Alle berichten van @Bertje

Minnie: het was de dag met de dins er in

dinsHet was de dag met de dins er in. De tweede week fan Frau haar vrij zijn van brokjes furrdienen. Ik merkte aan Frau dat ze een beetje zenuwappig was. Dus ging ik lekker tegen haar aan liggen. En ik deed mijn spin motortje aan.

Miew

Na een tijdje zei ze, we gaan opstaan Min. Miauw mauwde ik. Jij mag opstaan ik blijf nog effe liggen. Lig hier net zo lekker te liggen en kijk eens hoe lekker warm die straal zon op mijn mooie poeselijfje schijnt. Dus zij ging naar beneede en ik bleef lekker zonnebaden.
Ik doezelde in een fijne dut. Mijn koppie ging droome oofer lekkere muisje en smakelijke fogultjes. En ik hoorde knor. Knor knor. Huh wat is dat nou? Is er in mijn droom ook een varken? En toen werd ik wakker en snapte waar het geknor fandaan kwam. Mijn buikkie had honger. Ikke moest er een beetje om miauwlachen, rekte mijn foorpootjes eens lekker goed uit en sprong van het bed.
dinsHops hops hops liep ik de trap af naar beneden. Ik ging eerst nog effe gauw op de bak voor een plas. Met mijn agterpootjes trapte ik er wat grind oofer heen. Jaha ik ben een nette poes hoor. Daarna dribbelde ik de woonkamer binnen. Ik wilde meteen links af om een paar brokjes op te smikkelen maar mijn oog zag dat er iets op de tafel lag.
Mijn kattepaspoort en Frau haar portomonee. Miew! Ah nee het zal tog niet he. Ik telde op mijn pootjes hoefeel donkers het al deze maand was geweest. En toen snapte ik wat voor dag het vandaag was. Witjas Claire gaat fandaag langskomen voor mijn APKat. Snel liep ik naar mijn brokjes en schrokte er een paar naar binnen. Ook snel eefe een paar slokjes water erbij. Frau keek mij aan.

Witjas

Wil je je ontbijt noepies niet Min? Hmm ja eigenlijk best wel. Dus die daar smikkelde ik ook nog snel fan. Maar daarna ging ik tog echt terug naar boofe. Ik ging boofe op het wasrek liggen om een plannetje uit te denken hoe ik onder de APKat fandaan kon komen.
Ik bedacht me dat haar vagtjeskast grooter is dan zij zelf. En als ik nou eens daar boofe op ging liggen en dan een beetje naar agter. Hihi dan kan ze er lekker niet bij en mij ook niet pakken. Dus ik sprong op het bed en fia dat hoofdsteunding zo hops op de kast. Nu kan mij niks gebeuren mauwde ik in mijzelf.
Zo lag ik daar een tijdje. Helemaal trots om mezelf dat ik dit bedacht had. Tot ineens een geur mijn poezelige neusje bereikte. Een heele lekkere geur. De geur van Felix noepies! Zonder er bij na te denken sprong ik van de kast op het bed. En daarna op de grond. Snel dribbelde ik de trap af. Ikke liep de woonkamer in en gaf Frau een kopje. Miauw waar zijn de lekkere noepies? Die liggen hier Min, zei ze en ze wees het me. Ze gaf me een aai oofer mijn koppie.
dinsTerwijl ik lekker zat te smikkelen hoorde ik dat de deur van de woonkamer dicht ging. Toen pas drong tot me door wat er aan de hand was. Ah nee he! Ze heeft me gelokt met noepies en nou zit ik toch nog in de fal…
Frau gaf me nog een aai oofer mijn koppie en zei dat de witjas onderweg was. Dat het foor me gesond is en dat als ik netjes mee zou werken ik nog meer noepies zou krijgen. Miauw! Nou denk je nou echt dat je me nog een keer kan omkoope. Mew ik blijf nog liefer met mijn nageltje ergens aan fast haken dan dat ik een APKat krijg.
Toen ging de bel. Frau ging open doen en ik ging flak bij de woonkamerdeur zitten. Ik was fast besloten om te ontsnappen als de deur weer geoopend werd. Helaas foor mij is Claire al een heele tijd mijn witjas en deed ze foorsichtig de deur oope. Hello there, gaan we jou eens bekijken. Dat zei ze. Ze spreekt soms een beetje kangaroes omdat ze daar fandaan komt.

Op tafel

Frau pakte me op en zette me op tafel. Er werd aan mijn lijf gefoeld. En toen! Toen wilde ze in mijn bekkie kijken naar mijn tandjes. Nou dat dagt ik dus effe niet he! Maar hoe ik ook probeerde ze had me zo fast dat ik haar niet bijten kon. En om het nog erger te maken kreeg ik ook weer zo;n naald in mijn fel. Mrauw mieuw gilde ik. Toen wist ik me lost te wurmen en sprong fan tafel.
Ik ging onder de salontaafel zitten en hoorde hoe Frau complimenten kreeg. Dat ik mooi en fit ben voor een tienjarige poes. Miauw dat is dan wel weer leuk om te hoore. Maar ikke was nog steeds boos. Toen ze weer weg was probeerde Frau het goed te maken door te zeggen dat mensenopa op de dag met de donder er in zou koome. Ikke wou bijna enthousiast Miauw zeggen en een kopje geefe. Maar ik hield me in. Ik ging languit op de grond liggen om eens eefe bij te koome fan wat er allemaal gebeurd was.
Nou miauw dit was het weer foor deese keer. Tetteren jullie nog steeds mee foor Freede?
Poot, Minnie

Japie: de meeste dromen zijn bedrog

dromenHet is feest in de stad. Met muziek en kermis en vuurwerk en kraampjes met veel lekkere hapjes. Ik heb zin om daar samen met mijn Pummy heen te gaan. Als ze weg kan komen van haar bazige broertjes kunnen we afspreken bij de eeuwenoude perenboom. Onder die boom hebben al heel wat furliefde stelletjes elkaar hun eerste zoen gegeven. Hoe romantisch zou het zijn als we allebei in die boom klimmen om samen naar de lichtjes te kijken. Ik droom ervan om steeds dichter tegen haar aan te kruipen, mijn pluimstaart om haar heen te slaan en lieve woordjes in haar poezelige oortjes te fluisteren. Dan moet ze toch wel in katzwijm vallen?! De vele lessen van Oopa Floris hebben me geleerd dat mijn haartjes netjes gekamd moeten zijn, mijn snorharen schoongewassen in de krul en mijn vacht om door een ringetje te halen. Om niets aan het toeval over te laten heb ik mijn tanden geflost met de hooisprieten van Magnum. Ik heb zelfs mijn sjieke stropdas naar de stomerij gebracht.

Buurtcontrole

dromenMijn broer vraagt waarom ik zo opgedoft ben. Snel kijk ik om me heen of niemand ons kan horen. Zachtjes meow ik dat ik mijn furkering mee wil nemen naar het feest in de stad. Foppe weet hoe het is om met zijn meisie op stap te zijn. Hij en tante Luna hebben heel wat gestolen uurtjes in de hooiberg gelegen. Hij stopt me wat extra zakgeld toe en zegt met een samenzwerende knipoog dat hij morgen alles in geuren en kleuren wil horen. Hij belooft de nachtdienst op zich te nemen als ik nu snel de avondronde doe. Dat laat ik me geen twee keer meowen.
De vlinders fladderen in mijn buik als ik stoer door onze straten stap. Mijn tred is zelfverzekerder dan anders. Ik speur de steegjes af naar verdekt opgesteld zittend gespuis. Het lijkt alsof iedereen naar het feest is, want geen enkele kat kruist mijn pad. Alleen nog even de prikkelbosjes voor de deur checken en dan kan ik mijn prachtige Pummy verrassen. Om mijn purfect zittende vacht niet vies te maken, tuur ik enkel in de donkere hoeken. Er is zelfs geen geritsel te horen.

Laffe daad

Net als ik me om wil draaien om verslag uit te brengen aan Foppe voel ik iets onder mijn vacht. Verschrikt kijk ik om. Links, rechts, achter me, niets te zien. Vreemd. Voor ik verder loop, voel ik het weer. Een trillende, scherpe scheut gaat door me heen. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Geïrriteerd draai ik me om de boosdoener toe te spreken. Geen glimp van degene die me van achteren heeft aangevallen. Het zoemende gevoel wordt steeds heviger, net als de scherpe prikken. Wie is die onzichtbare vijand? Waar ik me een paar minuten geleden nog zo zelfverzekerd voelde, nu neemt angst bezit van me.

Nachtmerrie

Ik ren de tuin in en dender door het kattenluik het donkere huis binnen. Foppe veert op uit zijn mand en vraagt zich af waarom ik zo snel terug ben. ‘Je hebt toch geen blauwtje gelopen, hè?!’ zegt hij plagend. Bij het zien van mijn paniek, weet hij dat het menens is. Hij dirigeert me de trap op naar ons mens, die al diep in slaap is. Ik duik op bed waar ik steeds dromenharder rondjes ren om te ontkomen aan de pijnlijke steken op mijn rug. Ik bijt en krabbel. Tevergeefs. De lafaard blijft prikken. Mo knipt het licht aan en staat op het punt te vragen of ik mijn dolle kwartiertje heb. Ook zij ziet direct de ernst. Haar zacht sussende stem vertelt me dat ik stil moet blijven, zodat ze kan kijken. Voorzichtig vouwt ze mijn haren opzij waar een furieus beest in een geel zwarte pyjama uit tevoorschijn komt. Hij vliegt een paar rondjes om daarna neer te vallen. Uitgeput laat ik me tegen Mo aan zakken, die keer op keer mijn koppie aait, net zo lang tot ik rustig ben. Van mijn droom is niets meer over. Het is een regelrechte nachtmerrie geworden. Misschien is mus spotten meer iets voor ons.

Koppie van Japie

Kever heeft een mening over afonturen

afonturenNu mijn zomer weer terug is ben ik bijna altijd buiten, de hele dag lig ik in mijn tuin en hau ik in de gaten wat er gebeurt, ik let op dat vogels niet te lang in mijn gras zitten want dat hoort niet, als ze dat toch doen ren ik efentjes naar ze toe zodat ze weg gaan, ik kijk naar insektjes die lopen en vliegen en soms uit een holletje in de grond komen, ik zie flinders en daar dans ik efentjes mee, en tussendoor toeter ik naar mijn mensen, dat ze ook naar buiten moeten komen.

afonturenGras

Als het heel warm is kruip ik onder de struiken, daar is het donker en koel, maar het liefste lig ik in mijn gras, dat is groot gegroeid en het komt bijna tot aan mijn schauders, als ik er in ga liggen is het heerlijk zacht en fris, soms gooit mijn vrouw stukjes kouwstik en die ga ik zoeken, en opeeten natuurlijk, Mikkie krijgt ook, als hij op het schuurtje zit gooit mijn vrouw stukjes omhoog en die vangt hij dan zo uit de lucht!, en als hij in de tuin van de buuren ligt geeft ze hem een hele kouwstik door het gaaaas, in mijn gras kan ik ook keihard rennen, en ik krab graag in mijn gras, zo trek ik hele plukken gras los, als ik dat doe zeggen mijn mensen altijd dat ik een gek beesie ben.

Samen

De eerste dag dat het ineens weer zo warm werd was ik zo blij dat ik elke keer als ik naar binnen ging toch na een paar minuuten maar weer naar buiten ging, de hele dag en afond door, ook toen mijn mensen al naar bed waren, alles was donker, zelfs de fliegende muisjes sliepen maar ik was wakker, SAMEN met Mikkie, en met een klein katerjongetje van ferderop, hij kwam kijken op de schuur, dat was keispannend, ik tetterde wie ik ben en hij fertelde wie hij is en waar hij woont, na een tijdje ging hij terug naar huis en ging ik op mijn stoel liggen, ik hoorde allemaal geritsel van muisjes die in de struiken rommelden, er waren nachtflinders en ik hoorde en rook allemaal beestjes die ik nog niet kende, het werd een nacht met alleen dieren, zonder mensen!

Spelen

Ik ging pas naar binnen toen het al bijna weer licht werd, ik had honger en zin in knuffels, dus ik toeterde ekstrahard, rende rond door het huis en rolde het kleed in de woonkamer een stukje op, ik ging RATS RATS RATS met mijn naagels over mijn krabfootuil, mijn mensen werden wakker en froegen wat ik de hele nacht had gedaan, dat is een kattengeheim dus dat fertelde ik niet, maar ik wilde wel spelen!, mijn vrouw probeerde eerst te doen alsof ze weer ging slapen, maar ik gaf natuurlijk niet op, en dus hebben we op de krabfootuil gespeeld met de veer, daarna heeeeeeel goed geknuffeld en toen had ik zo een honger dat ik bijna flouwfiel, ik heb mijn hele bak brokjes leeg gegeeten.

afonturenAfontuur

Daarna klom ik op bed, tussen mijn mensen in en ging ik nok aut, zo moe was ik van mijn nacht in de tuin, maar het was het helemaal waard, ik heb zoooooveel meegemaakt, helemaal zonder mijn mensen, net alsof ik een hele stoere kater ben, dat ben ik niet hoor, maar ik find dat ik af en toe best efentjes mag doen alsof, en een afontuur mag beleefen.

En ik blijf tetteren voor vreede!!

Bram en zijn inspiratieboek

Bram is nog steeds met vakaansie dus er is geen nieuw blog. Maar ik dacht mischien is het leuk om zijn Inspiratieboek (weer) te lezen.

Bertje

Inspiratieboek

  Bram is een kater die middenin het leven staat.  Hij heeft maar één hoog, en dat houdt hem niet tegen om van elke dag te genieten op zijn manier.

Om anderen te helpen schreef hij dit inspiratieboek: Mijn leven met een hendikep. Het is vooral voor degenen die zich onzeker voelen.

Klik hier en download Mijn leven met een hendikep (2020)

Waarom ik mijn poote dicht bij me wil hebben

poote Van mezelf weet ik, rustig en ontspannen liggen kan ik alleen als ik mijn poote dicht bij me hou. Dus tegen me aan. Of poote tegen zichzelf aan. Echt waar.

Open

Op Feesboek en ook op het blog hier zie ik dat er ook katermannen en poezen zijn die heel anders liggen. Op hun rug dus dat je helemaal hun buik kunt zien. Of opzij en dan de poote oferal de lucht in. Het ziet er eerlijk waar ontspannen en rustig uit en ook dat ik denk zo dat ligt lekker, zo heb je de wind door je buikvacht dat lijkt me ook wel eens fijn.
Alleen ik kan het niet.
Ik bedoel ik durf het niet.

Bang

Froeger moest ik op straat leven en nou ik huiskater ben snap ik helemaal niet meer hoe ik dat gedaan heb, mijn vrouw ook niet. Ze zegt dat ik vast adresjes had waar ik wat kon eete en slaape. Maar ik weet wel dat ik van die tijd angstklachten heb, dus dat ik kan schrikken en dan ben ik een tijdje bang.
Ik kan bang zijn van de postbode aan de deur dan hoor ik stemmen en ik weet niet wat er gaat gebeuren. Of de glazenwasser die keihard geluid maakt op de ramen en ik zie hem geeneens. Als mijn vrouw haar buitenjas aan heeft en dan de huiskamer inkomt dan foel ik me bang wegens dat ik denk ik moet in de taksi naar de dokter dat wil ik niet en ik moet vast. En ik ben ook bang als er opeens harde geluiden zijn of grote auto’s in de straat of enge fogels. En vast nog dingen meer.

Steun

Dan krijg ik steun van thuis en dat helpt. Ik krijg liefe woordjes en ook knuffels, en soms eete van haar fingers dan kom ik weer tot mezelf en dan kan ik weer mijn gewone leefe doen en dat doe ik dan ook. En dan lig ik weer zoals ik graag lig dus met mijn poote tegen me aan.