Bang zijn is gewoon moeilijk. Gisteren moest Loesje, mijn verkering, naar de dierenarts. Het was voor controle. Dus dat is alleen kijken en friemelen. Maar ze was toch bang.
Dat snap ik wel. Ze moest er helemaal heen en daarna voel je je anders. Ik ben soms ook bang. Dus ik weet hoe moeilijk het is.
Geluid
Van geluiden ben ik heel gauw bang, vooral van die geluiden van buiten in de straat. Rare harde geluiden die je boem! opeens! hoort. Dan voel ik me klein en raar in mijn kop. Mijn vrouw zegt dan: “Dat zijn geluiden van buiten, en wij zitten binnen dus wij zijn veilig.” Dat helpt. Maar als ik alleen thuis ben, dan is ze er niet en dan moet ik wachten tot ik weer mezelf durf te zijn.
Soms zijn er ook harde geluiden in het huis. Laatst lag ik lekker op de bank, hoorde ik een bonk in de keuken. Ik schrok ervan. Mijn vrouw ging kijken wat het was en ze vertelde dat de prei van het mandje was gevallen.
Spanning
Als er thuis spanning is, dan voel ik het ook. Dus dan ga ik miauwen dat het gewoon moet worden. Daar schrikt mijn vrouw van. En dan schrik ik weer van haar. Voor zoiets weet ik nog geen oplossing. Ik wou dat ze druppeltjes nam, dat deed ik vroeger ook.
Aaien
Wat goed helpt tegen bang zijn, dat is aaien tijdens het bankhangen. Echt aaien, dus dat je samen bent en aan niks anders denkt. En dan af en toe zuchten en gapen. Ik hoef dan geeneens te spinnen, zo fijn vind ik het. Nou ja, soms doe ik het even, voor de gezelligheid.
Dus met dat aaien en zuchten en praten gaat de spanning weg. Een snack kan ook helpen maar dan moet ik van de bank en daarvoor ben ik dan net te ontspannen.
Hallo Bert,
Ja hier hebben we het al heel vaak over gehad en ik weet van jou en jij van mij maar al te goed dat wij bang zijn van onverwachte geluiden en ook van mensen die in huis komen. Maar jouw tip om de bel van de voordeur stuk te maken daar denk ik nog steeds over na. Vrouwtje had ook nog een ander idee. Als vrouwtje weg moet en ik dus alleen thuis ben dan moet ik de bel maar uitzetten en is het rustiger in huis voor mij. Ja nu is toch mijn veilige verstop plek onder het dekbed kruipen en dat vrouwtje moet waarschuwen aan de mensen dat ik er ben en zo weinig mogelijk lawaai te maken. Als ik naar Tante Ans (DA) moet dan kruip ik onder mijn kussen in de reismand, de meeste schrik heb ik van de blafsnuiten in de wachtkamer, niet van Tante Ans, want zij is super lief en als ik au heb maakt zij mij weer beter. Ik krijg ook altijd knuffels van haar en ze praat heel zachtjes en lief tegen mij, ja daar bij haar ben ik wel rustig en vrouwtje is wat dat betreft heel blij daarmee.
Dat jij inzit over jou lieve Loesje is heel goed te begrijpen hoor. Dat komt omdat jij zoveel van haar houd en je wil niet dat zij bang en angstig is.
Bert tot morgen weer en een fijne dag met hopelijk net als ik hier veel zonnetje, heerlijk op onze bontjas.
Knuf van vrouwtje en poot en kopje van mij.
Je grote vriend Jip.
hoi Jip, ja dat kan ook dat de bel uit staat als je vrouw weg is. Als er dan maar geen mensen op de deur gaan bonken. Dat gebeurt hier soms en dan schrik ik en dan gaat mijn vrouw meteen naar beneden en dan hoor ik dat ze een harde stem heeft. Zo praat ze nooit tegen mij gelukkig!! poot van Bert