Spelen is altijd leuk, ook al vind ik knuffelen of eten nog veel leuker, maar ik speel dus graag, ik vind veren en balletjes helemaal top, en zo een tak met veren er aan vind ik machtig mooi, die doen mijn mensen dan onder het kleed door en ik vang hem, wat ik ook gaaf vind zijn propjes papier, fooral van papier van de krant, zachte muisjes vind ik ook mooi om te vangen, maar mijn vrouw had een keer een muis op wielen gekocht, nau ja!!!, ik wist meteen dat het niet klopte, welke muis heeft nau wielen en een mootortje?!, toen de muis rondreed durfde ik hem niet eens met het PUNTje van mijn poot aan te raken.

Tunnel

Maar een tijdje geleden had mijn vrouw een kadoo voor me, het zat in een grote doos en het is zelf ook best groot, Ja logies zegt mijn vrouw, dat komt omdat jij zo groot bent!, enniewee ze haalde het uit de doos en legde het voor me neer, ik was helemaal niet bang en ging meteen snuffelen, het rook nieuw en ik snapte eerst niet presies wat het was, tot mijn vrouw me uitlegde dat het een tunnel was, ze rolde er een balletje doorheen, zooo heee dat balletje ging aan de ene kant erin en het rolde zo aan de andere kant eruit!!, ik was helemaal entoesjast, mijn vrouw rolde een heleboel balletjes door de tunnel en ik ging overal kijken, door de raampjes en aan het einde van de tunnel, ik vond de tunnel meteen PUNTgaaf.

Door het gat

Ik kan ook zelf door de tunnel kruipen, en dat durf ik best, ik ging een keer in de tunnel liggen en toen rolde de tunnel om, met mij erbij, dat was echt heel spannend!, maar ik was niet bang hoor, ik rolde me gewoon weer terug, mijn vrouw zat erbij en ze moest lachen, ze vond me een akroob-aat, elke dag ga ik bij mijn tunnel zitten en tetter, of mijn mensen er balletjes doorheen willen rollen, of ik ga in de tunnel liggen en mijn mensen doen een veer voor het gat aan de zijkant, die ik kan vangen, in de afond krijg ik stukjes kouwstik in mijn tunnel, ik ga er ook weleens zomaar in liggen, en als mijn mensen me dan aaien, hoor je in de tunnel BROMBROMBROM, want ik moet er keihard van brommen, ik geniet van mijn neus tot aan het witte PUNTje van mijn staart.

Blij

Mijn tunnel heeft geen mootor en geen wielen, maar ik vind hem echt grandiejoos, nau kan ik nog fijner spelen met balletjes en veren, maar ik moet heel eerlijk zeggen dat ik het allermooiste speelgoed toch mijn mensen vind, zonder mijn mensen zijn mijn veren en balletjes en mijn tunnel veel minder leuk, en knuffelen en eten trauwens ook, mijn mensen vinden mij juist het fijnste speelgoed, ze zeggen dat ze zonder mij misschien helemaal niet zauden spelen en ze zijn blij dat ik blij ben met mijn tunnel en zo zijn we allemaal blij met de tunnel en met elkaar, streepPUNT!

Vorige week was ik ineens een paar dagen heel bangig, ik schrok oferal van, waarom weet ik zelf eigenlijk niet presies, het was vooral als mijn mensen door het huis liepen, dan ging ik heen en weer rennen door de kamer, met mijn buik op de grond, en meestal rende ik na een tijdje snel naar buiten, maar als mijn mensen op hun kniejen gingen zitten en zachtjes zeiden Keef wat is er allemaal aan de hand?, kwam ik meteen een kopje geven, want ik weet best dat ik niet bang hoef te zijn voor mijn mensen, dat is het PUNT niet.

Bang

Folgens mijn mensen ben ik lang niet zo bang als Bolle, en daardoor vergeten ze wel eens dat ik ook bang ben, maar ik heet toch niet zomaar Kever?!, mijn vrouw heeft me zo genoemd toen ik net hier woonde omdat ik zo mooi glanzend zwart ben en meteen ergens onder kroop als iemand me zag, nau dan!!, ik vind best heel veel dingen eng hoor!, zal ik ze eens opnoemen?, ik ben bang voor geluiden die ik niet ken of die ik ineens hoor, ik ben bang als mijn mensen hun jas aanhebben of als ze heen en weer lopen, ik ben bang voor andere mensen, ik ben bang voor alles met ketnip of vaaleeriaan, dan verstop ik me meteen!, ik ben bang als mijn mensen iets in hun handen hebben dat ik niet ken, ik vind de wasmasjien heel grieselig, en zo kan ik nog veel meer dingen noemen, maar ik zet hier maar een PUNT.

De tijd

Soms is het een soort flesj bek, mijn vrouw vertelde me dat dat zo heet, ze legde me uit dat ik dan eventjes weer terug in de tijd ben dat ik op straat woonde, toen ik bang was voor mensen omdat ik dacht dat ze me gingen vangen, of dat er iets engs ging gebeuren, en dat wil ik natuurlijk niet, dus daarom ga ik rennen, om te ontsnappen is dat, ik ben echt zoooooo bang om gevangen te worden!, vorige week waren mijn mensen er een beetje verdrietig van geworden voor mij, ze probeerden rustig te blijven en niet druk te bewegen en veel met me te knuffelen, dat vind ik altijd fijn, en na een paar dagen was ik gewoon weer de Kever die ik meestal ben, ik speel met mijn veren, ik speel harp op de spieraal en ik tetter zonder er ooit een PUNT achter te zetten.

Thuis

Er is al een heleboel veranderd sinds ik in het asiel alleen maar onder de kooien lag, helemaal tegen de muur aan gedrukt, ik krijg elke dag kompliementen van mijn mensen dat ik zo een lieve Kever ben, en dat ik zo dapper ben, en ze zeggen dat bang zijn niets is om je voor te schamen, dat iedereen wel eens bang is, zijzelf ook, misschien blijf ik altijd wel een beetje bang, en misschien ook niet, dat merken we vanzelf wel, maar ik ben thuis, bij mijn mensen, en daar mag ik altijd blijven, of ik nau bang ben of niet, en dat is het belangrijkste PUNT.

Mijn mensen zeggen de hele dag door dat ik hun lieve Kevertje ben, en dat ben ik natuurlijk ook, maar ze zeggen ook de hele dag door dat ik een folhaudertje ben, geen idee wat dat is, maar het zal wel waar zijn als ze het zo vaak zeggen, mijn vrouw legde me uit dat het betekent dat ik nooit opgeef als ik iets wil, maar dat snapte ik niet want wat is opgeven?, folgens mijn vrouw is dat dat je op een gegeven moment weet dat iets niet gaat lukken en dat je dan ophaudt, nee natuurlijk doe ik dat niet!!!, ik weet heel goed wat ik wil en waarom ik dat wil, en dan blijft dat zo, logies toch?, ja en dat is juist het PUNT zegt mijn vrouw.

Prootest

Over de bank hier zitten grote lappen flies, dat is omdat Popje de bank helemaal kapoo heeft gekrabd, erg hè?, ik kruip onder het flies en ga krabben, op presies dezelfde plekken als Popje, ik trek flokken fulling uit de bank, ondertussen kijk ik naar mijn mensen of ze me wel zien, want het is prootest dat ik mijn zin niet krijg, maar mijn mensen maakt het niks uit want de bank is toch al kapoo, dus loop ik naar de stoel aan het buro of naar die dingen waar muziek uit komt, ze heten bo-xen, en ga daar tegenaan staan, ik tetter naar mijn mensen en wacht tot ze me zien, ik krab een paar keer en ren snel weg, want mijn mensen roepen dan Keeheeeeef….!, met een heleboel PUNTen.

Scheef

Als ik dan mijn zin nog niet heb gekregen (ja echt, soms gebeurt dat!) heb ik een spesjaal wapen dat ik kan gebruiken, dat zijn mijn oogen, ik heb best mooie oogen al zeg ik het zelf, ze zijn groot en grasgroen van kleur, en ik heb gemerkt dat vooral mijn vrouw er gefoelig voor is, ik hau mijn hoofd een beetje scheef en doe mijn oogen een beetje sielig en ik kijk haar aan, kijk maar op de footoo, en ik zie al dat mijn vrouw het moeilijk vindt om Nee te zeggen, dus ik knipper naar haar en doe mijn hoofd nog wat schever, ik maak een heel klein zacht tettertje, en je raadt het al: PUNTje voor Kever!

TWANG

Ik wil de hele dag door knuffels en brokjes, maar ook vaak in de nacht, als ik wil dat mijn mensen opstaan ga ik gietaar spelen op het ding onder het bed, de spieraal, in het begin deed ik gewoon heel hard TWOING TWOING, maar nau maak ik er iets biesonders van, ik doe twing TWANG twoooooingggg, ik maak muziek!, en die muziek maak ik net zo lang tot één van mijn mensen opstaat en mij een knuffel geeft, of een paar brokjes of wat dan ook, zooo heee en dan ben ik blij!!!, ik geef kopjes en neusje en kusjes en ik tetter zachtjes dat ik mijn mensen de allerliefsten mensen vind, en dat zijn ze natuurlijk ook, maar ik ben wel blij dat zij GEEN folhauders zijn, nee zeg, stel je voor, met zo een streepPUNT!

Ook twee weken geleden bleek weer dat je samen meer weet.  Mevrouw Ttjes wilde toen weten wat ze kon doen om Tjilla minder schrikkerig te laten worden. Er kwamen veel goede en handige tips binnen.
Heel fijn dat zoveel mensen en katten hun kennis delen!
Over een tijdje neem ik weer contact op met mevrouw Ttjes, om te horen hoe het gaat met Tjilla en haar schrikkerigheid.
En ik zal over een tijdje ook laten weten hoe het met Kever en zijn buik gaat.

Mevrouw Sam

Deze keer heeft Mevrouw Sam een vraag.
Sam is een mooie zwarte poes. Ze komt van de Poezenboot in Amsterdam en haar leeftijd is geschat op 13.
Sam is gezond op wat restverschijnselen van een vroeger doorgemaakte ziekte na. Dat houdt in dat ze af en toe zachtjes niest, en soms klinkt alsof ze een verstopte neus heeft.

Een paar weken geleden begon Sam zich anders dan anders te gedragen.
Ze wilde de hele dag eten. Ze liep voortdurend achter Mevrouw Sam aan, terwijl ze dat nooit deed. Sam heeft normaalgesproken een hekel aan kammen. Liep altijd weg als Mevrouw Sam de kam pakte, maar blijft nu gewoon zitten en vindt alles goed. Spelen vond ze ineens niet meer interessant. Na een minuut was ze er weer klaar mee. Tewijl ze achter een lichtje aanrennen altijd geweldig vond.
De dierenarts van Sam is trouwens op de hoogte van het wel en wee van Sam.
Door die veranderingen vroeg Mevrouw Sam zich af hoe je kunt merken of een kat aan het dementeren is.

Onderzoek

Het moeilijke van dementie bij katten is dat de ziekte alleen na de dood van een kat 100% zeker kan worden vastgesteld, door hersenonderzoek.
Voor die tijd kan de diagnose dementie alleen met waarschijnlijkheid worden gesteld.
Als je het vermoeden hebt dat je kat dementeert wordt eerst eigenlijk altijd eerst gekeken of je kat nierklachten of een te snel werkende schildklier heeft. De symptomen daarvan lijken namelijk heel erg op die van dementie. Als er niks met de nieren of de schildklier is zou het dus dementie kunnen zijn.

Dementie bij katten is vergelijkbaar met Alzheimer bij mensen. En de symptomen lijken daar ook op.
De belangrijkste symptomen zijn:

•  (nachtelijke)onrust
•  veranderd waak/slaapritme
•  veel en/of hard miauwen
•  onzindelijkheid (doordat de kat zich niet meer kan herinneren waar de kattenbak is)
•  verwarring
• minder eetlust
• agressie, of juist meer (heel erg) aanhankelijk zijn
• de kat verdwaalt op plekken die hij/zij kent, bijvoorbeeld in zijn of haar eigen huis of
  tuin
•  doelloos gedrag, een wezenloze blik hebben, voor zich uit zitten staren.

Volgens een aantal bekende dierenziekenhuizen heeft ruim 50% van de katten boven de 15 gedragsveranderingen. En dat begint vaak al als ze rond de 13 zijn.
Het is mij niet duidelijk of ze daarmee bedoelen dat dat tekenen van dementie zijn. Het lijkt mij logisch dat oudere katten zich anders gedragen dan jonge katten. En 50 % lijkt mij erg hoog. Maar goed, dat zijn de cijfers die ik heb gelezen.

Gemakkelijk maken

Er is geen behandeling voor dementie bij katten. Het is een voortschrijdende ziekte, waardoor het geheugen steeds meer wordt aangetast. En die aantasting is niet meer ongedaan te maken.
Maar er zijn een heleboel dingen die je kunt doen om het leven zo fijn en makkelijk mogelijk te maken voor een demente kat.
Het belangrijkste is om in huis alles zoveel mogelijk hetzelfde te houden. En om een regelmaat te hebben, zodat je kat zoveel mogelijk zekerheid heeft.
Meerdere kattenbakken kunnen helpen bij onzindelijkheid.
Je kat ‘s nachts bij je in bed nemen, als je dat al niet deed ;-), helpt tegen nachtelijke angst. Een nachtlampje is prettig voor je kat, want demente katten zijn vaak bang in het donker.
Demente katten kunnen in paniek raken omdat ze niet meer snappen waar ze zijn, en waarom ze daar zijn. Door veel tegen ze te praten en ze veel te knuffelen hebben ze een soort houvast.

Molly

Onze oude dame Molly was in haar laatste jaren dement. Dat begon toen ze bijna 17 was. Daarbij had ze ook nog nierproblemen, een te hard werkende schildklier, werd doof en slechtziend.
Voor haar nieren en schildklier kreeg ze medicatie. Maar aan het doof worden, het slechte zien en de dementie was medisch gezien niks te doen.
Mol was haar hele leven gewend vrij naar buiten te mogen, maar dat hebben we moeten beperken tot alleen onze tuin. Doof en dement zijn is geen ideale combinatie met op schuurtjes lopen. Daar legde ze zich gelukkig vrij makkelijk bij neer.

Wij merkten dat Mol dement werd doordat ze ineens de ‘normaalste’ dingen niet meer snapte. Bijvoorbeeld hoe ze de kattenbak in moest, of er juist weer uit. Dan stond ze in paniek te miauwen in de kattenbak. Dus hebben we de kap er af gehaald.
Verder zat ze vaak zomaar voor zich uit te staren, zonder dat ze iets leek te zien.
Elke nacht raakte ze totaal in paniek en stond te loeien naast het bed, om te vragen waar iedereen gebleven was. Dan tilden we haar in bed en kwam ze weer tot rust.
Ze wekte soms de indruk dat ze niet meer wist wat ze nou eigenlijk wilde; naar buiten gaan of binnen blijven bijvoorbeeld. Dan stond ze in de stromende regen in de tuin te mauwen, haalden wij haar naar binnen en stond ze er een kwartier later weer.
Ze begon ook meer te miauwen, maar dat kan zowel door de dementie als door haar te snel werkende schildklier komen.

Mol is in totaal waarschijnlijk zo’n anderhalf jaar dement geweest.
Het was zeker niet altijd makkelijk. Maar het hoort erbij, vind ik.
Behalve moeilijk en verdrietig was het ook heel bijzonder om te zien dat Mol, die altijd zo bang was geweest voor andere mensen, zich ineens liet aaien door vrienden en bekenden. Ze werd ook in het algemeen minder schrikkerig. Het was mooi om te merken dat ze op ons durfde te leunen, terwijl ze juist altijd heel stoer en onafhankelijk was geweest.
Onze lieve kater Bolle, die aan kwam lopen in de tijd dat Mol dement werd, heeft haar heel erg geholpen. Hij begeleidde haar overal naar toe en paste op haar. Dat heeft het voor ons makkelijker gemaakt om Mol nog een fijn leven te geven.

Oopa Floris

Hier op de blog schrijft Oopa Floris, een demente kater met een respectabele leeftijd. Die nog graag knuffelt en slaapt en met Loes samen bij zijn vrouw op schoot ligt. Loes is mantelpoes voor Floris.
Katten worden door goede verzorging steeds ouder, en dementie zal dus ook meer vóór gaan komen.

Tabletten

Voor Sam is het misschien een idee om te beginnen met Cholodin-tabletten. Dat is een voedingssupplement dat kan helpen tegen allerlei ouderdomskwalen. Ook tegen geheugenproblemen. Het geneest niet, maar kan het verouderingsproces iets vertragen. Ik zou wel eerst de dierenarts vragen of Sam het mag hebben.
Verder raadde onze dierenarts visolie aan. Schijnt ook nog heel goed te zijn voor de nieren, voor de vacht en wat al niet, en mag zonder recept gegeven worden. Al onze katten weigerden natuurlijk meteen hun eten als er ook maar een druppel visolie doorheen ging. Want je bent kat of je bent het niet!

Ik ben benieuwd wat anderen weten over dementie bij katten, wie er ervaring mee heeft, en wie er tips heeft voor Sam. En hopelijk zit er iets tussen waar Sam iets aan heeft!

Mevrouw Kever

Ook een vraag?
Ook een vraag om tips en advies? Mail de vraag naar huiskaterbert@xs4all.nl, dan maakt mevrouw Kever er een mooi stuk van voor op het blog.