Alle berichten van @Bertje

Kever heeft een mening over het ferboden woord

Nu het echt lente is met veel zon en weinig reegen ben ik een frolijke jongen, ik ben de hele dag in mijn tuin en ik geniet van alles om me heen, oferal is het groen en zijn er bloemen, ik zie altijd wel een Loes- en Brammievlinder dansen in de lucht, we hebben het Stoelendansfeest voor Oscar gefierd en het was helemaal top, dus ik ben blij en mijn leefen is fantasties, soms fergeet ik gewoon dat ik ooit een hele bange katermans was.

Mikkie en Pokon

Mikkie is elke dag op het dak van het schuurtje of in de tuin van de buren, en Pokon klimt elke dag wel een keer in mijn tuin, dat ben ik al gewend en mijn mensen ook, eigenlijk mag het niet, maar ja: hij is een kattenpuuber dus hij doet wat hij wil, mijn mensen moeten er om lachen, maar ze zeggen ook dat hij geen gefaar ziet en eerst iets doet en dan pas nadenkt, hij stort zich bijfoorbeeld zó van het dak van het schuurtje af, en mijn mensen hebben hem al een paar keer op moeten fangen of moeten helpen omdat hij niet meer voor- of achteruit kon.

Zelf ben ik heel anders, ik ben foorsichtig, ik ben een ferantwoordelijke en nette jongen, ik doe geen kasten open, ik klim niet op taafel als mijn mensen eeten, ik maak niet zelf de zakken van mijn brokjes open, ik probeer niet uit het raam te klimmen, ik kom niet in de buurt van de wasmasjien of het fornuis waar mijn mensen hun eeten maken, ik knaag niet aan kaabels en ik laat me nergens van af fallen, want dat is gefaarlijk, dat weet ik heus wel.

Ferboden woord

Daarom hoefen mijn mensen nooit het ferboden woord tegen mij te zeggen, het grieseligste woord dat er bestaat, het liefst zau ik willen dat dat woord niet bestond, als ik er aan denk word ik al helemaal ferdrietig, het is een klein woordje maar het foelt heeeeel groot, het foelt alsof mijn weereld in elkaar stort, het is een woord dat beteekent dat ik iets faut heb gedaan en straf ga krijgen, en dat mijn mensen me niet meer lief finden, dat ze me misschien wel terug gaan brengen naar het asiel, o ik moet er niet aan denken!

Helemaal in het begin heeft mijn vrouw het één keer tegen me gezegd, daar heb ik over geschreefen, toen heb ik me de hele afond ferstopt onder het bed, ik durfde mijn vrouw niet meer aan te kijken, wat ze ook probeerde, en ik was helemaal van mijn slag, mijn mensen merkten dat en hebben daarom dat woord nooit meer tegen mij gezegd.

Maar een paar dagen geleeden had mijn vrouw haar dubbele oogen niet op, mijn vrouw roept nau dat dat een bril heet, dat kan best, naar enniewee, ze zag ineens Pokon zomaar keihard door de tuin rennen, dus ze riep Nee, Nee!, en toch rende Pokon gewoon naar binnen, en mijn vrouw riep nog een keer Nee Pokon!, alleen zag ze toen ineens dat ik het was, ik kwam binnenrennen om mijn vrouw te halen omdat ik wilde spelen, maar doordat ze Nee riep wist ik het niet meer, want NEE is het ferboden woord, het allerengste woord.

Naar buiten

Ik zat in het gangetje en was helemaal in de war, ik wilde gewoon spelen, wat was daar nau zo erg aan?, mijn vrouw zei O Keef, sorry sorry!!, maar toen ze me wilde aaien ging ik snel naar buiten en ferstopte me in de planten, ze gaf me brokjes, die liet ik gewoon liggen, ik was veels te ferdrietig om te eeten en mijn hart deed pijn, mijn vrouw probeerde met me te spelen, ze gooide stukjes kouwstik, maar ik keek naar de grond want ik had iets helemaal ferkeerd gedaan, en ik wist zeker dat mijn vrouw me niet meer lief fond.

Mijn vrouw foelde zich vreselijk, en dat zei ze ook tegen me, ze zei dat ze niet weet wat er froeger met me is gebeurd, foordat ik in het asiel kwam, maar dat ik NOOIT bang hoef te zijn voor mijn mensen, dat ik nooit straf krijg en dat ze me nooit wegbrengen, dat ze van me hauden en dat ze me niet willen missen, en dat ik niets faut had gedaan, maar zij zelf, en dat ik trauwens helemaal niets faut KAN doen!

Bijkoome

En toch duurde het een hele tijd voordat ik weer tefoorschijn kwam, heel foorsichtig, en ik had heeeeeeeeeel veel knuffels noodig, een paar dagen wilde ik ekstraveel aandagt en kompliementjes, en ik moest ekstra slaapen om weer bij te komen van het ferboden woord.

Mijn best

Ik ben een hele gefoelige en zachte jongen en ik doe altijd mijn best om lief te zijn, echt waar hoor!, en ik hoop echt dat ik dat enge woord nooit meer hoor, fandaar dat ik het ook niet opschrijf, ik wil gewoon fergeeten dat het bestaat, dat woord waardoor ik me zo klein en eensaam foel, gelukkig weet ik al weer dat ik thuis ben bij mijn mensen en zij bij mij, ik heb mijn zelffertrauwen weer terug, en ik foel weer dat ik voor mijn mensen de allerliefste Keveretti Spaagettie ben, voor altijd!

Ik stuur nog feeliesietetters naar Foppe, ik denk aan Oscar en mevrouw Oscar, ik stuur iedereen die iemand mist zachte kopjes, en natuurlijk blijf ik tetteren voor vreede!

Joep leert voor Weilandmuizenjager

WeilandmuizenjagerVorige week had ik het over wat ik graag wil worden als ik later groot ben. En hoewel ik alweer een jaar oud ben heb ik nog steeds het gevoel dat ik heel veel te ontdekken en te leren heb voordat ik een oude wijze kater mag worden. Dat komt niet van de ene op de andere dag, zoiets heeft tijd nodig om te groeien.

Promotie

De komende tijd ga ik me helemaal richten op ‘t werken als Weilandmuizenjager. Nóg meer ervaring opdoen, uitdagingen zoeken en cursussen volgen om de beste technieken in m’n poten te krijgen. En dan hoop ik uiteindelijk promotie te kunnen maken naar de functie van Weilandmuizenvanger, om de diepvrieslade te vullen met de beste muizen die ik kan vinden.
‘t Lijkt me de meest ideale baan, lekker dicht bij huis zodat ik tussen de middag daar kan gaan lunchen. Met werktijden die ik zelf kan bepalen tussen zonsopkomst en zonsondergang, want ik blijf eigen baas natuurlijk. Er moet tussendoor toch ook nog tijd overblijven voor dutten, wassen, knuffelen, spelen, slapen en eten…

WeilandmuizenjagerUil

En over spelen gesproken, afgelopen week heb ik maar liefst twee nieuwe speeltjes gekregen. En ‘t zijn niet eens balletjes, maar ik ben er wel heel erg blij mee!
Maandag kreeg ik Uil. Hij is van een heel lekker stofje dat ik nog niet kende en hij heeft veren. En veren zijn leuk om mee te spelen, dat weet ik nog van de uitschuifbare hengel die ik kreeg toen ik klein was. Maar die is intussen helemaal versleten, al zegt mijn personeel dat ik ‘m gewoon gesloopt heb door er steeds op te gaan springen. Maar wist ik veel dat dat niet de bedoeling was, die hengel boog zo lekker door als ik er m’n voorpoten er op zette…
Maar, terug naar Uil. Senior heeft de Joep-proof-test gedaan voordat ik ‘m kreeg, door aan de veren te trekken of ze wel stevig genoeg vastzaten. En hij werd helemaal goedgekeurd. Maar ja, da’s natuurlijk wel weer een uitdaging voor mij om te zien hoe lang het duurt om Uil te plukken…

Stick

WeilandmuizenjagerOp dinsdag, na een hele dag op zoek te zijn geweest naar Weilandmuis, kwam ik een beetje verdrietig thuis want ik had wéér niks gevonden… Ik gaf het sisal muisje dat ik een tijd terug had gehad een lel met m’n voorpoot waardoor ‘ie onder de bank schoot, en was ervan overtuigd dat ik dan misschien wel een hele enthousiaste muizenjager was maar toch nóóit een echte muizenvanger zou kunnen worden.
M’n personeel zag aan me dat ik teleurgesteld was en probeerde me op te vrolijken met een lekkere kauwstick. Heerlijk hoor, maar ‘t was geen muis…

Net toen ik me omdraaide om de gang in te lopen hoorde ik m’n naam roepen en zag iets over de grond schuiven. Een muis!
Ik twijfelde geen moment, rende er achteraan, dook er bovenop en greep ‘m met vier poten tegelijk vast.
Terwijl ik m’n stiletto’s en tanden in z’n vacht zette bedacht ik me dat deze muis nooit in de diepvrieslade terecht zou komen en al helemaal niet op de menukaart van Nemo, want hij was wel heel erg mager en kwam niet uit ‘t weiland. Maar hij was wel heel erg geschikt om mee te spelen en m’n jachttechnieken mee te oefenen.

Muis

WeilandmuizenjagerVol trots liep ik even later met de veroverde muis naar m’n personeel en legde ‘m voor Seniors voeten neer. M’n allereerste cadeautje was voor hem, en zo te zien was m’n Eerste Bediende er heel erg blij mee. Ik werd op schoot genomen, kreeg aaien en lieve woordjes en heel veel knuffels. Terwijl ik me als succesvolle speelgoedmuisvanger voelde groeien, legde hij m’n vangst op de eettafel en pakte een blikje. Zodra dat open ging herkende ik gelijk de geur die er uit kwam en ik keek nieuwsgierig over de rand van de eettafel mee hoe Senior de buik van de muis opende en er iets uit dat blikje in stopte, net zolang tot de muis dik en rond was. Nooit geweten dat muizen op die manier te eten krijgen…
Toen de muis genoeg eten had gehad maakte Senior ‘m weer dicht en rolde ‘m tussen z’n handen heen en weer. Wat rook dát lekker, zeg. Eigenlijk had ik er wel een beetje spijt van dat ik de muis cadeau had gedaan. Maar Senior vroeg of ik ‘m terug wilde, want hij en Junior eten geen muis. Zelfs niet als ‘ie zo goed gevuld is zoals deze.

Nou, ‘t leek me een heel goed idee, want zo’n mooie dikke muis weggooien zou toch zonde zijn.

En zo is Muis in m’n leven gekomen. Ik word heel erg vrolijk van ‘m, hij kwam precies op het goede moment in huis. We vechten en spelen samen, en ik leer heel veel van ‘m.
Al vergeet ik natuurlijk mijn vrienden Nemo en Uil niet, en m’n springveren, balletjes, knikkerbaan en andere speeltjes. Die moeten ook allemaal genoeg aandacht krijgen, want stel je voor dat m’n personeel het idee zou krijgen dat ze iets van m’n speelgoed kunnen weggeven omdat ik er niet meer naar omkijk…

Stevige poot en heel veel kopjes van Joep, aankomend Weilandmuizenvanger.

Wat is dat een ligferandering

Ik heb weleens uitgelegd hoe ik een smaakferandering kan hebben. Dat ik iets eet wat echt superduperlekker is en de ene dag eet ik het bord leeg en de andere dag helemaal opeens dan foel ik: nee.
Dat is de smaakferandering.

Het kussen

Hoe zoiets kan dat weet ik niet. Maar het gebeurt. En ik heb het ook met op het bed slapen. Ik heb er mijn eigen kussen, het is groot en zacht en ik weet: daar heb ik de ruimte, dat is foor mij, daar kan ik liggen. Voor mij als ex-asieljongen is zoiets ekstra belangrijk. Een plek helemaal alleen voor mezelf, dat gefoel.
Oja ofer het liggen. Op het kussen heb ik een handdoek. Twee lagen dik en hoe het ligt dat is zo fijn dat kan ik niet zeggen. Warm en gezellig en gewoon super.

Het bed

En nou gisterafond gingen we aan de nacht beginnen en ik was ook naar de slaapkamer gegaan, mijn vrouw lag al in het bed en ze zei: “Kom maar Bertje”. Ze klopte op het kussen. Ik keek ernaar en dacht: nee.
Dus ik sprong niet.
Aan de andere kant van het bed zag ik een kussen in een kussensloop. Ik bleef ernaar kijken want ik foelde meteen hoe iedejaal dat moest liggen. Dat gladde. Zo rustig aan je vagt.
Ik had een lig-ferandering.

Spinnen

Mijn vrouw zag me kijken. “Moment hoor”, zei ze en toen wist ik wat ze geen doen. Dus ik bleef staan waar ik stond. Ze haalde de handdoek van mijn kussen en legde er een kussensloop op, die kwam van de stapel, dus ik was de eerste die erop ging slaape.
Toen sprong ik meteen op bed, ik stapte op mijn kussen en ik foelde meteen dat dit het was wat ik wilde, ik begon keihard te spinnen, dat ging vanzelf, ook toen ik ging liggen, ik kon gewoon niet slaape omdat ik zo moest spinnen, het is echt superduperheerlijk slaape op een kussensloop dat wist ik nou weer.

Leootje: oofer gehendikept is ook gewoon

Ajooooo Allemaal!

Wat was het een raare week met son-reege-son-reege-warrem-kout-nat-reege-son..
We wiste fan gekke-geit niet meer wat of te dat we nau moeste doen!
Naar binne, naar buite, toch in het raam, op de stoel, naar buite, naar binne..
Tiga die seg op se Haags dat ie klaar is met ferhaare weeges hij heef der geen sin meer in.
Hij wil of son of kout maar niet der tusse in weeges hij heef se taapijt op se rug fan se losse haare weeges se rui is heelemaal in de war en Fre moet hem steets hellepe dermee.

Lente

Maar de lente is al wel begonne weeges we hebbe de tijdeleke buure fan aan de ooferkant al gesien!
Dat sijn de gierzwaaluwe en die sitte in de dakgoot teegenover onse krappaal die nau foor het raam staat. We hebbe uitzicht en we kunne swaaie naar se.
We hoorden se eerder dan we se saage, se hebbe een heel hoog skriiiii skriiii skriiiii geluit.
As je se wil sien moet je goet oplette weeges se fliege HEEL erreg snel langs de raame.
De tweefoeters stonde te juiche op het balkon toen se de zwaaluwe hoorden en daarna saage.
Weeges nou sijn de zwaaluwe der en nou is de lente egt heus waar offiesiejeel begonne.

Balkon

We sitte nu dus faaker op het balkon. Simon sit er heel erg graag weeges hij siet er fanalles.
Simon se oore sijn kapot. Hij fint dus alles wat ie siet heul interessant.
As wij iets hoore spitse we onse oore en gaan we loere naar wat of te dat het is.
Simon die heeft dat niet. Hij siet iets en daarna gaat ie loere.

Simon

Fanmorrege sat hij op het balkon.
Ons balkon is met gaas sodat wij niet naar beneede kunne falle en ook niet naar de buuf der balkon kunne loope.
Simon sat op de rand fan het balkon en er floog een duif en die dacht ‘ik kan landen op dat balkon want ik kan altijd landen op deese balkons’.
Maar bij ons kan dat dus niet!
Simon sag de duif aankoome weeges se was recht foor se roze neus en Simon maakte fan se sgrik een mep-beweeging.
Toen schrok de duif en floog se met een scherpe bocht naar het balkon fan de buuf en landde daar.
Simon was aa-lert van het puntje fan se oore tot het puntje fan se neus, se staart en se teene.
Hij stont stokstijf stil en staarde met enorm groote ooge naar de duif.
De duif dee ‘roekoe roekoe’ maar dat hoorde Simon niet.
Simon sag alleen de duif beweege.
De duif ging sig wasse en Simon stont stijf fan se spanning.
Heeeel foorsigteg schuifelde Simon stukje foor stukje een beetje dichterbij.
Hij bleef wel feileg achter het plantepotje dat kleiner was dan Simon zelf maar hij sat eragter en het was goet zo.
Met kleine schokjes kwam Simon steets een stukje ferder naar foore.
Sijn snorhaare trilden derfan! Sijn ooge waare so groot as de appols in de fruitsgaal.
Simon moest beslisse of hij oofer het plantepotje heen ging stappe of te dat ie fanaf daar wilde aanfalle. Ik sou kiese foor derooferheen stappe weeges ik weet het maak kabaal as het plantepotje fal. Simon heeft nooit gehoort dat dinge lawaai maake as se falle en hij hat beslote om te gaan aanfalle. Hij dook iets laager, sijn kontje ging al trille weeges hij was meete hoefer hij ging springe en hoe hard en toen …
Keek de duif hem eefe heel intens aan, maakte een klein hips sprongetje fan het balkon af en floog in een boog naar het dak teegenoofer..
Simon bleef gesgrokke achter en het kostte hem moeite om fan stantje spanning weer naar stantje rieleks te gaan. Hij heeft naar de duif sitte kijke tot se wegfloog oofer de daake heen naar de boome achter de huise teegenoofer.
Daarna moest hij bij-koome. Weeges hij hat veel gesien en het was spannent.

Normaal

Ondanks dat sijn oore kapot sijn kan hij wel kater sijn.
Maar heelemaal op sijn eigen unieke manier.
Hij weet niet dat hij gehéndikept is.
Foor hem is dit heelemaal normaal.
De dinge die gebeure en die hij niet hoore kan maar wel siet sijn soms dinge die hij niet goet snapt omdat sijn oore kapot sijn.
Daarom is ie niet so foorsigtig in se beweeging.
Wij sgrikke as iets fal omdat het hart geluit maak en de tweefoeters maake dan ook geluit fan hee joh moet dat nou. Dan kijk ie de follegende keer wel uit. Dat leere we as kittenbeebie al.
Simon hoort het niet dus hij laat fanalles falle en is niet foorsigteg.

Tiga

Dus as je geboore ben met dinge aan je liggaam die anders sijn dan is dat foor een ander anders.
Maar niet foor jeself weeges jij weet niet beeter want het is jouw liggaam.
Ondertusse heb je toch je oergefoel als kater of poes dus je wil wel je dingen doen so as of te dat je foel dat je het moet doen.
En het is fijn dat er dan een plek is waar een gehéndikepte kat met een beetje fan se aanpas-singe kan leefe so as een kat die niet weet dat ie een héndikep heeft, wil leefe.
So leef Simon feileg bij ons en is ie gewoon onse broer.
Wij doen ook niet anders omdat hij anders is.
Hij is so en astie ferfeelent is dan geef Tiga hem gewoon se draai om se oore weeges dat snapt ie wel.

Er bestaat een huis waar alleen maar katten met een héndikep woone.
Sommege weete dat se een héndikep hebbe, andere niet.
Se woone daar allemaal saame met tweefoeters die foor se sorge.
Oofer dat huis wil ik in de loop fan de tijd meer fertelle weeges we hebbe daar friende gemaak.
En ik ga een paar fan mijn friende die daar woone interfiewen oofer het leefe in het Katshuisch.
En oofer hoe se daar saame leefe en oofer hoe se omgaan met hun héndikep.
Dat is as se doorhebbe dat se een héndikep hebbe.
Sommege weete niet beeter dan dat het is so as of te dat het is.
Dit is een niew proojékt fan mij en ik ben er tros op dat ik dat fersonne heb.

Kompjoeter

Ferder wil ik nog doorgeefe aan onse friende Joep, Kever en Japie:
Jullie blogs sijn op daage dat ik niet altijt de kompjoeter kan hebbe.
Daarom worde jullie blogs pas op de dag fan de Dins foorgeleese aan ons!
En daarna kan ik ree-aagere op de saait fan Ome Bert onder jullie blog.
Dus dan weete jullie derfan dat er op de dag fan de Dins fan mij nog een ree-akzie komt weeges ik fint het niet leuk as ik geen ree-akzie geef.
Dat heb ik se tuis goet duidelek gemaak en nou maak se der tijt foor dat ik de kompjoeter mag.
En ik mag ook snoepies weeges kijk es hoe hart ik heb gewerrek fandaag as Leo Anshu de Sgrijfer!
Sooheee! Doe mij maar een kist fol snoepies assebief!
Tot de follegende keer!! Liefs fan Leootje en fan me broers natuurlek!

Hoe Oscar het feest beleefde

Hadiejooola liefe frientjes, frouwtjes en baasjes,
Frorige week was er een feest zoals het nog nooit is geweest! Inmiddels ben ik ervan bijgekoome, maar ik krijg het niet uit mijn kop. Folgens mij hep ik nog nooit zoiets moois meegemaak in mijn heeele lange leefe nie. En daarom wil ik ook niet dat het uit mijn kop ga. Het is net als een film, ik blijf het foor mij zien en het is de moosite herinnering uit mijn leefe! Hoe lang ik nog leef weet ik nie, maar deze pragtige herinnering gaat mee in mijn kop als ik ofer de Reegeboogbrug ga. Maar zo ver is het nog niet hoor, ik ben er nog!

Erfaring

Nu ga ik jullie fertellen hoe ik het feest hep erfaaren. Heel feel frientjes van Bert zijn Feesboek waren op het feest. Het was een stoelendansfeest bij Kever in de tuin. Jullie weete he hoe Kever op het iedee is gekoome een stoelendansfeest te organiezeere. Dat had hij eerder opgeschreeve in zijn blog. Kever heeft een heele mooe tuin waar hij graag is om te rieleksen en doet dan ook naadenken. En zo kwam het iedee van het stoelendansfeest. Alleen hij had in zijn kop uitgedacht het feest in de zoomer te geven als er feel zon is en je de warme straale foelt. Maar toen las hij op mijn blog dat het eigenluk niet zo goed met mijn gezond ging. Dat ik na 3 kuuren antiebiejootie en pretniezon maar nie beeter wilde worden, en ook nie met de pille van de natuur. En dat de piep in mijn keel en neus nie weg gaat.
Kever ging de tuin in om goed na te denken, ineens wist hij het! Hij dacht mijn frient Oscar is al negentien jaar en nu zijn gezond ziek blijft heeft hij niet het eeuwige leefe. Zo is dat gewoon, en kunnen we dat nie onder de stoele en banke steeke. Oscar leef per week, en als we het stoelendansfeest pas in de zoomer fiere dan fiert Oscar misschien stoelendansfeest in Reegeboogland. De mensen van Kever leefen ook zo mee met mij en hadden gezegd, wij zetten een stoel in de tuin met zijn naam er op, Oscar. En dan kan hij gewoon naar de ruin koome wanner hij wil. Kever kwam met een beeter iedee en tetterde, we gaan speesjaal foor Oscar het stoelendansfeest ferfroegen. Morgen, dat was forige week dinsdag dus, gaat de zon schijnen met feel warme straale. Dan moet je inpulzief zijn en niks nie langer uitstelle.

Aksie

Dus Kever kwam snel in aksie en meelde naar Doorie of hij tijd had om alle frientjes met de geele kanarieboes op te halen, en dat wilde hij graag doen. En toen ging Kever heel hard tetteren zodat alle frientjes het konden horen. En hij kan een een tetter opzette hoor, dat wil je nie weete!
Dus hij tetterde, aatenzie,maatenzie, alle frientjes morgen froeg opstaan. We gaan morgen met z’n alle speesjaal foor Oscar ferfroegd het stoelendansfeest fiere. Zorg dat je op tijd klaar staat met een koelboks vol met lekker eete en drinke. Trek je mooiste pakje of jurkje aan en als je muziek maakt neem dan je instuument mee!
Ik kon bijna eggie nie slaape van opwinding. Frouwtje had de koelboks folgepakt met garnaale en makreele, kippebout, en nog feel meer lekker eete en drinke, en had ik mijn mooste pakje aan. Toen hoorde ik ineens toet, toet, toet, en jawel hoor dat was Doorie met zijn geele kanarieboes. De heele kanarieboes zat overfol met frientjes, maar omdat ik maager ben kon ik er nog best bij hoor en kreeg ik een plaats foorin naast Doorie. Dat was keigaaf in de geele kanarieboes en scheure dat Doorie deed, en alle frientjes deden zingen van plesier!
Toen stopte de boes en kwamen we bij het huis waar Kever woont. We gingen naar de tuin waar alle stoelen stonden. De heele tuin was fersierd met slingers en balonnen. Er stond ook een lange taafel en konden we de koelboksen er onder zetten. De mensen van Kever hadden voor mij een eereplaats, ik had een pragtige rieleksstoel met mij eige naam erop.

Gesellig

Zofeel kaaters en poesen bij elkaar had ik in mijn leefe nog niet gezien en gesellig dat het was. Alle frientjes van Bert zijn feesboek waren er en er waren ook nog anderen meegekoome. Bert was er zelluf niet bij. Hij is een angstige kater weegens trauma en foelt zich het meest rielekst thuis bij zijn frouw. En dat respekteere we! Omdat wij frientjes hem toch graag wilden betrekken bij het feest, hadden we foor hem een plannetje bedacht. Als er wolken foor de zon zou koome dan zou Bert heel hard gaan blaase. Nou, en dat heeft hij heel goed gedaan hoor. In de ochtend was er zon en feel warme straale. En toen we met zn alle tussen de middag na het eete een dutje wilde doen toen kwamen er wolken. En toen deed Bert vanuit zijn fensterbank blaase, blaase, en weg gingen de wolken!

Tuin

Wat heeft Kever een mooie tuin met kleurige foorjaarsbloeme en wat zijn zijn mensen aardig. Ik’keek mijn ooge uit. En zofeel frientjes, Doorie natuurlijk van de geele kanarieboes en zijn Jiekie was er en Faalentieno met zijn aanhang, De Haagse Katers, Joep, Leootje, Japie, Minnie, Lucky&Moos, Yep&Demi, Tjilla,Tjessi&Tjaiia en nog feel en feel meer. Sorrie als ik jullie naame niet hep genoemd, er ware zoooofeel frientjes. We heben gedanst en muziek gemaakt, keihard!
Zofeel gegeete en te feel katnip gedronke. We zagen alle stoelen draaie…
s Avonds ging de barbiekjoe aan en toen het al wat donker werd de lampiejonne, zo gezellig! En ik was eggie nie’moe hoor. Heb gewoon heel hard meegezongen, gedanst en het eete smaake mij heerlijk. En toen aan het einde van de afond deeden we de stoelendans. De muziek ging nog harder spelen en wij gingen op z’n hardst meekrijse. We moesten van stoel naar stoel springen en als de muziek ineens stopte moest je gauw op een stoel gaan zitten. De Haagse Katers vielen achterover en Kever kwam knel te zitten tussen 2 stoelen. Maar hij had zich niet bezeerd hoor. Schuddebuike hebben we gedaan van het lachen en werd het feest werd steeds wilder en wilder.

Sterren

Toen kwamen de mensen van Kever de tuin in en zeiden ze, aan het einde van het feest gaan we eefe seeriejeus doen. Zien jullie die mooie sterren aan de heemel? De grootste ster is van Loesje die met alle andere sterrefrientjes in Reegeboogland woont. Nu gaan wij heel stil zijn en terwijl wij swaaje naar de sterrefrientjes denken wij aan ze. Dat was een heel mooi en plegtig mooment. Foor altijd saame mauwden we zagtjes!

Inmiddels was het al pikkedonker en heel laat. Zo kwam het keigaave stoelendansfeest tot zijn eind. Doorie had de geele kanarieboes al gestart en deed toet, toet, toet, instappen allemaal! Het was heel stil en de boes en hoorde je alle frientjes snurken, zo moe waren ze. En Doorie bragt iedereen weer feilig thuis.

Bijkoome

Heel lang uitgeslaape heb ik de folgende dag en moest ik feel bijkoome. Maar het was een onfergeetelijk stoelendansfeest. Ik bedank heel hartelijk mijn frient Kever, de mensen van Kever, onze sjouwffeur Doorie met zijn boes, en de wolkenblaaser Bert, foor de organiezaazie. Zonder hun had het nooit nie door kunnen gaan. Befankt alle frientjes die op het feest waren. Het was fantasties jullie allemaal te ontmoeten. En het blijf allemaal in mijn kop hoor het heele stoelendansfeest, als mooie herinnering.

Dikke knufkoopstoot van Oscar.