“Kom dan Bert,” zei mijn vrouw en ze klopte op het bed. Ik keek nog eens goed. Ja, op bed. Maar hoe dan en waar presies?
Soms gaat het vanzelf en soms helemaal niet.
Tweedes
Als het vanzelf gaat dat is het gemakkelijk. Ik ga als tweedes naar de slaapkamer, loop daar eefe rond, ga aan de paal hangen voor het rekke en strekke en ook voor mijn nagels en dan zegt mijn gefoel dat ik op het bed wil, gezellig erbij. Dus hop, erop. Daar heb ik mijn eigen kussen en vaak ligt daar een kussensloop op of een handdoek of een dekentje, ik wil weleens wat anders daarom is het.
Maar er zijn ook keren dat het helemaal niet lukt. Dan sta ik foor het bed te kijken en het is net of ik van binnen niet meer weet hoe ik moet springen.
Dat komt door de artroosie.
Soms weet ik het opeens. Soms niet. Dan ga ik weer naar beneden, want trappen op en af dat lukt gewoon dat is loope en dan met trappen.
Krieties
Nou zegt mijn vrouw dat ze iets gaat bedenken. Maar ik weet nou al dat ik me krieties foel. Dus ik hoef geen loopplank dat is voor honden. En een klein trapje dat is niks ik ben een grote kater dus ik moet mijn poote ergens op kunnen zetten dat ik foel hier sta ik stevig.
Tim, dat is de kater die hier voor mij was, had ook artroosie. En hij wilde ook geen trapje dat snap ik. Toen kreeg hij van die hele grote kussens voor de bank en het bed om oferheen te lopen. Ik heb dat ook gehad en toen snapte ik wat een dappere kater hij was want ik fond het eng en ik deed het niet.
Knuffels
Dus nou praate we erofer tijdens de knuffels, of nou ja mijn vrouw praat. Ofer op bed springen en wat het gemakkelijk maakt en ofer artoosie en ofer gezelligheid. Ik krijg er wel buik-knuffels bij en eerlijk waar ik luister nooit goed dat kan ook helemaal niet als je moet spinnen. Maar ik lig gewoon stil en ik geniet erfan want artroosie of niet, buik-knuffels zijn superfijn.
Lieve allemaal hier ben ik weer en van mij hart hoop ik dat iedereen ze eigen fijn foel. Leefe is vaak heel feel reege en dan moet jij onse zon in jou hart bewaare. Ik zeg u eerluk, selluf heb ik geen ferstand van onse weer. Mij Bert weet iedere dag welke weer hij krijg. En mij vrouw zeg Loes jij kan feel stuure in jou leefe maar aan jou weer kan jij niks nie doen. Jou weer kom zo assie kom. Assie geluk heb krijg jij zon en anners hebbie reege. Jij fraag jou eigen af waar zofeel reege fandaan kom en of onse zon ze eigen ferstop heb? Assie ouwer wor stel jij jou eigen soms van deze intelektuweele fraage.
Nadenken
Hoedje
Ajooooo allemaaal!
Simon sit erbij op het balkon en Tiga loop ook stees naar der toe weeges dat ie Mamma mis.
Ik hept op haah koffâh legge maffe want asje op haah koffâh leg dan ken ze nie weg.
Hij blijf digt bij Chester weeges dat Chester Pappa dingen met hem doe so as
Het was de dag met de zon erin. Ikke lag bij Frau op schoot. Saame keken we teevee. Er was weer zo’n film op oofer de ruimte. Dat find ze leuk. Mij maakt het niet zo uit wat er op de telefiesie is. Als ik maar lekker bij Frau op schoot kan liggen.
En toen bedacht ik me iets. Kan je als poes zijnde ook vakansie hebben? Dat ikke bijfoorbeeld ff geen fensterbank kontroole doe. Offe ff niet de waakkat uithang. Gewoon lekker de hele dag tsjillen en uitrekken en slaape. Frau krabbelde me agter mijn oortje. Liefe Minnie jij mag ook fakansie hebben hoor. Als ik ook de hele dag hier ben dan is het huis fast wel feilig. En mensenopa komt ook nog een paar keer langs.
Tukkie
Feest
boom inspecteren. Het rijkelijk gevallen hemelwater heeft hun geursporen grotendeels uitgewist. Dat geeft goeie moed. Ik zet mijn klauwen in de stam en krabbel of mijn leven ervan af hangt. Eerlijk gemiauwd doet het dat ook. Want de boom is mijn leven. Het is niet voor niks mìjn boom. Poot voor poot klauter ik omhoog. Mijn vlijmscherpe stiletto’s zorgen ervoor dat ik stevig op de stam kan blijven. Hoe hoger ik kom, hoe droger het wordt. Als ik boven ben, breekt de zon door. Mijn dag kan niet meer stuk. De krakers hebben het nakijken. Wat voor het weer het ook is, ik ben er weer!