Alle berichten van @Bertje

Mila en de lekkere vis

visLieve allemaal, ik ben het, Milamuis op woensdag die ik deel. Pas geleden was het dierendag en dan worden we allemaal in het zonnetje gezet, prrrrr. Mijn poesehartje gaat er van spinnen. Ik vind altijd dat we alles saame moeten delen, ook met dierendag. Wij, alle poese en katers, woefen, kleine twee en viervoeters, maar ook die fliege en die kruipe. Alle dieren. Ook die in regenboogland zijn. Prrr… allemaal saame! Op deze dag vind ik het als poesedame heel belangrijk dat we aan alle dieren denken. Echt aan alle dieren. Want iedereen telt mee. Het is zo dat ik ook een ferhaal van me eigen heb waarom ik dit allemaal zo belangrijk vind. Naast de taaie mossel die ik kreeg maar dat lees je zo.

Begin

Mijn verhaal begint in de zomer van 2012. Het is halverwege augustus en het is lekker weer. De zon schijnt zachtjes. Ik ben helemaal alleen. Het enige wat ik zie, zijn de bladeren onder mijn pootjes en boven mijn kopje. Als de wind waait en er een zonnestraal op mijn neusje komt, snuif ik even. Misschien ruik ik waar mijn mama is. Want ik mis haar en ik wil bij haar zijn. Ik wil tegen haar buik aan liggen en melk drinken.

Miew

Ze is weg. Ik roep haar: “Miew, miew!” Misschien hoort ze mij en komt ze, want ik weet niet waar ik ben. De zonnestraal op mijn neusje wordt kouder. Hoe lang ben ik hier? Mist mama mij? Mijn buikje gromt van de honger. Zo hard als ik durf, roep ik nog een keer: “Miew, miew.” Weer geen mama. Wat is dat? Er komen grote benen naar me toe. Misschien hebben zij mijn mama. “Miew, miew” roep ik naar de benen. Een vrouw pakt me op en aait me met warme handen. Ze ruikt niet als mijn mama. Ik vind haar toch lief. Misschien heeft ze iets te eten. Ik ben zo moe dat ik in slaap val. Als ik wakker word, ben ik in een huis en ik ruik heerlijk eten. Ik val meteen aan, want ik heb honger. Dan ga ik mezelf wassen en weer slapen.

In huis

Zo ben ik hier in huis gekomen. Langzaam maakte ik kennis met mijn broers Toby en Bram. Toby deed mij altijd kusjes geven en Bram deed mij wassen. Nu ben ik een echt poesemeisje en wil ik niet meer gewassen worden, bah! Dat kan ik best zelf. Toen mijn vrouw mij in het bos vond, zei ze dat ik ongeveer acht weken oud was. We hebben samen visterug geteld en bedacht dat ik geboren ben op dertien juni 2012. Ik ben bij de witte jassen geweest en in mijn paspoort staat dat ik gezond ben. Ik heb niet alleen broers gekregen. Op Feesboek vond ik veel vriendjes en een mama. Lieve LoesjeHuispoes is mijn trappelmama. Zij heeft moedervoelens voor mij en ik mamavoelens voor haar. Samen doen we trappelen. Ik help mijn vrouw mee als ze wiewzakjes maakt. Dan lig ik erbij want ik vind dat lekker ruiken. Oh, en wat ik ook lekker vind is eten. Ik hou van eten en veel eten en van vis en tonijn. En ik vind iedereen heel erg lief. Prrrrr. Dit ferhaal staat ook in Bertje’s vriendenboek onder het kopje ‘onze eboeken voor iedereen’.

Mijn broer

Voor mij is dierendag belangrijk. Als mijn vrouw er niet was, waar was ik dan? Nu heb ik heel veel geluk van me eigen. En zo wil ik aan iedereen denken en zeggen dat ik om iedereen geef waar je ook bent. Voor mij ben je belangrijk. Maar nu even terug naar de vis uit het ferhaal. Ik vind vis nog steeds kei erg lekker. Iedereen weet misschien al dat ik net visals MamaLoes een leefeswerk wil. Een prachtige volle ronde buik. Met dierendag kreeg ik vis. Nou ja om presies te zijn, een taaie mossel. Het rook kei lekker en dan wil mijn bek dat meteen hebben. Bram wilde deze keer ook de mossel proberen maar hij is niet zo van deluukse vis assorties. Hij vind het te moeilijk. Nou mijn bek en buik niet hoor. We kregen witte vis en mossels. Ik lust ze allebei! Eerst kregen we de vis in kleine stukjes. Dat hapt makkelijker weg. Een poesedame moet tenslotte toch oplette met netjes eete. Mijn broer maakt dat niet uit, die schrokt het gewoon op. De vis was lekker vers en ik had best veel gekregen. Toen kwam de mossel.
Mijn broer deed weer eens moeilijk met dat ding. Eerst kauwen en kwijlen en daarna uitspugen om het vervolgens weer op te eten. Ik heb eerst gekeke hoe hij dat deed. Hij snapte er niks van. Bij de tweede keer kon ik het niet meer aanzien. Ik ritste vlug de mossel onder zijn neus weg en pakte het met mijn bek op. Na eefe kauwen, uitspugen en opeten lukte het mij om dat taaie ding weg te krijgen. Ik slikte het gewoon door. Dat deed ik de vorige keer ook zo en toen lukte het ook. Ik had een heerlijke dierendag buufet. En de mossel was goed van smaak ook al was het een beetje taai. Misschien krijg ik de volgende keer ‘kallemaaris’ van mijn vrouw. Ze zeg: ‘Mila ik denk dat jij inkfis super lekker gaat vinden’. Nou we gaan het meemaake.

Kopje

Vandaag wil ik iedereen een lief kopje geefe wegens dierendag ook al is die geweest. We heb elkaar altijd nodig. Wees lief en eerlijk en doe altijd saame deele. Ik geef mijn Kevertje ekstra kopjes wegens de misschien artroosie en iedereen die het nodig heeft. Tot de volgende keer.

Huil maar uit bij Doorie

huilHajooooooooo iedeween.
Hier istie weer. Uwes eenige egge en eigenste raasende en reisende rieporrer Doorie. Deese keer hep ik een huil maar uit bij Doorie. Ooh ja? JA!! Ikke laat juwwie sien hoe meen mense sijn. Dat se meene smoesjes gebwuike om ons naar de dokker te bwenge om ons “te laate helleppe”.
Ja katgenoote… smoesjes. Lees hier de twieste furrhaalen van me neefies, niggies en tantes. En als uwes dag hut kan niet erreger… nau, dat kan het wel. Sniksnik. Mij furrhaal isse te errug. Sniksnik. Pak uwes sakdoekies maar.

Lizzy fanne benne fan ses

Hoi Doorie, ik ga je een super raar en eng verhaal vertellen. Een paar maanden geleden, volgens mij was het net na die dag met al die knallen en lichtjes in de lucht, zei mijn vrouw tegen mij dat ik binnenkort een dagje uit logeren zou gaan. Ik zou dan ‘s-ochtends meegaan in de auto , bij een lieve mevrouw of meneer gaan slapen en als ik dan weer wakker zou zijn, dan zou mijn vrouw mij weer op komen halen. Ik vond dat maar raar want waarom zou ik ergens anders moeten gaan slapen, dat kan ik ook heel goed thuis hoor. Ik was het al bijna vergeten , toen ik op een ochtend, vrolijk naar de keuken holde, mijn vrouw was net wakker en dan krijgen we altijd lekkere brokjes. Maar wat gebeurde er , het was zo erg, Dorus, ik kreeg helemaal niks en mijn vrouw zei tegen mijn broers en zusjes, jullie krijgen straks brokjes, als ik Lizzy heb weggebracht. Ik miauwde nog tegen mijn vrouw dat ik honger had en dat ik heel lief was en zou zijn, en waarom moest ik dan weg. Ik ben weleens een beetje stout, maar zo erg was dat toch niet. Snik, snik. Mijn vrouw gaf mij een dikke knuffel en zei ” alles komt goed lieve Lizzy”. Vanmiddag ben je gewoon weer thuis, want dit is je voor altijd huis en je blijft altijd hier wonen. Nou ik vertrouwde het niet helemaal hoor, vooral niet toen ik ook nog in dat verschrikkelijke mandje moest.
In de auto miauwde en miauwde ik, maar het hielp allemaal niks. Toen waren we bij de witte jas, ik herkende de ruimte van toen ik heel ziek was toen ik net bij mijn vrouw kwam wonen. Maar vrouw miauwde ik ” ik ben toch niet ziek meer” . Mijn vrouw zei dag lieve Lizzy, lief zijn ik kom je snel weer halen. En toen Dorus moest ik eerst in een hokje en daarna werd ik op een grote tafel gezet. De witte jas ging naar mijn hartje luisteren, nou die ging natuurlijk heel snel kloppen, zo bang was ik. En ineens weet ik het allemaal niet meer. Het eerste wat ik weer weet is dat ik weer in dat hokje lag en dat er steeds iemand bij mij kwam kijken. En ik had een beetje pijn in mijn buik en allemaal draadjes en een wond op mijn buik, zo raar. Hoe kon dat nu ineens. Ik werd weer in mijn mandje getild en in de verte hoorde ik de stem van mijn vrouw. Ze kwam me ophalen, ik was zo blij dat ik weer mee naar huis mocht.
Thuis zei mijn vrouw dat ik voorzichtig moest zijn en ook zei ze tegen mijn broers en zusjes dat ze lief voor me moesten zijn want dat ik een beetje zielig was. Nou dat knoopte ik goed in mijn oren natuurlijk, ik super zielig doen, toen kreeg ik snekkies en lekker eten want ik had me toch een honger. Ik kreeg natuurlijk veel te weinig want mijn vrouw was bang dat ik ziek zou worden van teveel eten ineens. Nou ik dacht het niet, ik bleef maar zeuren om meer , want ik was toch zielig, hihihihi. Lieve Dorus ik snap nog steeds niet wat er nu eigenlijk allemaal is gebeurd, mijn vrouw zegt dat ik nu geen babies meer kan krijgen en dat het beter is voor mijn gezondheid. Nou het zal allemaal wel. Ik heb een paar dagen buikpijn gehad, daarna was het over en ook de wond op mijn buik was ineens weg. Ik probeerde daarna nog om zielig te doen zodat ik nog meer extra snekkies zou krijgen, maar helaas trapte mijn vrouw daar niet meer in.
Liefs van Lizzy die liever nooit meer zo’n avontuur wil beleven

huilMe kwiemieneele tante Janou

Hallo allemaal,
Doorie vroeg aan mij…. de enige egte kwiemineele Janou of hij mijn sterrilisaasie ervaring mogt weete
Tuurlijk wil ikke dat deele, kleine waarsguwing het is eg heel ergies.

Bijna 10 jaar geleede toen er knalle waare in de straat ginge wij naar de witte jas.  Ik dacht ff een koekie haale.  Nee joh me kwiemineele frau liet me daar en ikke ging slaape daar met zo’n naarekoos.

Toen ikke weer bij kwam uit de slaap zeie ze sooo daar koome geen babies .

Nouja zeg…somaar sonder ooverleg .
Gelukkig wou ik geen beebies.

 Rannoch en Aiyda

Me beebies sijn pasgeleede gedaan. Sniksnik
Wij, Rannoch en Aiydan, hadden wel eens gehoord dat we naar de ballenbak moesten of ook wel moesten gaan knikkeren.
Nou dat leek ons gezellig!!Met andere katten vriendjes en vriendinnetjes, wat lekkers op de bbq en ketnip limonade (wij zijn nog te jong voor de wijn… )
Misschien een gezellig verhaal van Oopa Floris voor ons als jonge katers zijnde.Dan leer je nog eens wat over de dames!!!
Bij een kampvuur of zo.Oom Kever die spiraal speelt.Met de kanarie gele bus van oopa Doorie op stap.Kortom een gezellig uitje hadden we in gedachten.
Nou… dat liep ff anders.
Het was helemaal niet wat wij bedacht hadden.
Het begon ermee dat onze scullery girl alles wat maar eetbaar was weg had gezet.Geen kruimel van een brokje te vinden.Geen nood,we zouden de bussen met brokjes zelf ’s nachts wel open maken.Daar draaien we onze poot niet voor om.
Nou mooi niks.Geen bus met brokjes te vinden!!Geen zakje, geen blikje met natvoer… nergens.
En we kregen zo’n honger dat we eerst maar verhaal gingen halen bij scullery girl.Wat denk je?? Die sliep gewoon verder.
Van alles geprobeerd.Boven op haar springen,met speeltjes smijten maar niks, nada, noppes.
In de ochtend werd ze wel wakker… toen hadden we wijzer moeten zijn… want opeens deed ze de deur naar de gang open en mochten wij erin.Anders nooit.
Maar ja je bent jong,en nieuwsgierig.
Pakt ze mij, Rannoch,op en zomaar in een reismand… en voor dat hij er erg in had zat ook Aiydan ook in zo’n reismand,… daarna ging ze zich pas aankleden!! Sneaky rotstreek.
Zegt ze opgewekt:ik heb het gister nog gezegd dat jullie vandaag gaan knikkeren.Nou nou,wij hebben het te druk met spelen en onthouden het niet zo goed nog.Fout,fout R&A.!!!
Toen gingen we in de auto van een vriendin van scullery girl en stapten we uit bij onze dierendokter… we zeiden maar niks van pure boosheid om deze gemene streek!
Allebei uit de mand en scullery girl hield ons vast.Ze vond het dus zomaar goed wat de dokter ging doen.O zo gemeen…
Opeens kreeg eerst Aiydan een prik en viel hij in slaap op de arm van scullery girl.Toen ik-Rannoch- ook uit de mand. En kreeg ook een prik en viel in slaap op de arm van scullery girl.
Toen werden we wakker,lekker tegen elkaar aan in 1 hokje.
Je denkt eerst ff waar ben ik.
En toen… toen drong het door.We keken elkaar aan… en heeeeeeeel zachtjes vroegen we aan elkaar… eh… mis jij ook iets?Jaaaaa…
Onze mooie achterwerkjes voelden niet goed.We waren niet meer compleet,we misten onze kroonjuwelen… o,o dat besef,onze geweldige mooie ballen foetsie,weg, compleet verdwenen…
Toen we thuis kwamen waren we helemaal van de leg.
Dat wat ons katers maakte, hadden ze gestolen.We moesten echt waar in therapie.We hadden een identiteit crisis.
Waren we nog wel katers nu????
Zelf zijn we er nog niet helemaal uit.
Onze scullery girl zei dat we nu lid waren van de lege theezakjes club.
Nou en… en?????Daarmee hebben we onze prachtige kroonjuwelen niet terug.
En het gemeenste wat ze zei: ach lieve jongens.Ik zal een afdruk maken en boven jullie mandjes hangen,want we hebben gelukkig de foto nog…

Tante Zusje

Hee neefje Doorie hier is jou Tante Zusje.
Mjaaaauwie wat een vraag? Daar wil ik nooit nie meer aan terugdenken. Mijn vrouw bracht mij zomaar weg en ik was nog geen jaar oud. Ik vond het stom! Toen moest ik naar de dokter en ik kreeg een spuitje. Koel spul man, ik zei Mjaaaauwie Wauwie en weg was ik. Toen ik wakker werd had ik een stom, rood pakje aan. Mijn vrouw zei dat ik nog nooit zo knap was geweest. Ik heb getrokken met mijn tandjes en gefriemeld maarik kreeg het niet uit! Had ik een snee op mijn buik want daar had de dokter in zitten snijden. Nou dan vraag ik je toch…,?
Ik werd wel verwend en ik sliep iedere nacht in de armen van mijn vrouw. En zij dacht dat ik dat bleef doen, nou mooi niet! Pakje uit, voorbij met de pret! Heeft ze het nog geprobeerd met een tuigje! Mjaaaauwie ik ben plat op de grond gaan liggen. Hee Zusje is geen hondje! Daar doe ik niet aan mee!
Ik heb gezegd dat ik nooit meer kleertjes aan wil en ook geen sterilisatie. Mijn vrouw heeft dat in haar oortjes geknoopt (zegt ze)…. Tante Zusje

Krrrrr krrrrr….

Krrr krrr? Wor ik nou gek? Ikke hoor stees krrr krrr.
Waawom geef die raare teelefoon ligt? Ikke neem hem maar op!!

BOEMS BOEM BOEM
HOORT IEMAND MIJ?
BEN IK IN BEELD?
HIER IS OOPAAAAA
IS DOORIE DAAR? (Oopaaaaaaaa ikke hoor uwes!! Ikke ben hiero!!)
KATRIENTJE NAAR LINKS
MUUZELETJE NAAR RECHTS
KEIVET SCHEUREN MET DIE HAP
HUP TIK OP DE BILITIS
JOE GOO JOE GURLS
WHAAAAAAAAA HAAAAAAAAAA

TOEDELEDOKIE

Ikke belte mamsie meteen op. En sei haar een gehijmpie wat juwwie nog niet mooge weete. Hihihihi
Ooooh jou Oopa kom somaar iets zegge mij beebie. Hebbie jou Oopa geroept?
Ikke dag heel feel aan Oopa mammie en toen gaf de teelefoon ligt. En toen spjak ikke evve met Oopa. Ooooh mamsie… het gaa so goet met Oopa. Hij seg dat hij nog stees keipoepsdeement is. Hihihihi. En dat hij sijn dames aan sijn sij heeft. Hij isse gewukkig mamsie. En hij doet uwes lieffe gwoetjes.
Mamsie is van ze stom zijn geslaage.

Mij twiest furrhaal

Juwwie weete… okketooper, fier jaar geleede, kweeg ik opmijeens geen eete na 8 uur saafonds. Me noepies,waare op. Me eetensbakkie was weg. Aween me waaterbakkie stont er nog. Ikke ging snags op soek. Ikke fon nies, noppienada. Ikke spjong op frauw. Sij gaf me fliegles. De heewe nagt heppik op haar spjingt of ik beet haar. En niet saggies hoor.
Omme halluf 9 wer ik opgepakt en inne gefangeniskooi gestop. Nauuuu, ikke hat iedeween huilenlaate weete datte ik, teege me wil, onfoer was. Bij de dokker wer ik gewooge. Te hoore gekweege datte ik te dik was. En ik kweeg een pwikkie. Ikke ging fanne gefangeniskooi naar een twaaliekooi. Met me beertje. Omme 11 uur mog me frauw belle hoelaat ze me haale mog. Nau… het liefs meteen wert gesegt want ik beet en sloeg en blaaste. Hihihihi. En nu komp hut awwerergse. Sniksnik. Mij knikkers laage in een potje sterruk waater. Frauw sag se en begon te lagge. Hoe meen kanne sijn!! Mij tjos!! Toen ikke halluf 12 weer thuis was lag er een doos fol snekkies en speeltjes klaar. Die kweeg ikke fanne de mense fan neefje Jaapiejooo.
Mij knikkers ginge de follegenne dag naar een tattoeweerder. Die zette het in een glaase kast FOORAAN!!
Sniksnik. Iedeween kan me knikkers sien. Uwes snap wel dat ikke diep twaumatsie hep.
Uwes kwijg nu een kwiptiese ommesgrijffing foor de follegenne keer.
Niet 1 maar 2!! Hihihihi.
Dit was hut foor deese keer.
Ik sluit af met een eksja dikke koes
Foor mij MammaLoes
(Hep uwes saksentjes mamsie?)
Toedeledokie
Dorus

Wat Lucky meemaakte bij de dokter

dokterHoi lieve allemaal, ik wil deze keer eerst wat vertellen over poezels die ergens anders wonen maar die toch een soort familie en zeker wel vriendjes zijn.

Familie

Naast Dropje als zus heb ik ook nog een rode zus, die zat samen met mij en nog een broertje en zusje in hetzelfde nestje. Dat is mijn zusje dokterGinger. Ik heb haar als eens vaker genoemd. Zij heeft ook nog een zusje Abby, die moet nu een kap om. Dat is toch niks leuk maar ze is bij een heel speciale dokter geweest voor haar oogjes, zomaar in een ander land zelfs.

Volgende week moet ze terug en mag de kap hopelijk weer af. Gelukkig ook maar. Draaien jullie nog een poosje met de pootjes dat het goed gaat komen voor haar en dat ze straks zonder kap lekker kan spelen en rondrennen?

Witte jas

Ze was niet de enige die naar de witte jas moest. Ik was vorige week niet zo fit. Mijn vrouw zag het al snel en ze hoorde me niezen en soms had ik het benauwd. Ze vond het vooral opvallen dat ik futloos was en niet veel deed behalve slapen. Nu is slapen wel mijn grootste hobby maar ja, je kunt het natuurlijk ook overdrijven en ik wilde niet eens meer op het toetsenbord liggen of naar de voortuin, dus dat was geen goed teken. Tenminste, dat vond mijn vrouw dan toch. Dus hoorde ik haar bellen met de dierenarts. Die vond het niet heel erg verontrustend zei ze, maar als het maandag niet over was, moesten we maar even langskomen. Natuurlijk heb ik mijn kattensnor gedrukt en geprobeerd om er onderuit te komen maar ja, jullie snappen het al. Op maandag niesde ik nog altijd en moest ik dus toch mee.

Naar binnen

Nu moet ik zeggen, ik heb de hele weg geschreeuwd tot we er waren. Maar ook dat maakte weinig indruk op mijn mensen, dus dat plan was mislukt. Dus ik zweeg in alle toonaarden toen we binnenkwamen bij de witte jas. Daar moet je eerst vooraan even wachten tot ze je naam roepen (stiekem hoop ik dan dat ze je gewoon vergeten) maar dat meisje dat er zat, wist al wie ik was. Hoe ze dat nu weten, begrijp ik niet zo goed maar iets met een computer dokteren een afspraak hoorde ik nog half. Ik heb maar niet echt meer geluisterd en ben rustig in het mandje gaan liggen. Mijn nieuwe plan was gewoon om daar niet meer uit te komen.
Mijn naam werd gezegd en toen mocht ik naar binnen. De kap werd van de mand gehaald want je snapt toch zeker wel dat ik er niet zomaar uit mezelf uit loop. Ik behoor zeker tot de bijzonder nieuwsgierige katermansen maar daar begin ik niet aan als ik bij de witte jas ben. Deksel er dus af, maar ik bleef stil zitten. Dat bleek niet de beste tactiek want toen tilde ze me er gewoon uit. Koude, ronde schijf op mijn buik, in mijn bekje kijken, longetjes luisteren. Deze keer moest echt alles. Pfff….zelfs dat stomme ding om mijn temperatuur te meten. Daar heb ik toch heus zo’n hekel aan want dat is toch gewoon privé zeg, daar achter. Ik had geen koorts en de longetjes waren schoon dus dat was goed.

Aaien

Maar goed, om een lang verhaal kort te maken: de dierendoktermevrouw was wel lief (deze kende ik al en zij kende mij ook) en ze heeft me ook geaaid. Dat vond ik dan wel weer aardig van haar en dat was zeker een pluspunt. De conclusie was dat ik een luchtweginfectie had en daarvoor kreeg ik een prik. Ik moet eerlijk zeggen, dat bleek een prik, hun schot in de roos, want daarna knapte ik zienderogen op. Ineens had ik weer energie om dingen te ondernemen, zoals een rondje rennen, wilde ik weer naar de voortuin toen en sjeesde ik achter Molly aan. De dagen daarna kreeg ik iedere dag nog druppels door mijn eten (ze denken hier natuurlijk dat ik het niet proef maar goed, om ze een plezier te doen en omdat het voor mijn gezond is, neem ik ze maar braaf) maar nu hoef ik niet veel meer te niezen en gaat het stukken beter. Die witte jas weet toch wat ze doet dus.

Snacks

Mochten jullie nu denken, ziek zijn is niet leuk. Dan hebben jullie dat helemaal bij het rechte eind. Er is niks fijns aan je niet lekker voelen maar het heeft ook voordelen. Mijn vrouw vindt me zielig als ik ziek ben en dat snap ik goed. Dus als ik extra zielig miauw met een schor geluidje erbij, krijg ik meer snacks. De dokter zei dat het goed was als ik maar at en dronk. Wat maakte niet zoveel uit. Jullie snappen dat ik dat advies zeker gevolgd heb!

Veel knuffels van Lucky

Kever heeft een mening over beweegen

bewegenForige week was ik op een afond heel druk aan het spelen, ik kroop achter de gordijnen en rende daar heen en weer, ik ving de veer een heleboel keren en klom op de tafel om tegen mijn mensen te tetteren dat ze muisjes moesten gooien, en toen gebeurde het: ik gleed uit met mijn achterpoot, presies de achterpoot waar ik al een paar keer probleemen mee heb gehad!

Gefoel

Mijn man zag het gebeuren en heeft me foorsichtig van tafel getild, eerst leek er niks aan de hand maar ik werd heel stilletjes want het foelde niet fijn aan mijn rug en aan dat been, ik kon moeilijk lopen en ook niet goed liggen, mijn vrouw heeft oferal getsjekt of er iets kapoo was, ze kon niks biesonders foelen maar ik wel!, ik beet haar zachtjes en ging steeds mijn voorpoten wassen, want daar kan ik makkelijk bij en zo laat ik aan mijn mensen merken dat ik pijn heb.

bewegenPil

Ik kreeg een pil in een kouwstik, en de folgende morgen heeft mijn vrouw de dokter gebeld, ik foelde me al weer helemaal prima en rende door mijn gras, de dokter zei dat ik een paar daagen die pillies mocht en als ik dan toch nog pijn had moest ik langskomen (ik dacht het niet!!!), toen mijn vrouw twee daagen later de dokter belde om te zeggen dat ik nog maar heel soms freemd liep ging de dokter allemaal vraagen stellen, of ik vaak speel en hoeveel ik eet en ook over mijn gewigt, nau ja!!

Beweegen

Folgens mijn vrouw beweeg ik weinig (wat weet zij daar nau van?!) en ben ik de hele tijd hier al zo geweest, maar de dokter zei dat ik misschien een beetje artroose heb omdat ik al 11 jaaren ben, en dat ik daarom wel een tijdje twee pillies per dag mag, ze dacht dat ik dan misschien meer ga beweegen, maar ik find zelf dat ik presies genoeg beweeg, ik ben geen kitten meer en ik ga toch niet zomaar rennen als dat niet noodig is?

bewegenToeter

Ik heb één dag die twee pillies gekregen, en daar werd ik zoooo moe van, ik sliep bijna alleen maar, als ik wakker was klonk mijn toeter helemaal anders, ik kon wel keigoed rennen en springen, maar ik fond er niks aan, het is toch stom als je de hele tijd moe bent en slaapt?, dus nau gaan we het twee weeken proberen met één pilletje, ik find ze fies dus dat wordt nog moeilijk, gisteren heb ik alles uitgespuugd waar die pil in zat, en daarna wilde ik niks meer eeten want ik fertrauwde het niet, daarom heeft mijn vrouw hem zo in mijn mond gedaan, ik kon hem toch nog drie keer uitspuugen en ik heb mijn vrouw gekrabd aan haar arm en vingers, dat zal haar leren om te zeggen dat ik weinig doe!

Knuffelen

Maar we hebben het weer goed gemaakt hoor, ik heb haar heeeeeeel veel kopjes en neusjes en likjes gegeven, ik heb haar haaren een beetje gewassen en we hebben met zijn drietjes geknuffeld, het was heerlijk, ik wil altijd wel knuffelen met mijn mensen en gelukkig kan ik altijd knuffelen, met of zonder pillies!

Ik tetter gewoon door voor vreede, en ik stuur Loes en Abby weer spesjale kopjes, maar ook iedereen die ze noodig heeft!

Toevoeging van mevrouw Kever
Kever krijgt 1 tabletje Onsior per dag. Dat doen we twee weken, om te kijken of hij meer gaat bewegen. Zo niet, dan stoppen we weer.
We vermoeden zelf dat het weinig verschil uit gaat maken…
In januari krijgt hij weer een seniorencheck. Die heeft hij al twee keer eerder gehad, en daarbij was alles in orde.
Kever eet momenteel Hills’ Metabolic brokjes, in de hoop dat hij toch een beetje afvalt.

Bram en zijn nieuwe muis

muisLieve allemaal, hier ben ik weer op Brammie-Zaterdag. En afgelope week op woensdag was het dierendag. Zo zie ik het helemaal niet. Ik zie het als een dag waarin Brammie gewoon weer wat lekkers of iets nieuws krijgt. Ik ben dan gewoon nog een keer jarig. Mijn echte verjaardag is in de zomer in Juli. Als ik jarig ben krijg ik meer cadeautjes van mijn vrouw en natuurlijk ook van ooma en mijn manspersoon. Met dierendag krijg ik ook wat alleen niet zoveel.

Boofe

Ik was woensdag op de zolder thuis toen mijn vrouw langs kwam. Ze kwam op bezoek. Dat doet ze altijd en dat vind ik fijn. Ik was boven aan het dutten in de stoel. Mijn ooma heeft daar een heel fijne stoel staan waar ik dan in ga liggen als zij er niet inzit. De stoel is een geemstoel van mijn manspersoon. Omdat hij een nieuwe gekocht heeft kreeg ooma dees stoel. Eerst dacht ik dat de stoel van plestiek was maar ik leerde later van mijn manspersoon dat het ‘leer’ is. Ik vind het een fijne stoel want mijn billen en poten blijven muiswarm. En soms doet ooma er een dekentje op voor mij zodat ik ook nog eens zacht lig.
Als ik denk aan ooma’s deken dan moet ik gewoon ineens gaape van me eigen. Ik slaap daar heel graag zo warm en knus. Dat is het, knus. En toen kwam er een geluid van beneden. ‘Brammie… Waar ben je kereltje?’ Het was de stem van mijn vrouw. Ik lag nog lekker en ik deed nog gaape voordat ik de stoel uit wilde gaan. Toen kwam de stem dichterbij ‘Brammie?’
Mijn vrouw was onderweg naar de zolder. Als zij naar boven komt, dan ben in nieuwsgierig. Ik ging mijn lijf eens wakker maken door te zitten. Er kwam nog een gaap en toen zag ik mijn vrouw. Daarna ging het vanzelf. Mijn poote rekte zich uit zodat ik stond en mijn staart ging omhoog omdat ik zo blij was om haar te zien. Ik zag dat ze iets in haar handen had, maar eerst deden we kusjes want zo hoort dat bij ons.

Muis

Ze had iets geels bij en niet zomaar geel. Nee, dit was echt knal-kei-super-geel. Mijn vrouw zei: ‘Het heet neon’. Je zegt het als neejon en dat betekent dat het zo fel is van kleur dat je bijna een zonnebril nodig hebt. Mijn vrouw bewoog haar hand waar het in zat en toen muisrammelde het. Ik wist meteen wat het was. Een muis! Een super knal gele neejon muis! Die had ik nog niet.
Mijn vrouw rammelde nog een beetje meer en toen vloog de muis de zolder over. Ik had geen gaap meer, mijn lijf was meteen van de aksie. Ik ging vollop in oer-modus. Als een leeuw sprong ik van de stoel af en stormde ik zo op de muis af. ‘Daar ben je gele muis!, ik zie je heus wel!’. Met mijn rechterpoot, die al klaar was voor de aanval, tikte ik de muis zo tegen zijn billen en staart aan. TIK TIK TIK ging het met mijn poot tegen de muis. En toen kwam mijn andere poot ook nog eens, TIK! En daar ging de muis.

Tijger

De muis vloog de zolder over en rolde alle kanten uit. En ik ging er in mijn oer bui achteraan. De muis was net geland en ik hield hem in de gaate. Eerst ging ik heel stil staan, daarna zakte ik een beetje door mijn voorpoote heen en wiebelde ik met mijn achterste. Klaar voor de aanval. Even meten, denken en een mauw en daar ging ik! Met al mijn poote de lucht in maakte ik een heuse tijger sprong zo BAM!, op de muis! JA, gefange!!! Ik had de muismuis gefange en ik pakte hem in mijn bek op. Ook al was hij een neejon muis, ik beet er gewoon in! HAP! Ik spuugde hem uit en gaf hem nog een tik. Ik tikte zo hard dat hij van de trap naar beneden rolde.
Ik wou er achteraan rennen toen mijn vrouw mij oppakte en kusjes plante op mijn kop. ‘Stoere tijger ben je Brammie’ zei ze tegen mij. Nou dan word ik heel zacht van binnen hoor. Ik vind het fijn als ze kompliementen doet. Toen mijn vrouw weer naar haar eigen huis ging, heb ik nog eefe met de muis gespeeld. Daarna ben ik weer gaan dutten in de stoel.

Ik hoop dat jullie fijne dierendag hebben gevierd en dat er overal liefde is. Ook waar het nu oorlog is en waar er dieren het moeilijk hebben. Saame deele is belangrijk. Als ik teveel muise heb, dan doen we dees altijd naar een asiel brengen. Dan hebben zij ook speeltjes. Fanavond doe ik swaaien naar onze sterren en tetter ik mee voor freede en dat er overal liefde is. Ik geef iedereen een zacht kopje alvast.