Hoi allemaal, ik hoop dat iedereen een beetje lief is voor elkaar in deze moeilijke tijd. Het is vreemd want de geluiden van buiten zijn anders. Het is rustiger.
Poort
Als ik in de tuin ben voor mijn kontroole dan kijk ik altijd onder de poort door. Als het normaal is, dan zie ik best veel. Van fietsers tot auto’s tot andere poesen en katers. Maar nu zie ik dat niet. Zoals jullie misschien al weten heeft dit te maken met een fierus die mensen ziek maakt.
Aaien
Mijn vrouw is ook thuis. Ze gaat alleen helpen met de dieren als het echt nodig is. Maar nu wordt het voor mij best saai zo. Ik heb niks om te kijken en soms vind ik het gekriebel van mijn vrouw ook te veel. Ze mag best knuffelen maar niet de hele dag. Dat vind ik niet fijn. Want dan voel ik haar stress. Haar aaien gaat dan snel en niet zachtjes.
Wiewen
Toen ben ik dus gaan bedenken, oké, ik wil niet de heledag mijn vrouw aan me hebben. Dat is niks. Wat kunnen we doen om het weer fijn te maken? En toen ik even aan het denken was, toen kwam het! De wiewzakjes!
Ik zal uitleggen wat dat is. Wiewzakjes zijn zakjes waar je mee kunt wiewen. Bertje bedacht het wiew woordje omdat hij er van ging wiewen. Wiewen is dat je aan een stofje ruikt waarvan je even los word in je kop. Dit stofje heet ketnip of kattenkruid. Daar word je haai van als je dat ruikt. Je spieren worden wat slap en je buik voelt vreemd aan, alsof er vlinders in zitten en dan wil je alleen maar liggen rollebollen. Je bent dan kei rielekst.
Zakjes
Mijn vrouw heeft een kei grote pot van dat spul want zij maakt wiewzakjes. Dat doet ze voor de bange katers en poesen onder ons. Ze worden dan iets rielekster en dan is hun tijd niet zo moeilijk. Sommige kunnen dan zelfs iets meer dan anders. Zoals een kopje durven geven want niet iedereen durft dat. En natuurlijk zit ik er met mijn neus bovenop want ik wil altijd snoffen aan de pot.
Hoe maak ik dat haar duidelijk? Nou ik ga naar de zolder want meestal zit ze daar. En daar staan de spullen ook. Dan ga ik op de tafel zitten met de zakjes en dan ga ik kei hard mauwen. Echt zo’n oer mauw. Dat hele diepe. Want dan komt mijn vrouw vragen wat er is en dan ziet ze mij bij de zakjes en dan weet ze wat ze moet doen. Wat ik ook wel eens fijn vind. Is tussen het stof gaan liggen. Dat is lekker warm en ik kan mijn vrouw beter in de gaten houden. Maar dan moet ik niet in slaap vallen.
Ekstra
Nu hebben mijn vrouw en ik iets gedaan. We hebben er een paar ekstra gemaakt. Voor jullie. Zomaar. Zodat ook de poesen en katers onderons even kunnen wiewen. Als je denkt van ‘nou, dat wil ik wel’ of van ‘dat heb ik zoooo nodig’ dan mag je mij een berichtje sturen via mijn feesboek messenger. Dan gaat mijn vrouw de rest doen. Ik hoop dat jullie allemaal toch een fijne warme tijd hebben.
De zakjes zijn gratis. Omdat we met z’n allen even moeten wiewen in deze tijd.
Kopje van mij, Bram
Bram op Facebook: klik hier
Anders aan Bert een berichtje sturen dan meelt hij het door.
Ik ging toch maar eens dichterbij zitten en snuffelen aan de blokjes. Ze roken vreemd. Ze roken naar oud zand en geemies, dat is een moeilijk woord voor allemaal ingreediejenten. Mijn vrouw liep weer naar de kast en haalde daar een ijzer ding uit met een snoer er aan. Nu wist ik het niet meer want er zijn geen kwasten. Die heeft ze ook niet gepakt want ze deed de stekker in het stopkontakt en daarna ging ze op de stoel zitten. Opeens vroeg ze, ‘Brammie, doe je mee?’ Dat wil ik wel maar wat gaan we doen dan? Nou ze vertelde mij in deetaj wat dit is.
Ik vond dit kei spannend en leuk. Ik werd blij en mijn staart ging bibberen. Dat doe ik als ik het kei maar dan ook kei leuk vind. Eerst wilde ik Blauw! Of nee? Of toch Roze? Oh wat moeilijk! En al die mooie kleuren. En ja, ik trappelde een beetje want dit is zo leuk om te doen. Ik vond blauw en roze toch echt de mooiste kleuren. Ik heb ze zelf gekozen met mijn neus want ik rook eraan en deze roken niet geemies.
Hoe gebeurt dat? Nou, we hebben emmers, een visnetje en oja water in een emmer met een plantje er in zodat de visjes daarin kunnen. Mijn vrouw doet met het netje de visjes vangen en in de emmer met water. Daar moet ik natuurlijk bij zijn want ze moeten wel allemaal in de emmer. Ik loop op en neer en kijk dan in de emmer. Ook sta ik wel eens op mijn vrouw haar been als ze hurkt. Dan kan ik beter in de emmer kijken.
Als de visjes in de emmer zitten, kijk ik daar graag naar. Ze zijn heel snel namelijk. Soms raak ik wel eens een visje aan met mijn poot. Dat kriebelt. Mijn vrouw zegt wel dat ik voorzichtig moet doen en dat ze geen snek zijn. Ik denk dat deze visjes niet eens lekker zijn want het water wat op mijn poot zit, lik ik er af en het smaakt geeneens naar vis.
beestjes, op kleine donsjes en andere veren. Er zijn ook verdiepingen met ramen zodat ik daar naar buiten kan kijken voor als er seeriejeus iets aan de hand is. Ik mag alleen de tuin niet uit en de straat niet over omdat ik de weg niet ken, dat is alles.