Alle berichten van @Bertje

Wat ik door de stooring ontdekte

stooringIk was net eefe klaar met een dutje en dan aan het einde van de middag, dus foor het eete komt, dan mag ik op de compjuuter. Ik keek en ik zag niks. “Het is stooring,” zei mijn vrouw. Wat nou?

Wereld

Ik wist niet wat ik nou moest doen. Ik dacht aan feesboek en dat al mijn vrienden niet wisten dat ik er was en ik wist ook niet wat al mijn vrienden aan het doen waren, en of het wel goed ging, en wat er was.
Opeens was alles weg. Ik foelde me alleen, ook al woon ik saame, vrienden dat is waardoor mijn leefe groter is.
Mijn vrouw zat aan haar werktafel en ik zat op mijn krukje bij haar werktafel te wachten. Ze probeerde fan alles dat zag ik wel en ze zei dat het oferal op de wereld was, maar daar had ik niks aan, ik ben gewoon thuis.

Nacht

We gingen aaien. Samen op mijn matje liggen is fijn. Zachte kriebels op mijn buik. Liefe woordjes. Dan kom ik in mijn rustige gefoel van ik mag er zijn en ik kan ontspannen. Alleen nou lukte het niet goed. Weeges ik dacht hoe zou het met Oscar zijn keel zijn hij moest naar de dokter. En zou Streepje weer aan gezelligheid doen. En heeft Doerak wel nog ruimte foor zijn eigen dingen nou Bliksem steeds meer bij hem wil zijn. En doet Dorus foorzichtig op het balkon het kan best koud zijn. En hoe is het met Bram.
Ik bleef denken weeges ik wist gewoon niks.
Heel feel later kon ik toch slaape. En net voordat de nacht begon zei mijn vrouw dat de stooring weg was.

Saame

De ochtend erna mocht ik weer op feesboek en bijna iedereen was weer terug en iedereen had ook stooring gehad, we fonden het allemaal stom.
En toen fielde ik opeens wat ik had geleerd van de stooring, dat is dat ik me door feesboek saame foel met al mijn frienden en dat het nou Loesje een ster is, dat ze nou ekstra belangrijk foor me zijn, dat leerde ik van de stooring, dus dat was iets positiefs.

Leootje ofer Leefeswerk en Ferandering

LeootjeLeefeswerk

Daar in de diep
donk’re nagt
Sie ik liggies sgijne
Fanaf de Pinkelweide
Fan Floris
OopaLief
Teder streelt
een Frouw de fagt
fan haar huispoes Loesje
“jij bent mijn wijze poesje
en ieders
hartendief”
Ach Moeder
fan de Sterre
Uw leefe hier is klaar
Dag dag segge is so swaar
Maar kijk! Daar is
de brug!
Van hier en
heel feel verre
Foel ik in me hartje
As klein en simpel katje
Dat met Uw
laatste zucht
Het hemelse
kleurenpracht
van liefde en een traan
Alle vrienden die er staan
Zo mooi Uw
leefeswerk

LOES IK HEB
OP JE GEWACHT!!
Oopa Floris is blij!
Sijn blijdsgap warmt
sich in mij
Want Saame sijn
we sterk

Agter wolke
son en maan
En in ons
allemaal
Leef U foort in
elk ferhaal

Ajooo Allemaal….

Dit gedigt hat ik gesgreefe foor onse liefe Tante Loes die tog nog onferwagt oofer de Regenboogbrug is gegaan.
We sijn allemaal so gesgrokke en ferdrieteg weeges stiekem dagte we allemaal dat onse liefe Tante Loes het eewege leefe hat. Hier op dees weerelt bedoel ik.
Nu heef se egt het eewege leefe maar het is op de Pinkelweide bij Oopa Floris en alle andere sterren.
Wij weete seeker dat Oopa Floris haar heef opgewacht saame met onse Tante Noga en nog feel meer friende en friendinne.
Het is daar nu groot feest weeges de Moeder fan alle Sterre is tuisgekoome.
En hier moet haar liefe Frau haar sagte fagt en haar kopjes misse en is Zusje ineene als eenigste poest tuis.
Se moete fast heel feel erg wenne aan de niewe sietuwaazie.
En ik weet as kleine katerman nie hoe ik se nau het beste hellepe kan.
En tegelijk is er iets gebeur wat ik nooit hat durrefe droome.
Nau heef Ome Bert mij gefraag of ik op Loesje Donnerdag een Leo Donnerdag wil doen.
Dus dat mijn Woensdag die ik deelde met Ome Oscar elleke Donnerdag wort.
mijn blog komt nu elleke Donnerdag!
Ik fint het so een groote eer dat ik eefe niet wist hoe ik me moes gedraage dus ik deet alleen maar suf kijke totdat het snoepie was gefalle in me hooft.
En toen hebbe we met se alle stil geseete en gedagt fan…
Nou is het egt heus waar, nou is er nooit meer Loesje haar Donnerdag fan haar eige en nau ben ik bang dat iedereen so heel feel aan Loesje-Donnerdag is gewent dat het mesgien best moeieluk is om dan ineene fan Leootje en se kaaterzaake te leese.
Weeges Loesje is altijt onse wijse Loes gewees en se wis heel feel fan der eige.
En se kon heel goet fertelle fan Seenior sijn.
En ik ben nog een katerjongetje en dat is tog egt heus waar iets heel feel anders!

Dubbel

Ik foel alles een beetje fan se dubbel en se dwars weeges ik wau tante Loesje nie misse, dat wau niemant en tog is het so. Dus ik ben ferdrieteg heel erg maar ook tros en blij en dat foelt heel gek saame. Al die eemozies en ik fint dat tog moeieluk.
En ik was ook tros dat ik Woensdag deelde met Oscar dus ik seg ook uit me hartje Dankiewel teege Oscar weeges we hebbe saame gedeel en dat was fijn.

Mamma seg afscheid neeme hoor bij het leefe Leootje.
En het is helemaal nie leuk en dan moet je mesgien huile en je foel ferdriet en dat is owkee.
Maar ellek einde is ook weer een niew begin.
En nou is Loesje Donnerdag egt heus waar Leootje sijn Donnerdag geworde.
Dan moet je dankbaar sijn weeges je mag op so een belang-rijke dag jouw letters maake en het is elleke week! Je gaat je sgrijf-spier treene Leootje, seg Mamma.

LeootjeChester

Chester is tros op mij en hij seg de heele tijd ‘piew’ teege mij.
En Simon siet dat Chester wat seg teege mij dus hij sgreewt elleke keer keihart PRRRRRRRAAAUWWWWWWuuuh!!
Ik denk dat Tante Loes en Oopa Floris dat wel hebbe gehoort!

 

 

Tiga

Tiga hat heel feel last fan se fisjerménsfrént segt ie.
Hij heef sitte snikke op de sagte deekes fan Fre haar bet.
Hij moes alleen sijn.
Toen kwam hij uit haar kaamer en toen kreeg ik so een groote boemskop fan hem dat me oore sowat fan opsij saate en ik sag sterretjes.
LeootjeDat was Tiga se manier om te segge dat ie tros op mij is.
Nou heb ik koppijn maar het is fan Tiga se liefde en dat foel ik.

Soms doet liefde pijn.
Omdat je een boemskop heb gekreege.
Maar ook as je iemant haar fagt niet meer kan aaie en as iemant nie meer elleke donnerdag se wijse letters maak dan ga je misse en misse komt door liefde en sagt.
Sonder liefde en sagt sou misse nie bestaan.
En sonder liefde en sagt kunne wij nie bestaan, egt heus waar nie.
En nou sijn wij allemaal saame en onse liefe Loes is bij Oopa Floris en de rest op de groote mooie Pinkelweide waar se vrij sijn om te gaan en te staan waar se wille sijn.
Dat is dan kan tante Loes ineene naar ome Bert gaan en dat foelt hij dan egt heus waar in se hartje.

Warm

As wij nau allemaal goet foor ons leefeswerrek sorrege en ons goet wasse en al haar wijse dinge die se heef geseg nie fergeete dan is se digter bij ons dan we denke.

Weeges dan siet se dat we fan haar alles hebbe geleert wat we noodeg hebbe in ons leefe.
En dan is se tros en blij.
Dat geloof ik. Egt heus waar.

Leootje
Simon hoort er ook bij

Deese blog en alle andere blogge die ik foortaan maak op donnerdaage sijn opgedraage aan de liefste wijste poes die we kenne.
Moeder fan alle Sterre, Loesje Huispoes.
En omdat de son ook een ster is weete we dat as die sgijne gaa, dat wij dan ferwarremt worde door de liefde van onse Loesje, de liefste poes.
Dankiewel dat jullie mijn letters hebbe geleese

Liefs fan Leootje

Oscar over te hard snurken

snurkenLiefe frientjes hier ben ik weer! Ik hoop dat het met jullie allemaal goed gaat. Het waren foor iedereen dagen van veel eemoozies om Loesje. Ze blijft in ons hart en doen we saame ferwerke en probeere we het leefe weer op te pakken.

Eer

Ik moet zegge dat Bert en Doorie heel erg hun best doen, dat mag best wel gesegd worden fin ik. Trouwens alle anderen ook die ferdriet hebbe.
Van de week kreeg ik een iemeel van Bert. Hij vroeg mij of ik iedere week wilde gaan blogge om het op de Feesboek gezellig te houden. Loesje blogt niet meer, zij woont in Reegeboogland. Nou maak ik als ouwe seeniejorkater niet zo heel feel mee, toch fin ik het een eer dat Bert mij froeg. Fandaar dat ik er weer ben.

Snurken

Jullie weete dat ik een keelontsteking had folgens de dierendokter, en ik daarom antiebiejootie kreeg. Nou, ik hep de pille trouw geslikt hoor iedere ochtend en afond, en ze zijn nu op. Af en toe slik ik nog een beetje met mijn keel, maar ik heb geen pijn meer en folgens mij is het beeter. Of het van de antiebiejootie komt weet ik niet, maar ik eet heel goed en foel mij fit.
Toch was frouwtje gisterenafond en fanacht een beetje bezorgd. Dan gaat ze iedere keer draaie in bed, en omdat ik op haar rug slaap moet ik iedere keer meedraaie, anders fal ik er fanaf toch?
snurkenZe zei dat ik onrustig was en dat ik ging slikke en luid snurkte. Ze denkt dat mijn neus verstopt zit en dat ik daarom meer geluid maak en dat de keelontsteking misschien nog niet helemaal oofer is.
Maar als frouwtje rustig ligt is er niets aan de hand hep ik gezegd, dan ben ik ook rustig. Toch gaat ze morgen eeve de dierendokter bellen. Nou, dat moet ze dan maar doen. Ik hep alleen geen zin om weer in die reistas te gaan en in de oowtoo naar de dierendokter.

Omdat ik zo flink mijn antiebiejootie heb geslikt zegt frouwtje, Oscar jij krijgt een kadootje van mij. Ze heeft het op de aaiped besteld. Dat is best spannend want ik weet natuurlijk niet wat het is.
Wie weet is het iets om mee te speele. Het is best nog wel grijs weer en reege, dus een beetje aksie fin ik wel leuk. Speele dat doe ik nog wel hoor als frouwtje mij aan de gang maak. Ik heb hiereen stok met feere, het lijkt net een fogel. En ik hep ook muizen aan een touwtje. Dan spring ik in de lucht en dan boem bofenop die muis. Ik hep ook een liggie, maar ik hep door dat frouwtje daarmee schijn. Ze moet mij niet foor de gek houden, want dat hep ik door. Propjes papier fin ik ook leuk en tik ik soms ook teege een balletje. Maar ze moet het niet te gek maake hoor, mijn beste tijd hep ik gehad en het is belangerijk op tijd rust te neeme. Dat doe ik dan het liefst op de warme schaapepleet in de stoel.

Foor nu genoeg geschreeve en tot de folgende keer!

Dikke poot van Oscar

Minnie: hoe ik Loesje leerde kennen

LoesjeMiauw, ikke ga vandaag mauwen oofer Loesje. Ze is nu een hele mooie ster geworden waar ik elke aafond met mijn staartje naar zwaai. Maar ikke wil het hebben oofer hoe ik haar leerde kennen.

Wijs

Dat weet ikke nog goed. Frau zat op de aaipet en kreeg berichtjes van katers en poezen te zien die hun eigen Feesboek hadden. Dat heet met een moeilijk woord algooritme. Hoe meer je erfan kijkt hoe meer je erfan te zien krijgt.
Op een dag sag ze de pagina van Luna. Miauw zei ik, die poes lijkt op mij. Eronder mauwde iemand die een kater van de BBB was. Toen zei Frau: Minnie wil jij ook je eigen pagina? Miauw, dat wilde ik wel. Nou en toen gingen we aan de slag. We zochte een mooie footoo van mij en schreefe een leuk furrhaaltje.
LoesjeAls snel kreeg ik een paar fans. Hihi dat vond ik wel grappig. Dat algooritme sorgde er foor dat ik de pagina fan Bertje te zien kreeg. Een mooie, rode kater die elke dag een furrhaaltje online mauwde. En die zelfs een eigen blog had op het wereld wijde brokjesweb! We klikte de blog aan en gingen de furrhaaltjes daar lezen. Ook las ik hun mooie ieboek oofer furrkering.
En zo maakte ik dus kennis met Loesje. Wat een mooie, wijze, stoere poes! En humor had ze ook. Saame met haar soolzusje Katrientje beleefde ze allerlei diegietaale aafonturen. Foorzichtig froeg ik aan Frau of ik een reaksie onder de blog mocht schrijfen. Dat mocht en dus reageerde ik. Ook op Bertje zijn daagelijkse posts mocht ik reageere.

Kopjes

Toen haar soolzusje oofer de reegeboogbrug ging leefde ik met haar mee. Ik stuurde Loesje heleboelfeel liefe kopjes. Na een tijdje gebeurde er iets moois in Loesje haar leefe. Ze werd mamsie fan twee knappe katertjes. Miauw dacht ik foor mij geen kittens hoor. Fond het wel knap fan haar dat zij dat wel kon. En wat was ze er goed in. Toen Doorie zijn broertje een ster werd, saage Frau en ik dat de band tussen mamsie en katertje nog sterker werd. We leefde allemaal met ze mee. Poot in poot en poot in hand.
LoesjeDoorie had de groote taak gekregen om ook te gaan bloggen. Ommedat hij nog wel heel jong was froeg Bertje mij of ik niet ook wou gaan bloggen. Dan zouden we het om en om gaan doen. Ikke was zooo trots! En ook een beetje seenuwachtig. Zou ik net zulke goede letters kunnen maken als mijn groote foorbeeld Loesje? Zij wist altijd eksaktprecies wat te mauwen en ze had zulke wijze uitspraake.
Toen mijn eerste blog onlein kwam kroop ik bij Frau op sgoot en gingen we saame kijken of er reaksies waren. Nou en die waren er. Pfiew gelukkig! Er was er ook eentje van Loesje. Ze noemde me Minniedinnie. Dat fond ik een leuke naam. Dus toen ik mijn reaksie naar haar mauwde toen noemde ik haar Loesjedinnie. En dat zijn we altijd blijfe doen. Ook nu ze een mooie ster is noem ik haar nog zo als ik naar haar ster zwaai. En ze blijft foor altijd mijn groote foorbeeld.

Liefie

Mensenoma was reuze nieuwschierig naar wat haar kleinkat onlein had gezet. Dus ging ze mijn blog lezen. Ze vond het geweldig. Eerst las ze alleen mijn blog. Want Frau stuurde die door. Tot ze een keer bij ons was en ikke zei mauw er zijn nog meer bloggers. Ik liet de blog fan Loesje zien. Daar stond natuurlijk ook een footoo bij. Wat een liefie, zei mensenoma. Zo’n mooi koppie heeft ze. Ikke werd er bijna jaloers fan. Toen besloot mensenoma om foortaan ook Loesjes blog te gaan leese. Faak las ze hem nog eerder dan Frau of ik. Dan appte ze fan heb je het al geleese?
Toen mensenoma zieker werd en ze minder energie had om fer te kunnen lopen. Toen besloot ze om elke dag de blog te gaan leese. Al gauw sloot ze alle katjes in haar hart. Maar Loesje bleef ze toch de liefste vinden. Naast mij natuurlijk. De blog was elke dag een lichtpuntje fan haar dag. Toen mensenoma oofer de reegeboogbrug was gegaan froeg ik Loesje of ik tijdens de Hoedjessjoow haar ook mee mocht laaten doen. Dat mocht en wow wat een mooi hoedje had Loesje haar opgegeven. Die footoo staat nog steeds fol trots boofe aan mijn Feesboek pagina.

Ikke wil Frau Loesje, Zusje, Bertje, Doorie en alle andere dieren van de blog heel feel sterkte wensen. En Bertje mag altijd foor hulp naar mensenopa mauwen. Hij weet wat het is als je ineens moet wennen aan een leefe zonder je liefe partner. En nu meer dan ooit tetter ik keihard mee foor freede!

Pootje van Minnie.

Lucky fertelt meer ofer Moos

MoosHoi lieve vriendjes, mijn blog voor deze keer lag eigenlijk al klaar maar toen kwam het verpletterende en droevige nieuws dat Loes een ster geworden is. We zijn er erg verdrietig over en we sturen veel troostkopjes naar haar vrouw en Zusje. En ook naar alle anderen die het nodig hebben. We gaan Loes heel erg missen. Mijn vrouw heeft met haar vrouw gepraat en zij vindt het wel fijn als we een positieve blog maken, dus bij deze.

Hoi iedereen, hierbij het vervolgverhaal van mijn nieuwe broer. Moos blijft Moos heten trouwens. Zo heette hij al in de opvang en Moos is een zogenaamde afstandskat. Dat betekent dat hij eerder al in een huisje woonde bij iemand. Hij woonde daar met twee andere katten maar omdat zijn mensen niet meer goed voor hem konden zorgen, hebben ze hem naar de opvang gebracht en nu mag hij bij ons blijven wonen. Moos is dus aan mensen en aan andere katten gewend maar nog wel wat verlegen, hoewel dat al erg meevalt zeggen mijn mensen.

Verlegen

Heb ik jullie wel eens verteld dat mijn mensen eigenlijk geen rode kat wilden, ook niet toen ze mij uitgekozen hebben? Nou, jullie zien allemaal wat daarvan terecht gekomen is want ik woon hier inmiddels meer dan 8 jaar en ben toch echt rood met wit. En Moos dus ook. Hij is wat minder donker rood maar zeker wel rood. En hij heeft voor twee witte sokjes en Moosachter twee witte kniekousen. Tenminste zo noemen mijn mensen dat dan toch. Ik heb niks met kousen want die heb je als katermans toch helemaal niet nodig?
Moos durft wel wat over zichzelf te vertellen maar soms is hij ineens verlegen dus help ik hem maar een pootje want zo ineens op de blog voor alle andere poezels en mensen die deze lezen, is natuurlijk best spannend. Ik heb zelf inmiddels zowat 100 keer een blog geschreven dus ik kan hem wel helpen. Maar goed, het begon er dus allemaal mee dat mijn mensen Moos zagen op de laptop. Als een dier in een asiel of opvang woont, dan staat er meestal een verhaaltje en foto’s bij. Zo ook bij Moos. Mijn vrouw heeft dat gelezen en ze dacht wel dat hij goed bij ons zou passen. Omdat Moos al veel minder verlegen is dan eerst, durft hij nu zelf ook wat te vertellen.

Moos

Moos: ik ben een rood witte kater van 8 jaar en word in maart 9. Ik ben net een maandje ouder dan Lucky dus die blijft nog altijd de benjamin hier in huis. Nu ja, ze hebben konijntjes die jonger zijn zeggen ze wel maar die heb ik nog niet gezien want ik ben nog niet buiten geweest. Dat kan wel maar ik ben eerst nog de andere kant van de kamer aan Mooshet verkennen. Ik zit sinds een kleine twee weken gewoon beneden bij de rest want om eerlijk te zijn, had ik het boven op zolder ook wel gezien. Ik durfde alleen niet verder dan de eerste traptrede naar beneden dus ze hebben me maar naar beneden gebracht in mijn mand. Geloof me, ik heb me laten horen want dat vond ik niet zo leuk. Dat in die mand.
Ik ben een rustig type, kijk graag de kat uit de boom (of in mijn geval meer vanaf een hoge plank aan de muur), vind vrijwel alles wel goed, houd van klimmen en op hoge plekjes zitten, ben dol op knuffels en lekkere hapjes en kan als een ware circusartiest op mijn achterpoten staan. Ik eet dieetvoer voor mijn blaasgruis en dat komt goed uit, want dat eet de rest hier ook. Mijn vrouw roept nu het volgende: Moos lust werkelijk alles, ook het eten dat zijn mensen krijgen maar dat mag hij niet hebben. Hij lijkt een voorliefde te hebben voor Chinees eten en alles waar saus bij zit. Dan vergeet ik gewoon mijn verlegenheid en ga op tafel alles besnuffelen hoor. Dat doen jullie als katers of poezen misschien ook wel?

Vriendje

Lucky weer hier. Het is voor ons allemaal even wennen dat er een nieuw kattenvriendje bij gekomen is. Soms blazen we zachtjes naar elkaar of we staren een poosje maar we trekken veelal ons eigen plan en doen gewoon wat we altijd doen. Aan Moos wennen we wel en hij ook aan ons. We vinden het sowieso fijn dat we samen kunnen zijn en hij hoort er nu ook gewoon bij. Hij gaat steeds meer verkennen en let wel: daarvoor is hij bij mij natuurlijk aan het juiste adres want ik hoor per slot van rekening toch bij de verkenners. Ik ga beslist vriendjes met hem worden maar alles rustig aan. Dan komt het gewoon goed. De dames kat vinden het geloof ik ook allemaal wel best. Voor Moos is alles hier nieuw maar hij heeft eerder met kattenvriendjes gewoond en is aan mensen in een huis gewend. En hij mag ook de tuin in als hij wil maar hij snapt het kattenluik ook niet zo goed. Net als ik dus. Misschien kunnen we samen bij Dropje op cursus want zij weet perfect hoe er doorheen te gaan.

Knuffels van Lucky en de rest