Categorie archieven: Kever

Kever heeft een mening over zijn toekomst (video)

toekomst

Binnenkort woon ik een half jaar bij mijn mensen, soms foelt het alsof ik hier altijd gewoond heb, een andere keer foelt het alsof alles nieuw is, maar meestal foelt het GEWOON en denk ik er niet meer bij na, en mijn mensen ook niet, ze missen Bolle natuurlijk nog en dat blijft altijd zo zeggen ze, maar nu wonen wij hier met zijn drietjes, ik ben bijna nooit meer bang en mijn mensen ook niet, dat waren ze in het begin soms, maar alleen een heeeeel klein beetje hoor!, dat was omdat ik beet en heel hard krabde, nau niet meer, alleen soms per ongeluk als mijn vrouw en ik spelen, dan zit er ineens een PUNTje van mijn nagel in haar vel.

Gewoontes

We hebben met zijn drietjes al allemaal gewoontes, dat betekent dat je iets heel vaak doet, een voorbeeld is dat mijn man me elke avond borstelt, met een hele zachte borstel, anders is het niet goed als je elke avond je haren kamt, het is eigenlijk meer massaasje, als mijn man de borstel pakt en zegt Keef? kom ik meteen aanrennen en ga er goed voor liggen zodat hij me overal kan borstelen, heerlijk is dat, ik lig met mijn voorpoten op mijn krabkarton en krab af en toe even goed terwijl mijn man me borstelt en ik moet er echt keihard van brommen!, het is het hoogtePUNT van de avond.

(tekst loopt door onder video)

Mijn vrouw heeft van karton een poort gemaakt tussen de bank en de tafel, daar gooien mijn mensen elke dag balletjes of muizen of propjes papier doorheen, soms gooit mijn vrouw er ekspres iets bovenop, dan spring ik op de poort en zakt hij in elkaar, dat is echt helemaal top!, altijd als ik op mijn schaapje lig op het buro en ik val bijna in slaap dan krabbel ik aan de plantenpot die daar staat, ik heb de plant al twee keer van het buro geduwd maar ik vind die pot zo fijn, dus daarom blijft hij toch staan, ik geef mijn mensen altijd kusjes door mijn neus in hun mond te duwen als ze mij een kus geven, lekker fris maar goed voor de weerstand, zegt mijn vrouw, en ik was me altijd netjes hoor!, elke ochtend als mijn vrouw wakker wordt foel ik dat meteen en maak ik kleine tettertjes en dan tettert ze zachtjes terug naar me, we vertellen elkaar wat we gedroomd hebben, zo zijn er nog veel meer dingen maar ik zet nau even een PUNT.

Mijn gehijm

toekomsyMijn mensen zijn heel benieuwd hoe ik op straat terecht ben gekomen, en ook hoe ik dat vol heb gehauden, nau ja ik was vel over botjes, het had niet veel langer moeten duren, ze vragen zich ook af waarom niemand naar me heeft gezocht, ze hebben het asiel gemeeld maar die wisten alleen dat ik met de dierenambulans was gebracht, verder niks, ik weet het zelf natuurlijk wel maar ik wil er niet meer aan denken, dus het zal voor altijd mijn gehijm blijven, geeft helemaal niks vinden mijn mensen, want het gaat niet om mijn verleden, maar om mijn toekomst, en die is hier!, wij horen met zijn drietjes bij elkaar en dat vinden we helemaal PUNTgaaf.

Kever heeft een mening over het weer in zijn tuin

tuin

Sinds een paar dagen mag ik weer een klein stukje verder de tuin in, dat vind ik helemaal top, er gebeurt nu van alles in de tuin, er komen blaadjes aan de planten, en er groeien ook zomaar ineens planten uit de grond!, hoe dat kan snap ik niet maar toch is het zo, waar eerst alleen maar aarde was zijn nu een soort sprieten, en elke dag zijn ze groter, ik vind het heel biesonder en mijn mensen moeten om me lachen want ik trek mijn poten heel hoog op als ik er doorheen loop, maar dat komt omdat ik ze niet kapot wil maken, die plantjes die met een PUNTje omhoog steken.

tuinAan het genieten

Ik heb een paar dagen zon gehad in de tuin, zooo heee het was echt heel warm, ik ging onder het bankje liggen, in de schaduuw, ik moest er een beetje van tetteren tegen mijn vrouw, ze zei Dat wordt nog wat met jou deze zomer, maar waarom dan, wordt het dan NOG warmer? dat kan haast niet!, in de avond lag ik languit op de tegels rond te kijken in de tuin, dat was heerlijk, alles was stil en donker, en ik was ook stil, raar hè?, mijn mensen kwamen steeds eventjes naar me kijken, want ze vonden het vreemd dat ik stil was, maar het kwam omdat ik aan het genieten was, ik had gewoon geen PUNT om er aan toe te voegen.

Kaud

Net toen ik aan de warmte was gewend ging het ineens regenen en werd het kaud, het ging ook nog waaien, ik lag in de tuin en het was helemaal niet fijn, ik ben weer naar binnen gegaan maar ik wilde wel steeds buiten kijken of het weer droog was, maar toen kwam er ook nog keiharde wind, nau daar hau ik helemaal niet van!, af en toe was de zon er weer, maar net als ik dan buiten was kwamen er witte flokken uit de lucht, dat is toch raar?, soms waren de flokken zacht en nat, soms waren het harde ronde korrels die pijn deden aan mijn hoofd, het foelde net alsof iemand kleine steentjes naar me gooide dus dan rende ik heel snel naar binnen, als het nat of kaud is ga ik alleen even naar mijn twalet, tussen de planten, dat is elke dag een vast PUNT.

Binnen

tuinHet geeft niks wat voor weer het is als je een eigen huis en eigen mensen hebt, en die heb ik nu!, of het nau heeeeel erg warm is of je neus foelt ijskaud aan of er vallen flokken of kleine korrels, dat maakt allemaal niks uit, binnen merk ik daar niks van als ik op mijn schaapje op het buro lig, naast mijn vrouw, mijn schaapje is heerlijk zacht en altijd presies goed, niet te warm en niet te kaud, ik kan de tuin zien en wat voor weer het daar is, soms krijg ik een kus van mijn vrouw of mijn man, dan maak ik een klein tettertje en slaap zo weer verder, veilig en vertrauwd tot in de PUNTjes van mijn lijf.

Sterren

En alweer is er na Bas en Vlekkie weer een nieuwe ster bijgekomen, vrijdagochtend is Trudy naar haar Freek gereisd, haar lijfje was kapoo en kon niet meer beter worden, o lieve Trudy we zullen je missen maar ik ben blij dat je weer samen bent met je Freek en dat je weer zoveel likwit snek als je wilt van zijn neus kan likken, ik stuur Brammie en mevrouw Brammie heeeeeel veel lieve kopjes, want zij zorgden voor Trudy en zijn natuurlijk helemaal verdrietig nu Trudy een ster is geworden, dag Trudy ik ga vanavond naar je zwaaien en ik zal je nooit vergeten!!

Kever heeft een mening over de PUNTen aan zijn lijf

lijf

Alle katten op de hele wereld zijn mooi, dat is gewoon zo, elke kat is helemaal perfekt, of je nau jong of aud bent, dik of dun, groot of klein, wit of groen of paars met stippen, je bent altijd presies goed als kat, dat weten mijn mensen ook, toen mijn vrouw op de footoos van asielen zocht naar een kat keek ze dus niet naar kleuren, of hoe een kat eruit zag, alleen maar naar hoe ze keken, toen mijn vrouw mijn footoo zag herkende ze meteen mijn uitdrukking, zo heet dat, ik keek net als Bolle kon kijken, een beetje afwachtend, alsof ik wilde zeggen Wat is nau presies het PUNT?

lijfWitte haar

Toen ik net bij mijn mensen kwam wonen wisten ze alleen dat ik zwart was, met groene ogen en een bolle toet, maar hoe ik er presies uitzag hadden ze nog niet kunnen zien, ze zagen al snel dat ik een helemaal zwart hoofd heb, maar ik heb één witte haar onder mijn kin, die zit rechts onder mijn lip en hij steekt uit, mijn vrouw probeerde een keer hem weg te halen want ze dacht dat het van mijn dekentje was, maar het is MIJN haar en die hoort daar!, mijn oren zijn helemaal kapoo, ze zijn gerafeld van het vechten en lopen niet meer in een PUNT.

In de verf

Mijn lijf is zwart, maar mijn vrouw zegt dat ik een grote witte onderbroek aan heb, op mijn buik, met een beetje krullen lijkt het wel, en ik heb ook een heel klein behaatje aan, kan dat als jongenskater?, ik vind van wel!, mijn mensen noemen het altijd mijn biekienie, ik heb aan mijn voorpoten witte tenen en achter heb ik witte kausen, en ik heb natuurlijk mijn witte bef op mijn borst, maar het allermooiste heb ik voor het laatste bewaard, mijn mensen moeten er elke keer om lachen zo leuk vinden ze het, zelfs de dierendokter was er helemaal van onder de indruk, ze zei dat ze het geweldig vond, wel twee keer!, helemaal aan het einde van mijn staart, die niet zo lang is, heb ik wat wit, alsof ik mijn staart in de verf heb gedipt, zegt mijn man, het is een heel klein wit PUNTje.

lijfKadoo

Weet je wat zo leuk is?, mijn mensen vertelden me dat ik het mooiste kadoo ben dat ze ooit hebben uitgepakt, ze namen iemand mee naar huis die ze helemaal niet kenden, niet van buiten en niet van binnen, maar ze zijn heel blij met mij, en ik ook met mijn mensen hoor!, we hebben elkaar als kadoo gekregen en nau kennen we elkaar van buiten maar ook van binnen, en dat is nog veel belangrijker natuurlijk, want hoe je eruitziet maakt niks uit, je kan heel mooi zijn maar toch niet lief, mijn mensen boffen maar zeggen ze, want ze vinden hun kadoo helemaal top, zooo heee, daar word ik een klein beetje verlegen van, ze zeggen dat ik perfekt van binnen en van buiten ben, net als elke kat, maar er is maar één Kever vinden ze, ja en dat ben ik toevallig, tot in de PUNTjes.

Kever heeft een mening over het boek van Bolle

boek

Vandaag ben ik een keertje op de blog, en niet Bertje die eigenlijk altijd vandaag schrijft, ik mocht van Bert een keer tussendoor, omdat ik een verhaal heb, nau eigenlijk een boekje, het is het boekje van Bolle, dat eerst een ieboek was en nau een papieren boek, Bolle had alles al geschreven voordat hij een ster was geworden en mijn vrouw heeft het opgestuurd voor de uitgeefer, het is allemaal waar gebeurd, ikzelf heb steeds gekeken of alles goed ging want het is een belangrijk verhaal, dat moet tot in de PUNTjes goed zijn.

Gefoelens

boek BolleHet verhaal van Bolle gaat over hoe hij voor Molly zorgde en hoe bang hij was toen hij bij mijn mensen kwam wonen maar ook dat hij leerde om mijn mensen te vertrauwen, dat ging niet vanzelf maar Bolle was heel dapper, hij bleef het proberen, mijn vrouw zegt dat er nog steeds mensen bestaan die denken dat dieren geen gefoelens hebben, die denken dat dieren alleen maar eten willen en verder niks, ik kon dat haast niet geloven maar mijn vrouw zegt dat dat echt waar is, daarom heeft ze het verhaal van Bolle opgestuurd, zodat iedereen kan lezen dat katten gewoon personen zijn, net als mensen maar dan anders, gelukkig weten wij dat op de blog al lang!, stel je voor zeg, je moet er toch niet aan denken dat je mensen denken dat je geen gefoelens hebt, wat een dieptePUNT.

Samen

Mijn mensen zijn nog steeds heel blij dat ze zoveel lieve kaarten en meels en telefoontjes hebben gekregen toen Bolle een ster werd, want als iemand een ster wordt is dat heel verdrietig, zooo heee wat kan je iemand missen zeggen ze, en dan knuffelen ze mij nog eens heel stevig, heerlijk vind ik dat, het heeft mijn mensen erg geholpen dat ze niet alleen waren met hun verdriet, Bolle zei altijd dat je samen bijna alles kan, en dat is zeker waar, en op de blog zijn we samen, dat is PUNTgaaf.

boek BolleIk heb het boek van Bolle ook gelezen, op papier, want toen het ieboek er was was ik er nog niet!, nau weet ik wie Bolle was, en ik wil zelf ook wel een keer een boek, maar nu nog niet want nu ben ik er gelukkig nog gewoon!, ik denk dat ik een verhaal wil over een kleine jongenskater die altijd op zoek was naar kouwstiks en heel weinig eten kreeg, mijn vrouw moest erom lachen en ze zegt dat we wel zullen zien of dat mijn verhaal wordt, als PUNtje bij paaltje komt.

Toen mijn mensen het eerste boekje op papier opgestuurd kregen moesten ze huilen, ik ging zachtjes tetteren, want verdriet is moeilijk, dat weet ik best, mijn mensen missen Bolle nog elke dag en ze zeggen dat het mooi en moeilijk is om aan hem te denken, maar het hoort erbij zegt mijn vrouw, als je van iemand haudt weet je dat je ooit verdriet krijgt, maar de liefde is altijd nog veel groter, en de liefde blijft altijd bestaan, en zo blijft Bolletje altijd bestaan, en alle andere sterren die er zijn ook, want ze zitten in iemands hart en daar zijn ze veilig en zo reizen ze met ons door het leven, en we kunnen ze in het donker zien als lichtPUNTJE aan de hemel.

boekBolle de zwerfkater: Hoe ik ontdekte wat liefde was

Kater Bolle durft vanwege mishandeling niet meer bij mensen te wonen. Hij leeft daarom in de tuinen van een huizenblok in Amsterdam.
Op een dag ziet hij de poes Molly. Hij weet meteen dat hij bij haar wil blijven. Met veel geduld weet hij het hart van Molly te winnen. Hij mag zelfs bij haar en haar mensen in huis komen wonen.
Maar Molly is oud en ziek en heeft niet lang meer te leven. Na haar dood moet Bolle in zijn eentje samenleven met mensen. Mensen waar hij zo bang voor is.

Bolle vertelt in dit boek zelf zijn verhaal. Een verhaal over verlies en verdriet, maar vooral over liefde en vertrouwen.

Bestellen bij Bookscout: lees verder en klik hier