Lieve allemaal hier ben ik weer van mij eigen, Loesje. Leefe is nu heel feel moeiluk weeges mij broer Oopa Floris. Hij wer inees een ster en iedereen die zoies ooit heb meegemaak weet. Jou weereld staa heel feel stil. Er is ferdriet van misse en alles foel zofeel leeg. Van mij eigen ben ik oferal bij gewees. Assie Mantelpoes ben gaa zorge door tot jou allerlaaste mooment. Dan kan jij afscheid neeme maar ik leerde. Afscheid neeme is nog lang nie loslaate. Afscheid is jou begin maar dan hebbie nog zo een lange weg die jij moet gaan…
Deele
Misschien denk u nu wel, heb Loes nie meer tijd noodig? Moet zij al wel letters maake? Daar heb ik van mij eigen heel feel ofer naa ligge denke op mij denkpaal. Maar selluf vin ik, letters zijn foor jou mooie mooment maar ook assie jou moeilukke mooment van jou leefe heb. Dan kan letters jou help geefe. Dattie jou gefoel deel met jou vriendjes en jou stapje zet uit jou denkpaal. Anners wor jou denkpaal jou zorgpaal en dan bennie nie goed beesig. Mij broer Oopa Floris zou nooit nie wille dat leefe stil staa. Hij zeg alteit vroemmmmm vroemmmmm, joe goo joe gurl! Ik zeg u eerluk, froemmm froemmmm vin ik nog moeiluk maar mij vrouw zeg ook. Zij zeg Loes ieder stapje is poosietief. En van mij hart weet ik, heel feel van mij vriendjes heb zoies meegemaak. Dat zij afscheid moet neeme en dat zij moet leere hoe leefe is assie moet loslaate? Jij zet jou pootjes neer in jou ferdriet en alles foel leeg. Waar moet jij beginne? Selluf denk ik, Saame kan jou helpe. Dattie kwesbaar mag zijn en kan deele. Ferdriet hoor bij leefe maar mag nooit jou leefe worre. Maar jij kan wel in ferdriet deele en troos foele.
Steun en troos
Van mij hart wil ik zegge, u heb ons eigen heel feel steun en troos gegeefe. U stuur kaarte en liefe woorde en iedereen leef mee. Zoies foel jij diep in jou hart en daarfoor wil ik dank wel zegge en het is ook naames mij vrouw en mij Zusje. Mij Bert zeg ook, hij zeg Loes jij krijg al jou tijd die jij noodig heb. En ik zeg u eerluk van mij ferdriet wer ik inees heel feel ziek. Ik dee heel feel niese en eete smaak mij eigen niemeer. Mij vrouw was heel feel bezorg en zij bel mij dokter met ze teelefoon. Toen kwam inees mij dokter in mij huis, jij weet nie wat jou eigen oferkom. Hij dee konsult en ik kreeg prikke met antibiootie. Hij zeg Loes is ziek van ferdriet maar wij gaa haar beeter maake. Mij dokter is nog twee keer trug gewees want hij zeg, Loes het is jou kuur. Assie jou kuur krijg moet jij die afmaake. En assie jou eigen beeter foel kan jij beeter ferwerke wattie allemaal heb meegemaak. Ik zeg u eerluk, hesstelle met jou volle neus gaa nie zofeel goed. Mij dokter heb deese keer gelijk.
Rouw
Maandag heb ik mij laaste prik gehad. Mij neus is nu schoon en eete gaa weer beeter. Ferdriet doe ze eigen ding maar jij moet er doorheen. Ik zeg u in mij fertrouwe, soms doe ik nog zoeke. Jou kop weet, jou broer kom niemeer trug maar jou hart is nog nie zofer. Jij kan met jou kop nog zofeel afscheid neeme, jou hart bepaal jou meeloodie van jou leefe. Soms wil ik gewoon ferdrietig zijn van mij eigen. Dan zeg ik van mij hart, laat mij eefe alstoeblief. Het is mij mooment van rouw, van misse van zo een groote deel van mij leefe. Van mij broer Oopa Floris. Ook als poes kan jij ferdriet hebbe. Jij ben in jou rouw. Mij vrouw begrijp zoies gelukkig.
Prooses
Zo fer ben ik nu van mij eigen. Mij Bert zeg Loes ik ben heel feel trots op jou eigen en jou broer blijf foor alteit Oopa Floris. Daar heb mij Bert zofeel gelijk in. Jij neem nooit heelemaal afscheid. In jou hart blijf jou herinnerdinge van heel feel jaare en gefoeles. Van ze krijse en ze pinkele. Maar jij heb afscheid noodig foor jou niewe begin. Stapje foor jou stapje want het is jou prooses. En zo is het nu…
Dank u wel
Loesje