Lieve allemaal, allereerst geef ik jullie de beste wensen voor dit jaar. Dat je ook dees jaar veel liefde krijgt en sneks en kopjes en nog meer. Ik was kei verstopt in de kelderkast toen al die knallen kwamen.
Daar was het donker en daar zag ik helemaal niks. Ik hoorde de knallen wel maar niet zo kei hard. In de kelderkast lag een pak weesee papier en daar lag ik op. Dat is best warm en dees weesee papier was ook nog eens best zacht. Gelukkig is het voorbij en zijn we in het nieuwe jaar. Mijn eerste blog in het nieuwe jaar. Dat is een beetje speesjaal vind ik.
Op tafel
Toen ik wakker werd was er geen geknal meer en kon ik rustig op de tafel mijn ontbijt eten. Ooma geeft me vaak een lekkere moes. Soms met spikkeltjes saus. De moes heb ik in heel veel smaken. Dees keer had had ik zallum zonder spikkeltjes. Eerlijk is eerlijk, ik vind kipsmaak lekkerder. Maar zo voor het nieuwe jaar dacht ik, laat ik maar gewoon een keertje zallum lekker vinden. Kan best.
Op tafel waar ik mijn ontbijt eet, lagen allemaal spulletjes. Plestiek tasjes, plakband en tasjes die je nog een keer kan gebruiken, slim hoor. Plakband is heel gemeen. Dat moet je niet in je vacht krijgen want die wil er niet meer uit! Dan heb je een plakkerig ding in je vacht, bah. Maar dat tasje, dat nog-een-keer-gebruiken tasje. Die kijkt me aan. De hele tijd al.
Een tasje
Ik voel aan mijn binnen kant dat ik iets wil. Wil ik iets met het tasje? Ja, dat is het. Ik wil iets met het tasje maar wat. Eerst kijk ik eefe weg. Misschien voel ik het dan niet meer. Maar het is niet zo. Ik voel dat het tasje kijkt. Het is een blauwe gebruik-me-nog-een-keer eksjon tasje. In mijn binnenkant wordt het gefoel alleen maar sterker van dat ik iets wil. Dan steek ik mijn kop uit en ruik ik aan het tasje. Het ruikt geemies naar nepdingen. Wasmiddel, zegt mijn vrouw. Owww dacht ik, het stinkt. Maar goed dat ik mijn eigen vacht was.
Er zitten ook lussen aan het tasje. In mijn binnenkant foel ik onrust. Ik moet iets doen. En dan ineens BAM! Mijn rechter voorpoot ligt ineens op de lus van de tas. Hebbes! Ik tik het tasje een paar keer aan zo van tap-tap-tap maar er gebeurt niks. Het beweegt niet. Dan kijk ik eefe weg om er zeker van te zijn dat het tasje niet beweegt. Ook niet als ik niet kijk. Mijn vrouw is er ook en die kijkt ook mee. En dan zie ik toch echt vanuit mijn ene ooghoek dat lusje van de tas een beetje bewegen. Ineens fookust mijn kop op dat lusje.
Lusje
Beweeg dan, mauw ik naar het tasje. Eefe is het stil en dan schiet het lusje ineens een stukje naar links. Mij hele lijf en kop draaien mee. Daar zit ik dan met mijn kop strak op het lusje gefookust. Klaar om in de strijd te gaan als het nog een keertje beweegt. En voordat ik mijn poot tevoorschijn kan halen schiet het lusje van rechts terug naar links. Alsof het niet eens bewoog. Maar ik zag het en dat deed het wel. Ik kijk mijn vrouw aan en die lacht, wat is er kereltje? Nou wat dacht je van de tas en de lus. Die bewegen zomaar ineens elke keer als ik niet ga kijken. Dat is vreemd. Ik fertrouw het lusje helemaal niet meer.
Een plestieke tas doet dit niet maar zo’n gebruik-me-nog-een-keer ding dus wel.
Gefangen
Ik blijf gewoon kei gefookust op dat tasje. Mijn poot staat klaar! In mijn binnenste voel ik me heel oer. Ik foel dat er een diepe mauw zit die eruit wil en dat doe ik. Mrrrrrraaaww komt eruit, als een echt leeuw. En dan gebeurt het. Het tasje beweegt voor mijn kop. BAM! Met mijn rechter voorpoot heb ik het tasje en het lusje te pakken! Ik zet mijn nagels uit en haak ze vast in het tasje. Zo die gaat nergens heen. Ik trek het tasje naar mijn bek en dan HAP! Ik bijt er kei erg in. Dat is omdat je bewoog. En nog een HAP, dat is omdat je heel sniekie bewoog! En HAP!
Nu bijt ik omdat ik het wil. Ik foel me helemaal oer tot het diepste van mijn binnenste. Als een prooi heb ik het tasje in mijn bek en ik sleep het de tafel af. Jij gaat mij niet meer vervelen. Ik heb je eerlijk gefange! Mrrraaaw! Ik ben oer en een leeuw van binnen. En ik ben kei aalert. Dees is een goeie start van het jaar. Mijn eerste prooi is gefange! Een heuse ik-kan-gewassen-worden-gebruik-me-nog-een-keer tasje.
Nou ben ik een beetje moe van het intens fange van dees tas. Voordat ik ga dutten wens ik iedereen een heel fijn wiekent en fanavond doe ik weer swaaie naar onze liefe mooie sterren. En ik tetter nog steeds mee voor freede!
Haai Brammie kerel,
Haai kerel?
Houw aar joe?
Hier is OOPAAAAA.
Wat is de problem?
Loes?
Vertel?
WAT?
Hoor ik dat goed?
Loopt Karel te vechten met een tas?
Whaaaaaa haaaaaaa
Kom maar op kerel.
Pootje naar links
Pootje naar rechts
VOLTREFFERRR!
Whaaaaaa haaaaaaa
Hee Kees en zo…
BAMMM BAMMM BAMMM
Alles aan gort!
Zo, opgeruimd staat netjes!
Nog meer?
Niet?
Dan niet!
De ballen…
Hoi Bram.
Heel fijn gezond nieuwjaar met veel knuffels en lekkers.
Ik heb ademloos je verhaal gelezen.Het was zoooo spannend met dat tasje.
Maar kei goed dat jij gewonnen hebt.
Geniet van het nieuwe jaar en gelukkig is het geknal gestopt.
Van mij hoeft het ook niet….
Zachte aai van Mia
Hoi lieve Bram,
Wauwwww zeg dat met dat tasje was toch wel heel spannend!!!!
Je hebt je gedragen als een echte leeuw hoor!!!!
Wij zijn kei, kei en kei trots op jou!!!!
Echt heel knap!!!!
Dikke knuffel van ons allemaal
😽😽😽😽😽😽🐔🐔😘
Heeeee lieve Brammievlinder, weet je dat ik pas een leeuw hoorde brullen?, het klonk een beetje als jau maar ik dacht Dat kan niet!, maar nau weet ik dat jij het wél was, toen je dat ferfelende tasje fing dat maar steeds sniekie zat te bewegen!, zooo heee toen ik je ferhaal las foelde ik me net alsof ik er bij was Brammie, en het was keispannend, maar ik wist dat jij ging winnen, want jij kan dat!!, ik zie je mooie stefige witte pooten op het tasje, en dat tasje gaat nergens meer heen!, lieve vlinder je bent een leeuwentijger, echt waar!!, ik ben keitrots op je!, ik ga nau snel sous met kip en spikkels maken, want dat heb je verdiend, dan ga ik Jafita halen en komen we naar je toe!, ik stuur jau en je famielie heeeeeeel veel lieve kopjes, ze zijn van je Kevermans natuurlijk!!, en ik tetter zachtjes, hoor je me?, ik tetter dat je een vlinderleeuw bent!!🦋🦁, de eenige op de heeeeeel weereld!!!
Lieve Bram,
Gelukkig heb jij al die nare knallen ook overleefd. En wat een goed idee om in de kelderkast te gaan liggen. Zo’n kast hebben wij niet, maar wel andere kasten die allemaal vol zijn.
Het is maar goed dat jij van die tas gewonnen hebt. Wat denken die tassen wel, zeg, dat ze de baas kunnen zijn over ons poezen ? Geen sprake van en dat heb jij maar eens duidelijk laten merken. Hier krijgen wij geen kans om met een tas te gaan vechten. Sinds Ivar heeft laten zien dat hij het lekker vindt om op plastic tassen te gaan kauwen, heeft onze vrouw alle tassen verstopt. Wij kunnen dus niet meer van een tas winnen, maar dat hoeft ook niet. Jij hebt al laten zien dat katten veel sterker en stoerder zijn dan tassen.
Veel zachte kopjes van Cindel, sterrenzusje Fenneke, Jillie en Ivar en een knuffel van onze vrouw.
Hoi Bram,
Zo je hebt toch maar ffkes van een tas gewonnen met vechten, ben trots op je.
Tassen vind ik zelf heel spannend, loop er altijd super voorzichtig naar toe want je weet maar nooit wat er gebeurd.
Dadelijk gaat hij net als jou tas bewegen, en dat vind ik best eng hoor.
Maar jij kwam gelijk in actie en dat vind ik super knap van jou, en daar mag je mega trots op zijn.
Pootje van Tommy!
Wauw miauw, Bram, jij bent helemaal klaar voor het echte werk. Ga je mee een keer 🐀🐀🐀🐀 vangen?
Koppie van Japie