Alle berichten van @Bertje

Fakansie: onse eerste deel – Dorus en Loesje

FakansieLieve iedereen fandaag begin onse fakansie-ferhaal. Het zit fol met ferrassing en wij hoop dat u erfan geniet. Heel feel plesier assie ons gaa folge en het is naames Dorus en mij eigen, Loesje Huispoes. Onse ferhaal begin bij mij Dorus in ze huis….

Dorus fertelt:

Op een sonnige dag wert er aan de deur gebelt. Ooooooh ikke sjrok me rot en dook onner de kast inne slaapkaamer. Daar sat ik te bibbere. Me mense liepe naar de deur en sei-je ophuneens:  oooooh hallo. Wat leuk dat je er bent. Wil je een stuk vis? Ikke hoorte opmijeens:
– Dank wel, Mamsie heb heel feel begeerte in vis en makkareele. Van mij eigen heb ik zofeel lange reis gemaak foor mij beebie. Doorie hier is jou Mamsie. Kommie maar weer uit jou kast….
Ikke stak me neus onner de kast fandaan en rook dat mamsie er was.
– MAMMIEEEEEEEEEEEEE hep uwes saksentjes?
– Mij beebie jou Mamsie heb ze tasse bij foor jou ferrassing. Jij kan jou Mamsie nie alleen als ze sentjesboom zien foor jou spaarspot. En jij weet, Mamsie gaa nie met sakke met sentjes sjouwe. Zoies vin zij heel feel gefaarluk. Maar jij gaa niks nie tekort koome.

Footoo

Nauhoor, ikke fjoeg hut aween maar!! Hihihihi. Me mamsie dook de koele kast in om te kijke wat er in lag. Pietsaas van mij Poomsie Kever. Onnetusse sat ikke in de woonkaamer evve te geeme. Nauuuu uwes hat mamsie moete hoore. Ik sette gewijk awwes maar af en wou in me ploemetjesstoel op mij balkon ligge maar daar was geen plek meer. Mamsie lag er al in met ze footoo van mij Oompie Bert. Hihihihihi.
– Mamsie? Waarom ben uwes hier opuweseens?
– Het is mij ferrassing mij beebie. Foorige jaar kon wij nie op onse fakanzie weeges jou Mamsie ze diejaaree en heel feel niese. Nu heb jou Mamsie spul van ze bije en zij heb het in ze tas. En zij heb ook ze heele groote ferrassing waar wij naa toe gaa. Jou Mamsie heb geoefen en hier kom het. Wij gaa naa Monno Ferre (Mondo Verde) en het is heel fer rije met jou flauwerpauwerauwtoo. Het wor onse groote afontuur met diere mij beebie. Zoies hoor bij jou opfoeding.
– Oooooh gaane we naar een diertjestuin? Mag me Jiekie en me Tino mee?
– Nouuuu, nee. Mamsie sei datte we met se tweetjes sauwe gaan en dat het heel leersaam sau worre. Kortom saai hihihihihi.

Toen sei mamsie dat we weg sauwe gaan.

Koelekast

– Mamsie is eigeluk heel feel fermoei maar zij heb van alles ge-ree-ser-feer. Kom mij beebie. Hebbie nog spulletjes die jij mee moet neeme? Nie alleen maar jou stoere pet. Neemie ook slingers mee en konnie fetti ?
Mamsie pakte haar tas. Ik hoorde haar nog segge dat ze pietsaas van mij Poomsie Kever mee wilde neeme en heel feel sjaateesaus.
– Hebbie nog meer in jou frieser mij beebie van jou Poomsie Kever? Mij garnaaalekrookette en jou beereklauw? Maar mij footoo van jou Oompie Bert moet nog wel boofe op kunne. Dan kan Mamsie af en toe kijke foor steun en geluk in mij hart.

Mamsie liep weer evve naar de koelekast en haalde er een paar dingen uit. Garrenaaltjes, wallies, swaartfis en uit de kast een stuk of 10 pakkies snekkies en sjaateesaus.
We legte de tas oppe aggerbank en ik ging klaarstaan om mamsie in de auto te pjoppe.

Landgraaf

– Mahammmmmmmm uwes sau affalle!!
– Assie zo begin gaa Mamsie weer naa ze huis trug! Mamsie wil niks niemeer hoore van dat ze leefeswerk te groot is en dattie moet pjoppe!
We ginge eers tenken en daarna de katkat instelle.
– Ooh mij beebie onse afontuur gaa beginne. Heb meeleefe met jou Mamsie. Dattie nie zo heel feel hard scheur ofer groote weege, denk aan jou Mamsie ze hart. Bennie foorsichtig alstoeblief weeges heel feel drukte van fakansies en oferal is troopies. En jou Mamsie gaa nie al jou bekeuring betaale. Zet jij maar op jou katkat, wij gaa naa Landraaf…
– Ja Mamsie….

Wor ferfolg…

Kever heeft een mening over froeger

froegerSoms denk ik aan de tijd dat ik nog niet Kever was, nau ja: ik WAS het wel maar dat wist nog niemand, ik woonde nog in mijn ferleeden, je ferleeden neem je altijd met je mee, het zit jn je hoofd en je lijf, je kan het nooit fergeten, en dat hoeft ook niet want het maakt je wie je bent, in oktober ben ik alweer drie jaaren bij mijn mensen, en elke dag dat we SAMEN zijn zijn we blij en gelukkig met elkaar, juist ook omdat we weten hoe ferdriet foelt, en daarom is het goed om soms efentjes stil te staan bij je geluk.

Ferleeden

Toen ik bij mijn mensen kwam wonen was ik al ongefeer acht jaaren, dus ik heb natuurlijk een ferleeden, een ferleeden van ongefeer acht jaaren, ik ben buiten gefonden, helemaal fel over botjes, en ik was nog niet gekastraa-dingest, niemand heeft me gezocht of naar me gefraagd, mijn mensen weten niet hoe ik froeger leefde, ikzelf weet dat nog wel maar ik froegerfind het moeilijk om er aan terug te denken want ik ben toch in de steek gelaten, het was niet slecht hoor, niet zoals bij Bolle die mishandeld was, maar ik kreeg weinig aandacht en ik had weinig voor mezelf, maar ja, dat was ik toen zo gewend.

Mijn mensen hebben ook een ferleeden, een tijd van foordat ik hier woonde, dat moet ook wel want ze zijn allebei al meer dan vijftig jaaren, zooo heee dan ben je echt aud!, ze wonen in een klein huis met een tuin, de tuin is groter dan het huis, grappig hè?, en net foordat ik kwam waren ze heel ferdrietig, dat was omdat Bolle een ster was geworden, en ze misten hem zo ontzettend heel erg veel.

Helpen

In het asiel deed ik helemaal niks, ik mocht naar buiten in een tuin, dat durfde ik niet, er was speelgoed en allemaal dingen om te klimmen maar ik lag alleen maar tegen de muur te liggen en te wachten, want ik wist dat ik iemand noodig had die me zau helpen.

Mijn man wilde na Bolle geen kat meer, hij zei dat hij niet nog een keer zoveel ferdriet wilde, mijn vrouw zei dat ze toch op internet ging kijken, dat er zoveel katten waren die een huis noodig hebben, dat ze fooral ging kijken naar katten die het moeilijk hadden in het asiel en die heel erg bang waren, zo iemand ging ze zoeken, en ze zei ook dat zij iemand noodig had om af en toe weer te kunnen lachen.

Mijn mensen

Hoe het ferder afliep weten jullie: ik heb mijn mensen gefonden en mijn mensen hebben mij gefonden, ik woon nau in dat huisje met die tuin, ik krijg de hele dag en ook nacht aandagt (en NOG is het niet genoeg hoor!), ik ben helemaal rond gegroeid, ook al ben ik froegersteeds op diejeet, ik heb wel een miljoen balletjes en muisjes en feeren en krabdingen, er is altijd iemand die naar mijn ferhalen luistert, en mijn mensen zeggen dat ze hun eigen stoorz-ender hebben gekregen, wat dat is weet ik niet, maar ze lachen erbij dus het zal wel iets goeds zijn.

Ik heb mijn mensen noodig, voor knuffels, voor snekkies, voor aandagt, voor spelletjes, voor een huis, en mijn mensen hebben mij noodig, ik snap niet hoe ze het zonder mij konden redden, ik moet hier echt ALLES reegelen!, we zijn met zijn drietjes één famielie, we hebben elkaar noodig en dat weten we van elkaar, we zijn in elkaars hart gekropen, en één hart is groot en mooi, twee harten zijn groter en mooier, drie harten nog groter en mooier, maar drie harten die SAMEN één hart zijn elke keer weer een wonder.

Ik blijf doortetteren voor vreede, en ik zwaai fanafond ekstra naar de sterren, die altijd zo prachtig twinkelen.

Bram is jarig en hij tracteert

jarig Lieve allemaal, fandaag is het een speesjale dag. Ik ben namelijk jarig en nou ben ik vijftien jaar geworden. Me eigen heb al heel lang nagedacht ofer wat ik eigenlijk zou moeten trakteere als ik jarig ben en elke keer ben ik bijna te laat. Gelukkig kon Bertje mij op tijd helpen. Hij zei, ‘Bram waarom maak je niet iets moois met je vijftien adfiesen voor iedereen wat je geleerd heb’. En toen dacht ik, wow! Ja dat is het gewoon. Dat ga ik doen! Je krijgt het fandaag kadoo van mij omdat ik jarig ben. Ik hoop dat je het mooi vindt.

Klik hier en download Wat ik leerdejarig 

En voor mijn verjaardag heb ik een mooie blog uitgezocht die ik wil deele. Een terug kijk op een van mijn eerste bloggen. Daarna mag je een snek pakken en als we dat allemaal doen, dan vieren we zo mij verjaardag. Vergeet niet dat we fandaag ook speesjaal doen swaaie naar onze sterren!

De blog heet: Snoeien

Snoeien

Hoi allemaal, wat was afgelopen week spannend toen mijn eerste eeboek uitkwam. Ik had geen idee dat er zoveel reejaksies kwamen en allemaal kei-lief! Nu heb ik echte fens, jullie. En ik heb nog nooit fens gehad. Of misschien heb ik er nooit over nagedacht, dat kan ook. Maar ik ben echt kei-blij met jullie en met hoe het allemaal gegaan is. Vandaag heb ik weer een spannende blog voor jullie. Ik deed iets nieuws. Het was kei spannend. Lees maar.
Dit week gingen we snoeien. Ik heb dat nog nooit gedaan dus mijn vrouw moest mij wel even vertellen wat dat is. Meestal denk ik meteen aan eten of aan een nieuw speeltje, maar dat is het dus niet. Snoeien gebeurt twee keer in een jaar. Het gebeurd in je tuin. Ik doe alle kontroole in de tuin en ik wilde bij het snoeien zijn. Wanneer de blaadjes een andere kleur krijgen door het weer dan ga je snoeien. Nu is het herfst en de blaadjes vallen van de bomen en struiken. Om de bomen en struiken te helpen doen we te takjes knippen. De takjes worden dat kort zodat ze weer kunnen groeien als het warm wordt. Net als een mensenvacht. Die gaan ook hun vacht snoeien als het te lang wordt.

Buiten

jarigIk vind het kei-fijn om buiten te zijn. En zeker als mijn vrouw ook meekomt. Dat zij haar ding gaat doen en ik kontrooleer alles. Dat is het beste. Dan voel ik me veilig. Af en toe loop ik naar haar toe voor knuffels of een aai. Heerlijk! Nu was ze takjes aan het knippen en al die takjes legde ze op elkaar. Het werd een kei-grote berg.
Dat vind ik dan meteen kei-koel en spannend. Mijn binnenkant is onrustig. Dat ik niet stil kan zitten. Ik moet gewoon lopen. De berg wordt alsmaar groter en groter. Nu wil er per se heen en dat doe ik. Ik loop er heen en bekijk alles. Mijn staartje bibbert omdat ik blij ben. Ik zie dat er een opening is in de berg met takken en ik kruip er in. En ik zie blaadjes bewegen. Ik mep er met mijn poot op, bam! En dan beweegt er links een blaadje, bam! Rechts bewegen ze ook, bam! Ze zijn overal en ze bewegen overal. Ik probeer ze allemaal te vangen maar ze gaan te snel voor me. Mijn poot kan het niet bijhouden.

Mijn berg

Ik ga een beetje uit de berg zitten en draai mijn kop. Ik ben oer en er komt een diepe miauw. Echt van heel diep. Hij klinkt zwaar en ik voel het vanuit mijn buik. Ik foel me een kooning van de berg. Er komt nog een miauw, dit keer is het niet zo diep maar wel oer. Ik vind het kei-leuk in mijn nieuwe berg. Mijn vrouw ziet mij zitten en loopt naar me toe. Ik krijg knuffels van haar en ze zegt dat ik heel stoer ben in mijn berg.
jarigIk ga me weer verstoppen zodat ik blaadjes kan fangen. Mijn vrouw doet nog wat takjes knippen voordat ze de takjes van mijn berg afhaalt. Wat is dit? Vraag ik me af. Haalt ze zomaar mijn berg weg. Deze gaan met de groene monster mee zegt ze tegen me. Dan is de tuin weer netjes. En dan kan ik beter kontroole houden. Dat vind ik een goed plan. Dan is alles weer zoals het hoort en dat maakt dat ik me veilig voel.
Als je denkt: ‘eeboek? Bram?’ Dat klopt. Ik heb samen met Bertje een eeboek geschreven: ‘Het leven met een hendikep, door Bram’. Je kunt het vinden op Bertje’s pagina onder de knop: Onze eeboeken voor iedereen.
Ik hoop dat je een fijne tijd hebt gehad, lekker hebt gesnekd en dan is het nu tijd voor een afsluiting. Ik ga lekker dutten omdat ik kei moe ben van dees mooie verjaardag en de keiveel felezietaazies. Dank je wel allemaal en tot de volgende blog.

Hoe ik een matjes-kater ben geworden

matjesVroeger vond ik matjes stom. Echt niks aan. Ik lag gewoon lekker op het tapijt of op de bank of op bed maar never nooit niet op een matje. Toen opeens kwam er toch een matje. Nou ik bleef weg!!

Matje

Dat matje lag in de vensterbank. Het was dik en wollig en mijn vrouw zei, dat ik als oudere kater met artroosie dan beter kon liggen.
Na een hele lange tijd lag het matje er nog. Ik dacht, Bertje probeer het. En toen was het fijn en nou lig ik daar alteit op. Lekker dik matje, hoor.

Meer matjes

Een tijd later kwamen er meer matjes in de fensterbank. Harde stevige matjes. Dat was voor het houvast van het springen. Dan had ik meer greep met mijn poote, zei mijn vrouw.
Ik sprong in de fensterbank en ik foelde meteen, dat is waar. Je hebt toch meer zekerheid en voor een seeniejor-kater als ik die gewoon zijn dingen wil blijven doen is dat belangrijk.
En toen het hele warme weer begon, ontdekte ik ook iets anders. Elke ochtend als het raam oope ging dan kon ik daar liggen en dan had ik koele lucht of juist warme zon op mijn poote en ofer mijn kop. Ik lag er ook als het afond was. Alles zien in de straat. De luchten van buiten ruiken. Foelen dat ik stevig op mijn matje lig. Mijn vrouw die zegt van goedzo Bertje.
Dan weet ik, nou ben ik een matjes-kater.

Lekker

Mijn matje op het tapijt was er eerder, dat is voor het oer en het gezellig wegens dat ik daar geaaid wordt en knuffels krijg. En ik ferhaar er heel goed op dat is ook posietief.

Dus eigenlijk is dit van de matjes in de fensterbank een grote verandering in mijn leefe. Dat ik eerst wist van nee. En nou zegt mijn gefoel van ja. Ik ben een tefreden jongen. Lekker, matjes.

Loesje vertelt over ouwer worre en… fakansie 

fakansie Lieve allemaal hier ben ik weer van mij eigen en deze week doe ik iets biesonner fertelle. Het heb best lang geduurd en sommige van onse vriendjes froeg mij eigen, Loes wanneer gaa jij weer op fakansie met jou Dorus? Misschien weet u nog wel van onse fakansie in Amsserdam en dat ik mij Doorie dinge fertel foor ze opfoeding. Hij moet tog dinge leere. Dan kan jij beeter leuke dinge doen want mij erfaring is. Assie Saame plesier maak leer jou kop meer.

Fakansie

fakansieMaar ik zeg u ook eerluk, assie seeniejorpoes ben gaa jij niemeer zofeel graag van jou huis. Jij wor ouwer en jij moet wel alles selluf orgaanieseere. Jou jeug van teegeswoordig doe zoies nie. Assie ouwer wor hebbie nie alteit zofeel enersjie. Maar van mij eigen denk ik ook, assie zoies nog kan doen dan moet jij het wel doen. Jij weet nooit nie hoe jou leefe loop. Foorig jaar was ik ziek van mij gezond. Mij vrouw zeg toen, Loes jij moet thuis blijfe foor jou hesstel. Dan foel jij leeftijd is nie alteit alleen maar ze getal. Assie door jou gezond dinge nie kan doen foel jij jou eigen ouwer dan jou getal. Maar jij leer, jou gezond doe alteit ze eigen ding. Soms hebbie tijd noodig foor hesstel en nie foor fakansie. Dat moet jij aksepteere. Deze jaar heb ik mij druppels van mij bije en deze gaa gewoon mee op onse fakansie. Assie bije bij jou eigen heb, dan kan jij meer.

Afontuur

Fakansie is speesiejaal want jij gaa weg van jou huis en jou gewoon. Jij gaa erges anders dinge doen en dan moetie heel feel wenne. Ik zeg u in mij fertrouwe, jij ben nerges zofeel veilig en fertrouw als dattie in jou eigen huis ben. Jou eigen fensterbank is jou mooiste fensterbank! Fooral als jou verkering erop lig, dan gaa mij hart heel feel snel kloppe. Maar deze jaar gaa mij Doorie en ik van mij eigen tog weer onse afontuur aan. Het is mij ferassing foor mij Doorie en zoies moet jij nooit nie zofeel lang van te foor fertelle weeges dattie dan geen leefe meer heb. Jou jeug van teegeswoordig heb ze entoesjasme foor twee! Daarom doe ik nog niks nie ferklappe want anders lig straks mij heele fakansieplan op mij straat. Dat moetie nie wille.

Informaazie

Mij vrouw zeg Loes jij moet jou vriendjes wel iets fertelle, anders kan jij net zo goed jou letters nie maake. Daar heb ik ofer naa ligge denke op mij denkpaal en mij eigen konkluusie is. Mij vrouw heb gelijk! Daarom fertel ik u deze informaazie. Mij Doorie en ik van mij eigen gaa folgende week op onse fakansie. Het is op 17-18-19 en 20 juli en nu kom iets heel speesiejaal. Mij broer Oopa Floris ferjaar op onse 18 juli, hij wor eenetwinnig jaar van ze leeftijd. Dat wor onse speesiejaale dag. Waar wij naa toe gaa blijf nog eefe mij eigen gehijm. Maar het is heel feel biesonner en wij heb zoies nog nooit nie gedaan. Hoop dattie onse afontuur gaa folge en dattie mij eigen steun geef. Want assie seeniejorpoes ben is fakansiefakansie jou groote opgaaf.

Fakansieblog Loes en Dorus
Wanneer: 17-18-19 en 20 juli
Waar kan u deze leese: website Huiskater Bert, Feesboek Balkonkater Dorus Katrien en mij eigen Feesboek: Loesje Huispoes
Wij zeg dank wel teege Japie en Mila, zij heb ze dag afgestaan en zij heb nu ze vrije dag foor ze eigen.
Hoop dattie met ons mee reis…

Dank u wel

Loesje