Soms gebeurt er iets heel biesonders, dat hebben mijn mensen en ik deze week meegemaakt, het is een ferdrietig verhaal, maar toch ook mooi, ik ga het nau vertellen, het komt achter de dubbele PUNTen:

Tuintje

Het begon omdat onze buurvrouw aan de deur klopte en zei dat er verderop een kat heel stil in een tuintje lag, hij lag er al in de ochtend en in de middag nog steeds, hij keek niet op als ze iets tegen hem zei, mijn vrouw ging meteen mee, en mijn man ging een kattenmand halen, toen ze bij het tuintje aankwamen zag mijn vrouw een klein wit katje, met zijn gesichtje in de aarde, hij reageerde niet op praten, maar mijn vrouw ging hem zachtjes aaien, en hij stond ineens op!, hij was heel fies en mager en zijn oren en zijn neus waren helemaal kapoo en fies, hij zakte steeds door zijn achterpootjes, maar hij bleef maar knuffelen, elke keer als mijn vrouw ophield met aaien raakte hij haar foorsichtig aan met de PUNT van zijn pootje, dat ze doorging met knuffelen.

Mand

Mijn vrouw heeft hem opgetild en meegedragen naar ons huis, daar had mijn man een tas voor katten klaarstaan, maar wat ze ook probeerden, de kat wilde er niet in!, hij krabde en heeft mijn vrouw keihard in haar duim gebeten, logies zegt ze, want hij was bang, toen ze een grotere mand pakten en er brokjes in legden liep hij er bijna vanzelf in, hij heeft brokjes gegeten, en een likwit snek, er fiel wat in de mand en hij heeft alles helemaal opgelikt, hij zocht of er nog meer brokjes waren want hij had zooooo een honger!, mijn mensen hebben de Dierenambuulans gebeld, en die zijn gekomen, de mensen van de Ambulans hebben gekeken of de kat een sjip had, en ja hoor!, hij was vermist, maar nau niet meer, hij kon eindelijk een PUNT zetten achter zijn afontuur.

Samen

Een mevrouw van de Dierenambuulans kwam later nog even terug om te zeggen dat de kleine kater al twee weken vermist was, dat hij zestien jaar was en ook hoe hij heet, dat hij naar de dierendokter ging om goed onderzocht te worden, dat ze zijn vrouw hadden gebeld, zij moest huilen en ging meteen weg van haar werk om hem op te halen, en zo kon hij ineens weer naar huis, de kleine witte katermans met een paar zwarte vlekjes, mijn mensen en de buurvrouw waren helemaal frolijk ervan, zo zie je maar, er hoeft maar één iemand te zijn die iets ziet, en dan kan je SAMEN alles doen!, zo ben ik misschien ook wel gefonden, en Bolle ook, en nog een heleboel katten van de blog die op straat moesten zwerven en die nau een heel fijn huis hebben en tot in de PUNTjes verzorgd worden.

Thuis

Ik heb de hele afond ekstraveel knuffels en snekkies gekregen, dat was omdat mijn mensen zo blij waren dat ik gewoon veilig thuis was, dat ik niet helemaal alleen op straat liep, terwijl er overal knallen zijn en het heel erg kaud is, met een neus en oren die helemaal kapoo zijn, terwijl ik zooooo graag zau willen knuffelen, want dat wilde de kleine witte katerman nog het liefst, knuffelen, dat had hij nog het meest gemist, nau kan hij thuis weer zoveel knuffelen als hij wil!, mijn vrouw zei dat het een dag was met een gauden randje, het leek wel een sprookje, dat alles weer goed afgelopen was voor de katerman, en dat is zeker waar, met zo een streepPUNT!

En ik wil Mevrouw Sylvia heeeeeel veel lieve kopjes sturen om een klein beetje te troosten dat Elani een ster is geworden, en Mevrouw Mo voor Opa!!

Dit is al mijn tweede keer op de blog dat er een nieuw mensenjaar is begonnen, ik kan me van forige keer nog herinneren dat er toen ook zo veel lawaai en vuur en rook was, ik moest binnen blijven, gelukkig maar want buiten was het heel grieselig, zelf doe ik niet aan jaren, ik heb ook geen aagendaa, dat je kijkt of het 45 juuni is, of 203 oktoober, zo noemen mensen dat toch?, nee hoor, ik leef gewoon mijn leven, dwars door alle jaren heen, net zolang tot mijn leven er een PUNT achterzet.

Thuis

Forige keer met dat nieuwe jaar moest ik nog heel erg wennen, aan mijn mensen, aan mijn huis, aan mijn tuin, eigenlijk aan mijn hele leven want alles was nieuw, maar ik ben thuis gekomen, bij mijn mensen en bij mijn vrienden en vriendinnen van de blog, ik heb het allerliefste Pepekind gekregen dat er bestaat, Faalentino!, ik heb meegedaan aan de Hoedjessjoow en naar de sterren gezwaaid, ik weet nau waar ik in mijn tuin moet staan om te kunnen zwaaien naar de sterren, ik heb een mooie grote buik gekregen en mijn hart is tot aan het randje vol met geluk, en ook wat ferdriet, maar dat hoort bij liefde, dat is nau eenmaal zo, dat weet ik heel goed, met zo een streepPUNT!

Top

Zo wil ik eigenlijk ook gewoon doorgaan, mijn leven is helemaal top!, alleen hoop ik dat er in dat nieuwe mensenjaar geen ruusie meer is, en geen honger, dat iedereen een huisje heeft, dat iedereen feilig is en gelukkig en gesond, dat er genoeg knuffels en kouwstiks zijn, dat wens ik voor iedereen!, met als belangrijkste dat iedereen zich SAMEN foelt, want SAMEN is het mooiste woord, SAMEN kun je bijna alles, daar had Bolle helemaal gelijk in, daar wil ik geen letter en geen PUNT aan veranderen.

Toekomst

Stel je voor dat het ooit zo wordt, dat zau echt fantasties zijn, ik droom er wel eens over als ik in mijn kerstmand lig of op mijn schaapje, het zijn mooie dromen met heel veel licht en allemaal kleuren, soms is het bijna jammer dat ik wakker word, ik hoop dat ik er nog ben als het ooit zo wordt, maar ik denk er verder niet over na want ik weet dat ik daar helemaal niks over te zeggen heb, dus ik leef gewoon mijn leven, ik kijk fooruit en niet achteruit, ook al draag ik mijn ferleden met me mee, maar ik hau mijn neus in de wind, ik ruik de toekomst, en ik zie vanzelf wel op welk PUNT ik uitkom.

Vorige keer vroeg Mevrouw Bertus zich af of Bertus ooit minder angstig zou worden. Er kwamen hele mooie reacties, en het viel me op hoeveel heel bange katten er toch zijn. Gelukkig maar dat er ook heel veel mensen zijn die liefde, geduld, acceptatie en een huis willen bieden aan zo’n bange kat. En gelukkig maar dat heel veel katten uiteindelijk een stuk minder angstig zijn.
Bij de vraag van vandaag moest ik ook denken aan Bertus. Want het zal voor hem een moeilijke tijd zijn. De vraag is van Mevrouw Marion. Ze vroeg wat je het beste kunt doen als je kat bang is voor vuurwerk.

Binnen houden

Als er iets is dat slecht samengaat met katten dan is het wel vuurwerk. Volgens schattingen is zo’n 65 procent van de huisdieren bang voor vuurwerk. Ik denk zelf eigenlijk dat je rustig kunt zeggen dat 100% bang is. Alleen is het bij sommige dieren niet zo duidelijk, en zijn ze niet al te bang omdat ze weten dat ze thuis veilig zijn.
Maar dieren die (vrijwillig of onvrijwillig) buiten leven zijn allemaal bang voor vuurwerk.

Als eerste het allerbelangrijkste: houdt buitenkatten binnen!
En houdt ze niet alleen binnen, maar let erop dat ze echt absoluut niet naar buiten kunnen. Zorg er dus voor dat ze het kattenluikje niet open kunnen maken, of door een raam kunnen klimmen, en er alsnog vandoor kunnen gaan!
Ik ken veel verhalen van katten die het kattenluikje openkregen door aan de schuifjes te zitten, er in volle vaart tegenaan te rennen of het gewoon open te trappen. Zet eventueel iets zwaars voor het luikje, zodat je kat er niet bij kan.
Het klinkt misschien als een open deur (haha) maar elk jaar worden weer heel veel katten en honden vermist omdat ze in blinde paniek zijn gaan rennen en de weg kwijt zijn geraakt.
Let ook op dat buitenkatten (en eigenlijk ook binnenkatten) gechipt zijn, en dat de chip goed geregistreerd is. Dus dat je naam en adres en telefoonnummer kloppen.

Weer thuis

Onze katten Pop, Beer, Mol en Bolle mochten altijd naar buiten wanneer ze wilden. Behalve in noodgevallen, zoals bij storm of dus oudjaar.
We hielden ze dan vanaf een uur of zes in de avond binnen. Tot het ene jaar dat Beer om drie uur in de middag nog naar buiten mocht, we een knal hoorden, daarna een soort krijs. Daarna zijn we de hele middag, avond en nacht naar hem op zoek geweest. Zonder succes.
Gelukkig stond hij om zeven uur in de ochtend ineens weer binnen, ongedeerd. Maar het was een verschrikkelijke oud en nieuw. Voor ons, want wij waren volkomen in paniek. Maar natuurlijk vooral voor Beer, die zo bang was dat hij zich dus meer dan twaalf uur lang verstopt heeft en niet naar ons toe durfde te komen.
Na die nacht moesten Pop, Beer en Mol altijd vanaf 12 uur in de middag binnen blijven, tot ruim in de middag op 1 januari.
In de loop der jaren werd het vuurwerk hier in de buurt gelukkig wat minder, maar toch moest later ook Bol vanaf een uur of zeven, acht binnen blijven. Tot de volgende ochtend.
Ik zou buitenkatten dus niet alleen tussen 12 en 2 op oudjaarsnacht binnen houden, maar ruim daarvoor en daarna!

Mensen

Wij zijn er nooit achter gekomen of er per ongeluk vuurwerk vlakbij hem terecht kwam of dat mensen gericht iets naar Beer hebben gegooid. Want hoe ongelofelijk ik het ook vind, er bestaan mensen die het leuk vinden om dieren angst aan te jagen of te verwonden met vuurwerk. Ik laat hier even in het midden wat ik met dergelijke mensen zou willen doen.

Gordijnen

Ook binnenkatten kunnen veel last hebben van vuurwerk. Logisch natuurlijk, het is een hoop lawaai en geflits, waarvan katten totaal niet snappen wat het is en hoe lang het gaat duren en of het nog op gaat houden.
Een kat is een vluchtdier en de instinctieve reactie is om weg te rennen en zich te verstoppen. Daarom is het altijd een goed idee om te zorgen dat je kat ergens IN of ONDER of OP kan. Kleren- en boekenkasten zijn erg geliefd als verstopplek. Maar er zijn ook katten die liever op hogere plekken wegkruipen.
Pop en Beer lagen hier altijd samen onder het bed. Dan legden we er nog een extra deken overheen die tot op de grond kwam, zodat ze echt in een soort tentje lagen. Eten en drinken stond onder het bed, de kattenbak vlakbij.
Verder is het voor katten prettig om alle gordijnen dicht te houden, veel lampen aan te doen en de radio of televisie of muziek aan te zetten. Zodat de toestand buiten iets minder doordringt.

Knuffelen

Toen Pop hier net woonde, twintig jaar geleden, was ons verteld dat je je kat vooral niet moest troosten. Want dat zou zijn angst alleen maar groter maken.

Dus rond middernacht, toen het knallen het ergste was, zaten wij hier met een kat die letterlijk tegen de muur omhoog rende van angst, en maar heen en weer bleef scheuren. Terwijl wij probeerden te doen alsof er niks aan de hand was…
Het idee dat je katten niet mag troosten, of dat je moet doen alsof er niks aan de hand is, is inmiddels gelukkig al lang achterhaald. Want hoezo is er niks aan de hand?! Er is overal een gigantisch lawaai, er hangt een doordringende lucht van vuur en rook en overal zie je lichtflitsen!
Je mag je kat dus best troosten en extraveel knuffelen. Vooral als je kat zelf naar je toe komt om om steun te vragen. Als je maar benadrukt dat je zelf niet bang bent, dat in huis alles in orde is en je kat veilig is. Dus raak vooral zelf niet in paniek als je kat in paniek raakt. Want dan wordt je kat nog banger omdat hij of zij denkt dat er inderdaad iets is om bang voor te zijn.
Katten die zich echt verstopt hebben in een kast of onder de bank kun je het beste een tijdje met rust laten, tot ze minder bang zijn geworden. Je kunt wel tegen ze praten of naar ze kijken, maar laat ze zoveel mogelijk zitten waar ze zitten.

Gevoelig

Er zijn ook wel katten die het leuk vinden om vuurwerk te zien, of die er helemaal niet bang voor zijn. Zoals onze lieve Molly. Mol ergerde zich er vooral aan. Ze wilde altijd het liefst naar buiten om degenen met vuurwerk te vertellen om zich te gedragen, en op te houden met dat lawaai.
In (naar later bleek) haar laatste nacht mocht ze op de vensterbank binnen naar het vuurwerk kijken.
Die nacht kreeg ze een soort aanvallen, of het nou beroertes of zware epileptische aanvallen waren zijn we nooit te weten gekomen. Maar achteraf denken we dat er een duidelijk verband was met al dat geflits buiten. Dat neem ik mezelf nog altijd kwalijk.
Zowel bij mensen als bij dieren die er gevoelig voor kunnen flikkerende beelden een epileptische aanval uitlokken. Nu houden we dus de gordijnen dicht, om elk risico te voorkomen.

Wennen

Er bestaan speciale cd’s met geknal en andere vuurwerkgeluiden om katten te laten wennen aan vuurwerk.
Ik heb dat zelf nooit gebruikt, omdat ik denk dat katten heel goed het verschil weten tussen radio/televisie en de werkelijkheid. Niemand hier reageerde op een blaffende hond, vechtende kat of wat dan ook op de radio. Maar als dat geluid van buiten kwam gingen ze meteen kijken! Ik vraag me dus af of zo’n cd werkt. Maar het valt natuurlijk altijd te proberen. Waarschijnlijk zijn er op YouTube ook heel filmpjes te vinden met vuurwerk, die ook te gebruiken zijn.

Als je kat heel erg bang is, is het misschien een idee om een voedingssuplement zoals Zylkène te geven, voor een paar dagen.
Er zijn ook kalmerende middelen die voor mensen worden gebruikt. Maar die zijn vaak zo sterk dat een kat echt helemaal voor pampus ligt en nauwelijks meer kan bewegen. En toch nog alles hoort, wat mij heel angstaanjagend lijkt.

Petitie

Gelukkig is er inmiddels in veel steden een vuurwerkverbod. Maar ik merkte vorig jaar, dat in Amsterdam (waar ik woon) er niet veel te merken was van dat verbod.
Daarom zou ik als laatste tip nog willen geven: teken petities tegen vuurwerk, hang posters op dat je straat vuurwerkvrij is, en ga zo maar door.
Persoonlijk vind ik dat vuurwerk al lang verboden had moeten zijn! Als ik lees hoeveel schade de natuur en allerlei dieren (vogels, herten, en zelfs vissen!) oplopen ben ik altijd verbaasd dat het nog steeds mag. En dat nog los van de mensen die gewond raken, vaak omstanders. Of de mensen die bang zijn van het geknal, vanwege oorlogservaringen.
Ik hoop dat oud en nieuw ooit een feest voor iedereen kan worden.

Ik hoop dat er veel tips binnen komen, en ben heel benieuwd hoe andere mensen zorgen dat hun kat niet al te bang is!
En uiteraard wens ik iedereen, ook namens Meneer Kever en Kever zelf, een prachtig 2022!!

Mevrouw Kever.

Ook een vraag?

Ook een vraag om tips en advies? Mail de vraag naar huiskaterbert@xs4all.nl, dan maakt mevrouw Kever er een mooi stuk van voor op het blog.

Zomaar ineens ben ik vandaag op de blog, hoe vind je dat?!, het is omdat er iets spannends is op mijn eigen dag, maar dat is nau nog geheim, ga fooral kijken op zondag hoor, want ik weet zeker dat het machtig mooi wordt, met zo een streepPUNT!

Licht

Mijn vrouw zegt dat het in het wiekent weer kersmus is, vorig jaar was dat ook, dat weet ik nog, folgens mijn vrouw is het ieder jaar kersmus, dat is een feest voor mensen, op de raadio hoor ik vaak dat kersmus een tijd is van lekker eten, lekker eten lust ik wel, kouwstiks en slurpstiks en partiemiks en nog veel meer!, maar mijn vrouw vertelde me dat kersmus ook een feest is van licht, en dat je dat op allerlei manieren kan uitleggen, maar dat het gaat om liefde en hoop, omdat er dus een lichtPUNTje in het donker is.

Lampjes

Met kersmus hebben mensen vaak een boom met lampjes in huis, vanwege dat licht natuurlijk, wij niet, want ons huis is te klein, maar we hebben wel lichtjes hangen, en van mevrouw Tj-tjes, van Tjilla en Tjessi en Tjaiia die hier ook op de blog schreven, heb ik zo een mooi kado gekregen!, een echte kersmusmand, eerst moest ik er eventjes aan wennen, ik snuffelde eraan maar durfde er nog niet in, mijn vrouw heeft een dekentje van mij in de mand gelegd, dat rook veilig, het rook naar mijzelf, na een tijdje durfde ik in de mand en nau is het mijn lievelingsmand!, hij staat onder het bed, en het is een heerlijk warme mand, ik kan er helemaal in kruipen, en als ik in die mand lig denk ik over vriendsgap en lichtjes en lekker eten en kersmus en witte flokken en geluk en SAMENzijn, dat is wel het belangrijkste PUNT.

Samen

Maar mijn vrouw zei dat het soms moeilijk is om SAMEN te zijn, omdat er een vierus is dat mensen ziek maakt, en dat ook niet iedereen iemand heeft om SAMEN te zijn, o dat is moeilijk!, want als je eensaam bent foel je je klein en onsichtbaar, je buik en je hart foelen leeg, je foelt helemaal geen hoop, dat weet ik van toen ik nog op straat woonde, dat vind ik zooooo ferdrietig, daarom stuur ik iedereen die zich zo foelt een heleboel kopjes en neusjes en likjes, ze zijn van Kever!!!, want ik wens iedereen fijne kersendagen met geluk en kouwstiks en liefde, zodat we in ons hart allemaal SAMEN zijn, zoals Bolle zei, en kijk maar: op de footoo kom ik iedereen een likje geven met het PUNTje van mijn tong!

Eigenlijk heb ik liever niet dat er andere mensen bij ons thuis komen, ik ben bang van andere mensen dan die van mij, gelukkig komt er niet zo vaak besoek omdat mijn mensen dat weten, maar vorig wiekent zouden mijn opa en oma komen, ze wonen best ver weg, in Braabant, ik ben er nog nooit geweest denk ik, mijn man heeft me verteld dat hij daar vroeger woonde, nau woont hij al weer heel lang bij mijn vrouw, en ook bij mij, gelukkig maar!, ik had opa en oma nog nooit gezien, want meestal gaan mijn mensen naar Braabant toe, met de trein, en dan blijf ik thuis, ik let op het huis en op de tuin, dat alles in orde is, en in de afond zijn we weer met zijn drietjes, en dat hoort ook zo, PUNT uit.

Buiten

Toen ik zaterdag de deurbel hoorde en zag dat opa en oma er waren rende ik meteen naar buiten, en ging op het terras zitten, mijn man hoopte dat ik na een tijdje wel naar binnen durfde te komen, mijn vrouw dacht dat ik dat niet zau doen, en ik?, ik heb wel even binnen in het gangetje gezeten, vlakbij mijn luikje, dat was voor de feiligheid, zodat ik meteen weg kon rennen, en ik ben een paar keer een stukje de woonkamer in gekomen om mijn man en vrouw een kopje te geven, maar ik sjeesde toch steeds weer naar buiten, daar ben ik de hele middag gebleven, al die uren, ik lag op het terras en vanuit dat PUNT hield ik alles in de gaten.

Rustig

Opa en oma deden heel rustig, ze hebben met me gepraat terwijl ik buiten zat, ze deden klakklakklak met hun tong, dan keek ik wel maar ik durfde niet te komen, opa en oma deden echt heel erg hun best, ze zeiden O wat is hij vreselijk bang, ze bleven spesjaal stil zitten waar ze zaten, maar ik bleef ook waar ik was, het was kaud en alles was nat, ik lag op de teegels en er viel een blaadje op me, ik liet het gewoon liggen, zo ferdrietig was ik, ik was ferdrietig omdat ik niet naar binnen durfde, mijn vrouw zag me en werd ook ferdrietig, ze zegt dat het foelde alsof ze tussen twee vuren zat, maar ik heb nergens vuur gezien, gelukkig maar want dat zau nog enger zijn geweest, en ik was al bang tot in de PUNTjes van mijn tenen.

Naar binnen

Vijf sekondes nadat opa en oma weg waren gegaan kwam ik naar binnen gerend, met mijn buik plat over de grond, ik rende in één keer door naar de slaapkamer en ging daar languit liggen, helemaal kapoo, mijn vrouw kwam naast me liggen en knuffelde me, ze zei Ach arm jongetje, en gaf me een hele boel kusjes, ik gaf kusjes en kopjes terug en moest keihard spinnen, toen kroop ik in mijn mandje onder het bed, en was gelijk nok aut, ik heb de rest van de dag geslapen met een paar keer een pouse om te eten en daarna kroop ik gelijk weer in mijn mandje, ik sliep ook de hele afond, toen mijn mensen gingen slapen was ik dus helemaal wakker en vol eenersjie, daarom heb ik de hele nacht getetterd en spieraal gespeeld, geeft niks zeiden mijn mensen, we zijn blij dat je weer ons vrolijke Kevertje bent, dat was ik ook, nau en of, met zo een streepPUNT!

Kopjes

Ik wil Mevrouw Ina en Floortje heeeeeeeel veel lieve kopjes sturen, zij hebben nau veel verdriet, daarom denk ik aan ze, samen met mijn mensen.

Voor Foppe van de Blije Beestenboel ook heeeeeeeeel veel lieve kopjes, ik duim dat hij snel beter wordt!