Categorie archieven: Bolle

Kater Bolle over als je veel losse haren hebt

harenElk jaar is het hetzelfde. Als het lente wordt laten mijn haren los. Niet allemaal gelukkig, het is dus niet zo dat ik kaal word.

Er blijven nog een heleboel haren op mijn lijf zitten, ik denk wel een miljoen. Maar volgens mijn vrouw zitten er ook wel een miljoen haren op het bed en op de vloer en op alles in huis. En ik denk dat ik ook nog wel een miljoen haren in mijn buik heb. Zo voelt het.

Gewicht

Ik ben nou toch al heel lang op diejeet. Maar ik word niet slanker, ik blijf gewoon 6 kieloos.
Ik krijg brokjes voor een kat van 3 kieloos en wat natvoer. Maar ik blijf 6 kieloos. Dat is dus mijn iediejale gewicht, denk ik.
Maar het zou ook kunnen dat ik drie kieloos aan haar in mijn buik heb. En dan weeg ik natuurlijk nooit slank.

Sportbrokken

Ik heb een tijd de sportbrokken gegeten die Jip en Bert eten. Maar dan moet ik na een paar weken steeds spugen. Want ik kauw ze niet goed, en ik heb ook nog dat haar in mijn buik.
Daarom heb ik nu weer spesjale brokken voor als je vaak haren moet spugen. En ik heb nog de spesjale brokken van mijn vriend Vlo, die nu een ster is. Die brokken zorgen dat dat haar niet uit je mond komt, maar uit de andere kant. Dat je wat vaker naar de weecee moet, dus. In mijn buitenweecee liggen allemaal harige dingen, je kan vast wel raden wat dat zijn. Ze zien er biesonder uit, door dat haar. Na een paar weken ligt er alleen nog maar haar en is de rest weg. Mijn vrouw zegt dat we straks kamerbreed tapijt in de tuin hebben als dat zo doorgaat.

Losse haren

harenMijn mensen kammen me af en toe. Niet te vaak, want dat is niet goed zei de dierendokter. Dan gaat je vacht raar doen.
Ik vind het heerlijk als ik gekamd of geborsteld word. Ik ga er altijd goed voor liggen, zodat mijn rug weer helemaal mooi glad wordt. Maar mijn buik en mijn staart, dat hoeft niet van mij. Mijn vrouw doet juist altijd mijn rug en de bovenkant van mijn staart en de achterkant van mijn achterpoten goed kammen. Omdat ik alle losse haren daar naar toe was en daar laat zitten. Dus soms tilt mijn vrouw me onder mijn buik op met haar hand, zodat mijn achterkant een beetje in de lucht hangt. En doet ze heel snel rats rats rats met de kam. En dan zit er een halve kat in de kam, eerlijk waar! Ze laat het me altijd zien en ik kan het haast niet geloven. Ik snuffel er altijd aan, en soms probeer ik er een hap van te nemen. Dat weet mijn vrouw dus ze houdt het haar goed vast.

Spugen

En toch moet ik soms ook nog spugen. Dan spuug ik allemaal haren. Maar het zijn losse plukjes, geen hele klonten. Dat is winst vindt mijn vrouw.
Ik vind het zelf niet erg om te spugen. Ik doe het natuurlijk liever niet, dat is logies. Maar ik voel me ook niet helemaal ziek en ellendig als het toch moet.
Meestal word ik eerst heel onrustig en ga ik heel veel eten. En ik ga steeds gras eten, dat helpt om te spugen. Ik blijf maar ronddribbelen en wil niet gaan liggen. Dan weten mijn mensen al hoe laat het is, zo noemen ze dat.
Meestal spuug ik eerst maar een beetje en slik ik de rest weer in. Dat kan je horen, zeggen mijn mensen. Na een tijdje komt alles uit mijn buik eruit en voel ik me weer helemaal nieuw. Alle haren zijn weg, eindelijk. Volgens mij ben ik ook eventjes heel slank, zonder al dat haar.

Wassen

harenWeet je wat ik dan doe? Ik moet altijd goed rennen, omdat ik blij ben. Ik eet wat, want ineens is mijn buik natuurlijk helemaal leeg geworden.
En ik was me ekstra goed. Want mijn haren zijn door de war geraakt.
Liklikliklik doe ik, dat mijn haren weer netjes zijn.
En dat ik toch weer wat haren in mijn buik heb.

kater Bolle over: Als je je vrouw moet redden

redden

Alles is helemaal anders geworden door het fierus dat er nu is.  Het is een fierus dat gevaarlijk is voor mensen, niet voor katten. Dat hebben mijn mensen me uitgelegd. Ik kan dus niet ziek worden, maar mijn mensen wel.

Ik ben wel benieuwd hoe zo’n fierus er nou eigenlijk uitziet.

Grote kop

Ik denk dat ik het wel weet, hoe een fierus er uitziet. Volgens mij heeft het een grote kop met scherpe tanden en doet het je bijten. Dan houdt het zich aan je vast en laat niet meer los. Dat is natuulijk heel erg gevaarlijk. En ik weet toevallig echt wel wat gevaarlijk is.
Weet je hoe ik dat weet? Omdat ik naast een hele grote hond woon. Die ziet er presies zo uit, met een grote kop met scherpe witte tanden en kiesen. Hij is wel zo groot als een paard, eerlijk waar. Volgens mijn vrouw is dat niet zo, maar ik denk echt niet dat een paard veel kleiner is.
De hond kan niet in mijn tuin. Dat zou ik trouwens ook niet willen. Er zit een hek tussen mijn tuin en zijn tuin. Onderin het hek zit een gaatje. Dat is voor katten, die kunnen dan nog ontsnappen door dat gaatje. Ik weet zelf heel goed dat ik niet in zijn tuin moet gaan als hij er is. Ik doe dat ook nooit. Maar andere katten uit de buurt soms wel.
De vrouw van de hond doet supergoed op hem letten, hij mag nooit zomaar zijn tuin in. Eerst doet zijn vrouw de deur open en maakt kssst kssst- geluiden, zodat er geen katten meer in zijn tuin zijn. En dan mag de hond pas naar buiten. Ze let de hele tijd op hem, op wat hij doet.

Plumoo

reddenVorige zomer en de zomer daarvoor ging dat prima. Maar vorige week stak de hond zomaar ineens zijn kop door het gaatje en ging blaffen en grommen naar mij. In mijn eigen tuin, hoe vind je dat? Ik wist eventjes niet zo goed wat ik moest doen, maar toen werd mijn staart een grote plumoo en begon ik te grommen. Ik rende keihard op hem af en deed met mijn poot WAP WAP WAP op zijn neus. De hond werd door zijn vrouw meteen weggetrokken en naar binnen gestuurd.
Mijn mensen waren erbij en hadden mij al voorzichtig naar achteren geduwd. Ik kreeg knuffels en ze zeiden dat ik een teiger was.
Mijn staart bleef nog een hele tijd een plumoo.

Buik inhouden

Mijn man heeft meteen het gaatje kleiner gemaakt met een stuk hout en de boormasjien. Ik pas er nog net door, als ik mijn buik inhou.
De vrouw van de hond heeft in zijn tuin een stoel neergezet voor het gaatje, zodat de hond er niet meer vlakbij kan komen.
Mijn vrouw heeft een tunnel gemaakt aan mijn kant. Die was er vorig jaar ook. Als de hond door het gaatje kijkt kijkt hij in de tunnel en ziet niks. Daar is niks aan en dan houdt hij er vanzelf mee op.

WAP WAP WAP

redden

Mijn vrouw was bezig met het maken van de tunnel, en ik zat iets verderop te kijken naar wat ze deed. De tunnel is van een soort dun hout en staat tegen het gaatje in het hek aan. Toen mijn vrouw hem er presies tegenaan schoof en met haar hand voelde in de tunnel of alles goed was begon ik ineens weer te grommen. Ik kwam aanrennen, rende voor mijn vrouw langs en deed WAP WAP WAP. Op de tunnel. Mijn vrouw moest een beetje lachen. Ze zei dat ik een dappere dodo was, maar dat zij zelf het was die geluid maakte in de tunnel, niet de hond.
Maar ze was helemaal blij en trots dat ik haar had gered. Ik heb heel veel knuffels en kusjes gekregen, en een ekstra snek.
Mijn mensen noemden mij hun held, leuk hè?

Later kwam de buurvrouw terug van het wandelen met de hond. Ze zei tegen mijn vrouw dat ze bij de hond iets op zijn neus zag. Ze dacht dat het een druppel water was. Ze wilde de druppel wegvegen en toen bleek het iets anders te zijn. Een kattennagel.
Ze moesten er allebei om lachen, en de buurvrouw zei dat ik een stoere jongen was.

In zijn tuin

De dagen daarna kwam de hond niet meer bij het gaatje kijken. Ik heb erop gelet, maar hij bleef uit de buurt. Ik was de eerste dag best zenuwachtig, maar nu lig ik gewoon weer in mijn tuin.
Als hij in zijn eigen tuin blijft vind ik het niet erg dat hij ook buiten is.

Ik hoop maar dat er bij dat fierus van cooroona ook iemand komt die WAP WAP WAP doet.
Ik kan dat niet. En ik weet ook niet of ik het zou durven.
Maar het zou super zijn als dat fierus niet meer durfde te bijten, dat weet ik wel.

 

Kater Bolle over als je merkt dat er iets vreemds is

vreemds

Volgens mij is er van alles aan de hand.  Wat het presies is, dat weet ik niet. En toch voel ik het.

Kinderen

Ik merk beivoorbeeld dat het heel stil is op straat en in de tuinen.
Tegenover mij is een school voor mensenkinderen en die maken altijd best heel veel lawaai. Ze schreeuwen en rennen en gillen en staan voor mijn raam. Dat vind ik eng. Mijn mensen denken dat ik niet snap dat ze niet bij mij kunnen komen. Ik snap dat best, maar toch vind ik het eng. Sinds een paar dagen hoor ik geen kinderen meer in mijn straat. Dat is fijn rustig, maar het is ook vreemd.

Dokter

En toen moest ik deze week naar de dierendokter, maar ik hoefde toch weer niet. De dokter wilde liever dat het even werd uitgesteld. Dat vind ik helemaal niet erg, want ik ga soowiesoo liever niet. Mijn afspraak is nu over een paar weken. Mijn vrouw vond het al niet prettig dat ik helemaal alleen op de tafel zou moeten zitten bij de dokter. Want mijn man of mijn vrouw mag me nu niet vasthouden, legden ze me uit. En dat vinden ze moeilijk voor mij, dat ik zomaar alleen op die tafel moet zitten en dat ik prikken krijg en ook mijn bloed wordt nagekeken. En ik krijg een pil, bah.
Nou ja, drie weken is gelukkig nog heel ver weg.

In de tuin

vreemdsMijn vrouw heeft veel in mijn tuin gewerkt, en mijn man heeft geholpen. Er zit nu iets tegen het hek aan zodat de hond naast mij me niet meer kan zien. Er zat al iets tegen het hek aan, maar dat was helemaal kapot wegens de reenoovaatsie. Er waren allemaal gaten. De hond had mij een paar keer gezien en deed blaffen. Ik bleef gewoon zitten, maar ik voelde me toch niet helemaal gerust. Nu kan ik in mijn tuin rondlopen zonder geblaf.
Mijn vrouw heeft ook alle stoelen geverfd in mijn tuin, alleen niet mijn stoel. Want die hoort niet geverfd te zijn.

Zenuwachtig

Ik merk best dat mijn mensen steeds een beetje zenuwachtig zijn. En dat alles niet meer helemaal gewoon is. Mijn mensen moeten wennen, zeggen ze. Maar ik voel dat ze onrustig zijn. Nu nog steeds. Ze doen alles net zo als altijd, maar ook weer niet. Ik word daar ook een beetje zenuwachtig van.

Samen

Volgens mij moet je als je zenuwachtig bent eerst kijken of je er iets aan kunt doen. Dus als de hond tegen mij doet blaffen hou ik me eerst helemaal stil, en ga dan voorzichtig ergens anders zitten. Dat hij me niet meer kan zien. Dat helpt.
Als dat niet kan moet je nadenken. Over wat je nog meer kan doen. Ik ga altijd naar mijn mensen, voor een knuffel. Dat helpt, zeker weten. En ik eet wat brokjes, dan voelt mijn buik zich fijn.
En ik denk aan al mijn vrienden en vriendinnen van de blog, daar word ik superblij van.
Want in je eentje ben je mienieklein, maar met zijn allen worden we heel groot.
Met zijn allen kan je veel meer dan alleen. En als je samen bent kan je bijna alles.
Ik ben samen met mijn mensen, en samen met alle vrienden en vriendinnen van de blog.
Dus ik hoef niet bang te zijn. Zo zie ik het.

Kopjes

Ik hoop maar dat niemand alleen hoeft te zijn, of zich alleen voelt.
Als er iemand is die zich alleen voelt stuur ik hele lieve kopjes naar die kat of mens. Want ik vind het verdrietig als iemand alleen is. Dus dan weet je dat ik aan je denk, eerlijk waar.

vreemdsKetnepvis

Gisteren moest ik spugen, van allemaal haren die ik had opgelikt bij het wassen. En nog een keer, even later. Weer haren en gras.
Ik spuugde op de keukentegels, en ook buiten op het terras. Daar kreeg ik veel kompliementen voor van mijn vrouw. Dat ik niet op bed had gespuugd. Ze was er heel blij mee.
En ze zei dat er dus toch elke dag kleine dingen zijn die poosietief zijn. Dat vond ik ook, want ik kreeg ekstraveel knuffels en ekstralekker natvoer voor mijn buik. En een nieuwe ketnipvis.

Misschien is morgen weer alles gewoon, en anders overmorgen. Toch?

Kater Bolle over als je een surfer bent

surfer
Een tijdje geleden vroegen mijn mensen zich ineens af hoe oud ik eigenlijk ben. Omdat ik dat niet wil zeggen gingen ze rekenen. Ze kwamen op 15 uit. In mensenjaren.
Het zal wel, ik ben en blijf toch wie ik ben.

Druk leven

Mijn vrouw zei meteen dat dat verklaart waarom ik zo weinig doe. Ja, je leest het goed: mijn vrouw vindt dat ik weinig doe. Ik ga daar niet eens tegen in. Want mijn vrouw weet best dat ik een druk leven heb.
Ik doe mijn tuinpatroejes, ik schrijf op de blog, ik ben op diejeet, ik help in huis en ik denk heel veel na over ingewikkelde dingen. Soms ben ik blij dat ik even tijd heb om te slapen, eerlijk waar.
Maar mijn mensen vinden dat ik meer zou moeten spelen, wegens mijn buik. Mijn buik is te groot en mijn mensen denken dat als ik heel druk ga spelen mijn buik kleiner wordt.
Ik wil helemaal niet veel spelen dus dat is een probleem. En ik wil al helemaal niet heel druk spelen. Zo ben ik niet, ik ben van mezelf een rustige katerman.
Het is jammer dat je van nadenken niet slank wordt want dan was ik superslank geweest.

Rees-ootoo

Natuurlijk ren ik soms eventjes. Dan ren ik ook echt keihard, ik kan zo hard rennen dat je het bijna niet kan geloven.
Als ik in mijn tuin ben en het gaat regenen scheur ik naar binnen, ik lijk dan wel een rees-ootoo!
En ik wil ook best wel spelen. Elke dag speel ik met de veer, en op sommige dagen zelfs een paar keer. Soms speel ik liggend en grijp alleen met een poot naar de veer. Maar er zijn ook dagen dat ik heel druk met de veer speel, dus zoals mijn mensen dat willen. Dan ren en spring ik, en ik grom en blaas. Daarna ben ik altijd moe en slaap ik ekstra lekker.

Tasjes

tasjesMijn vrouw heeft nu iets bedacht om te zorgen dat ik vaker zo druk wil spelen.
Ze heeft een heleboel dunne tasjes van stof gekocht en kapot geknipt. Eerst heeft ze ze gewassen in de wasmasjien en daarna gaan ze in de droogmasjien. Dan zijn ze heerlijk zacht.
Ze legt die tasjes op een lange rij op de grond, als doomienoo stenen steeds een beetje over elkaar heen. Ze legt één tasje in het midden over de andere tasjes heen. Als ze klaar is ga ik aan het ene eind van de rij zitten, en doet mijn vrouw een veer onder een tasje aan het andere eind. Ze beweegt de veer, en dan… surf ik over de tasjes naar de veer! Met het losse tasje surf ik soms wel de halve kamer door.
Ik vind het helemaal supergeweldig.
Ik snapte meteen wat mijn vrouw bedoelde met die tasjes. We speelden al vaker met zo’n tasje en de veer. Mijn vrouw had een keer zo’n tasje op de grond gegooid toen ze het gewassen had. Het was vies geworden omdat er planten voor mijn tuin in zaten. Ik zag het tasje en ging er meteen op liggen. Het voelde heel fijn en zacht.

Entoesjast

Ik weet van katten die op papier surfen maar dat durf ik niet. Ik durf wel op papier te zitten maar ik vind het eng als het ritselt. Ritselen vind ik echt zo vreselijk eng. Als ik dat vroeger hoorde rende ik meteen plat over de grond naar buiten. Nu ben ik minder bang ervoor, maar ik vind het nog steeds niet fijn. Mijn tasjes zijn helemaal zacht en glad en ze maken geen geluid als mijn vrouw of man ze hebben gewassen.
Dus nu doen we elke avond het spel met de veer, dat ik op mijn tasjes naar de veer surf.
Ik lijk soms wel een jonge katerman, zo entoesjast ben ik.

Surfen

surfenIs mijn buik nu kleiner? Nee.
Dat is met surfen juist handig, vind ik, want ik surf op mijn tasjes en op mijn spekjes.
Mijn vrouw denkt dat de dierendokter daar anders over denkt, volgende week woensdag.
Ik krijg weer een seeniejooren tsjek up. Wegens dat ik al ongeveer 15 ben.
Van mij hoeft die tsjek up niet.
Ik denk dat ik dus maar een footoo naar de dokter stuur, van dat ik over mijn tasjes surf. Als hij ziet hoe atleeties ik er dan uitzie hoef ik vast niet eens te komen.

Kater Bolle over als je iets kunt leren

leren
Vaak lees of hoor ik dat je katten niks kunt leren. Omdat katten zogenaamd niet luisteren.
Ik ben daar altijd verbaasd over. Want natuurlijk luisteren katten wel. Tenzij ze doof zijn, maar dan kunnen ze er niets aan doen.

Ik denk dat het komt doordat mensen met luisteren iets anders bedoelen dan katten. Mensen bedoelen met luisteren dat je moet doen wat ze zeggen. Katten bedoelen ermee dat je iets hoort en dat je daar aandacht aan geeft.

Luisteren

Ikzelf luister altijd als mijn mensen iets zeggen. Ik hoor meteen aan hun stem of ze blij zijn of boos of zenuwachtig. Maar vooral hoor ik of ze echt menen wat ze zeggen.
Bijvoorbeeld als ze me roepen als ik in mijn tuin ben. Ik kan aan hun stem horen of ze me zomaar voor de gezelligheid roepen, of dat ze zich zorgen maken over mij. Als ik hoor dat ze bezorgd zijn kom ik meteen.
Als ik denk dat ik iets te eten krijg ook. Maar het kan ook gebeuren dat ik net lekker lig, of iets spannends heb ontdekt. Dan kom ik niet meteen, maar na een paar minuten.
Toen ik net bij mijn mensen woonde snapte ik dat roepen trouwens helemaal niet. Ik hoorde mijn man of mijn vrouw roepen en dacht: Wat is er allemaal aan de hand? Waarom maken ze zoveel lawaai? Ik liep soms naar ze toe, maar meestal niet. Want ik wist niet dat ze het tegen mij hadden. En ook niet dat ze wilden dat ik naar ze toe kwam.
Nu snap ik dat al heel lang, omdat ik dat heb geleerd.
Ik heb dat geleerd door te kijken en te luisteren. Ik merkte dat het handig was als ik naar mijn mensen kwam. Mijn mensen vonden het fijn, ik kreeg knuffels en soms zelfs iets lekkers. Dus iedereen blij.

Slim

Mijn mensen zeggen: typies een kat.
Dat klopt. Ik ben heel slim, zoals elke kat. En ik kan heel goed leren. Maar ik doe dingen alleen als ik vind dat ik er iets aan heb. Ik ga dus niet liggen of zitten of pootjes geven, alleen omdat mijn mensen dat zeggen. Ik vind het nergens voor nodig om een pootje te geven. Wat schiet ik daar mee op? Misschien als ik er snoepjes voor zou krijgen dat ik het zou proberen. Maar ik denk van niet. Ik krijg zo’n snoepje zo ook wel. Waarom zou ik dan op kommandoo een kunstje doen?

Leren

Maar als ik merk dat iets handig is, kan ik heel snel leren. Ik heb geleerd dat als ik in de slaapkamer rond ga scheuren, mijn mensen begrijpen dat ik echt heel erg met de veer wil spelen.
Ik heb geleerd hoe ik mijn mensen kan laten merken dat ik graag iets wil. Ik kijk naar mijn mensen en daarna naar dat wat ik wil. Dus als ik eten wil hebben kijk ik naar mijn etensbakje. Toen ik hier net woonde ging ik bij de achterdeur zitten als ik zin had in iets lekkers. Maar dan hielden mijn mensen de achterdeur voor me open.
Terwijl ik geeneens naar buiten wilde! Na een tijdje begreep ik dat mijn mensen mij niet snapten en dat ik duidelijker moest zijn. Daarom loop ik dus naar mijn etensbak.
Ik heb geleerd dat de stofzuiger maar voor eventjes is. Elke dag, wegens dat mijn vrouw ziek is aan haar longen. Als de stofzuiger aan is ga ik naar buiten, of naar een andere kamer. Ik wacht tot het lawaai weg is, dan weet ik dat de stofzuiger weer opgeruimd is en kom ik weer terug.
Ik heb geleerd dat mijn vrouw makkelijker is met eten dan mijn man.
Dus als ik iets ekstraas wil ga ik naar mijn vrouw. Ik heb geleerd dat als de bel gaat, er iemand binnen komt. En dat ik daar niet bang voor hoef te zijn als ik in de slaapkamer ben. Want de slaapkamer is prifee, dus alleen voor mijn mensen en mij.
Zo kan ik nog heel lang doorgaan, met allerlei dingen die ik heb geleerd.
Het is dus zeker weten niet waar dat je katten niks kunt leren.

_hmmmmpri-i-ie-iet _

Weet je wat nu zo grappig is? Ik had er niet op gerekend, maar mijn mensen hebben ook een heleboel van mij geleerd. Mijn vrouw kan bijvoorbeeld mijn _hmmmmpri-i-ie-iet _ presies nadoen.
Dat geluid maak ik als ik op het grote bed spring. Mijn vrouw zegt altijd dat ik klink alsof ik een klein paardje ben. Als ze wil dat ik bij haar op bed kom liggen maakt ze dus dat geluid. Ik antwoord haar en ik spring op bed.

Mijn man heeft geleerd hoe hij met mij met de veer moet spelen. In het begin kon hij dat niet, maar nu wel. Ik heb hem laten zien hoe het het leukste is.
Mijn mensen hebben geleerd welk eten ik niet lust, doordat ik het liet staan. Nu krijg ik dus meestal iets wat ik lekker vind.
Ze hebben ook geleerd hoe ik geknuffeld wil worden, en hoe ik geborsteld wil worden.
Er zijn nog veel meer dingen die ze hebben geleerd, te veel om op te noemen.

Geduld

Het is dus zeker niet zo dat mensen altijd dom zijn. Dat denken katten vaak, omdat mensen zo onhandig zijn. Ze kunnen niet jagen, ze kunnen zich niet fatsoenlijk wassen, ze kunnen niet miauwen, ze kunnen niet klimmen, en ga zo maar door. Maar vooral: ze luisteren niet. Mensen maken de hele dag door geluiden, maar als je ze als kat iets vertelt snappen ze je niet. Het is duidelijk dat katten slimmer zijn dan mensen, dat ziet iedereen.
Maar toch denk ik dat je, met geduld en door het vaak voor te doen, mensen een heleboel kunt leren. Probeer het maar eens!