Categorie archieven: Bram

Bram over zijn afontuur met de buurpoes

buurpoes

Hoi lieve allemaal, er waren hele liefe reejaksies op mijn snurken van vorige keer. En ik leerde dat ik niet alleen ben in mijn snurken. Nu vind ik ook dat ik snurk. Maar wel zacht. Dees week heb ik een afontuur meegemaakt. Het was buiten en ik was in mijn tuin. Daar ga ik vandaag over vertellen.

Freemde mauw

Afgelopen week op een dag, ik weet niet meer welke, was het mooi weer. De zon was warm en ik foelde in mijn lijf dat ik naar buiten wilde. Dat zit in mij van natuur. Zo ben ik geboren. Dat is oer zijn. Ik wilde de tuin in om te kijken of alles nog klopt zoals het hoort. Dat er geen verdwaalde beestjes zijn. Soms is er een fogel of een eegel die de weg kwijt is. Dan loop ik er heen en mauw ik dat ze ergens anders naar toe moeten omdat dees tuin van mij is. Er is een kei-mooi parkje vlakbij waar de beestjes kunnen wonen. Daar hebben ze geen last van mensen of andere dieren. En ze krijgen daar ook eten. Dat is beter dan in mijn tuin.
Ik was in mijn tuin toen het gebeurde. Ineens hoorde ik een mauw. Een freemde mauw. Zo mauw ik niet en Mila ook niet. Het kwam uit de tuin. Nou ja, dat dacht ik dus. Want het klonk heel dichtbij. Ik schrok hier best omdat ik dit nog niet eerder heb meegemaakt.

buurpoesNaar de poort

Mijn lijf was meteen in reejakzie. Omdat ik zo schrok gingen de haren op mijn rug omhoog en mijn staart was heel dik geworden. Mijn vrouw zei tegen me dat dit te maken heeft met het oer en vechten. Vechten doe ik niet, daar ben ik te gefoelig voor. Ik liep meteen naar de poort om te kijken wie daar zo mauwde. Ik mopperde zachtjes van binnen want dit is nieuw. En toen ik onder de poort door keek zag ik het. Ik zag haar! Een poesemeisje met een roodhalsbandje om haar nek. Ik deed zomaar ineens blazen, ik was niet boos maar het kwam gewoon van binnen in eens. Misschien is dit ook wel oer. Ik wilde alleen maar zeggen dat dees tuin al vol is, komt ze naar me toe gelopen met zachte mauwtjes. Ze doet heel lief tegen me. Toen deed ik heel diep zuchte want wat moet je nou met een poesemeisje die zo lief doet. Ik weet niet veel poesemeisjes af. Mij furkeer Jafita is een mooie poesedame met ook maar één oog en zij heb al beebies gehad. Niet van mij hoor want daar heeft de witte jas voor gezorgd. Ik wist het even niet meer in mijn kop. Toen ben ik mijn vrouw gaan halen want misschien weet zij het wel. Mijn vrouw liep ook naar de poort en deed hem open. Daar was het poesemeisje, haar naam weten we niet. Ze is een schildpad kleur, zo heet dat in de mensenwereld. Ik durfde er niet heen dus deed mijn vrouw de poort voor mij dicht.

buurpoesPoesemeisje

Mijn vrouw liep naar het poesemeisje en vroeg wat ze wilde. Ze mauwde dat ze alleen kopjes wilde geven. Het was mooi weer en ze wilde lief doen. Mijn vrouw heeft haar kriebels gegeven op haar kopje. Dat vond ze echt heel fijn. Daarna is ze naar huis gelopen. Ze is een buurpoes. Dat wist ik niet eens. Ik had haar daar nog nooit eerder gezien. Ik moest natuurlijk wel even aan mijn vrouw haar handen snoffen want ik durfde niet naar haar toe maar nu kan ik wel ruiken wie ze is.
Ze is een aktiefe jonge poesemeisje die graag speelt. Ze deed mauwen dat ze een nieuwe buurpoes is. Mijn staart deed wel even bibberen toen in mijn vrouw haar handen rook. Het was spannend om een nieuwe geur te ruiken. Ik weet nu ook dat ze niet in mijn tuin komt maar gewoon gedag komt zeggen. Dat mag van mij en dan zal ik niet meer blazen.

Bram vertelt dat Trudy en Freek weer samen zijn

Trudy

Hoi lieve allemaal, wat is het toch een moeilijke week geweest. Het was heel zwaar en er was veel verdriet van iedereen. En nu is er weer verdriet. Ik vind dit het aller-moeilijkst om te zeggen.

Maar het is zover en ik kan er niet omheen draaien. Mijn hart heeft pijn en mijn kop heeft heel veel traane. Mijn beste vriendin van Hokazo heeft haar koffer gepakt. Trudy is naar Freek.

Op vrijdag 9 april om 9.15 uur is Trudy vertrokken naar Regenboogland om haar geliefde Freek te zien. Eerlijk waar, alles staat stil. Mijn lijf, mijn kop, mijn hartje, alles. Mijn gefoel is raar. Het is leeg. Ik weet niet wat ik allemaal moet zeggen of doen. Na Bas, Vlek en Wiske heeft Trudy een ticket geboekt. Ik wist dat ze ziek was en dat ze naar Freek wilde maar voor mijn gefoel is dit heel snel. En mijn vrouw heeft ook alleen maar traane. Ze kan niet eens meelen zonder traane. Ze wil ook een klein stukje schrijven over hoe Trudy was.

Mevrouw Bram:

“Freek en Trudy waren een verliefd jong stel dat altijd rond het asiel hing om wat etensrestjes bij elkaar te scharrelen. Echt veel contact met mensen hadden ze niet. Dat vonden ze te eng. Dit is zo’n 10 tot 12 jaar geleden. Ik werkte vrijwillig in de quarantaine van het asiel toen ik op een dag een mauw van buiten hoorde. Het was Trudy. Ze kwam Trudyduidelijk vertellen dat ze honger had en of ik ook wat vlees wilde pakken voor Freek want die had ze ook meegenomen. Dagen en weken gingen voorbij toen ze weer eens bij de deur stond om te mauwen voor eten. Dit gebeurde steeds vaker. Zo vaak dat het een routine werd. Ze kregen buitenhuisjes op het terrein waar ze lekker warm konden slapen. Nu woonde ze officieel bij het asiel en hadden ze op vaste tijden hun eten. Trudy was het dapperst van het stel, zij durfde naar mij toe te komen voor eten. Het raakte zo vertrouwd dat ik voor het eerst tijdens haar eten haar een aai kon geven. Dit was de stap van een liefdevolle vriendschap tussen Trudy en mensen. Na jarenlang oefenen met af en toe een aai, liet ze het gewoon toe. We konden teken van haar afhalen en controleren op haar gezondheid.

Kamer met tuin

Niet veel later bleef Freek er ook gewoon bij. Ook hij was minder bang geworden. En als je heel voorzichtig was, mocht je hem ook aaien. Na een lange periode van buiten zijn werd het tijd dat ze naar binnen gingen. Ze werden ouder en minder snel. Gevaar lag makkelijker op de loer en we wilde niet dat er iets met ze ging gebeuren. Ze kregen de grootste kamer met luxe tuin waar ze voor altijd mochten wonen. Adopteren was hier niet aan de orde. Ze waren zo gewend om bij Hokazo te wonen dat ze mascottes werden van het asiel.
In 2019 komt er slecht nieuws, Freek is ziek. Hij heeft een tumor bij zijn hartje en vocht op de longen. Zijn lichaampje is op. Op 26 mei 2019 pakt hij als eerste zijn koffertje om pijn vrij naar regenboogland te kunnen.
TrudySterke Trudy blijft achter. Ze maakt snel vriendjes met Ozzy en ze gaat gewoon door met haar leven. Ze beleeft mooie avonturen met Ozzy en andere vriendjes. Ze heeft menig harten doen smelten met haar mooie maatje meer lichaam en eigenwijze kop. Ze komt op de blog en doet mee aan interviews. Ze heeft zelfs de tong wedstrijd gewonnen. Kortom, ze is heel erg geliefd geworden. Onze sterke dame kreeg op een dag zelf slecht nieuws toen haar neusje niet meer genas. Het bleek kanker te zijn. Ze kreeg enorm veel lekkers toegestuurd door haar fans om de leed wat te verzachten. Maar helaas is het zover. Ze mist haar Freekje. Lieve Trudy, geniet van een zorgeloos leventje samen met je grote liefde Freek. Dat jullie in regenboogland voor altijd samen mogen zijn. Shine bright beautiful star!”

 

Mij hart

Hier ben ik weer, Bram. Liefe Trudy, mij hart gaa jou misse. Ik geef je kopjes en likwit snek voor onnerweg naar regenboogland, naar jouw Freek. Dag liefe Trudy, tot ooit!

Bram over: verdriet foelen en saame zijn foelen

Hoi lieve allemaal, wat is het toch een moeilijke week geweest. Dat zeg ik omdat er veel verdriet is. Daar wil ik vandaag iets meer over kwijt. Want misschien vraag je jezelf af of wij verdriet kennen en of dat wij dat ook hebben. Nou ik kan je zeggen dat op allebei het antwoord ja is. Natuurlijk heeft ieder zijn of haar eigen verdriet maar we hebben het wel. Vandaag ga ik vertellen over mijn verdriet. Want die heb ik, best veel eigenlijk.

Afgelopen week had ik een kei-stoere blog over Kever’s kikkeroe toen ik leerde dat Bas van de bende van zes ineens zijn koffertje had gepakt. Hij was ziek en zijn buikje was niet helemaal lekker. Bas is zestien jaar geworden. En toen ik leerde dat hij zijn koffertje had gepakt toen kreeg ik het heel moeilijk want ik foelde iets anders in mijn lijf. Ik dacht niet aan eten of aan spelen of zelfs aan de tuin. Nee, mijn kop wilde niet denken en mijn lijf wilde lam zijn. Dat je gewoon helemaal niks hoeft van je eigen. Niet van je kop maar ook niet van je lijf. Ik snapte niet wat er nu was. Ik weet dat Bas is gegaan maar toch, het is anders. En toen zag ik iets bij mijn vrouw. Er kwamen druppels uit haar ogen. Traane. Traane om Bas zei ze. Bas is een ster geworden. Mijn vrouw pakte me vast en gaf me kusjes op mijn kop. Dit foelde goed voor mij. Mijn kop en lijf deden nog steeds raar maar dit was iets. Langzaam foelde ik dat dit is wat ik nodig had. Mijn vrouw vertelde me dat we elkaar deden troosten. Dat je er dan voor elkaar bent als je traane hebt. Of als je misschien een slecht dag hebt. Dit troosten werkte voor mij. Ik vind het altijd fijn als ze me vasthoud maar nu vooral.

Koffertje

verdriet Niet veel later in dezelfde week kwam het verdrietige nieuws dat Vlekkie van Mevrouw Truke en Zwawi ook haar koffertje heeft gepakt. Mijn vrouw las voor dat Vlekkie heen is gegaan toen ze sliep en dat ze ook zestien jaar is geworden net als Bas. Ik hoop dat Vlekkie veilig in Regenboogland is aangekomen en dat ze nu heel jong is en weer kan spelen. Maar ook hier kwamen er traane van verdriet. Twee vrienden in een korte tijd maakt het echt heel moeilijk. Ik wilde niet eens op feesboek kijken naar de berichtjes want iedereen heeft zoveel traane. En eigenlijk kun je met z’n alle traane delen omdat je van iemand houd maar toch is het soms lastig. Verdriet vind ik heel moeilijk om te delen. Ik wilde eigenlijk alleen maar bij mijn vrouw zijn en bij haar liggen. Dat ik haar armen voel en dat ik me dan veilig voel. Daarom schrijf ik er nu over.

Trudy van Freek

En er is nog meer verdrietig nieuws. Iets wat me al een paar weken bezig houdt. Trudy. Trudy is mijn vriendin van het asiel waar ik heb vroeger heb gewoond. Op de blog heb ik haar ook al eens voorgesteld en een innervjoew gedaan. Het gaat niet goed met haar. Ze heeft kanker. Vandaag is mijn vrouw weer bij Trudy geweest. Dit is moeilijk. In mijn kop foel ik me niet zo fijn. Nu foel ik traane maar ik ga het vertellen. Het gaat echt niet goed met Trudy. Haar neus is heel erg kapot en het wordt steeds groter. Dat is niet goed. De kanker verspreidt zich snel. Haar buik blijft niet hetzelfde terwijl ze echt goed eet. Althans, de soepjes en sneksjes gaan er goed in maar je ziet dat ze dunner wordt. Of ze pijn heeft weet ik niet. Ik hoop van niet. Maar het verdrietige is dat haar lijfje gaat stoppen en binnenkort verdriet gaat Trudy naar Freek. Wanneer weet ik niet maar ik wilde het jullie wel vertellen.
Trudy is een beetje een beroemdheid geworden op de blog. Ze heeft zelfs fens waarvan ze zelf geen idee had. En tot aan de dag dat ze haar koffer pakt, wordt ze verwend.

Mijn verdriet is heel veel want ik vind het erg van Trudy. Afscheid en verdriet is gewoon moeilijk. In mijn hart ben ik een gefoelige jongen en hou ik van al mijn vrienden. Dat maakt het zo lastig als er een van ons besluit om zijn of haar koffertje te pakken en naar regenboogland gaat. Mijn adfies voor verdriet, zorg dat je saame bent want dan kun je elkaar trooste. Het is ook fijn als je het kan delen, dat heb ik geleerd. En verdriet mag. Als je saame bent dan foel je je niet alleen. En het is fijn om je veilig te foelen. Dat je elkaar begrijpt in wat je nodig hebt. Of het nu een kopje is of een aai. Soms kan het al genoeg zijn om in elkaars ruimte te zijn.
Saame zijn foelt beter. Dat je weet in je kop en lijf, ik hoef me geen zorgen te maken, alles komt goed.

Bram over Kever’s kikkeroe

kikkeroe

Hoi lieve allemaal, vorige week kwamen er twee dozen vol met spullen voor Trudy en toen deed ik ook een innervjoew met Trudy. Maar er was nog iets speesjaals aan de een van de dozen.

Er zat namelijk ook iets bij voor mij. Het was van Kever maar Kever wilde het niet meer en toen mocht ik het hebben. Dat hebben zijn vrouw en mijn vrouw besloten. Het is een kikkeroe.

kikkeroeWiew

Ik wist niet eens wat een kikkeroe is. Ik had er nog nooit van gehoord. Ik zal vertellen wat het is en wat je er mee kunt doen. Een kikkeroe is een soort wiewkussen. Maar dan in een rechthoekige vorm. Het is best lang. Ik denk dat het de lengte is van mijn staart. Het is gemaakt van flies want het voelt heel zacht aan en het heeft een staart! Binnen in de kikkeroe zit iets zacht want het lijkt op een kussen. Je kunt er opstaan en dan veert het terug als je er af gaat.
Maar er zit ook wiew in. Dat heb ik geroken. Al meteen toen de zak voor mij open ging wist ik dat het wiew is. Alles rook naar wiew. Mijn vrouw haalde de kikkeroe uit de zak en gaf het aan mij.

Mega-oer

Allereerst moest ik even snoffen en ruiken. Het ruikt dus naar wiew, dat wist ik al. Misschien heb ik er te dichtbij gestaan en geroken want mijn kop werdt ineens helemaal leeg. En dit gefoel ken ik. Ik was kei oer geworden door de wiew. Toen moest ik ineens gewoon de kikkeroe pakken en bijten. Dus ik sprong boven op de kikkeroe en toen viel ik om op mijn zij, ik viel niet zo hard want mijn oranje mandje ligt daar ook en daar kwam ik tegen aan. En daarna pakte ik de kikkeroe tussen mijn voorpoote en achterpoote. En met mijn achterpoote deed ik keihard trappe tegen de kikkeroe. Van binnen was ik mega-oer. Ik kon helemaal los gaan op de kikkeroe. Met mijn bek beet ik ook in de kikkeroekikkeroe. En mijn kop deed schudde alsof ik een echte prooi had. Van binnen wilde ik keihard mauwen. Dat hele diepe dat je weet, Bram heeft iets gevangen. Maar er kwam niks want mijn tanden zaten nog in de kikkeroe ik moest gewoon meer bijten. En eigenlijk wilde ik vanalles tegelijk doen maar dat ging ook weer niet. Mijn lijf schudde mee met mijn hoofd en mijn tande deden mee op het ritme van mij achterpoote want ik was helemaal kei en kei oer! Voor mij was het kei-lang want ik weet zeker dat ik mienuute lang heb gespeeld en daarna was ik echt moe geworden van het spelen. Dat je gewoon meteen in een dut kan vallen, zo moe was ik.

Ster

Wat een prachtig kadoo heb ik van Kever gekregen. Mijn vrouw vertelde me dat Kever wiew nog eng vind en dat ik daarom de kikkeroe mag hebben. Ik ben er heel blij mee en ik vind de kikkeroe elke dag leuk. Zeker omdat hij eerst van Kever was. Dat is speesjaal voor mij. Want daar heeft ook Bolle gewoond. Bolle is nu een ster.
En terwijl wij achter de peesee aan het tiepen zijn, leren we dat Bas van de Bende van zes ook een ster is geworden. Dit is moeilijk want Bas is een vriend van ons allemaal en nu is hij er niet meer. Mijn kop heb traane en mij hartje foel veel verdriet. Thuis heb ik ook aan Mila en Toby verteld dat Bas een ster is geworden en saame doen we een kaarsje brande voor de vrouw van Bas en zijn broertjes en zusjes. Zodat we aan hun denken en dat Bas een veilige reis mag hebben. Bas is zestien jaar geworden. Dag lieve Bas, wij hopen dat je een veilige reis naar Regenboogland hebt.

Bram en een speesjaal blog met Trudy

Trudy

Hoi lieve allemaal, wat ben ik enorm verrast door jullie. Een tijdje geleden vertelde ik dat ik nog steeds contact heb met Trudy.

Neus

Zij is een poesedame die in het asiel woont waar ik ook heb gewoond voordat mijn vrouw mij meenam. Trudy blijft daar wonen voor altijd. Zij heeft alles wat haar hartje en buik begeert. Pas geleden is Trudy bij de dokter geweest omdat haar neusje heel slecht geneest en toen moest ze bloed geven om te kijken wat er aan de hand is. Helaas kwam er slecht nieuws. Trudy heeft kanker en het kan niet weggehaald worden omdat het door haar lijfje zit.

TrudyDoos vol

Toen heeft de vrouw van Dorus een geheim plan opgezet. Zij heeft aan iedereen gevraagd wie er mee wilt doen om keiveel snoep en lekkers te kopen voor Trudy. De vrouw van Dorus stuurde een flinke doos vol naar mijn vrouw zodat zij het naar Trudy kan brengen. Allereerst wil ik jullie enorm bedanken voor dit liefe gebaar! Trudy heeft nu maar liefst twee dozen met sneks alleen voor haar. Toen moest ik wel een innervjoew doen en vragen hoe ze het vindt.

Hoi Trudy, hoe gaat het met je?
Heej Bram, vandaag was ik binnen want buiten was er regen. Mij leefe is altijd hetzelfde dat is het fijnst. Zazu woont sinds een tijdje bij mij. Dat is een liefe jonge. Nouja, soms heb hij zijn kuure maar hij is nog jong. Dat snap ik, deed ik froeger ook.

Wat vind je van de dozen vol met sneks?
Ik fiel meteen van me paal! Mij liefe allemaal, mij hart en mij buik zijn zo blij maar ik begrijp niet waarom dit is.

Omdat je slecht nieuws kreeg van de dokter en iedereen wil je steunen
Oh mij liefe, de dokker had iets maar dat ben ik alweer kwijt. Mag ik dan de doze wel houwe? (ja natuurlijk, ze zijn voor jouw) Bram’s vrouw kwam aan met die dozen en toen kreeg ik ineens speesjaale fanielje fla. Mij bek wist nie hoe snel ik die op moest schrokke. Die fla was zo lekker dat ik meer wilde. Maar toen kreeg ik iets met zallum en toen kon ik me nie meer inhouwe want ik wilde alles meteen in mij bek hebben. Folgens mij was dat soep.

Wat vind je het lekkerst?
Alles! Ik kan nie kiese. Mij buik vin alles lekker. Eerst dacht ik dat de fis lekker was maar toen had ik fanielje fla en daarna weer vlees en toen pudding. Eerlijk van me eige, ik ben nie kieskeurig. Als het maar slap is. Mij tanne zijn weg dus bijte ga nie zo makkelijk. Met mij tong doe ik slurpe. Folgende keer wil ik weer fanieljefla.

TrudyMag je de hele dag snoepen?
Dat weet ik niet. Ik eet alles en ik heb altijd honger maar ik heb geen klok. Meesal komen ze elke dag lekkers brengen dus denk ik misschien ja.

Wil je nog iets vertellen aan je fens?
Oh heb ik fens? Nou ben ik ferleege. Ik moet gewoon eete en schrokke van me eige. Ik vinnut echt meega lief van iedereen dat ik zoveel sneks heb gekregen. Dank jullie wel allemaal. Mij bek gaat het allemaal opeete. Ik zag ook likwit snek in ze doos en soep. Die wil ik ook eete. Fandaag. Als ik klaar ben met deeze innervjoew. Met mij gaat het goed. Dank jullie wel liefe allemaal, nou ga ik echt eete, ik heb honger van me eige. Ik kan me nie beheerse met al deeze sneks.

Dank je wel liefe Trudy voor het antwoorden van de fraage in de innervjoew. Geniet van al je lekkers! Lieve allemaal, heel erg bedankt dat jullie zoveel hebben gegeven. Ze gaat elke dag genieten van al het lekkers.