Lieve allemaal, vandaag is het weer Brammie-Zaterdag en nou heb ik iets te fertellen. Dat heb ik normaal ook wel maar nu ook. Fandaag ben ik alleen wegens dat mijn mensen naar het Duitseland zijn gegaan.
Niet vooral altijd hoor, nee gelukkig niet. Ze zijn daar voor sneks en andere dingen. Maar dat wil ook zeggen dat ik nu alleen de baas ben. Dat ik mag beslissen over mijn schermtijd en andere dingen. Niet oofer Mila want dan doet ze blaase. Maar ik ben wel baas nu van mijn schermtijd en hoe ik fandaag de dag ga doen.

Afontuur

Ik ga eerst mij afontuur fertellen en dan, misschien als ik klaar ben, dat dan mijn mensen ook weer terug zijn. Ik had afgelopen week een kei mooi afontuur in mij tuin.

Het was een prachtige herfstdag, en ik lag lekker tegen de grote boom in de tuin. De zonnestralen kriebelden mijn vacht, en ik keek omhoog naar de takken die hoog boven me wiegelden. Die boom leek wel veel groter dan vorig jaar, dacht ik met mijn speelse katerkop. Want toen kon ik er geeneens bij. In plaats van te klimmen, besloot ik iets nieuws te proberen.
Ik rolde op mijn rug, mijn poote wiebelden in de lucht, en oh, wat voelde dat gek en grappig! De aarde kriebelde onder mijn rug, alsof de boom me een zachte kriebelknuffel gaf. Ik begon te spinnen van plezier, en mijn ene oog straalde als een fonkelende ster. Het was net alsof ik wiew had gehad maar toch ook weer niet.

Tuin

Terwijl ik daar lag, rolde ik heen en weer, net als een kat die de allerbeste kriebels krijgt. Ik keek naar de vogels hoog in de lucht en probeerde hun vliegkunst na te doen met mijn eigen gekke sprongetjes. De herfstgeur vulde mijn neus, en ik snoof het allemaal op, als een lekkere herfstsnek voor mijn bek. Ik hoorde de wind door de bladeren fluisteren en allemaal andere leuke geluiden om me heen. Het was alsof de tuin en ik één waren, een groot avontuur waarin ik de hoofdrol speelde. Ik, Kater Bram, afonturier van de tuin!

Vriend

Opeens hoorde ik iets naast de boom. Mijn nieuwsgierige oore stonden recht omhoog, en ik draaide mijn kop naar het geluid. Daar, onder de boom, ontdekte ik een hoopje bladeren dat bewoog. Ik ging eefe zitten en daarna sprong erop af. Met alle poote omhoog en er bijna op.
En wat ontdekte ik daar? Een sappige worm! Hij was dik en de fogels wilde hem wel. Hij kronkelde en draaide, en ik keek met grote ogen naar dat kleine beestje. Met een speelse poot probeerde ik de worm te vangen, maar hij glipte steeds weg. We begonnen een soort kat-en-worm-spel, het leek op tikkertje. En nou tikte ik hem, en dan hij mij weer. Samen met de worm beleefde ik een geweldig avontuur onder de boom.
Toen dacht ik, wat hij kan kan ik ook en rolde ik opnieuw in de aarde maar nu met mijn nieuwe wormenvriend. Zou ik ook worm kunnen zijn? Dus ik dacht met mijn katerkop, zet je snoet op de aarde en wrijf tot je in de grond bent. Dat ging niet zo als ik dacht want ik kwam niet zo ver. Toen ging ik weer op mijn rug liggen en deed ik wat ik eerst deed.

Met al mijn poote in de lucht draaien en friemelen alsof ik kriebels krijg van de aarde onder me. Ja dit foelt fijn en ik ga linksom draaien en rechtsom draaien. De worm deed hetzelfde alleen nou zag ik hem niet meer. Hij is naar huis. Ik zie nog een klein beetje hoe de aarde beweegt en daarna helemaal stil wordt. De worm is nu in zijn eigen huisje warm onder in de grond waar hij hoort. En ik, ik word wakker en hoop dat mijn mensen al weer terug zijn van hun reis naar het Duitseland met heel veel sneks. Maar dat is voor een andere keer.

Swaaie

Ik doe fanavond extra swaaie naar onze sterfriende, ik geef ze ook kopjes en aan wie een kopje nodig heeft. Met Kever tetter ik altijd mee naar freede want dat is kei belangrijk. Binnenkort komt de kersman voor kers en dan is iedereen weer kei lief voor elkaar en dat zou elke dag mogen zijn van mij. Tot de volgenne keer.