Alle berichten van @Bertje

Minnie had een aaparte week

week Hoi daar ben ikke weer. Weten jullie nog wie ik ben hihi? Ikke had ff een tijdje vrij. Dus ga lekker zitten en pak een brokje en drink een slokje want we hebben feel te bemauwen.

Andere dag

Het was de dag met de maan er in. Normaal is Frau dan niet thuis. En normaal komt mensenopa dan ook niet. Maar het was een spesieaale dag. Het was eerste Kersemuss dag zei Frau. Foor een kat zijn alle dagen meestal hetzelfde. Maar ik foelde vandaag al aan mijn kattewater dat het anders was. Foordat Frau zei wat voor dag het was had ik dat selluf al een beetje door. Ikke deed namelijk de aaitpet aan en zag dat Loesje een blog had. Die heeft ze normaal nooit op maandag. Er stond bij dat het de spesieaale Kersemuss blog was. Wat was het weer leuk om te leese. En deel twee een dag laater ook. Nog suuper gefelisidinges aan Tino en Noa!
week Nou en iedereen die mijn blog wel eens leest weet dat ik altijd furrschrikkelijk furrwend word door mensenopa. En met kersemuss dus ook. Hij had lekkere snoep katdootjes mee. Foor Frau en hemself had hij lekker eete meegenomen. Toen hun gingen lunsen toen zei Frau kijk eens Minnie. En ze pakte een blikje met daarin luukse natfoersoep. Dit is jouw spesieaale kersemuss katteluns. Nou jullie snappen dat ik dat lekker op heb gelikt. En daarna mijn snorharen ook nog ff lekker. Toen liep ik naar Frau toe en gaf ik haar als dank een lief kopje tegen haar benen. En ook een lief kopje aan mensenopa zijn benen.
Na de luns heb ik nog lekker gepootbalt met mensenopa en fijn geknuffeld met hem. Ook heb ik lekker gesmuld van het verse kattegrasplantje wat hij ook had meegenomen. Toen was het tijd foor hem om naar huis te gaan. Inmiddels werd het donker buiten en Frau deed de lichtjes in de kersemuss aan. Toen zijn we samen daar van genieten terwijl ik lekker warm op haar schoot lag.

Doos

Frau was de hele week vrij. Dus ook op de dag met de woens erin die na de kersemuss dagen kwam. Ze zei dat de postbodemeneer langs ging komen. Want mijn spesieaale diejeet brokjes waren inmiddels op en die gingen fandaag gebracht worden. Frau zei dat er ook een furrassing voor mij in zou zitten. Dus je begrijpt dat ik meteen naar de fensterbank ben gegaan om daar op de uitkijke te gaan zitten.
Frau moest daar een beetje om lachen. Je hoeft daar nog niet te gaan zitten hoor. Dan ga je kouwe billetjes krijgen. Ik zeg het je wel als het bijna soofer is. Dus toen ben ik maar ff in mijn hangmatje in mijn krabpaal gaan chillen. Tot dat Frau dus zei het is elf uur dus in de komende twee uur kan het pakket komen. Nou jullie snappen dat ik toen meteen naar de fensterbank boofe dribbelde en er in sprong. Daar heb je het beste uitzicht op de hele week straat!
Ik zat daar te zitten en op te letten. Deed wat kekekek tegen een voorbij fliegende foogul. Zag een hondje foorbij lopen dat uitgelaten werd. Poe niks voor mij lopen aan een riem. En toen zag ik een geel busje de straat inrijden en die stopte bij ons foor de deur. Ik rende meteen luid mauwend naar beneden. Frau moest lachen en liep ook al naar de deur. Wel even bij de trap blijfe staan he Min? Zodat ik de deur open kan doen foordat jij de straat op snelt. Mieuw mauwde ik. Dat zou ik toch nooit doen hihi.
De doos werd aangepakt en de deur weer dicht gedaan. Frau zette hem op de taafel en maakte het open. Zoals jullie op de foto wel kunnen zien zat ik er meteen met mijn neus bovenop. Ff kijken wat er allemaal in zit. Natuurlijk zat er een zak brokjes in. Maar nou komt het! Ik zag een zakje met geel erop. En ja dat ken ik. Dat is kattepudding! Dat is zo jammie hihi. Er zat ook een boekje voor Frau bij met poezetips. Miauw dacht ik. Is dat geschreefe door een poes? Fast niet. Dus hoe kunnen dat dan goeie tips zijn.

Normaal

Daarna gingen we de kersenussboom opruimen. Ikke ging natuurlijk meehelpen. Inmiddels is alles nu weer normaal. Frau is weer brokjes furrdienne en ik pas op het huis.
Nou dit was het weer foor deese keer lieve poeze, kater en alle andere dierenvrienden. Uiteraard tetter ik net als Keefie nog steeds mee foor Freede!
Pootje van Minnie

Lucky begint aan zijn nieuwe jaar

nieuwe jaar Lieve allemaal, om te beginnen wil ik iedereen de beste wensen sturen voor het komende jaar! Hopelijk wordt het een fijn jaar met alles wat jullie leuk vinden, wordt het gewoon kattastisch voor iedereen en krijgen jullie, zeer belangrijk vind ik, lekkere snacks en veel knuffels.

De rust

Als ik deze blog schrijf is de rust hier gelukkig weer teruggekeerd. Ik heb gelezen dat er veel vriendjes zijn die net als ik vuurwerk ook echt niks leuk vinden. Sterker nog, ik ben er gewoon bang van. Ik ben wel van de verkenners onder de katermansen maar die harde knallen en flitsen, nee die vind ik echt drie keer niks. Ik was zenuwachtig en kon niet goed slapen en dat is nu juist mijn grootste hobby. Maar goed, ik ben wel een opgewekt type kater en zie de dingen graag positief dus ik kan ook fijne dingen vertellen over de afgelopen tijd. We hadden onze kerstsokken opgehangen en wat denken jullie? Zitten er kerstkransjes in voor mijn mensen. Nou ja zeg…die lusten we niet. Die mogen we niet eens want er zat chocolade in. Maar we hebben er ook liquid snacks in gekregen en er kwam een grote doos met blikjes voer in verschillende smaken. Altijd goed natuurlijk. De doos waar het in zat, was ook een succes natuurlijk. De blikjes waren er zoveel dat ze niet eens in de sok passen.
We hebben veel kaartjes gekregen in de brievenbus voor en zelfs nog na kerst, dus dat was iedere dag weer super leuk om te gaan kijken en alles open te maken. Op sommige enveloppen stond zelfs onze naam erbij. Ik wil alle vriendjes bedanken voor de fijne en lieve wensen! Het is ons helaas, ondanks een goede samenwerking, niet gelukt het touw waar de kaartjes allemaal aan hingen, los te krijgen maar dat is niet zo erg. Een dag na Kerst ging mijn man een pakket ophalen bij de winkel. Ik was sowieso al blij dat hij een hele week thuis was, want samen zijn vind ik gezellig. Dan kijken we samen televisie, ik help bij het verschonen van de bakken door er meteen in te gaan zitten, ik help bij het opeten van zijn brood en dan vooral het beleg en soms slaap ik gewoon gezellig op de bank. Maar goed, dat pakket dus. Het was een vrij grote doos en er zat een fijne verrassing in.

De mand

Het is niet dat we niet genoeg mandjes hebben maar ja, deze hadden ze gezien bij mijn neefje Prince en zijn vriendjes en toen hebben ze er ook eentje voor hier gekocht. Ik moest er eerst even over nadenken en heb de mand uitgebreid besnuffeld maar sindsdien is het mijn nieuwe favoriete plaats om te slapen. Toen er veel knallen en flitsen in de lucht waren, ging ik juist in mijn nieuwe mand liggen want dat vond ik prettig. Daar voelde ik me veiliger dus jullie snappen het wel: de mand is een groot succes! Molly en Dropje mogen er van mij ook in liggen maar dat doen ze niet. Nu ja, dat denken mijn mensen maar ik weet wel beter. Ook zij hebben er al aan staan snuffelen natuurlijk. Het is trouwens best een grote mand en ik pas er precies in. Mijn kop leg ik op de rand, die is van dat fijne en zachte geribbelde stof, dat kan ik iedereen aanraden.
Behalve de kaartjes hadden mijn mensen ook kerstballen. De ronde hebben ze in de kerstboom gehangen, met de lampjes samen. Er waren ook platte kerstballen, sommige waren rond en er waren er ook in de vorm van een kat. Die heeft mijn man voor het raam gehangen. Nu hebben we lamellen voor de ramen en daar kun je als kat prima je snuit doorheen steken als je buiten wilt kijken. Om de ballen op te hangen, deden ze de lamellen aan de kant. Nou, ik kan je zeggen dat ik niet wist wat ik zag. Het werd ineens heel licht in de kamer en ik kon heel goed buiten kijken en echt alles zien. Dat hadden ze van mij best zo mogen laten trouwens maar ze moesten weer dicht helaas. Maar goed, ik heb er toch een hele poos van kunnen genieten en ik kon ook omhoog kijken naar alle moois wat er hing. Eigenlijk heb ik best van de kerst en de rest van die tijd genoten maar nu het weer alle dagen hetzelfde is als eerst, vind ik dat toch ook weer fijn. Ik ga weer slapen in mijn mand.

Knuffels van Lucky

Kever heeft een mening over fergelijken 

fergelijken Zooo heee we zijn keihard een nieuw jaar in geknald!, ik hoop echt dat het de laatste keer was met al dat lawaai, zoveel vrienden waren keibang en dat find ik heel erg, dus ik wil iedereen een heeeeeel mooi jaar wensen met alleen maar geluk en vrienden en kouwstiks en knuffels en zon en zonder grieselige dingen!, dat alles gewoon is, want zoals Bertje vaak zegt: gewoon is het fijnste.

Tuin

In mijn tuin is het al spannend genoeg sinds Pokon twee huizen ferderop is komen wonen, hij klimt bijna elke dag wel een keer in mijn tuin, mijn mensen hebben het gaaas al een paar keer hoger gemaakt, maar dat maakt Pokon niets uit, hij klimt gewoon helemaal naar de bofenkant van het gaaas en laat zich dan zó voorover fallen, nau ja!!, of hij zakt vanaf het dak van het schuurtje in de plant die kli-mop heet naar beneden in de tuin van de hond, en klimt dan mijn tuin in fia planten met steekels, mijn vrouw zegt elke dag wel een keer dat Pokon veel te veel durft en nergens bang voor is, dat ze zich steeds zorgen zau maken als ik zo was, en dat ze eigenlijk wel blij is dat ik niet zo ben.

fergelijken Onzeker

Maar toch ben ik wel eens onzeker omdat Pokon en Mikkie zoveel dingen kunnen die ik niet kan, hoe lukt het ze bijfoorbeeld over mijn gaaas heen te klimmen?, Mikkie doet dat niet meer hoor, maar hij deed het froeger wel, ik zit voor mijn gaaas en ik snap er niks van, het is zooo hoog!, en waarom kunnen Mikkie en Pokon zo hard rennen en hoog klimmen, hoe kan het dat ze helemaal niet bang zijn in tuinen van andere mensen, of op het dak of in een boom?, en ze snapten meteen mijn kattenluikjes terwijl dat bij mij twee jaaren duurde, hoe kan dat?, zau ik dat ook allemaal moeten kunnen?, en als ik dat dus niet kan ben ik dan niet goed genoeg?

Bijhauden

Toen Pokon een paar daagen geleden in mijn tuin was en mijn mensen hem niet te pakken kregen – omdat hij zich ferstopt en keihard wegrent en veel te snel is – was ik ferdrietig geworden, hij kan zooooveel en ik zit erbij en snap het niet, ik kan het gewoon niet bijhauden allemaal, mijn mensen zagen dat ik heel stilletjes werd en gaven me ekstra aandagt en knuffels, en mijn vrouw zei: Jij kan keihard over je gras rennen, jij kan geweldig toeteren, je kunt fantasties knuffelen, je maakt muziek, je bent lief tegen iedereen die in je tuin klimt, maar het belangrijkste is toch wel dat je Kever bent, en daarom hauden we zoveel van je!

Kus

Ze gaf me een kus op mijn hoofd en legde me uit dat iedereen dingen kan die niemand anders kan, maar dat iedereen ook dingen NIET kan die een ander wel kan, en dat ik mezelf niet moet fergelijken met anderen, want ik bent die anderen niet, ik ben mezelf, en niemand anders op de hele weereld is Kever zoals ik Kever ben.

Kompliementen

Daarna ging ze naar buiten en kreeg Pokon toch te pakken en zette hem weer op het dak, ik zat erbij en keek hoe ze het deed, dus eigenlijk deden we het met zijn tweetjes, we gingen SAMEN naar binnen en mijn man heeft me heeeeeel lang gekamd en geborsteld, heerlijk fergelijken was het, ik heb met mijn vrouw met de veer gespeeld, en ik won elke keer, ik ben achter stukjes kouwstik aan gerend die ze door de kamer gooide, en weten jullie wat ik deed?, ik sprong zó met vier poten tegelijk de lucht in en fing ze bijna!, ik kreeg heel veel kompliementen, mijn mensen riepen Wat geweldig Keef!, en ze zeiden dat ze heel erg trots op me waren, dat ze dat altijd zijn, dat ik hun allerliefste Kevertjepiep ben, en toen foelde ik weer dat alles goed is zoals het is, en dat ik goed ben zoals ik ben.

Ik blijf tetteren voor vreede natuurlijk, en ik stuur Loes en Tjilla heeeeeeel veel beeterschapskopjes!!

Bram ofer zijn katerhart en het nieuwe jaar

katerhart Lieve allemaal, fandaag is het de eerste zaterdag-Brammie dag van dees nieuwe jaar. Eerlijk is eerlijk afgelopen jaar vond ik zwaar. En al helemaal toen we naar het nieuwe jaar gingen. Er zijn best veel feranneringen geweest en het nieuwe gewoon is nog niet gewoon.

Gefoelig

Het begon eigenlijk al met dat ik van mezelf gefoelig ben. Gefoelig voor eenerzjie en hoe de dagen gaan. Van mezelf ben ik een gelukkige katermans en kom ik niks tekort thuis. Ik mag niet klaage oofer mij gezond of mij tuin met beestjes. Want het was ooit anders toen ik als kitten op straat liep. Daar raakte ik mijn mama kwijt en nu is alles anders. Maar ik weet ook dat het voor veel andere katermansen en dieren anders is. Er komt nu een stukje vanuit mij hart die ik saame deel met mij vrouw. Dat is gewoon zo en dat foelen we allebei zo.

Gesprek

Eerst woonde ik in het asiel en daar waren veel vrienden. Sommige spreek ik nu nog, maar mijn vrouw werkt allang niet meer in het asiel. Ze ruikt nu niet telkens naar andere poese en katers, maar alleen naar Yuki, haar snek die ik eigenlijk geen snek mag noemen. Het is mijn blog. Eerst deden mijn vrouw en ik altijd wensen maken en kadootjes sturen naar een asiel. Het maakte niet uit welke zolang ze maar gelukkig zijn met alle liefe spullen. En toen kwam het ineens dees jaar van mij vrouw naar buiten. Ze vroeg aan mij: ‘Brammie jongen, heb je eefe tijd voor een seeriejeus gesprek?’

Katerhart

Mijn katerhart staat altijd oope voor iedereen en zeker voor mij vrouw, dus natuurlijk kwam dat gesprek. Als eerst begon het met: ‘Mis jij ook de tijd in het asiel?’ Nou eerlijk gezegd niet omdat ik daar niet wilde zijn omdat ik het liefst bij haar was. En toen foelde ik iets in mij hartje toen ik mij vrouw aankeek. Zij heb traane oofer haar wang druppen. Ik zag en foelde katerharthoe moeilijk mij vrouw het had bij dees gedachte en nou snap ik wat ze bedoelde. Toen ik daar in het asiel zat, wilde ik niets liever dan de hele dag bij mijn vrouw zijn. Maar er waren en zijn daar nog steeds heel veel katermansen en poesen die dat ook willen, alleen kan dat niet bij ons bij mijn vrouw. Wij zijn compleet. Maar het foelt magteloos dat je het wel weet maar er niks aan kan doen. Toen mijn vrouw daar werkte gaf ze iedereen kopjes en ik ook. Maar nu is dat niet meer. Ik kreeg ook traane in mij hartje want het is zo, soms moet je stoppen of iets afsluiten om ergens anders weer iets nieuws te doen of te maken. Zo ook met dit. Afgelopen jaar waare er heel veel emoozies. Emoozies van friende die ster zijn geworre. Emoozies van afsluiten en ook emoozies voor fijne dingen. Zelf heb ik dit allemaal heel zwaar gefonde afgelopen jaar. Het gefoel dat je aan het rennen bent, geen eenerzjie meer hebt en dat je geen adem meer hebt, maar je wel door moet gaan met rennen. Dat je gewoon heel erg moe bent van alle gebeurtenissen dat je geeneens meer kunt bloggen en ooferal fouten maakt.

Nieuwe jaar

En toen kwam ineens het nieuwe jaar binnen. Ooferal waren knallen en lichtflitsen en ik zat feilig in mijn kelderkast met friende die ook bang waren. Denkend aan alle dingen die geweest zijn en die nu ook gewoon daar mogen blijven. Ik was geeneens klaar voor het nieuwe jaar met alle nieuwe dingen, maar daar zat ik dan in de kelderkast. Het is nu tweeduisend-en-vierentwinnig jaar. Het nieuwe jaar en weet je wat? Misschien heeft het nieuwe jaar ook wel gelijk. Soms ben je gewoon toe aan een nieuwjaar zodat je alles achter je kan laten. Zo heb ik al heel snel geleerd dat de tijd gewoon door gaat, altijd, letterlijk! Oooo dat is fieloosoofies, daar hou ik van. Maar het is zo. Tijd is gewoon en gewoon is tijd. Als ik elke dag denk aan gewone tijd dan kan ik elke dag iets stoppen, iets starten en ook gewoon door laten gaan zonder dat ik er last van heb. Nou ja dat denk ik dan. Zolang ik het maar met een oprecht en eerlijk hartje doe. Want het zal nooit mijn intenzie zijn om katerhartiemand of iets te kwetsen wegens tijd of zo. Dat wilde ik eefe kwijt. Het is recht uit onze harten, ook die van mijn vrouw. Wij wensen iedereen een heel fijn en gewoon jaar zoals het jaar er voor jou hoort te zijn, hoe dat ook mag zijn. We geefe neusjes aan wie het nodig heeft, een poot voor wie het kan gebruiken en een swaai met liefde naar alle sterren, waar dan ook. Het tetteren voor freede blijft bestaan omdat we het heel hard kunnen gebruiken, zeker nu.

Tot de volgende blog lieve allemaal, stoer kopje van mij, Bram

En toen lag ik niet alleen op de bank

bankAl mijn vriendjes hebben verteld hoe het was met de knallen en toen dacht ik nou doe ik het ook maar. Weeges dan hoort het.

Geluid

Ik wist die afond al meteen dat het raar was. Van buiten kwam herrie van steeds meer knallen en dat is niet fijn. Mijn vrouw zat wel aan haar tafel en ik hoorde het geluid dat ze zat te tiepen dus ik wist dat is wel gewoon. Maar ik foelde spanning door de knallen en ik weet het niet, door alles dat raar en anders was dan word ik onzeker omdat ik niet weet wat er allemaal gaat gebeuren en dan ben ik aalert en gespannen nou dan lukken dutjes niet meer echt niet.
Maar ik kon wel eete dus dat is poosietief.

Anders

Toen werd het tijd om te gaan slapen en dat ging gewoon. Ik kreeg mijn bordje eete voor de nacht, ik kreeg mijn lange knuffels, ik kreeg een beetje kammen aan mijn achterkant.
En net toen alles weer gewoon leek, werd het anders.

Bank

Mijn vrouw ging naar boofe en ze kwam weer terug met slaapspullen. Die deed ze op de bank, naast waar ik altijd slaap.
Ik keek en dacht wat nou.
“Vannacht slaap ik hier Bert,” zei ze.
Daar doe je niks aan als huiskater zijnde, dus toen zij lag, ging ik ook maar liggen. En eigenlijk was het ook gezellig en omdat ik meer knallen hoorde, had ik er ook steun aan.

Saame

Midden in de nacht werd ik wakker en mijn vrouw ook. Er waren heel feel knallen het was eng, ik foelde het gefaar. En ik ging over mijn kussen hangen dat ik alleen mijn vrouw zag en zij aaide me en praatte tegen me waarofer weet ik niet maar ik luisterde en ik kon geeneens spinnen maar ik had het toch nodig dat aaien.
Zo lagen we dus keiwakker te liggen en hoe lang het duurde weet ik niet meer. Alleen wel dat ik ging slaape, als eerste zei mijn vrouw later.
Toen ik wakker werd weeges de dag begon, begon ik met een brokje te eete.
Er waren nog knallen maar het ergste was weg. En daarna had ik de bank weer foor mezelf, dat ben ik gewend, maar eerlijk waar, saame slaape kan daar ook, dat heb ik nou ontdekt.