Ajoooooooooooooo allemaal!

Wat was dit een raare week!
Er sijn weer drie friende fertrokke oofer de Reegenboogbrug so naar de Pinkelweide toe.
Dat is heel erreg ferdrieteg foor de tweefoeters die fan se hielde en foor se sorregden.
En tegelijkertijd weet ik dat se een warrem welkom krijge op de Pinkelweide..
Wij swaaie naar Bram, onse Mienister fan Gefoelege Saake BrammieVlinderLeeuw en Panda…
Wat ben ik blij dat we nau een hooge krappaal hebbe die foor het raam staat seg.
Kunne we teminneste naar de Sterre swaaien.

Tiga

Tiga was deese week een beetje stil dus ik ben hem gaan fraage wat er aan de poot is.
Hij hat het gehoort fan alle friende die sijn fertrokke en hij hat se traan in se oog met se fisjermènsfrènt segtie.
Tiga wil altijt alleen sijn astie eemoozies heeft.
Dan gaat ie op het bet fan se meissie ligge, onse Fre.
Daar sijn de sagte deekens en daar wil hij dan sijn om naa te denke.
En ik froeg hem waar hij dan oofer naa-denkt.
En Tiga begon te fertelle.

“Lûistâh klène wèsneus.
Ik sal het je ûitlegge.
Ik mos denke oofer het leefe.
En oofer hoe ik as kitten alles heb beleef en hoe of te dat het nâhw is.
En dat leefe steeds ferandert ook al wil je dat niet.
Friende koome en friende gaan.
De Reegeboogbrug sal der altèt staan.
Ik sal je fertelle oofer mèn leefe assie stil blèf sitte en je snaatâh hâhwt.
Ok lûistâht en hûivâht.

Ik bent in Den Haag geboore.
Om perresies te sèn op de neegentiende dag fan de seefende maant in het jaar twee-dùisant-seefentien in een hûis in de Elandstraat boofe de AppieHèn.
Me katteMoedâh en katteFadâh waare an het loosjeere bij een mefrau die nog meâh katte hat maar die hept ik ampâh gesien.
Die mefrau waar se loosjeerden die wis nie dat me moedâh in ferrewagting was.
Toen sèn we geboore en ik hat 2 sussies en een broer.
En me tweefoetâhMoedâh fan nu kwam daah elleke week om de mefrau te hellepe met fannalles en nog wat en toen mogt se ons bekèke.
En me Moedâh seg nog stees teegen mèn dat se op se slag ferlieft was op mèn.
Dat fint ik wel loogies. Ik was toen al een knappe fent.
Ik hebt nog op der hant geleege dat ik der heelemaal in paste.
Kejjeje nâh nie meer foorstelle he!
Se hebt me tweefoetâhFadâh ge-ept met een footoo en astie NEI hat geseg hat se me tog in hûis genoome seg se. Maah hij sei JAA en klène Fre wis fan niks weeges ik was der ferassing.
Toen was se seefe jaare fan der leeftijt.
Nâh is se feertien en bent ik seefe!
En so kwam ik in het âhwe hûis te woone dat jè niet heb gekent, Leejow.
De eerste die ik daar sag was klène Fre.
Ik hat me ferstop en se ging me soeke en se font me en ik font haar meteen heel erreg lief!
En sij font mèn auk heel erreg lief.
Ik bent meteen bè der blève slaape op sgoot.
Chester en Noga waare der toen ook en er was ook een hont.
Een groote hont met feel haare en hij was âhwd en wès.
Die hont die heette Gandhi.
Gandhi was mèn groote frient.
Hij was mèn foahbeelt.
Ik hept fan niemant soo goet leere beedele as fan hem.
Hij was âhwd en rustâgh.
Ik was jong en een ietsie-beetsje an de drukke kant…
Wacht effe Moedâh roept wat. Wat seggie nâh Moedâh??
Ja Moedâh dat weit ik nog en ik sgaamt me der wel een beetsje foâh…
Ik was so hiepâhdepiepâhDRUK dadde se me TerrorTiga hadde genoemt.
Agteraf gesien hadde se wel een klèn beetsje gelèk.
Ik ken me nog herinnere dat ik wilde speele en dat iederein wilde slaape.
Saaai man!
Dan hat ik de heele dag gepoinkt weeges alles was foâh mèn een tram-poliene en ik hat pantertje gespeel en ik hat de plante fersorreg doâh se ûit te graafe en dan wouwe se saafonts met se alle gaan slaape weeges se waare moe! Gekkehûis font ik dat. Ik was nauit moe!

Gandhi

Toen oppendag ginge we met se alle woone waar of te dadde we nâhw woone.
Gandhi wert egt âhwd en hij sei faak teege mèn dat ik de kunst fan het beedele nie moes fergeete want met beedele krèg ie het lekkerste eete.
Hij moes heel feel pille op het laatste en die pille ginge in de worgs en in de kaas en in de rosbief en de beenham en de kiprollaaade en dan sat ik der altèt naast te kèke of te dat er nog es een keâh wat fanaf fiel.
Meestal was dat wel so.
So bent ik an me leefeswerrek gekoome en ik bent der sûinâgh op.
Me groote frient Gandhi de hont ging oofer de Reegeboogbrug in de maan fan oktoobah in tweedûisent-ag-tien. Hij kon egt nie meer loope fan se artroosie en se konde de pèn met niks nie meâh teegehâhwe.
Ik hept de tweefoetâhs nog nooit so hagt en feel sien hûile, het was fersgrikkelek.
Toen heeft Gandhi alles gekreege wat of te dat ie lekkâh font in één dag!
Hij kon nie meer loope maar eete kon die nog wel.
En toen istie oofer de Reegeboogbrug gegaan.
Ik hat feel ferdriet weeges me frient was weg.
En ik wert steets ferdrieteger en ik ferfeelde me.
Noga wou nie met me speele en Chester ook nie altèt.
Dus ik ging weâh doen waah ik goet in was en dat is sloope en kaste oope maake en derin sitte.
Ik ging Noga peste en dat ging se te fer.

Gedraage

Nâh en toen kwam jè klène wèsneus!
Helemaal ûit Rottâhdám!
Ik was de eâste weik dat je der was hagtstikke kwaat. Egt so kwaat was ik.
Weeges jè sprong in me speelgoet en iederein riep fan ooow en aaaw watistietogliehief!
Je was een klène mafklappâh!
Toen besefte ik me éigenste dat ik nâh fer-ant-woâh-delek-hèt hat.
Weeges nâh was ik de groote broedâh.
En ik sag dat jè nog so een klène smurref was die geen bal snapte fan het egte leife en toen most ik jâhw gaan leere hoe of te dat het leefe in mekaar steek.
Weeges andâhs hept ik der sellef naaregheit fan want ik sag al dat se jâhw hier foor altèt wilden laate woone dus ik moes wel aardeg sèn.
Toen sèn we saame gaan speele en ik wert rustâgh en jè was druk.
Dat jè geen TerrorLeo bent geworde hebbie an mèn te danke weeges ik weet heel goet waar se NEEEE fan gaan roepe dus jè mogt fan mèn die plant niet in en je heb se ook nie so heel erreg as tramp-oliene gebruik as of te dat ik wel hep gedaan.
Je heb hun teene in leefe gelaate en dat is fèn want daar lust ik wel kaas van.
… sugt.. Wat flieg de tèt.
Nâh hebbe we Simon saame geleert hoe of te dattie sig moet gedraage.
Wat was die jonge druk seg. Hij was nog drukkâh dan ik froegâh en dat wil wat segge.
*Tiga slaakt nog een diepe zucht*
Door al dat ge-âhweneel oofer froegâh bent ik heelemaal nostálgies en me traan sit weâh in me oog weeges me fisjermènsfrènt. Snif. Kejje me effe allein laate Leejow?”

Haagenees

Ja natuurlek Tiga, ik laat je met rust.
Dankiewel dat je sofeel oofer froeger hebt fertelt Tiga.
Ik hoop dat iedereen het een beetje kon leese weeges Tiga is een geboore Haageneese Kater en hij kan niet anders praate.

Eerst wilde hij niet dat ik sijn kittenbeebiefotoos liet sien maar ik heb hem om kunne praate!
Ik mogt alleen niet de footoo laate sien fan dattie as kitten aan Mamma der batjas sat te sabbele..
As ik dat doe dan krijg ik so een draai om me oore dat ik me neus in Rotterdam moet soeke segtie..
Ondanks alles is Tiga mijn groote broer en ik ben er tros op dattie mijn groote broer is en ik heb egt eerlek heus waar feel fan hem geleert so as niet bang sijn foor fuurwerrek en leeferworst is lekkerder dan kiprollaade en as je groote glansende oogies opset en heeeeeeeeeel lief kijk dan krijg ie eerder een snoepie.

Liefe friende, geniet fan elleke niewe dag die der is.
Wees lief foor je tweefoeter en knuffel se wat faaker.
Egt heus waar, dat hebbe se noodeg en se knappe der fan op.
Wij sitte elleke aafont in onse groote krappaal foor het raam en dan swaaie wij naar alle Sterre die aan de heemel staan…

Liefs fan Leootje en een heele groote eemozioneele nos-tal-giese boemskop fan Tiga!

Helloww liefe frientjes, het is hoog tijd om weer een blog te schrijven. Wat een week hebben we achter de rug zeg ! De ene dag lig je lekker in de zon te stoove en is het leefe fijn en de andere dag lees je op de Feesboek dat er frientjes oofer de Reegeboogbrug zijn gegaan. Eerst de liefe Bram, Mienister van Gefoellige Zaake en blogger, toen Panda. Die kende ik geloof ik niet zo goed, en toen nog een ander frientje. Maak nie niks uit of je ze kent of niet, het is altijd ferdrietig en je wil je frientjes niet misse. Het eenige wat je kan doen is de frientjes een plekkie in je hart geeve en ’s avonds swaaje naar de fonkelende sterre.

Reis

Bram had het aan ze hart en had pijn en aanvalle. Ze mensen hebben alles foor hem gedaan en inslaape was foor hem het beste. Dan denk ik weleens hoe zou zo’n reis zijn ofer de Reegeboogbrug en als je dan aankomt in Reegeboogland? Het zal zeker mooi zijn!
Bram heeft een nieuw lijfie gekreege en ik hoop ook dat hij nu een nieuw oog heeft. Hij deed het wel knap hoor in zijn leefe met 1 oog, maar het lijkt mij toch fijner als je er 2 ooge hept.

Nu hoop ik eggie dat de Reegeboogbrug foorloopig dicht blijft hoor. Het kan weleens te druk worden op die brug he, en aan fiele hebbie niks. Er is wel altijd plaats in Reegeboogland, maar zo feel ineens…we houwe liefer de frientjes hier om saame te zijn.
Ik sta zelluf op mijn hooge leeftijd met 1 poot op de Reegenboogbrug en komt het hard aan als frientjes je foor gaan. Dan denk ik zal ik de folgende zijn…?

Poosietieve letters

Ondanks ferdriet en het gemis van onze liefe frientjes wil ik in mijn blog ook gezelllige en poosietieve letters schrijve.

Mijlpaal

Als het grijs is buite en feel reege dat slaap ik en doe eete. Ik doe dan tussedoor rekkie strekkie en treen ik wat. De mijlpaal Paase komt heel dichtbij en die haal ik! Ziek ben ik niet meer en de natuurpille foor mijn weerstand werreke goed folgens mij. Als de zon doorkomt dan ben ik blij en heelemaal in mijn eelement. Ik hep nu door waar de zon komt in mijn nieuwe huis. Ik had geen iedee, want ik kwam hier in de herruf en toen hadde we alleen van die streepieszon af en toe.
Maar nu als de balkondeur oope is ga ik daar in de zon ligge, en later op de middag op het kleed op de floer en doe ik rollebolle, en ik hep ik 2 stoele waar de heele tijd zon is. Het kunstgrastaapijt op het balkon heeft frouwtje weer weggehaald. Ze zeg, Oscar het weer is niet staabiel genoeg, eefe wachten tot het beeter gaat worden, dan leggen we het weer terug.

Paase

Fandaag heeft frouwtje het in de huiskaamer gezellig gemaakt voor de Paase. Het is belangerijk van fijne moomenten te genieten zegt ze. Foorjaarsbloeme hadden we al heel lang maar nu hebbe we geele bloeme. Ze doet maar hoor, ik fin het gezellig als ze zo in het wiekent beezig is. Dan lig ik lekker op mijn schaapepleet en af en toe kijk ik tussen de spleete van mijn ooge waar ze mee aankomt. Nu staat er een geel serfies op de taafel. Het staat flakbij mijn klimpaal en de festerbank waar ik graag op lig. Het is een Paas-theepot met kopjes en schootels en borden en ook nog eierdoppies. Frouwtje heeft gezegd, je moet wel foorsigtig zijn hoor als je van de klimpaal op taafel springt, niet op het serfies springen hoor. Nou, dat fin ik zo stom dat ze dat zegt, ik kan heel goed springe en mijn eevenwigt houden. Heb nog nooit wat kapot gemaakt, terwijl zij soms weleens iets keihard op de grond laat vallen.

Eete

Van de week zei frouwtje, Oscar wij zijn feel saame en ik laat je nooit lang alleen. Maar fandaag kan het niet anders, ik ben de heele dag weg en kom fanafond pas terug als het donker is. Ik zal zorgen dat er genoeg eete foor je is. Ze heeft een eetensbak met een tijdslot zoals dat heet, heeft ze ferteld. En dat ze die eetensbak foor Timmie en Dikkie gebruikte lang geleeden toen die nog leefde. Frouwtje deed in die tijd nog feel werken en met die speesjaale eetensbak hadden de Timmie en de Dikkie iedere dag om 5 uur eete, want die klikte dan vanzelf oope. Nou ik dacht dat is fijn, dan kan ik lekker mijn natvoer uit die bak eete. Er staan ook wel de heele dag brokkies maar eerluk gezegd lus ik toch liefer mijn prakkie natvoer ’s afonds. Frouwtje ging weg en ik dacht die bak gaat vast wel oope, ik vond het best spannend. Nou, de dag ging foorbij en er gebeurde helemaal niks, en een honger dat ik had. Ik maar wachte en wachte… gelukkig stonden er nog brokkies en heb ik daar mijn maag maar mee gevuld. Maar eerluk waar, ik dacht dat kan frouwtje toch niet maake? Je kan een oude seeniejor toch niet zoooo lang op avondeete laten wachten?
Ik wilde net per iemeel een klacht naar de Fereeniging van Kattenzorrug stuure, want het was al donker. En toen ineens hoorde ik foetstappen ik weet precies wanneer die foetstaappen van frouwtje zijn. En ja hoor, de deur ging oope. Heb je lekker gegeten Oscar zei ze. Toen keek ze naar de eetensbak en zag ze dat die nog dicht was. Hoe kan dat nou Oscar zei ze, ik heb de bak speciaal op fijf uur ingesteld dat die oope klikt?
Ik dacht ik mauw maar niet en hep brokke gegeten. Als je die bak verkeerd instelt dan doe tie het nie en hep je er niks aan. Maar ja, ik was blij dat frouwtje weer thuis was en de ferwarming ging aan, en ik kreeg toch nog nog lekker mijn natvoer! Zo zie je als je fertrouwen hep en poosietief ben kom alles goed!

Tot slot wens ik alle liefe frientjes, baasjes en frouwtjes een mooie Paase toe saame, en laten we warme kopjes geeve aan diegene die ferdrietig zijn en een frientje hebbe moeten missen!

Feel liefs van Oscar en frouwtje

Het is twee weken geleden dat die meneer een mes in de knie van Mo heeft gezet. Ik had een krabbeltje meegegeven om aan hem te laten zien. In mijn kattenbelletje stond dat hij heel voorzichtig met mijn mens moest zijn, omdat ik anders al mijn furrienden zou optrommelen om hem met onze vlijmscherpe stiletto’s te laten kennis maken. Achteraf schaam ik me enorm dat ik zulke dreigende taal heb gebruikt. Liefde en begrip werkt veel beter. Toch denk ik dat het ook wel iets heeft geholpen, want de meneer met het mes was deze keer uiterst lief voor Mo. Hij heeft haar als een prinses behandeld en haar knie met heel zacht verband ingepakt.

Rooster

Ze komt thuis met twee extra benen, van glanzend blauw staal. Die zijn minder eng dan ik van te voren had bedacht. Foppe verfoeit ze en duikt onder. Over de hulptroepen ben ik minder enthousiast. Die komen te pas en te onpas buurten. Eentje is zelfs zo brutaal om de hele nacht mijn plek op de bank bezet te houden. Dat is het moment om de koppen bij elkaar te steken. Tante Cato weet purrcies wat ons te doen staat. We mogen Mo geen seconde uit het oog verliezen en moedigen haar aan bij alle oefeningen. Een strak schema hangt in onze mand wie wanneer wat doet. We wisselen elkaar continue af met furpleegpoezen. Met succes. Zelfs Foppe zet zijn angst opzij. De stalen benen verdwijnen al gauw in een hoek. De hulptroepen taaien af. Inmiddels zijn we zover dat mijn broer en ik af en toe vrijaf hebben, terwijl tante Cato ons mens nauwlettend in de gaten houdt. Dames onder elkaar werkt soms beter.
Vrijdagavond is mijn eerste vrije avond. Ik kan gaan en staan waar ik wil. Eindelijk tijd om in mijn boom klimmen en met volle aandacht te zwaaien naar de sterren. Door het strakke werkschema heb ik ze een beetje verwaarloosd. Fonkelend verlichten ze de donkere hemel. Zachtjes fluister ik hun naam terwijl mijn staart zwaait en zwaait. Opeens zie ik dat ze zich langzaam opzij bewegen en herschikken. Ingespannen tuur ik naar dit bijzondere tafereel. Het is net alsof ze een ereboog vormen. Vanuit de verte zie ik een meowe ster aankomen. Als hij langs alle sterren van de erehaag is gevlogen sluit de kring zich voorzichtig. De sterren scharen zich om de meowkomer heen om hem welkom te heten. Het laat mijn hart zowel warm voelen als ineen krimpen. Ik weet niks van een meowe ster.

Meowe sterren

Onthutst ga ik terug naar binnen om me dicht tegen Mo aan te nestelen. Keer op keer streelt ze mijn vacht tot ik wat kalmer ben. ‘Heb je Bram gezien?’, vraagt ze met waterige ogen. Verschrikt kijk ik op. Is het Bram? Mijn katlega van de blog die altijd van die zachte letters maakt op Brammiezaterdag? Hoe kan de aardbol nu zonder Bram, onze Minister van Gefoelige Saake die de wereld zoveel liever en mooier maakt?! Bram die net als onze lieve Pita Piraat alles met één oog overziet en alles veel scherper waarneemt. Hoe kan zijn familie nou zonder Bram en zijn furrienden thuis en overal?
De avond erna klauter ik opnieuw omhoog. ‘Dag stoere Bram,’ fluister ik naar de sterren, ‘dank je meow voor alle freede die jij over de wereld uitstrooit.’ Ik zie dat hij niet alleen is. Er is nog een meowe ster bijgekomen, die de schitterende straal van Bram stevig vasthoudt. Mijn pluimstaart zwaait harder dan hij kan als ik opnieuw naar de hemel fluister: ‘Dag purrachtige Panda, dank je wel voor alle vreugde die jij verspreidt. We blijven jullie dichtbij voelen, jongens. Liefde is de brug die ons voor altijd furbindt.’

Zachte kopjes vol troost van Japie