Alle berichten van @Bertje

Japie en het konijnenmeisje

konijnenmeisjeVorige keer meowde ik dat er zomaar opeens een vrolijk konijnenmeisje in onze tuin zit. Pita is werkelijk waar beeldschoon in haar hagelwitte jas met vlekjes in allerlei kleuren goud. Plus één zwarte op haar rug. Sinds ze bij mijn furriend met lange oren Magnum woont, is het net of er altijd zonnestralen dansen door hun verblijf. Zelfs als de regen klettert op het dak. Het is zo fijn om ze samen furliefd en gelukkig te zien.

konijnenmeisjeEigenaardig

Het moet me van mijn hart dat er wel iets vreemds is aan Pita. Het is net of ze me niet altijd ziet. In het begin dacht ik dat ze me niet wilde zien. Maar toch, zodra ze me in het vizier krijgt, begroet ze me altijd even enthousiast en vraagt mijn vacht van m’n lijf. Ze wil alles weten over wat ik meemaak als ik buiten haar gezichtsveld ben. Zo merkwaardig. Als ik het er met CW over heb, beaamt hij dat hij hetzelfde gevoel heeft. Misschien is het de leeftijd, meowt hij. Mijn lijf wordt steeds strammer en mijn ogen zijn ook niet meer zo scherp als toen ik zo’n jonge kater was als jij. Zou dat het zijn?

Dicht

Als ik terugkom van mijn ronde zit de furloofde van Magnum achter het hekwerk. Pita verroert zich niet als ik een paar keer heen en weer drentel. Misschien doet ze een tukje. Als ik om het hok heen loop, begint ze gelijk tegen me begint te snuffelen. ‘Hay Japie, hoe gaat het ermee? Is de kust veilig?’ Ik ben met stomheid geslagen. ‘Ik ben er al die tijd al’, stotter ik terug, ‘ik zat net nog naast u.’
‘Och ja,’ gaat ze luchtig verder, ‘ik moet er zelf ook nog een beetje aan wennen dat ik nog maar één oog heb.’ Ik bekijk haar eens wat beter en warempel. Aan de ene kant een groot glanzende bruine kijker. Aan de andere kant is het net of ze haar oog heeft toegeknepen.

konijnenmeisjeKapitein Eenoog

Ze hupt wat dichterbij om het beter uit te leggen. ‘Kijk, als ik zo zit, dan zie ik je wel. Maar,’ ze draait zich even om, ‘nu zie ik je niet.’ Ik tuur naar het dichtgeknepen oog. Verrek, er zitten alleen maar haartjes. Wauw, dat ziet er bijzonder uit. Nu wil ik alles weten. Hoe ze die is kwijtgeraakt? Kan je een oog zomaar verliezen? Of ze heeft gevochten? ‘Nu slaat je fantasie iets te veel op hol, jongeman. Mijn oog was ziek en kon niet meer beter worden. Je kunt van alles snuffelen over witjassen, maar soms kunnen ze toveren. Ik heb daar een dagje gelogeerd. Slaapverwekkend overigens. Toen ik wakker werd uit een heel diepe slaap was de pijn foetsie verdwenen en zaten er draadjes daar waar eerst mijn oog was.’
Wauw, wat een stoere dame! ‘U lijkt wel een piraat, meow ik, ‘daarom heet u Pita. Voortaan noem ik u Pita Piraat!’

Koppie van Japie

Kever heeft een mening over zijn feilige plek

feilige plekZooo heee, wat kreeg ik forige week een boel liefe woorden en goede tips van iedereen toen ik fertelde over mijn poot, ik werd er helemaal blij en gelukkig van, dankjulliewel lieve vrienden!, ik heb alles gelezen en mijn mensen ook, en ze hebben alle tips bewaard.

Sjiek

Ik foel me alweer prima, ik krijg nog een half pilletje en dat doet mijn vrouw door een hele sjieke kouwstik, die find ik heerlijk en dat halfe pilletje maakt me daarom niks uit, ik kruip nau elke afond weer achter de gordijnen, ik vang speelmuisjes, ik bijt de veer en soms mijn mensen, ik ben gewoon weer Kever!, en toch is er nog een probleem, iets waar mijn mensen en ik niet uit komen, daarom zei mijn vrouw Waarom vraag je het je vrienden niet een keertje?, ja dat fond ik meteen een goed plan, dus dat doe ik.

Kramp

Al zolang ik hier woon slaap ik graag onder het bed, ik foel me daar feilig want niemand mag er komen, alleen ik!, als ik bang ben ren ik er meteen naar toe en ferstop me, maar ik slaap er ook elke dag, er liggen een schaapje en een mand, in de mand ligt mijn aude deekentje uit het asiel, het is er echt keigesellig, ik slaap er altijd heerlijk, niks aan de hand zau je zeggen.

MAAR: als ik al last van mijn benen heb krijg ik onder het bed vaak kramp, folgens mijn mensen ga ik ferkeerd liggen, maar hoe zau ik anders kunnen liggen?, enniewee de laatste tijd kwam ik wel tien keer na een paar minuuten weer onder het bed vandaan, met kramp dus, ik snap zelf niet goed hoe het kan dat ik de ene keer pijn krijg en de andere keer niet, en daar word ik een beetje ferdrietig van.

Eigen

Ik mag oferal in huis slapen, en dat doe ik ook, maar onder het bed is echt mijn eigen plek, ik heet toch Kever omdat ik altijd oferal onder kruip?, nau dan!, en zo een mooie plek als onder het bed is er ferder niet in huis, wij drietjes weeten niet zo goed wat nau het beste is, dus daarom fraag ik het aan jullie, mijn vrienden, en misschien kunnen jullie het ook aan jullie mensen fragen, want iedereen weet weer dingen die iemand anders niet weet!, dankjulliewel alvast!

En ik blijf keihard tetteren voor vreede!!, soms foelt het alsof niemand luistert, maar op een dag hooren mensen me!

Toevoeging van mevrouw Kever
We willen Kever zijn eigen, veilige plek niet afpakken, en we kunnen hem nu niet tegenhouden om onder het bed te gaan liggen. Maar is het misschien toch beter om het hem onmogelijk te maken (door er tijdelijk allerlei spullen neer te zetten waardoor hij er niet meer kan liggen)? Maar ja, dan voelt hij zich niet meer veilig, en dat is dan weer een ander probleem.
Het ging net weer maanden goed. Helaas is het sinds zijn schuiver van vorige week het ineens weer meerdere keren per dag raak: kramp en een verdrietig koppie. En toch kruipt hij elke keer weer onder het bed, net zolang tot het wél goed gaat.
Wij weten zelf niet goed wat nou het beste is om te doen, dus we horen graag wat anderen er van denken!

Bram ontmoet een nieuwe buurkater

buurkaterLieve allemaal, hier ben ik weer op Brammie-Zaterdag. Het is al herfst op mijn kaalender maar ik kon nog steeds naar buiten. Dat was vorige week ook zo. De zoomer wil gewoon niet naar huis gaan.

Ik vind het niet erg want ik vind buiten zijn fijn. En al helemaal wanneer de zon nog warm is. Dan foel ik me warm van binnen en van buiten. De flinders willen ook nog niet winterslaape want ze fladderen gewoon rond en de hommels ook. Er komt al wel stees een beetje meer reegen maar dat is goed voor de planten. Als het kei droog is dan is dat ook niet goed. Ik was afgelopen week in mijn tuintje. Daar ben ik altijd wel te finde. Meestal doe ik gluure zoals de vorige keer. Toen was mijn manspersoon erbij en dat was saame echt heel leuk. Soms doet mijn vrouw ook mee. Nu was er ook iets en mijn vrouw was er dees keer ook bij. Ook al heeft mijn vrouw een eigen huis, ze komt altijd bij mij. Zo gaat dat als je saame bent maar op afstand. En nu ben ik het gewend en is het mijn nieuwe gewoon.

Gluure

Dees keer vroeg ik mijn vrouw om mee te gaan gluure want de vorige keer met mijn manspersoon was echt super kei gezellig! En mijn vrouw doet dan ook nog een kriebelen tussendoor. Dan maakt het helemaal perfekt in saame gluure. Ik mauwde buiten al dat ik haar zag toen de naar buiten gelopen kwam. Ik mauwde en liep op haar af.
‘Heee kereltje van me’ hoorde ik van haar. Mijn lijf ging meteen in de ‘zachte-moodus’. Dat wil zeggen: een zachte mauw zo van ‘miew’ in plaats van ‘oerrrr maaauuww’, mijn lijf ging stil staan en mijn voor poote gingen trappelen. Mijn staart ging meteen recht omhoog bibberen omdat ik dan zo blij ben dat ik haar zie. Ik weet dat heel veel poese en katers dit doen maar ik weet niet hoe het heet. Ik noem het altijd van blijheid bibberstaartje. Ik kreeg meteen kriebels en kusjes want zo doen wij elkaar begroetten.

Oer

buurkater‘Kom’ mauwde ik en ik liep richtig de poort. Mijn vrouw liep met me mee naar de poort toe. En toen gebeurde er iets. Ik rook een andere geur en ik fertroude het niet. Eerst deed ik kijke of ik een verdwaald beestje zag want dat kan ook gebeuren in mij tuintje. Dat was niet zo het geval. Mijn lijf werd een beetje oer en ik ging ineens heel laag zitten met mijn lijf. Zo zakte ik zachtjes door mijn voor en achter poote heen om foorzichtig rond te kijken. Mijn ademhaling was heel zachtjes en langzaam. Mijn vrouw zag dit van mij en zij stond ook ineens stil. Zij weet presies hoe ze oer moet zijn met mij. Als ik ineens stil ben, doet zij dat ook. Soms denk ik dat zij in een forige leefe ook een katermans was. Toen ging zij ook door haar poote heen en bukken. Nou zaten we allebei laag en kei stil vlak bij de poort.

Staart

‘Daar!!’ gromde ik ineens naar mijn vrouw. Ik spurtte naar de poort en stak mijn kop er half onderdoor wat eigenlijk niet eens kon. Daar zag ik hem, een vreemde katermans die naar me keek vanaf de parkeerplaats. Zijn ooge ware heel groot en hijzelf was een katermans met een grijs/blauwe facht. Hij siste heel erg naar me en hij maakte een ‘maaaauuuuuwwwww’ geluid wat heel diep was. Zijn lijf stond op zijn teene met zijn rug krom en zijn staart in pluumoo-moodus. Iets fertelde me dat dees jonge niet blij was maar ik ook niet. In de sekonde dat hij een oermauw maakte, werd ik een Brammiesaurus! Mijn facht ging ineens fluffy worden. Ik kreeg stekels op mijn rug zoals een echte dinosaurus en mijn staart kreeg ook de pluumoo-moodus.
Daar zat ik, opgeblazen en wel te kijken naar een vreemde katermans. Mijn vrouw bleef op afstand want als katermans is het mijn taak dat ik haar bescherm tegen vreemde katermansen. Mijn staart zwiepte heen en weer en ik mauwde: ‘scheer je weg! Dit is mijn tuin en mijn vrouw.’
buurkaterDe katermans keek me aan en mauwde terug: ‘Ik woon in de tuin naast jou!’.
Ik gromde van ongeloof, heb ik een buurman? Ik mauwde: ‘Ben jij mij nieuwe buurman geworre? En sins wanneer?’.
De katermans werd al minder boos en liep naar zijn tuin. ‘Hier woon ik nu een tijdje maar ik blijf hier niet, ik ga naar een ander huisje binnenkort’ mauwde hij terug.
Dat is mooi dacht ik want dan wordt het weer rustig in de straat. Ik wilde nog wat na mauwen toen mijn vrouw mij onderbrak. ‘Brammie kereltje, kom maak je niet zo druk. Deze jongen zie je toch niet meer. Kom gaan we een snek halen.’ Daar ben ik altijd voor in. Ik zuchtte nog een keertje na en liep daarna mijn vrouw achterna naar de keuken. Daar liggen de sneks! Van me eigen moet ik nu eefe bijkoome van dees afontuur. Ik schrok ineens keihard dat ik een pluumoo werd. Mijn vrouw en ik hebben eefe gepraat ofer dees afontuur. We deden kriebelen en knuffelen en toen was alles weer normaal. Ik was geen pluumoo meer en ik had heerlijke kipssmaak sneks op!

Kopje

Eigenlijk had ik lief moete doen maar ik schrok. Ik wil nog stees voor freede tetteren en sorry mauwe voor de katermans. Fanavond doe ik ekstra swaaie voor alle sterren en ik geef iedereen een zacht kopje.

Hoe ik controleur van de straat werd

controleurBijna elke dag en ook soms in het wiekent ben ik aan het werk. Ik ben controleur van de straat, dus ik zit in de fensterbank en hou de boel in de gaate. Hoe ben ik dat geworden? Die fraag krijg ik soms en daar ga ik nou een antwoord op geefe.

Dagbesteding

Toen ik hier kwam woone, moest ik eerst wenne. Weten waar alles is en onthouden dus dat je niet denkt ik ga naar de slaapkamer en dan sta je opeens in de keuken. Daarna was ik druk met spelen, wegens dat ik feel spanning had en toen had ik het nodig om elke dag een paar keer keihard te spelen. En toen dat uit mijn liggaam was, toen had ik rust, ook in mijn kop.
Ik wilde eigenlijk de hele dag gewoon liggen en knuffels krijgen en sneks eete en dik worden, maar ja ik was nog geeneens seeniejor en mijn vrouw zei: “Bert, nu moet je een dagbesteding vinden.”
Hoe, dat zei ze er niet bij. Dus daar zat ik.

Rustig

Op een dag was ik eefe in de fensterbank en in de straat waren mensen. Ze keken omhoog naar mij. En ik keek omlaag naar hun.
Toen deden ze rustiger.
Op een andere dag liep de buurhond met zijn man aan de lijn door de straat. Ze deden ook rustig toen ze mij zagen.
Als ik op de bank lag, hoorde ik van alles. Dan dacht ik, nou moet ik eefe kijken. Ik erheen. Kijken. En weer rustiger.
Zo is het gekomen, vanzelf. Het zat in me en ik wist het geeneens en het kwam er vanzelf uit.

Steun

Van thuis kreeg ik steun, compliementen als het goed ging. Ze heeft matjes in de vensterbank gelijmd, dan loop ik gemakkelijker. Ook heb ik een  dik matje om op te liggen. Ze helpt ook, wegens dat ik een kater ben met angsklachten dus ik kan niks met de glazenwasser of met grote auto’s, die doet zij en best goed ook, eerlijk is eerlijk. Maar de enige echte controleur van de straat dat ben ik, iedereen weet het.

Loesje vertelt over ouwer worre en antibiootie 

antibiootie Lieve allemaal hier ben ik weer van mij eigen en deze week wil ik u fertelle hoe het nu is met mij gezond. Foorige week kreeg ik feel ree-akzie op mij gezond en dat ik ziek was van mij ferdriet.

En ik foel u ben bezorg en mij vrouw zeg, Loes misschien kan jij er meer ofer fertelle en dinge uitlegge. Dan weet iedereen hoe dinge in elkaar zit en dat is belangrijk. Ik dee heel feel schrikke weeges dat mij vrouw zoies ferstannig zeg. Toen ben ik op mij denkpaal gaan ligge weeges dat ik naa moes denke welke letters ik van mij eigen moet gebruike. Assie seeniejorpoes ben wil jij eerluk zijn want jou letters draag wel jou gefoel. Mij vrouw zeg, nou nou…

Ferdriet

Het was moeiluk ik zeg het u eerluk. Van mij hart had ik zofeel ferdriet weeges dat mij broer Oopa Floris ze ster wer. En ik dee niese, niese en ik dee nog meer niese. Van mij neus kreeg ik geen lugt meer en ik kon niks niemeer ruike. Mij eete smaak mij eigen niemeer en ik dee heel feel stil ligge op mij denkpaal. Mij vrouw proobeer mij eigen te ferleide foor eete. Zij breng van alles mee maar ik dee aan neegeere.
Toen zag ik wel paniek in mij vrouw ze oog. Mij neus zit misschien vol met mij snot, met mij oog zie ik alles. Daar ben jij poes voor. Maar ik zeg u in mij fertrouwe. Het intresseer mij eigen niks niemeer. Assie zofeel ferdriet foel in jou hart en het kom jou neus uit, dan hebbie meer dan genoeg aan jou eigen. Toen kwam mij vrouw in ze akzie!

Dokter

Zij bel mij dokter op met ze teelefoon en zij zeg, dokter u moet NU koome. Het gaa nie goed met mij Loes. Zij is ziek van ze ferdriet. Selluf lag ik rustig in mij bank en ik dee heel feel snottere. Inees staa mij dokter in mij huiskaamer. Jij weet nie wat jou eigen oferkom. Hij zeg Loesje tog, jij ben zofeel ziek maar wij gaa jou eigen beeter maake. Toen kreeg ik onnersoek en mij prik van antibiootie en mij prik foor onsteeking. Ik dee nie ree-aa-geere want jij heb er niks aan. Jou dokter doe ze eigen ding. En nu kom het, mij dokter kom bijna iedere dag trug en ik kreeg iedere keer mij prik van antibiootie.
Mij dokter zeg Loes jij moet jou kuur afmaake maar na mij kuur kreeg ik nóg een ekstra prik. Het was weeges dat ik nog stees dee niese maar ik was wel opgeknap. Mij vrouw zeg Loes het is foor ekstra beeter worre. Selluf vin ik jij kan ook oferdrijfe.

Mij eigen

U fraag ze eigen misschien af, assie zofeel antibiootie krijg heb Loes dan ook bijwerking? Mij vrouw zeg van wel, zij zeg Loes jou gedrag feranner. Jij kom entoesjas foor jou eete, jij heb jou groote oog maar jij lus niks. Maar mij vrouw weet nie, van mij eigen foel ik mij ook misseluk. En het is iedere keer een dag na mij prik. Mij vrouw zeg dattie er ze klok op gelijk gaa zette. Daarna foel ik mij eigen weer beeter en nu foel ik mij eigen weer Loes. Mij dokter heb ik niemeer gesien en ik heb heel feel zin in mij eete. Dat is belangrijk. Maar als ik heel feel snel eet doe ik soms nog niese maar mij onsteeking is weg.
Mij vrouw zeg, Loes wij kan nu eefe niks niemeer doen. Jou lijf moet nu ferder van ze eigen hesstelle. Jij moet goed eete en jij krijg al mij liefde. Maar jij kannie blijfe prikke. En van mij eigen vin ik zoies ook, soms is genoeg meer dan genoeg. Ik doe weer rondloope door mij huis. Soms gaa ik weer naa boofe en mij vrouw zeg Loes, ik zie Loes weer. Jij wor weer langsaam jou eigen. Jij heb feel ingeleefer maar jij kom er weer boofe op. En toen was mij vagt inees nat. En het was van mij vrouw ze traan, die rol somaar uit ze oog. Toen dee ik trooskopjes geefe…

Liefde is mij beste meediesijn!

Dank u wel

Loesje