Categorie archieven: Bertje weet raad

Moet ik elke nacht op bed slapen?

op bed slapen Gisteren schreef ik op Facebook dat ik gezellig boven op bed had geslapen die nacht. En toen ging het daarover: of je wel of niet bij je mensen op bed slaapt en hoe dat dan moet.

Ja, dat zijn best veel vragen. Ik heb er ook ervaring mee, op verschillende manieren.

Dit is het derde jaar dat ik met mijn vrouw samenwoon en hoe dat gaat verandert nog steeds. Dat komt ook doordat ik meer zelfvertrouwen heb gekregen.

Begin

De allereerste nacht dat ik hier was, sliep ik op bed. Zelfs helemaal dichtbij haar, want ik lag op het hoofdkussen naast haar. Dat was omdat ik het huis zo eng vond. Ik kende er niks en als je uit het asiel komt en je bent opeens in een huis, nou dat is wennen hoor.
Zij dacht toen dat ik altijd op het hoofdkussen zou slapen.

Erna

De nachten erna bleef ik beneden in de huiskamer. Die snapte ik een beetje dus daar voelde ik me veilig. Overdag zat zij aan haar werktafel en ik lag vooral op de bank alles te bekijken en te slapen en te wennen. Dus ’s nachts bleef ik toch liever daar. Die ene kamer was wel genoeg voor mij.

Daarna

En daarna kwam de tijd dat ik best wel goed gewend was en ik had zo’n zin in gezelligheid, niet normaal meer. Ik wilde vooral samenzijn. Mijn vrouw zei dat het een fase was en ik dacht nietes maar het was toch zo. Ik heb ik weet niet hoe lang op bed geslapen elke nacht. Had ik zin in. Lekker samen.

Nu

Nou ken ik het huis en mijn vrouw en ik groeien nog steeds naar elkaar toe. Soms slaap ik op bed en soms beneden en meestal wissel ik het af. Het kan ook gebeuren dat ik op het bankje bij de werktafel even slaap. Of in mijn doos. Net waar ik zin in heb.
Dus het is eigenlijk zo dat ik me nou van binnen vrij voel. Dat komt door het zelfvertrouwen. Ik voel dat ik er mag zijn en dat ik er gewoon ben dus ik voel me eigenlijk altijd wel samen. En dan ga ik soms op bed liggen en soms niet.

Moet een mens doen wat een kat doet?

Catfulness Er is een boek uit dat heet Catfulness. Het gaat over dat katten voordoen hoe je moet leven. Dat je in het moment moet blijven.  Het boek is een bestseller. En daar wil ik iets over zeggen.

Kijk dat je als kat dingen aan je mens leert, dat is prima. Doe ik ook. En van je mens kun je als kat weer dingen leren. Heb ik ook. Maar het moet niet gekker worden.

Boek

Dat boek Catfulness zegt dat katten de besten zijn in mediteren en in het hier en nu zijn en dat wij het helemaal weten. Dus dat mensen moeten doen wat wij doen en dan zijn die mensen gelukkig en wij waren het zogenaamd al. Dat klopt niet, hoor:

  • als ik een gek kwartiertje heb, ren ik keihard door het huis en dan ben ik helemaal niet aan het mediteren
  • heb ik echt trek in een snack dan leef ik niet in het hier-en-nu maar in het moment dat ik een snack ga krijgen en was dat maar nu!
  • of als ik schrik van een moeilijk geluid buiten, dan voel ik me best lang onzeker en dan heb ik knuffels nodig om me weer mezelf te voelen

Ik ben dan wel een kat maar misschien ben ik niet Catful.  Dat soort dingen weet je niet precies van jezelf, ik niet tenminste.

Samen

Ik heb meer dan twee jaar ervaring met samenwonen met mijn vrouw. Het gaat heel goed en ik weet hoe dat komt. Zij zegt altijd dat ik kattendingen moet doen die zij niet hoeft te snappen, en zij moet mensendingen doen waar ik niks van hoef te vinden. Dat vind ik ook. Dus ik kan kat zijn en zij kan mens zijn. Het is niet zo dat zij alles weet of ik dat ik alles kan. We leven samen, en we leren wel van elkaar maar zij doet niet aan  catfulness en ik doe niet aan humanfulness. Dat wilde ik even zeggen.

 

Kussen op je kop ja of nee

 Kussen op je kop ja of nee, dat is de vraag waar veel katten mee zitten. Die hebben een mens die dat heel graag doet en ook heel vaak. Het is lief bedoeld. Maar het kan ook belastend zijn. Hoe moet zoiets?

Ik heb er ook ervaring mee, en u weet misschien dat ik met een vrouw samenwoon. Dus dan is het geven en nemen. Alleen zijn we het er niet altijd over eens wie moet geven en wie moet nemen.

Begin

In het begin, toen ik hier pas woonde, moesten we heel erg aan elkaar wennen. Ik wist niet wat zij kon qua knuffelen. En zij wist niet wat ik wilde. Dus toen gebeurde er nog niet zo veel. Een beetje aaien. Dat veranderde best snel.

Proberen

We gingen van alles samen proberen. Wat kon en wat fijn was en vooral wat ik durfde. Want ik ben een kater met een rugzakje, zo heet dat, het betekent in mijn geval dat ik snel onzeker ben en dan voel ik me bang.
Ik ontdekte dat ik heel lang aaien superfijn vond, en kriebels achter mijn oor, en van complimenten hield ik ook, dat is aaien met woorden.

Verder

Zo gingen we verder met oefenen. Ik ontdekte vachthappen dat is dat je vrouw hapjes uit je vacht neemt, heel zachtjes natuurlijk. En borstkroelen heb ik een paar maanden geleden ontdekt, ik voel me dan heel ontspannen. Wat ik ook heerlijk vind is gewoon slapen en dat mijn vrouw dan een hand op me legt en verder niks doet.

Zij wil nou ook meer. Vooral kussen op mijn hoofd. Eerst keek ik van getsie. Nou doet ze het zonder geluid en heel zacht. Dus het is eigenlijk meer superkleine vachthapjes op mijn kop. En het kan alleen af en toe.

Dus

Waar het om gaat is dat je bij die dingen op elkaar let. En dan doe je minder van wat je zelf wilt en meer van van die ander wil. En zo ontdek je dan of kussen op je kop ja of nee is.

 

 

Als kat moet je je mensen leren ontspannen


Als kat moet je je mensen veel leren. Dat is gewoon zo. Mensen kunnen best weinig van dingen die echt belangrijk zijn. Dan heb ik het niet over een muis vangen of goed aan iets ruiken. Ik heb het dan over ontspannen.

Rustig

Ontspannen is iets anders dan rustig aan doen. Of dan gewoon zitten en voor je uitkijken. Dat doet mijn vrouw, maar ik voel gewoon dat ze aan van alles denkt en dan wordt ze gespannen. Dus rustig aan doen werkt niet.  Ik heb het bewijs. Wat dan wel?

Ver

Wat zeker weten werkt, is gapen. Dat je dan je bek zo ver mogelijk open doet, net of je verder in je lichaam niet meer bestaat en dan doe je dat zo lang mogelijk. Ik bedoel zo lang als het nog fijn voelt. Het beste is als je erna wat nasmakt, maar dat hoeft niet perse. Gapen doe ik thuis altijd voor, maar ze doet haast nooit mee. Ik hoop dat ze het wel leert.

Rekken

Je hebt dus gapen. En je hebt ook dat je moet rekken en strekken als je ergens hebt gelegen. Al slaap ik maar even op de bank, ik spring eraf en begin met rekken en strekken. Voorpoten stevig op het tapijt en dan naar achteren hangen. Dan met de achterpoten op het tapijt en naar voren. Zo rek ik ook mijn lichaam. Het werkt altijd. Al-tijd. En dat ziet mijn vrouw want ze doet het soms ook als we samen aan het bankhangen waren. Maar niet elke keer. Ik wel. Dus dan weet u wie er van ons tweetjes thuis het meeste ontspannen is.

Moe

Wat ik thuis ook voordoe, is dat je moet slapen als je moe bent. Gaat bij mij vanzelf. Maar mijn vrouw wil persé alleen ’s nachts slapen in een bed. En als dat niet lukt, gaat ze klagen. Of ze doet een dutje en dan wil ze toch weer ’s nachts slapen. Dat is te moeilijk voor mij om te snappen.

Dus ik zeg mensen, probeer meer te gapen en ga rekken en strekken. Dan voel je je meer ontspannen.

Over regels, luisteren en gehoorzaam zijn

Over regels, luisteren en gehoorzaam zijn  Over regels, luisteren en gehoorzaam zijn gaat het deze keer. Ik was lekker aan het rollen met mijn tapijtje en dat vertelde ik op Facebook. Toen vroeg iemand wat mijn vrouw daarvan zei.

Nou mijn vrouw vond het leuk. En daarom wilde ze er ook een foto van maken.

Maar de vraag was eigenlijk: Mag jij dat? Daar ging ik toch over nadenken.

Regels

Bij mij thuis zijn er haast geen regels dus volgens mij is het niet streng. Ik mag overal liggen waar ik wil, wanneer ik dat wil. Behalve als ik in het kleine hoekje wil achter de bank en mijn vrouw ziet het dan roept ze: “Adelbert Cornelis!” Zo heet ik voluit. En dan heb ik opeens zin om ergens anders te gaan liggen.

Wat ik echt niet mag dat is:

  • aan kabels knagen (doe ik toch nooit)
  • menseneten (alsof ik dat lust)
  • naar buiten (geen zin in)

Luisteren

Ik vind dat als je samenwoont je naar elkaar moet luisteren. Dat vindt mijn vrouw ook. Dus als ik miauw, dan kijkt ze naar me en ze luistert. En als zij wat zegt luister ik ook en soms val ik in slaap.

Gehoorzamen

Gehoorzamen vind ik moeilijk. Als ze iets zegt van ‘kom eens hier’, of ‘kijk eens naar de camera’, dan doe ik dat alleen als ik het toch al van plan was. Of omdat ik nieuwsgierig ben naar wat er dan gaat gebeuren. Doen wat ze zegt omdat ze het zegt, daar begin ik niet aan. Want ik ben ook iemand. En zij is ook niet gehoorzaam aan mij.

Maar ik vind je moet wel op elkaar letten. Als ik me ’s nachts raar voel dan mag ik altijd naar het bed om haar wakker te miauwen voor knuffels. En als zij weer zo moe is, dan kom ik bij haar liggen op de bank en dan spin ik speciaal voor haar.

Zo is dat bij mij thuis en bij u misschien weer anders.