Nu het echt lente is met veel zon en weinig reegen ben ik een frolijke jongen, ik ben de hele dag in mijn tuin en ik geniet van alles om me heen, oferal is het groen en zijn er bloemen, ik zie altijd wel een Loes- en Brammievlinder dansen in de lucht, we hebben het Stoelendansfeest voor Oscar gefierd en het was helemaal top, dus ik ben blij en mijn leefen is fantasties, soms fergeet ik gewoon dat ik ooit een hele bange katermans was.
Mikkie en Pokon
Mikkie is elke dag op het dak van het schuurtje of in de tuin van de buren, en Pokon klimt elke dag wel een keer in mijn tuin, dat ben ik al gewend en mijn mensen ook, eigenlijk mag het niet, maar ja: hij is een kattenpuuber dus hij doet wat hij wil, mijn mensen moeten er om lachen, maar ze zeggen ook dat hij geen gefaar ziet en eerst iets doet en dan pas nadenkt, hij stort zich bijfoorbeeld zó van het dak van het schuurtje af, en mijn mensen hebben hem al een paar keer op moeten fangen of moeten helpen omdat hij niet meer voor- of achteruit kon.
Zelf ben ik heel anders, ik ben foorsichtig, ik ben een ferantwoordelijke en nette jongen, ik doe geen kasten open, ik klim niet op taafel als mijn mensen eeten, ik maak niet zelf de zakken van mijn brokjes open, ik probeer niet uit het raam te klimmen, ik kom niet in de buurt van de wasmasjien of het fornuis waar mijn mensen hun eeten maken, ik knaag niet aan kaabels en ik laat me nergens van af fallen, want dat is gefaarlijk, dat weet ik heus wel.
Ferboden woord
Daarom hoefen mijn mensen nooit het ferboden woord tegen mij te zeggen, het grieseligste woord dat er bestaat, het liefst zau ik willen dat dat woord niet bestond, als ik er aan denk word ik al helemaal ferdrietig, het is een klein woordje maar het foelt heeeeel groot, het foelt alsof mijn weereld in elkaar stort, het is een woord dat beteekent dat ik iets faut heb gedaan en straf ga krijgen, en dat mijn mensen me niet meer lief finden, dat ze me misschien wel terug gaan brengen naar het asiel, o ik moet er niet aan denken!
Helemaal in het begin heeft mijn vrouw het één keer tegen me gezegd, daar heb ik over geschreefen, toen heb ik me de hele afond ferstopt onder het bed, ik durfde mijn vrouw niet meer aan te kijken, wat ze ook probeerde, en ik was helemaal van mijn slag, mijn mensen merkten dat en hebben daarom dat woord nooit meer tegen mij gezegd.
Maar een paar dagen geleeden had mijn vrouw haar dubbele oogen niet op, mijn vrouw roept nau dat dat een bril heet, dat kan best, naar enniewee, ze zag ineens Pokon zomaar keihard door de tuin rennen, dus ze riep Nee, Nee!, en toch rende Pokon gewoon naar binnen, en mijn vrouw riep nog een keer Nee Pokon!, alleen zag ze toen ineens dat ik het was, ik kwam binnenrennen om mijn vrouw te halen omdat ik wilde spelen, maar doordat ze Nee riep wist ik het niet meer, want NEE is het ferboden woord, het allerengste woord.
Naar buiten
Ik zat in het gangetje en was helemaal in de war, ik wilde gewoon spelen, wat was daar nau zo erg aan?, mijn vrouw zei O Keef, sorry sorry!!, maar toen ze me wilde aaien ging ik snel naar buiten en ferstopte me in de planten, ze gaf me brokjes, die liet ik gewoon liggen, ik was veels te ferdrietig om te eeten en mijn hart deed pijn, mijn vrouw probeerde met me te spelen, ze gooide stukjes kouwstik, maar ik keek naar de grond want ik had iets helemaal ferkeerd gedaan, en ik wist zeker dat mijn vrouw me niet meer lief fond.
Mijn vrouw foelde zich vreselijk, en dat zei ze ook tegen me, ze zei dat ze niet weet wat er froeger met me is gebeurd, foordat ik in het asiel kwam, maar dat ik NOOIT bang hoef te zijn voor mijn mensen, dat ik nooit straf krijg en dat ze me nooit wegbrengen, dat ze van me hauden en dat ze me niet willen missen, en dat ik niets faut had gedaan, maar zij zelf, en dat ik trauwens helemaal niets faut KAN doen!
Bijkoome
En toch duurde het een hele tijd voordat ik weer tefoorschijn kwam, heel foorsichtig, en ik had heeeeeeeeeel veel knuffels noodig, een paar dagen wilde ik ekstraveel aandagt en kompliementjes, en ik moest ekstra slaapen om weer bij te komen van het ferboden woord.
Mijn best
Ik ben een hele gefoelige en zachte jongen en ik doe altijd mijn best om lief te zijn, echt waar hoor!, en ik hoop echt dat ik dat enge woord nooit meer hoor, fandaar dat ik het ook niet opschrijf, ik wil gewoon fergeeten dat het bestaat, dat woord waardoor ik me zo klein en eensaam foel, gelukkig weet ik al weer dat ik thuis ben bij mijn mensen en zij bij mij, ik heb mijn zelffertrauwen weer terug, en ik foel weer dat ik voor mijn mensen de allerliefste Keveretti Spaagettie ben, voor altijd!
Ik stuur nog feeliesietetters naar Foppe, ik denk aan Oscar en mevrouw Oscar, ik stuur iedereen die iemand mist zachte kopjes, en natuurlijk blijf ik tetteren voor vreede!