Beste allen, hier de vrouw van Bert. Hij is vandaag bij de dierenarts.
Vorige week kreeg hij een kalmerend middel (Gabapentin) voorgeschreven om in de ochtend te nemen. Het was een capsule, dus of hij dat wil nemen is een twijfelpunt. De afgelopen dagen is er dus hier een opbouw geweest van valeriaan en Bach Rescue Remedy. Valeriaan dat is: gemalen valeriaanwortel van Jacob Hooy, te koop bij de betere drogist. Dan in zo’n kussentje doen.
Schema
Dit is het schema.
Vanaf maandagavond 20.00uur geen eten meer. Dit is nodig voor de narcose. Drinken mag wel.
0700 aanbod kalmerende pil in eetlepel lekkers
taxi (ik kan niet autorijden)
0900 aankomst kliniek en overdracht Bert, de operatie begint om 0930 uur.
Ochtend: Bert gaat onder lichte narcose, dan bloedonderzoek, ook naar de conditie van zijn nieren, hij is tenslotte al tien jaar. Op basis van de uitslag bijstellen narcose. Onderzoek gebit, foto’s maken en beslissingen: wat moet eruit, wat kan blijven, is er een tandvleesontsteking of niet.
Rond het middaguur krijg ik een telefoontje met informatie. Zelf bellen is niet de bedoeling.
Middag: Bert moet bijkomen in de kliniek, onder toezicht. Hoe, hangt af wat hij dan aangeeft: alleen, in een tentje, iemand erbij.
Aan het einde van de middag mag ik hem komen ophalen. Dan gaan we met een taxi naar huis.
Bert krijgt een morfine injectie en pijnstillers die 24 uur werken. Vermoedelijk blijven we alletwee in de huiskamer, omdat trappen lopen niet verantwoord is in zijn conditie. Dit is afwachten. Natuurlijk slaap ik dan beneden op de bank, voor de steun en ook om er snel bij te zijn mocht zich iets voordoen.
Erna
Dat is dus dinsdag. De medicijnen werken tot en met woensdag. Dus donderdag wordt het spannend, want dan is de morfine uit zijn lichaam.
We krijgen pijnstillers mee. Onsior. Dat zijn tabletten die zich laten fijnmaken en die Bert hopelijk met lekkere hapjes wil eten. Gezien zijn angstklachten kan ik ze niet ingeven, ik neem het risico niet dat er moeilijke situaties van vroeger terugkomen.
Gelukkig vindt hij het spul van Hooy heerlijk.
Het is best spannend. Bert is nog nooit uit zijn huis hier geweest; de dierenarts kwam altijd hier. Maar nu moet het, voor zijn gezondheid.
Tips en adviezen zijn van harte welkom: hoe kan ik Bertje het beste door deze moeilijke dagen helpen?
Lief vrouwtje van Bert,
Neem een vertrouwd iets mee waat je geur aan zit bv je sloop of een T-shirt zodat er een vertrouwde geur is om hem heen.
Ik vind trouwens dat je het geweldig doet met Bert.
Heeeel verdeel sterkte voor jouw en Bert.
Emmy( vrouwtje van himmy)
Lieve vrouw van Bert, volgens mij doe je nu al wat in je vermogen ligt om hem te ondersteunen. Als hij weer thuis in zijn vertrouwde omgeving is, zullen je liefde en lekkere hapjes het herstelproces bevorderen. Heel veel sterkte voor jullie!
Lieve Vilan en Bertje,
Allereerst heel veel sterkte voor jullie beide en ik hoop dat wij die allemaal aan jullie denken heel veel steun kunnen krijgen. Net wat Emmy schrijft neem iets van thuis mee voor een vertrouwde geur. Als je thuis komt moet je zorgen dat al die ziekenhuislucht voor hem weg is. Dus mand met inhoud aan dekentjes, jouw kleren, vlug eventueel een douch nemen als hij slaapt.
Medicijnen innemen, is een iets dat we allemaal hopen dat hij het met wat lekkers inneemt, Jip is ook een probleem met medicijnen en vertikt het zelfs als in het in iets lekkers doe. Heeft dat meteen in de gaten. Hij krijgt wel Traumeel van mij 3 X daags voor artrose maar die smaken nergens naar en die krijg ik er alleen in als ik dat in een stukje van een stikje doe.
Ik hoop dat alles goed gaat en denk erom ik duim me wezenloos voor jullie en JIp zin vriendje met alle teentjes tegelijk
Van Jip heel veel kopjes en pootjes en een grote knuffel van mij voor jullie.
Jip en Els
ooooh mevrouw bert.
u kunt alles stil houden voor hem. zachtjes praten tegen hem. zachtjes aaien. dat deden ze hier ook voor mij toen ik steeds onder narekoos moest. u kunt bertje 1 of 2 dagen alleen zijn favoriete eten geven. niet langer hoor,anders word hij net als mij. 1 klein verwend nestje.
en wat anderen zeiden,neem een geur van huis mee.
wil hij vanavond/vanmiddaglaat eten,doseer het.anders kan hij spugen. ikjes at 1 keer pas tegen middernacht. ik kreeg toen hele kleine stukjes gekookte kip. echt heel klein.en hem inderdaad geen trappen laten lopen.
oooh mevrouw bert…heel veel sterkte vandaag. dikke kus
Lief vrouwtje van Bert,
Volgens mij doet u het zelf al heel goed met Bert.
Als hij thuis is gewoon lekker bij hem zijn, extra veel knuffelen en aandacht geven en natuurlijk moet hij ook bijkomen van dit alles wat hij heeft meegemaakt, dus denk ik dat hij veel behoefte zal hebben aan slaap en rust, of misschien ook niet ,iedere kat reageert natuurlijk anders.
Ik wens u veel sterkte en succes met Bert, en natuurlijk een knuffel van mij voor Bert.:-)
Oooh lieve mevrouw Bert,
ik vind het zo lief wat U voor me Bertje doet. Dat U zag dat me Bertje ziek was in ze nek, oooh. Hij doet altijd stoer tegen mij maar hij kroop ook weg.
Me vrouw was steeds in me buurt, ik was psiegooties na me operazie. Bertje houdt van gewoon, hij moet weer veilig voelen en rust in ze hartje. U bent veilig voor me Bertje, U kunt knuffels geven en lekker eten. Maar hij mag niet gaan schrokken me Bertje. Misschien moet U kijken naar me Bert als hij weer veilig thuis is. Ik denk rust en veilig zijn omdat me Bertje ook bang is. Gewoon en vertrouwde geuren voor ze eigen.
Ooooh ik ben ook bij hem lieve mevrouw Bert, en ik houd ook Uw hartje vast,
Liefs Loesje de verkering van Bert
Lieve Villan en Bert, ik denk dat Bert zelf aangeeft wat hij wel of niet prettig vind. De ene wil heel veel aandacht, de ander rust. Praat zoveel mogelijk tegen hem dat stelt hem gerust. Verder eten wat hij lekker vind en wat hij mag. Van ons heel veel dikke knuffels en beterschap.
U doet het zo goed
Dag vrouw van Bert/Vilan,
Hoprlijk weet je inmiddels al wat meer over hoe het met Bert is.
Stiekem hoop ik dat hij alweer thuis is.
Wij hebben met Popje en Molly een aantal operaties met narcose meegemaakt, waaronder vier keer voor het gebit.
Mol was er vrij makkelijk mee.
De eerste dag was ze nog erg in de war en wankel en wilde vooral het hele huis bekijken (of alles nog hetzelfde was) en daarna een beetje doezelen.
Eén van ons tweeën ging dan bij haar zitten en haar zachtjes aaien en tegen haar praten.
De volgende dag was ze dan weer min of meer de oude, ook al mocht ze dan nog geen brokjes eten. We lieten haar dan ook al weer naar buiten; ze bleef toch altijd in de tuin.
Popje was een ander verhaal. Die was EXTREEM angstig. Hij bleef vaak ook lang in de narcose “hangen” en werd daar niet suffig van, maar juist heel druk. Hij bleef maar heen en weer lopen, over dingen heen klimmen en er van afvallen etcetera. Meestal gingen we dan maar met hem op bed liggen zolang als hij bleef liggen. En verder probeerde we hem rustig te houden, wat natuurlijk eigenlijk onmogelijk is. Hij had verder ook dagen last van angsten na een operatie.
Wat bij zowel Pop als Mol het meeste hielp was zélf heel rustig blijven.
Duidelijk maken dat het heel spannend was allemaal, maar dat ze nu weer gewoon thuis zijn.
En ze zoveel mogelijk hun gang laten gaan. Als ze weg willen kruipen lieten we ze wegkruipen, als ze wilden lopen liepen we met ze mee, en als ze wilden slapen lieten we ze slapen.
We deden meestal de gordijnen dicht en de radio zachtjes aan.
En in de buurt blijven, maar de dingen doen die je normaal zou doen. Dat maakt duidelijk dat alles weer gewoon is.
Morgen, of misschien al vannacht is Bert waarschijnlijk weer de oude – lichamelijk dan.
Als het niet lukt met de pijnstiller die meegegeven is, is Metacam misschien een optie. Dat gaven wij altijd, het is vloeibaar en het kan door natvoer heen. Iedereen, inclusief Bolle, eet dat probleemloos.
Verder denk ik dat je op je eigen intuïtie moet vertrouwen. Jij kent Bert het beste, en voelt ook het beste aan wat hem helpt en wat hij wil.
Ik vermoed dat Bert het meeste is gebaat bij routine en vertrouwdheid. Naast zijn schone tandjes dan.
Dat heeft mij door dat soort dagen heen geholpen: ook al lijkt het alsof je ze iets verschrikkelijks aandoet en kun je ze niet eens uitleggen wáárom je dat doet, het is op de lange termijn beter voor ze.
Heel, héél veel sterkte en succes voor jullie alle twee,
Cisca (de vrouw van Bolle, die al in paniek raakt bij de gedachte dat Bolle tezijnertijd ook aan zijn tanden zal moeten worden geholpen).
Voor Doezel maakte ik zijn schildklier tabletjes heel fijn en roerde dat door zo’n vloeibare snack van Vitakraft. Bert vindt die ook lekker dus misschien is dat een tip waar je iets mee kunt.