Nau er steeds veel zon is ben ik de hele dag en vaak ook de hele afond in mijn tuin, ik vind het het geselligste als mijn mensen er ook zijn, maar dat kan niet altijd zeggen ze, jammer maar ik vermaak me alleen ook wel hoor, in de ochtend, als het nog niet te warm is, kijk en snuffel ik oferal, als de zon presies bofen mijn tuin is kruip ik onder mijn stretsjer en hau daar vandaan alles in de gaaten, Met je ogen dicht hè Keef! roept mijn vrouw, nee natuurlijk niet!, ik slaap niet tijdens mijn werk, en als ik mijn ogen soms dicht heb is dat alleen omdat ik nadenk.
Brokjes
Mikkie ligt op het schuurtje, of in de tuin naast mij, dat mag eigenlijk niet maar hij maakt zich klein en ligt in de planten ferstopt, de mensen van wie de tuin is zien hem niet eens als ze langs hem lopen, tussendoor komen mijn mensen ons een paar brokjes brengen, zodat we genoeg eenersjie hebben om goed op te letten, dat is ook noodig want er zijn nu veel grote vogels, ze heten ekst-ers, ze lopen gewoon over de grond en zijn heel brutaal, stiekem ben ik een beetje bang voor ze maar dat laat ik niet merken, ik ren op ze af zodat ze schrikken en wegvliegen, Mikkie probeert ze ook echt te fangen, maar dat doe ik niet.
Oer
Ik foel dat ik in mijn tuin meer oer word, zo noemt Bert dat altijd en dat is presies het goede woord!, ook al ben je huiskater of huispoes, je hebt toch nog het instinkt van tijgers en leeuwen in je lijf, van dat je zelf je eeten fangt en dat je gefaarlijk bent met grote witte tanden en scherpe klouwen, mijn vrouw zit nu te mompelen Ja, dat klopt wel, nau ja!!, alleen omdat ik de handen van mijn mensen probeer te fangen als ze me aaien als ik in de tuin lig?!, eerst geef ik kopjes en likjes en dan ineens ben ik OER!!, dat gaat vanzelf en daar kan ik niks aan doen.
Tijger
Ik fang de hele dag en de hele afond van alles, het liefste grassprieten, maar soms probeer ik ook insektjes te pakken, of mijn plestik dobbelstenen, of dus de handen van mijn mensen, het maakt me niks uit als ik een tijger ben, dus toen er ineens een metaalen rek stond op mijn gras, waar allemaal natte dingen aan hingen (folgens mijn vrouw heet dat een wasrek, dat kan best) wist ik meteen wat ik moest doen: ik sloeg mijn nagels in een grote lap en probeerde me zo omhoog te trekken!, ik focht met de lap, mijn mensen zaten te lachen en froegen wat ik aan het doen was, zagen ze dan niet dat ik tuintijger Kever was?, het lukte me niet om omhoog te klimmen, dus ik liet me zakken en ging tegen het gras trappen, want dat doen tijgers in het wild ook.
Knuffels
Die afond wilde ik snekkies, maar wat ik ook probeerde ik kreeg mijn zin niet, daarom ging ik aan de gordijnen zitten krabben, ik kroop er onderdoor en probeerde aan de achterkant erin te klimmen, mijn mensen waren helemaal ferbaasd, ze froegen of ik weer tuintijger Kever was, ja inderdaad!, maar efen later moest ik ineens heel erg tetteren, dat was omdat ik knuffels wilde, heeeeeeeel veel knuffels, die had ik oferdag als tuintijger nog veel te weinig gekregen!, daarom ging mijn man me borstelen, en daarna kroop ik bij mijn vrouw, ze aaide me en ik gaf haar steeds kusjes, ik sliep die hele nacht tussen mijn mensen in, dat was gesellig en feilig, ik was gewoon weer Kever de huiskater, een lieve jongen die muziek maakt en heel gefoelig is, en tuintijger Kever sliep ook, tot de zon weer opkwam.
***
Ik wens Zooka nog steeds veel beeterschap, en mevrouw Stokkie-Stefan ook!
Japie stuur ik heel veel feeliesietetters, en ik blijf natuurlijk gewoon doortetteren voor vreede!!