Lieve allemaal, mijn nieuw dut plekje is heel erg fijn. Ik lig er graag en zeker omdat het nu nog steeds lekker weer is. De zon is er nog steeds ook al zegt mijn kaalender dat de zon nu eerder gaat slapen.
Dat betekent dat er nog maar een klein beetje zomer is en dan gaan we naar de herfst. Van me eigen vind ik alle seizoenen mooi. Als het buiten fijn weer is, dan kan je lekker buiten dutten en bezig zijn. Als het koud is buiten, dan heb ik fijne dekens van flies waar ik helemaal me eigen in kan verstoppen.
Scheur
Afgelopen week, ik weet niet meer welke dag dat het was maar toen was er een scheur in de wolken. Er kwam kei veel regen ineens naar beneden. En dat terwijl ik buiten onder mijn nieuwe struik lag te dutten. Bij de eerste dikke druppels die ik foelde op mijn vacht, wist ik al meteen dat dees jonge geen zin had in een natte vacht. Het is daarna kei veel poets werk aan mijn vacht om die mooi te krijgen en daar heb ik niet altijd zin in. Poesemeisjes zijn daar denk ik veel beter in. Maar bij de eerste dikke druppels is dees jonge naar binnen gevlucht. Ik rende snel want de druppels kwamen heel snel met heel veel ineens naar beneden. Toen ik binnen was stond ik even stil om alle druppels van mijn lijf te schudden. Dat was mooi op tijd en er waren niet heel veel druppels op mijn vacht gekomen.
Hoe ik kijk
Omdat ik zo ineens moest rennen was ik al weer toe aan een bij-kom-dut. Dat is even ergens liggen om weer tot jezelf te komen. Natuurlijk ging ik voor mijn paal liggen. Dat ligt altijd het fijnst. En toen kwam het, een commentaar van mijn vrouw. Ze zei, ‘Brammie, wat kijk je toch boos’. Toen moest ik even nadenken hoor.
Het is zo’n fielosoofies iets. Er kwamen ineens best veel fraage in mijn kop. Want kijk ik boos? En is dat ook mijn emoozie? Is mijn boos hetzelfde als het boos zijn van mijn vrouw? Tussen door kreeg ik wel kusjes en kriebels van mijn vrouw maar dat maakte niet weg dat ik deed denke. Want hoe werkt emoozie in mijn kop? Ik foel en ik denk, gaat dat altijd saame? Ik bleef zo een tijdje nadenke op de paal. Er kwamen ook gaape bij kijken want fielosoofies denke is best vermoeiend. Je kop doet best veel aan de binnenkant. Zeker bij mij omdat ik een gefoelige jonge ben.
Klik
Na een tijdje denke kreeg ik een idee, foto’s. Ik mauwde naar mijn vrouw of zij foto’s van mijn kop wilde maken zodat ik kan zien of ik boos kijk en hoe dat er dan uitziet. Want ik weet het niet zo goed omdat ik mezelf niet aankijk. En spiegels vind ik eng. Daar zie ik teveel in. Maar in een spiegel kijken doe ik gewoon niet graag. Mijn gefoel zegt dan ‘nee, Brammie dat is eng’, en dan loop ik snel door. Je weet maar nooit met spiegels.
Mijn vrouw vond het goed idee om foto’s te maken en dees dan aan mij te laten zien. Eerst moest ik natuurlijk wel poseere. Dat ik goed lig en dat mijn kop er helemaal op staat. Want daar gaat het om. En dan is het wachten op de klik van de kaamura en dan kan ik mee kijken op het schermpje van de kaamura.
Mijn fraag
Eerst wilde ik een foto van de mijn kop gewoon van de voorkant. Gewoon zoals ik ben. Eerlijk is eerlijk, dat is het mooist en fijnst. Daar heeft mijn vrouw een paar foto’s van geklikt met haar kaamura. Dees waren bijna allemaal goed gelukt. De mooiste heb ik er tussenuit gehaald. Daarna deden we een paar foto’s klikken van de zijkant. Dat is wanneer er maar één kant van je kop erop staat. Dit deden we met de linkerkant en met de rechterkant. En ook hier heb ik de mooiste foto’s er tussenuit gehaald.
In sommige foto’s deed ik beweege en dan wordt de foto waasig. Die heb ik diegietaal naar de prullenbak gedaan. Het was kei tegnies en mijn vrouw deed mee helpen en toen snapte ik het diegietaale ook ineens. Want dat kon ik nog niet. En als laatst deden we nog een paar keer foto’s klikken van mijn kop aan de voorkant.
Nou is mijn fraag, kijk ik boos ook al ben ik dat niet? Ik vind een beetje van wel. Mijn kop kan best strak en eng kijken, dat wist ik helemaal niet. Ik ben dus niet boos want ik ben een liefe blije bloeme jonge. Mijn kop gaat nog even verder denke en naar de foto’s kijken.
Vanavond doe ik weer naar al onze sterfriende swaaie en tetter ik kei hard mee voor freede, geef ik iedereen kopjes omdat ik niet boos ben.
Tot de volgende keer.