Hoi lieve allemaal, wat is het toch een moeilijke week geweest. Dat zeg ik omdat er veel verdriet is. Daar wil ik vandaag iets meer over kwijt. Want misschien vraag je jezelf af of wij verdriet kennen en of dat wij dat ook hebben. Nou ik kan je zeggen dat op allebei het antwoord ja is. Natuurlijk heeft ieder zijn of haar eigen verdriet maar we hebben het wel. Vandaag ga ik vertellen over mijn verdriet. Want die heb ik, best veel eigenlijk.
Afgelopen week had ik een kei-stoere blog over Kever’s kikkeroe toen ik leerde dat Bas van de bende van zes ineens zijn koffertje had gepakt. Hij was ziek en zijn buikje was niet helemaal lekker. Bas is zestien jaar geworden. En toen ik leerde dat hij zijn koffertje had gepakt toen kreeg ik het heel moeilijk want ik foelde iets anders in mijn lijf. Ik dacht niet aan eten of aan spelen of zelfs aan de tuin. Nee, mijn kop wilde niet denken en mijn lijf wilde lam zijn. Dat je gewoon helemaal niks hoeft van je eigen. Niet van je kop maar ook niet van je lijf. Ik snapte niet wat er nu was. Ik weet dat Bas is gegaan maar toch, het is anders. En toen zag ik iets bij mijn vrouw. Er kwamen druppels uit haar ogen. Traane. Traane om Bas zei ze. Bas is een ster geworden. Mijn vrouw pakte me vast en gaf me kusjes op mijn kop. Dit foelde goed voor mij. Mijn kop en lijf deden nog steeds raar maar dit was iets. Langzaam foelde ik dat dit is wat ik nodig had. Mijn vrouw vertelde me dat we elkaar deden troosten. Dat je er dan voor elkaar bent als je traane hebt. Of als je misschien een slecht dag hebt. Dit troosten werkte voor mij. Ik vind het altijd fijn als ze me vasthoud maar nu vooral.
Koffertje
Niet veel later in dezelfde week kwam het verdrietige nieuws dat Vlekkie van Mevrouw Truke en Zwawi ook haar koffertje heeft gepakt. Mijn vrouw las voor dat Vlekkie heen is gegaan toen ze sliep en dat ze ook zestien jaar is geworden net als Bas. Ik hoop dat Vlekkie veilig in Regenboogland is aangekomen en dat ze nu heel jong is en weer kan spelen. Maar ook hier kwamen er traane van verdriet. Twee vrienden in een korte tijd maakt het echt heel moeilijk. Ik wilde niet eens op feesboek kijken naar de berichtjes want iedereen heeft zoveel traane. En eigenlijk kun je met z’n alle traane delen omdat je van iemand houd maar toch is het soms lastig. Verdriet vind ik heel moeilijk om te delen. Ik wilde eigenlijk alleen maar bij mijn vrouw zijn en bij haar liggen. Dat ik haar armen voel en dat ik me dan veilig voel. Daarom schrijf ik er nu over.
Trudy van Freek
En er is nog meer verdrietig nieuws. Iets wat me al een paar weken bezig houdt. Trudy. Trudy is mijn vriendin van het asiel waar ik heb vroeger heb gewoond. Op de blog heb ik haar ook al eens voorgesteld en een innervjoew gedaan. Het gaat niet goed met haar. Ze heeft kanker. Vandaag is mijn vrouw weer bij Trudy geweest. Dit is moeilijk. In mijn kop foel ik me niet zo fijn. Nu foel ik traane maar ik ga het vertellen. Het gaat echt niet goed met Trudy. Haar neus is heel erg kapot en het wordt steeds groter. Dat is niet goed. De kanker verspreidt zich snel. Haar buik blijft niet hetzelfde terwijl ze echt goed eet. Althans, de soepjes en sneksjes gaan er goed in maar je ziet dat ze dunner wordt. Of ze pijn heeft weet ik niet. Ik hoop van niet. Maar het verdrietige is dat haar lijfje gaat stoppen en binnenkort 
gaat Trudy naar Freek. Wanneer weet ik niet maar ik wilde het jullie wel vertellen.
Trudy is een beetje een beroemdheid geworden op de blog. Ze heeft zelfs fens waarvan ze zelf geen idee had. En tot aan de dag dat ze haar koffer pakt, wordt ze verwend.
Mijn verdriet is heel veel want ik vind het erg van Trudy. Afscheid en verdriet is gewoon moeilijk. In mijn hart ben ik een gefoelige jongen en hou ik van al mijn vrienden. Dat maakt het zo lastig als er een van ons besluit om zijn of haar koffertje te pakken en naar regenboogland gaat. Mijn adfies voor verdriet, zorg dat je saame bent want dan kun je elkaar trooste. Het is ook fijn als je het kan delen, dat heb ik geleerd. En verdriet mag. Als je saame bent dan foel je je niet alleen. En het is fijn om je veilig te foelen. Dat je elkaar begrijpt in wat je nodig hebt. Of het nu een kopje is of een aai. Soms kan het al genoeg zijn om in elkaars ruimte te zijn.
Saame zijn foelt beter. Dat je weet in je kop en lijf, ik hoef me geen zorgen te maken, alles komt goed.
Hajoooo oompje bwam.
Sniksnik. Het isse een wotweek. En hut blijf maar doorgaan. Gissere is tante wiske, fan wolkenoom hannes, ook naar de regeboogbwug gegaan. Missjien kente uwes haar. Ze was dat gwappige foksteriejertje met haar mooi kwulle.
Ikke mis haar oompje. En ikke wil niet dat tante trudy ook weggaat sniksnik. Frauw seg dat alse iemant egwaar heel siek is datte naar de regeboogbrug beeter is. Want daar sijn ze weer gesont. Sniksnik.
Pootjes oompje🐾🐾
Hoi liefe knul, wat verdrietig van Wiske. Ik weet niet of ik haar heb gezien maar ik vind het heel verdrietig voor Hannes en iedereen die haar kent. Het is dan zo moeilijk ineens. En over Trudy is het ook lastig. Soms is regenboogland inderdaad beter omdat ze dan niet meer zo ziek zijn. Zacht kopje van mij Bram
Lieve vriend Bram, ik moet je ook namens mijn vrouw bedanken voor de mooie woorden over mijn grote broer Bas. Wij missen hem nog heel erg, maar wij zijn ook samen verdrietig Bram, en wij knuffelen nog meer als anders met onze vrouw. Maar als wij eraan denken dat Bas nu geen pijn meer heeft en niet meer ziek is, dan geeft dat toch een beetje troost. En nu ook die zorgen om ons lieve dinnetje Trudy, laat je vrouw haar maar ekstra veel knuffels van ons geven, misschien helpt dat een heel klein beetje. En als ze heel ziek is dan is het ook niet leuk Bram. En Freek wacht op haar, dus is ze is straks zeker niet alleen.
Lief vriendje Bram, een verdrietige hai vaif van Bikkel
Hoi Liefe Bikkel, tof dat je er toch bent. Het is moeilijk om afscheid te nemen als je zoveel om elkaar geeft. Vrienden of familie, het maakt niet uit. We houden allemaal van elkaar gewoon om wie we zijn. En saame delen is dan het fijnst Bikkel. Nu weet ik ook dat jij nog steeds traane heb. Ik geef je zachte kopjes zodat je weet dat ik er ben. En van Trudy is ook moeilijk maar we hebben elkaar en je hebt gelijk, Trudy heeft straks Freek weer. Ze is nooit alleen want Bas en Vlek zijn er ook. Een troostende hai vaif van je vriend Bram
Lieve Bram.
Wat heb je mooie letters gemaakt.
Het is precies zoals je verteld.Je lijf voelt anders en je kop ook als er veel verdriet is.
Eerst Bas,toen Vlek en Wiske……en nu gaat het ook niet goed met onze vriendin Trudy.
Ik vind het moeilijk.
Ik weet zeker dat bij de Regenboog brug er veel vriendjes en vriendinnetjes klaargestaan hebben om Bas,Vlek en Wiske op te vangen en Freek zal er zeker zijn voor Trudy,als zij haar koffertje pakt om de reis naar Regenboogland te maken.
Wel is het zo dat ze bij de Brug weer een helemaal nieuw lijfje hebben gekregen en alles het weer gewoon doet.Geen ziek zijn,geen pillies of diejeet.
En we gaan weer zwaaien naar elkaar.Ik heb nog steeds elke dag mijn hoed op van de vorige Hoedjessjow.
Elka avond doe ik ‘m af en leg ik de hoed op het nachtkastje en in de morgen zet ik de hoed weer op.
Misschien kunnen ze dan boven zien dat ik geen 1 van mijn dieren vriendjes/vriendinnetjes vergeet.
Dit weekend gaat mijn scullary girl het boek van Bolle voorlezen,want de postduif heeft het al gebracht.
Liefde en Samen zijn, in welke vorm dan ook, is het mooiste wat er is.
En samen verdrietig zijn maakt het toch een beetje minder zwaar.Ik ga extra veel knuffelen met mijn scullary girl.Dan heeft ze misschien niet zo erg last meer van natte ogen.
Fijn Paasweekend lieve Bram.
Zachte kopjes van Muzette
Lieve Muzette, wat een mooie schrijf heb je gedaan. Ik lees hoe liefevol en zacht jij bent. En hoe jij altijd aan onze sterren denkt. Ik vind het heel lief van je. Zeker nu dat er zoveel vrienden hun koffer hebben gepakt. Fanavond doe ik met je mee, dan zwaai ik ook. En hoe jij je hoedje opzet, het staat je prachtig Muzette. Je bent een beeldige poesedame met een hartje van goud. Het boek van Bolle is ook heel mooi, ik wens je een hele fijne tijd saame met je vrouw want dat is het fijnst. Geef je vrouw maar ekstra knuffels van mij en hele zachte kopjes voor jullie beide. Een lief paaswiekent … neusjes van mij, bram
Lieve Bram,
Soms is het zo oneerlijk als vriendjes over de regenboogbrug gaan, je wilt ze het liefst voor altijd bij je houden.
Helaas hebben we daar niks over te zeggen, en misschien is dat ergens ook wel goed.
Want als een vriendje zoveel pijn heeft en misschien ook wel zo moe is van het strijden, dan is het soms beter als ze met hun koffertje over de regenboogbrug gaan.
Hoe verdrietig dat ook is, maar houden van betekent ook loslaten lieve Bram.
Vind het zo erg voor Trudy, verwen Trudy maar goed met snecks en lekkere soepjes e.d. want dat verdient ze.
Pootje van Tommy en een knuffel van Annelieke
Liefe Tommy en Annelieke, jullie hebben wel gelijk hoor. Als een van ons echt heel veel pijn heeft dan is een koffertje pakken soms beter. Ik denk dat dat ook voor Trudy zo is. Maar ik vind haar zo lief en ik ken haar al heel mijn leefe. Dat maakt het moeilijk. Ik vind het lief dat jullie zo’n mooie schrijf hebben gedaan, dank je wel. Heel veel kopjes van mij, Bram
Lieve Brammiesaurus, het was een keizware week. Eerst Bas toen Vlekkie het mooie boek van Bolle, en straks gaat Trudy ook een ster worden. Het is niet leuk en heel verdrietig. Ook hier voelen wij het de pijn en verdriet ook. Want we willen niemand missen. De enige troost die er is is dat alle sterren nooit vergeten worden. In onze harten blijven ze voor altijd . Alle sterren stralen boven en zijn dan daar niet alleen. Ze worden omringd met liefde maken nieuwe vrienden en weten dat ze nooit vergeten zullen worden. En met de hoedjesshow stralen ze , en wat zullen ze met een glimlach naar ons allemaal kijken hoe wij naar ze zwaaien. Brammiesaurus hier hopen wij dat de regenboog even de poort dicht gaat doen want het is even genoeg nu. Wij sturen jullie allemaal lieve knuffels en troostkopjes toe. Liefs Jafita en Familie
Liefe Jafita en familie, wat ontzettend lief dat jullie hier zijn. Het is zeker een zware week geweest voor iedereen. Gelukkig hebben we allemaal elkaar en hebben we steun aan elkaar. In mijn hartje troost ik jullie ook en iedereen die verdriet heeft. Ik heb heel veel zin in de hoedjes show want dan hoop ik dat ze in regenboogland plezier hebben. Iedereen is dan zo mooi verkleed en dat mag gezien worden. Heel veel kopjes en neusjes terug met liefde van mij, brammiesaurus
Hoi lieve vriend Bram, wat een mooie blog heb je geschreven, ik kan helemaal je verdriet foelen, en op de footoos zie ik het ook, maar ook dat je samen bent met je vrouw, ja het was een hele moeilijke week, met Vlek en Bas die zomaar ineens sterren werden, en nau ook nog Trudy die een ster gaat worden, ooo dat is echt vreselijk, mijn mensen kregen ook steeds tranen als ze aan alle sterren denken, en ik ook, ze hebben me uitgelegd dat als je lijfje helemaal pijn doet en kapoo is het soms niet anders kan dan dat je een ster wordt, dat je dan weer vrij bent, maar ik snap het niet goed, mijn vrouw zei dat je het ook niet kan snappen, maar toch is het zo, ze is fen van Trudy, en ze zegt dat Freek vast al staat te trappelen om zijn lieve Trudy weer te zien, dat ze zijn neus weer af mag likken als hij een snek heeft gegeten, en ik weet zeker dat Bas en Vlek ook op zijn gewacht door alle sterrenvrienden en vriendinnen, en wij beneden zijn ook samen met onze mensen en met alle vrienden en vriendinnen, ik stuur jau en je vrouw heeeeeeel veel lieve zachte kopjes Bram, ik ben je vriend en ik denk aan je!!, de kopjes zijn ook voor Mila en Toby en de visjes natuurlijj, mijn mensen sturen je vrouw veel lieve groetjes want het is voor haar heel erg moeilijk van Trudy, en ik stuur Trudy ook heel lieve kopjes en wens haar een goede reis, het is ook van mijn mensen, lieve Bram ik heb toch een klein snekkie achter mijn wangen verstopt, het is een vriendschapssnek en het is van Kever!!!
Mijn allerliefste Kever, wat ben je toch lief voor iedereen. JIj denkt met je hartje en iedereen past in jouw hartje. Verdriet is moeilijk Kever en zeker als het zoveel is. En weetje, je vrouw heeft gelijk hoor, soms kan je beter een ster zijn dan hier zijn. Trudy’s lijfje is kapot aan het gaan terwijl Trudy dat helemaal niet wil. Maar zij kan er niks aan doen en de dokters ook niet. Als haar lijfje besluit om te stoppen, dan gaat Trudy naar Freek en dan zijn ze samen. In regenboogland heb je namelijk geen zieke lijfjes meer. En daar is iedereen jong en gezond en ze zijn allemaal vriendjes van elkaar. Dat is echt heel fijn. Want dan is niemand alleen. Ik vind dat degene die regenboogland gemaakt heeft echt heel slim is maar hij is een ding vergeten, een trap. Anders konden we op bezoek gaan Kever. Misschien is er dan geen verdriet, ik weet het niet. Ik vind het kei lief dat je aan mij denkt, en ik denk ook altijd aan jouw want ik ben ook jouw vriend. Je wangsnek is heerlijk!! Hij smaakte speesjaal. Ik geef je er twee terug, ze zitten onder mijn buik verstopt. Het is zallumsmaak, niks tegen mamaLoesje zeggen anders is het misschien al op. Liefe Kever en mensen, heel veel kopjes terug van ons en neusjes en liefe likjes, heel foorzichtig. Tot op de blog Kever, zullen we saame tetteren voor onze sterre vrienden?? Ik hou van saame tetteren!! Bram
Ja Bram saame tetteren voor de sterren is een goed idee, ik ga meteen beginnen!!
Hoe klinkt jouw tetter Kever? die van mij gaat ‘meh meh’ en dan komt ‘riiiiew riiieeew’ En ik ga het kei hard doen Kever!
Mijne is Aaaaaawaaaawwaahhha!, als we het samen doen kunnen de sterren ons vast horen, Bram!!
Lieve Bram,
mij hart heb geen letters meer van mij ferdriet…
Eerst Bas en Vlek…
Dan breek jou hart.
Toen ging Woef Wiske somaar inees
En nu …
Van mij eigen heb ik mij letters nog nie want mij traan heb mij letters nat gemaak van mij ferdriet…
Trudy….
Willie mij hart, mij buik, mij garnaaaale, alles geefe van mij eigen. Mij dinnetje Trudy…
Niemand wil jou misse, mij letters doe het niemeer van mij ferdriet….
Loesje
Liefe Loesje, wat lief dat je er bent. Mij hart is in traane ook van jouw verdriet. Deze week zijn zoveel friende op vakanzie gegaan, zelfs Wiske ineens. Dat wist ik nog niet, Dorus vertelde het. Ik vind het heel verdrietig voor Hannes en zijn familie. Fanavond ga ik tetteren met Kever, Hoedjes doen met Muzette en zwaaie en liefe geve aan iedereen die een ster is geworre en iedereen mag meedoen.
En Trudy Loesje, Trudy. Trudy’s lijfje doet stom. Heel erg stom. Maar haar katermans Freek mist haar heel erg. En ik weet dat wij kei veel ferdriet hebben en alleen maar traane hebben. Wij gaan haar allemaal heel erg missen wanneer ze naar Freek wil. Ik hoop dat mijn vrouw haar woensdag nog kan zien. Dan geeft ze al onze liefde aan Trudy zodat ze altijd liefde voelt. Jij bent altijd haar lekkerbek dinnetje. Elke likwit snek deelt ze in haar kop met jouw. Dat als je knoeit, Trudy je bek schoon likt zodat je altijd een knappe Loesje bent. De mooiste maatje meer van haar hartjesdinnetje.
Loesje, wij geef jou allemaal heel veel troos van ons eige. Heel veel kopjes en neusjes en liefe likjes van Milameisje. Misschien kunnen we saame ferdriet deele, dan ben je niet alleen. Bram
Lieve Bram, je hebt weer mooie letters geschreven over jouw week die zo verdrietig was. Wij , jouw vriendjes en dinnetjes, hebben ook verdriet als er weer een vriendje over de regenboogbrug gaat. Gelukkig dat wij elkaar kunnen troosten, samen zijn we sterk, samen staan we om de verdrietige baasjes en vrouwtjes heen, poot in poot. En we gaan weer zwaaien naar al die prachtige sterren. Maar de poort van de regenboogbrug moet nu maar eens even op slot, we willen niemand meer kwijt. Floortje stuurt jou zachte troostkopjes met een likje crème van de hazelnoottaart. Van mij krijgen jij en jouw vrouw een zachte knuffel. Als troost. Van Ina en Floortje.
Liefe Ina en Floor, ik heb nog nooit haaselnootkrem gehad, dank je wel! Het smaakt best speesjaal want het is van jullie. Ik vind dat je gelijk hebt, saame zijn we sterk maar ook dat de regeboogbrug maar eens even dicht moet blijven. Er is voor nu even genoeg ferdriet van iedereen. Ik vind je krem lekker Floor, misschien heb je nog een beetje voor mij? En heel veel troostkopjes terug aan jullie, Bram
Hoi lieve Bram, ik ben ook heel blij dat we samen zijn met zijn allen thuis en met zijn allen op Feesboek en de blog. Het mensenmeisje had ook tranen. Tranen om Bas en tranen om Vlekkie. Ze zei me dat ze weet hoe verlies voelt. Dat het dan net is dat je een stukje van jezelf kwijt bent. Dat het erg is om een schat te moeten missen. Het deed haar ook denken aan Tjarlie en Tjuna die ineens naar de hemel moesten, een dag na elkaar. Zomaar opeens. Ik heb hun niet gekend maar Tjilla wel, zij heeft het mij ook verteld. Tjarlie zou 1 april 10 jaar zijn geworden. Toen het mensenmeisje op die ochtend wakker werd, moest ze meteen huilen. Ik heb haar toen getroost en dat vond ze fijn. Wij hopen dat de mensen van Bas en van Vlekkie ook getroost worden. Wij allemaal willen een knuffel geven voor Trudy, dat zij heel sterk en dapper is en dat als zij moet gaan wij aan haar denken ♥️
Liefe Tjessi, wat lief dat jij al doet trooste. Daar is je mensenmeisje heel blij mee denk ik want saame is het fijnst. En ik denk dat het klopt wat je mauwt over een stukje van jezelf kwijt zijn. Zo foelt het. En ik vind het heel lief van jouw en je zussen dat jullie aan iedereen denken. Ook voor Trudy. Het is soms moeilijk maar ik hoop dat ze blij is als ze haar vriendje Freek weer ziet. Bedankt dat je je mooie verhaal of Tjarlie en Tjuna kwam delen. Zo ineens doet soms kei veel pijn en dat kan kei lang duren. Ik hoop dat ze er vanavond zijn want we gaan met z’n allen zwaaie en tetteren en hoedjes doen en traane hebben en kei veel liefde stuure. Zachte kopjes van mij, Bram
Hoi Bram,
Het is allemaal zooo verdrietig!!!!
Mooie Bas en mooie Vlekje die ons hebben verlaten!!
En dan knappe Trudy die zoooo ziek is!!
Gelukkig dat Bolle ons het woord
“samen” heeft geleerd!!!!
Dan kunnen we alles delen!!!!
Geef Trudy maar een hele dikke knuffel van ons allemaal🤗🤗🤗🤗🤗🤗
en natuurlijk ook voor jullie!!!!
😽😽😽😽😽😽😘
Hoi Lieve Bram, wat een verdrietige periode met vriendjes die over de Regenboogbrug zijn gegaan. En Trudy die nu zo ziek is. We houden allemaal zo veel van ze en willen liever dat ze hier bleven. Maar hier waren ze ziek en hadden pijn. In Regenboogland kunnen ze weer fijn spelen met onze andere vriendjes die daar al wonen. Dat we samen verdrietig zijn, geeft ook weer troost. We zijn niet alleen!!
Heel veel knuffeltjes Binti & Zooka
Hallo vriendje Bram,
Wat een groot verdriet is er toch de laatste tijd, allemaal vriendjes die op reis gaan en nu laat je weten dat het met lieve Trudy ook steeds slechter gaat. Natuurlijk ben ik dan al vast gewaarschuwd dat Trudy ook binnenkort aan haar laatste reis naar Freek gaat. Afscheid nemen hoort bij het leven zegt vrouwtje, maar we zouden nu toch wel eens heel fijn nieuws willen lezen. Het maakt vrouwtje en mij steeds meer verdrietig hoor.
Ikke ga als ik ga slapen en naar al onze sterrenvriendjes een pootknuf en zwiepstaart doe aan hen vragen of ze de poort nu goed dicht willen doen.
Bram ga nu maar met Mila en Toby paasjesfeest vieren en er is vast voor jullie een snekje in plaats van een chocolade ei, want je weet dat is heel slecht voor ons en daar kun je ook van naar regenboogland gaan. Vrouwtje stuurt veel lieve groetjes voor jou baasjes en voor jullie een grote knuffel en voor jullie van mij poot en kopje. Je grote vriendje Jip.
Hoi liefe Brammetje. Wat heb je een mooie, liefe blog gemaakt. En wat erg voor Trudy dat haar lijfje een beetje op is. Voor jullie allemaal heel veel pootjes en knuffels. Van mij, Minnie.