat ik einnewuk een gwoote jonge ben. Naufanmeja!!! Ikke ben al fanaf 6 maande een gwoote jonge. Want de asi… asie… assiestent fanne de dieredokker sei, toen ik ses maantjes was, datte ik een heeeeewe gwote jonge ben.
Weet uwes wat nu wel wekker is? Me mense hebbe de plaat die warmte geef aanzet. Hihihihi. Kan ik er mooi boofe sjaape. Offff in me mandje er naast. Ikke mag haas niet meer naar buite toe ommedat me mense het te kauwt finne. Errug he?

Ik sluit af met een kwiptiese ommesgrijffing foor de follegenne keer.
Se is niet aween in haar lichaam hihihihihi.

Dit was het foor deese keer
Ik sluit af met een dikke koes
Foor mij MammaLoes
Toedeledokie

Dorus

Japie miauwt over vertrouwen in mensen

vertrouwen in mensen Iedereen heeft kunnen lezen hoe Kraaloog en zijn stekelvrienden me bij een mens in de tuin hebben gedropt. En dat ik in een warme kamer mocht gaan wonen vol zachte mandjes en bakken vol brokjes. Het leek wel een droom. Toch was niet alles gelijk fijn. Ik zal jullie miauwen waarom. Mensen zijn eng!

Handschoenen

Met gevangenis en al ga ik samen met het mens dat me er in heeft gepropt in een metalen machine op wielen. Na een ritje dat voor mijn gevoel een eeuwigheid duurt, komen we in vertrouwen in mensen een gebouw, waar het gonst van gepiep, gejammer en gemiauw. Hier zijn er meer zoals ik. Het mens zet de bak met mij erin op een verhoging. Een heleboel witte jassen verschijnen afwisselend voor de tralies. ‘Moeten we hem er wel uit halen? ‘We willen toch weten of hij een chip heeft.’ ‘Durf jij het?’ ‘Met handschoenen aan wel!’
Twee reuzehanden gehuld in stevige stof openen het slot. En roetsj. Weg ben ik! Als een tornado schiet ik door het achterafkamertje, over planken met peperdure onderzoeksapparaten en tussen benen door. Gegil klinkt scherp in mijn oren. In een fractie van een seconde pers ik me tussen een dikke plaat en een muur. Even blijft het rustig. Overslaande stemmen gaan door elkaar. ‘Dat ging snel!’ ‘Waar is hij nu?’ ‘Zo, die is echt wild!’ Muisstil blijf ik achter de plaat zitten, die lekker warm is. Dan een schaduw. ‘Hier zit hij!’ Weer een discussie. Nu over hoe ze me achter de plaat vandaan moeten krijgen. Niemand durft het aan. Bang dat ik zal krabben, blazen en sissen en bijten. Ik ben het inderdaad allemaal van plan.

Weer gevangen

Tot het mens dat me eerder in mijn nekvel heeft gegrepen zich er mee bemoeit. ‘Laat mij maar even.’ Zachtjes begint ze tegen me te praten. ‘Het is goed, kleintje. Kom, ik neem je weer mee.’ Een van de stemmen klinkt verbijsterd: ‘Neem je hem mee? Naar huis? Die moet naar de wilde kattenopvang. Daar kun je helemaal niks mee.’ Het mens laat zich niet ompraten. ‘Laat hij eerst maar eens tot rust komen. Daarna zie ik wel verder.’ Net als buiten in de tuin voel ik hoe haar handen mijn nekvel vastpakken. Met uiterste precisie wurmt ze me ongedeerd achter de plaat vandaan. Er gaat nog snel een apparaat langs mijn lijf – geen chip – en dan zit ik weer in de gevangenis, die opeens aanvoelt als een veilige cocon. ‘Jij hebt wel lef hoor’, hoor ik nog zeggen als we de kamer verlaten.
Thuis gaat het niet anders. Eenmaal uit de gevangenis ontdek ik ook hier een warme plaat en duik er direct achter. Pas als het mens weg gaat, prop ik mijn buik vol en doe wat hazenslaapjes. Zodra ik het mens hoor, verstop ik me razendsnel achter de verwarming. Een cyclus die zich blijft herhalen. Na een paar dagen zegt het mens dat we het anders gaan doen. Omdat ik te veel heb gegeten, past mijn bolle buik niet achter de warme plaat, waardoor ik me in hoekje ernaast prop. Stom, want zo kan ze me makkelijker pakken. Ze is niet onder de indruk van mijn blazen en sissen. Hoe doen andere katten dat? Dat moet ik toch beter oefenen.

Daar is Foppe

vertrouwen in mensen Onverwacht vouwen haar handen zich om me heen en stoppen me al spartelend onder een zachte laag stof, en ritst het van onder tot boven dicht. Ik kan geen kant op. Eerlijk gemiauwd wil ik dat na een tijdje ook niet meer. Het is er warm en donker. Zo dicht tegen haar aan voel ik haar rustige hartslag, die me langzaam kalmeert. Na een tijdje wandelen we samen – ik verscholen onder het dikke vest – door het huis. Onderweg vertelt ze wat ze allemaal ziet. Als ze over katten begint, spits ik mijn oren. Daar wil ik meer over weten. De rits gaat een stukje open. ‘Kijk, Foppe ligt lekker te slapen.’ Ik wurm mijn kop tussen de kleine opening en kijk voorzichtig om me heen. Daar in een stoel ligt een grote zwarte soortgenoot. Verhip, die ken ik! Dat is die ene uit de tuin! Ik pers me uit het vest, spring op de grond en ren enthousiast op hem af. ‘Miauw, ken jij me nog?’ tetter ik in zijn oor. ‘Hè, hè, ben je daar eindelijk. Ik dacht dat je nooit uit dat kamertje zou komen. Zie je dat ze wel mee valt?!’

Koppie van Japie

Kever heeft een mening over zijn buik

over zijn buik Nu ik bij mijn mensen woon heb ik altijd te eten, maar toch foelde ik vaak dat ik een lege buik had, dat komt van toen ik op straat leefde, toen had ik zoooooo een honger dat ik wel een paard wilde eten, niet echt hoor maar bijna wel, mijn buik was heel klein en leeg, en mijn lijf was vel over botjes, ik kon geen muisjes vangen, dat had ik nog nooit gedaan, en ik wist bofendien niet eens dat je die kon eten, dus ik was op straat altijd en oferal op zoek naar eten, en als ik iets vond at ik het meteen op, want ik wist niet wanneer ik weer iets zau vinden, het was heel zwaar, en net toen ik op het PUNT stond om het op te geven werd ik gefangen.

Dure brokken

Zoiets blijft in je hoofd zitten, en daarom moest ik hier bij mijn mensen steeds kijken of er nog eten was, ja dat was er gelukkig, ik at het snel op, en tetterde om MEER! MEER! MEER!, en zo werd ik steeds een beetje ronder op mijn buik, mijn mensen probeerden van alles maar niks hielp, en ik had nog steeds honger!, mijn vrouw werd er wanhopig van, ik was de hele tijd op diejeet en toch werd ik dikker, een tijdje geleden bestelde ze hele sjieke dure brokken, mijn man vond het flouwekul maar ze deed het gewoon, en raad eens?, ik eet nau die brokken en ik heb eindelijk een folle buik, en toch ben ik afgevallen, al vier onsen!, zomaar, zonder dat ik honger heb!, mijn mensen en ik konden het haast niet gelofen, maar het is echt waar, PUNTje voor de brokken en PUNTje voor Kever!

Slank

In totaal ben ik al zeven onsen afgevallen in dit jaar, je ziet het misschien niet maar ik foel me heel slank, en weet je wat nog fijner is?, ik heb fertrauwen gekregen, in mezelf en in het leefen: ik ben thuis en ik hoef nooit meer alleen op straat te wonen met honger, dat weet ik, dus ik tsjek niet meer steeds of er nog eten is!, en met dat fertrauwen ben ik nog veel blijer dan met die onsen, ik krijg ook de hele tijd heeeeeel veel kompliementjes en knuffels, Die kreeg je altijd al, roept mijn vrouw, ja dat is wel zo, maar nau is er minder Kever voor dezelfde knuffels dus het foelt alsof het meer is!, Ja daar heb je een PUNT, zegt mijn vrouw.

Ook nau ik slank ben blijf natuurlijk tetteren voor vreede!!!

Informatie van mevrouw Kever
Kever krijgt de N&D Prime brokken van Farmina, met kip en granaatappel, voor gecastreerde katten.
Belachelijk duur, maar het zijn de eerste brokjes die Kever een vol gevoel geven. En we hebben echt alle merken dieetbrokken geprobeerd. Vaak at hij er minder van dan werd voorgeschreven, en toch kwam hij aan. Nu is hij zonder veel moeite afgevallen, en zijn vacht voelt ook geweldig zacht aan.
Dus we gaan door met deze brokken, tot hij op een goed gewicht is. Dat duurt nog wel even, trouwens…

Bram over zijn erfaring met een vis

een vis Lieve allemaal, soms lijkt het alsof de klok ineens kan fliege. Het is in mij kaalender al November. Dat is bijna het einde van dees jaar.

Eerst wat het Halloowien met allemaal enge spooke, nou komt Sinnerklaas dees maand met de boot en dan komt de Kerseman ook al weer. En dan, dan is de kaalender op. Van mij mag het iets langzaamer gaan. Dag voor dag, dan weet ik dat mijn roetiene ook nog goed is.

Kadootje

Met Halloowien kreeg ik een kadootje van mijn vrouw. Zij was bij de vrouw van Lucky en saame deden ze bingo met allemaal spullen voor ons. Toen mijn vrouw bij mij kwam rook ik Lucky. Ik moest eerst eefe blaase want dees geur was een beetje anders. Daarna wist ik weer van dat het Lucky is. Lucky is ook blogger hier op de blog. Toen ging ik kopjes geefe een vis aan mij vrouw want ik had haar gemist en zij mij ook. Mijn neus pikte nog iets anders op. Ik rook een bekende geur. Het was geen etens geur want die ken ik heel erg goed. Vooral als het om kip gaat.
Ik rook wiew. Maar ik zag geen wiew. Ik ben altijd kei nieuwsgierig en ik moet alles weete. Het komt uit mijn vrouw haar tas. Dan moet ik in haar tas zijn. Ik sprong van de paal af om naar haar tas te gaan. Natuurlijk zag mijn vrouw dat en pakte ze de tas van de grond af. Dus ik hup weer op de krabpaal. Nou wil ik weten wat de wiew is. Wat zit er in de tas? Ik mauwde naar mijn vrouw van ‘Wat heb je daar?’ Geduld kereltje, ik pak het zo, zei mijn vrouw tegen mij. En eerlijk is eerlijk, wachten is soms echt heel moeilijk voor mij. Zeker als het zo lekker ruikt.

Wiew

Op de krabpaal maakte ze haar tas open en natuurlijk ben ik erbij want ik wil als eerste zien wat ze heeft. Het is een grijs blauw ding en het ruikt super lekker naar wiew. Met mijn voorpoot ging ik meteen hengelen. Dat is vissen met je poot tot dat je iets hebt gevangen. Geduld Bram kreeg ik te horen. Ja ja, schiet maar op! En toen kwam het uit de tas.
Een wiewvis! Een hele grote lekker ruikende wiewvis. Ik foelde het meteen in mijn kop. Die ging ineens anders denke. Zo van ‘waaaauw Brammiejonge, dit is fiiijjn… heeeel erg fijn’. Ik wilde kopjes geefe, likke, bijte, krabbe, wrijfe en spele. Oerspele. Ik was ineens ontspanne en ik foelde geen stress of druk in mijn kop wat ik soms heb als ik moeilijke gedachtes heb. Nu was het anders. Mijn poote stonden strak op de vis zodat de vis niet weg kan. Nou is dees een wiew speel vis dus dees doet niks. Hier kan ik keihard in bijte zonder dat er iets gebeurt.

Flap, flap

Met mijn kop ging ik lekker langs de wiewvis wrijfe. Mijn voorpoot houd de vis tegen. Dan deed ik weer snoffen. En dan ging het ineens HAP, of BAM. Een keiharde hap in de vis of een stevige poot tegen de vis aan. De wiew is fijn en ik foel aan mijn binnenkant dat ik helemaal oer ben. Ik tik de vis een paar keer aan zo van ‘jij bent een speelvis en dat weet ik’.
En ineens schrok ik kei erg. De staart van de vis beweegt!! Ik stond eefe stil. Wat is dit nou? Zie ik dat nou goed? Flap, flap. Oh jee wat is dit nou? Vrouw?? Die vis. Hij leeft! Flap, flap, flap, flap.
een vis Ik ging meteen achteruit. Ik moest eefe kijken hoe dit is. Mijn kop was niet meer oer en mijn wiew was weg. Ik moest kei erg denke. Is dees nou een echte vis? Of is dees een speelvis. Hij ruikt naar wiew, maar misschien hebben ze onderwater ook wiew. Hij is niet eens nat van water. ‘Wat vind je ervan Brammie, leuk he een echt bewegende vis’.
Ik stond op afstand van de vis want dees fertrouw ik niet zo. Ik was helemaal stil en verlamd. Ik kon me niet beweege. Mijn oog hield de vis in de gaten. Het was heel eefe stil en daarna ging het weer, flap flap.
Nou ik weet genoeg, ik ben weg. Ik vind dees geen leuke vis. Hij is kei eng! Hij flapt keihard met die staart en ik weet geeneens of hij nou echt is of niet. Anders dan dat hij niet nat is, lijkt hij heel erg op een echte vis. Ook de ooge en de vinne. Misschien is dees een Halloowienvis dat zou kunnen. Van mij hoeft het niet. Ik heb mijn speeltjes het liefst gewoon dood. En dan ook nog eens geen echte want dat is niet leuk. Gewoon nep speeltjes die niet ineens flappen met hun staart of zo. Dat is veel te eng. Nou ben ik kei erg geschrokken en wil ik heel veel liefe woordjes en sneks om bij te komen.

Haaibaaien

Ik ga denk ik haaibaaien voor een toomaatesoep met spikkels erin. Dat heb ik wel verdiend na zo’n rare vis die ineens leeft. Tot de volgende keer ik ben er weg van!