Categorie archieven: Loesje

interview met Loesje: de medietaazie kurzus komt eraan

meditatie cursus
Dit is een lig-oefening

Loesje gaat een kurzus geven aan iedereen. Over rustig zijn. En hoe dat moet. Meeditaasie het dat.  Ik vroeg haar om een interview!!

 

Loesje wat spannend een kurzus wat ga je doen?
Me kurzus gaat over me meeditaasie. Mensen vragen me steeds hoe ik dat toch doe met me eigen? Daarom heb ik nu me meedietaasie gemaakt voor iedereen om het te leren. Het is een kurzus van drie dagen, ik doe het iedereen leren in kleine stapjes want dat is makkelijker. Alle drie dagen samen heb je nodig om tot me meedietaasie te komen. En ik doe ook aan koeling douwn en ik geef ook tips. Dat is ook belangrijk.

Het klinkt heel serieus. En wat leer je dan allemaal Loes?
Als je me kurzus gedaan heb kan je meedieteere. Dan kan je de baasis en kun je meer rielekst zijn en je kop voelt beter. Het is wel belangrijk om veel te oefenen want dan gaat het makkelijker. En je kan ook beter slaape en iets van de konsentraaatie. Maar dat moet ik nog opzoeken.

Voor mensen en voor dieren

Ik leg alles uit

Het klinkt moeilijk. Ik weet niet of ik het kan.
Me kurzus is voor mensen en ook voor de dieren. Iedereen kan meedoen van ze eigen. Ook angstige dieren of mensen, of iemand die heel druk is van ze eigen.
Het is niet moeilijk want het is me baasiskurzus. Bert ik weet dat jij ook mee wil doen en de vrouw ook. Daarom is het makkelijk, iedereen kan me meeditaasie leren. En me vrouw heb footoos gemaakt van me eigen in akzie. Dan kan iedereen zien hoe het moet.

O dan durf ik het wel. Hoe heb jij dat van de meeditasie geleerd?
Het is van vroeger Bert. Toen ik nog bij me 9 andere katten woonde in één huis. Ik was de kleinste en ik ben bescheiden. Ik was ook verlegen en ik durfde niets. Ik voelde mij eigen niet veilig. Toen is het begonnen Bert. Dat ik stilte zocht in me eigen. Dan voelde ik me rustiger in me kop en was het makkelijker.
Nu doe ik het bijna iedere dag want dan voel ik me eigen zen. Dan ben ik rustig in me kop. Soms ga ik ook diep in me eigen, dan doe ik soolsursjing.  En ik kan ook beter wachten op me tonijn, maar dat vind ik nog wel moeilijk.

Iedereen kan meedoen

Wanneer is het en hoe kun je meedoen?
Me kurzus is op 31 oktober en op 1 en 2 november en komt op jouw website Bert. Dan kan iedereen die geen Feesboek heb zoals jouw vriend Bolle, ook meedoen.
En me kurzus komt ook op me eigen Feesboek en is is graatis. Je kan het gewoon thuis doen, dat is het fijnste. In de ochtend doe ik ook vragen beantwoorden, in de middag moet ik slaape want het is ook vermoeiend voor mij eigen.
Ik hoop dat iedereen mee wil doen.
En ik vind het ook spannend Bert want het is me eerste kurzus.

Liefs van Loesje

Meedoen:

woensdag 31 oktober
donderdag 1 november
vrijdag 2 november
Waar: Feesboekpagina Loesje en deze website
Hoe laat:  ’s morgens tussen 10 en 12 uur  dat is met vragen stellen erbij

Het is helemaal gratis.

Loesje vertelt: over me uiterlijk 

uiterlijk

Soms vragen mensen hoe ik denk over me uiterlijk. Over hoe ik eruit zie. En of ik me uiterlijk belangrijk vind?

Ik moest er goed over nadenken want ik ga nu ook me kurzus geven. Moet ik dan een mooi uiterlijk hebben? Ik ben toen langs de spiegel van me vrouw gelopen. Dat doe ik anders nooit maar hoe kan ik anders naar me eigen kijken? Ik denk ik moet erover schrijven want het is  belangrijk.

Me binnenste

Me uiterlijk is me buitenkant, me vacht, me rondingen. Ik wist niet wat ik ervan moest denken. Ik zeg U eerlijk, ik ben meer een poes van me binnenste. Van me emozies en van eten. Ik werk altijd hard om me binnenste gevuld te krijgen. Dat doe ik met me tonijn, garnaale en zalm. Maar soms ook met forel of witte vis, als me vrouw niks anders heb. Zo krijg ik wel een mooier uiterlijk want me rondingen groeien dan van ze eigen.

In sjok

Maar ik heb ook een trouwma, ik vind het best moeilijk om te vertellen. Er was een vreemde man in huis, die kwam iets maken voor me vrouw. Het was een monteur. Hij zag me en zei tegen me vrouw dat ik een hele dikke poes was! Toen heb ik op één dag de hele viswinkel naar binnen gewerkt. En me vrouw heb de monteur buiten gezet!
Ik was in sjok!

Onzichtbaar

uiterlijkVroeger was ik nooit met me uiterlijk bezig. Ik was mager en niet me eigen. Ik was onzeker en ik zeg U eerlijk. Ik dacht dat ik geen uiterlijk had. Ik was onzichtbaar.
Maar me vrouw zei dat iedereen een uiterlijk heb van ze eigen. Ik had geen idee. Ik had geen verkering dus ik dacht waarom moet ik dan een uiterlijk hebben? Ik was ook nog niet me eigen aan het ontplooien. Ik hoefde nog niet zo nodig. Ik moest nog Loes worden. Ik wil ook toegeven, ik vond tonijn belangrijker. En garnaaale ook.

Kurvie

Toen zag ik Me Bert op Feesboek. Ik voelde iets gebeuren in me buik. Dat ik mooi wilde zijn van me eigen, dat Bert me knap zou vinden. Ik ging meer eten want persoonlijk vind ik een maatje meer wel fijn. Dat ik mooi rond ben, een echte kurvie poezedame. Ik heb een volle, dikke vacht. Dat is me eigen bontjas.
Ik liep weer langs me spiegel, maar ik durfde niet goed te kijken. Ik wilde op Feesboek gaan maar daar heb iedereen ze mening. Oooh ik was onzeker.
Moest ik aan de poezebootoks? Moest ik plasties sjirurgie? Ik wilde het niet, ik wilde alleen maar me eigen zijn.

Ajsepteere

Me Bert vindt me mooi, dat is voor mij belangrijk. Als je verkering heb wil je er toch goed uitzien van je buitenkant. Hij leerde mij me eigen te aksepteere. Dat ik goed ben zoals ik eruit zie, met me dikke vacht, me baard en me bek. En me Bert zegt ook, Loes ik vind het belangrijk hoe je er van binnen uitziet. Me Bert is wijs. Hij weet waar het om gaat. Dat je lief en aardig bent en dat je genoeg te eten krijgt.
Ik vind van binnen ook belangrijk. Dat je gelukkig bent en niet onzeker. Ik vind, ieder heb ze eigen uiterlijk en ze buitenkant. Dat is altijd goed.
Als ik nu langs me spiegel loop zie ik me eigen pas echt. Dan zie ik me ogen en me ziel. Ik zie Loes, me binnenste die me buitenste mooi maakt…
Ik voel me eigen rijk…

Loesje

Loesje vertelt: toen ik naar de dokter moest…

dokter

Me vrouw kwam thuis en ze zei dat ze iets voor me had. Oooh ik begon te spinnen en me staartje trilde van geluk. Zou het me tonijn zijn of misschien een nieuwe snek.

De tijd

Me buik begon al te rammelen, ik deed zelfs miaauwen van verlangen. Me vrouw gaf me lieve knuffels en ze zei, Loes het is weer de tijd. Ik dacht de tijd, ik heb de tijd toch aan mij eigen. Ze gaf me een kaart en mijn naam stond erop: Loesje. Maar er stond een andere Loes op de footo! Me eigen vacht is wit met zwart en deze Loes was een tijgerpoes, dus hoe kan het dan over mij gaan? Kijkt u zelf maar op de footo. En hoe zat het dan met me tonijn? Ik was ineens van me slag.

Dokter

We gingen samen zitten in de bank, ik kreeg knuffels. Lange, zachte aaien en ik kreeg ook een snek. Dat was voor de schrik zei me vrouw. Ik trilde nog steeds maar niet meer van geluk. Me kop zat ineens vol met moeilijke gevoelens, in me buik voelde ik onrust. De kaart kwam van de dierendokter. Oooh ik moest weer langskomen, ze wilde me tand zien en me kiesjes, me hartje luisteren. En ik zou ook een prik krijgen want dan word ik niet ziek. Ik ben al wat ouder dus me vrouw vindt dat wel belangrijk. Van me eigen vind ik er niks aan maar ik voelde ook aan me water dat ik daar niks over te zeggen heb. Ik ben best sensietief, ik kan heel veel voelen. Gelukkig kreeg ik wel me tonijn.

Topform

En toen kwam het moment  dat we moesten komen. Ik had geen zin maar me vrouw zei, Loes als je straks je kurzus gaat geven moet je wel in goede kondiezie zijn. Ik dacht, oooh ben ik wel in topform? Ik zeg u eerlijk, ik heb er niks mee. Niet met dokters en ook niet met witte jassen. Maar ik moest in het mandje en ik kreeg niet eens de kans om tegen te spartelen. Me vrouw was slimmer deze keer. Ik deed me ogen sluiten en deed me meedietaasie voor als ik het niet meer weet. Dat vind ik dan fijn om te doen. Soms kan ik beter niet weten wat me boven de kop hangt. In de wachtkamer deed ik ook me ogen sluiten. Ik voelde onrust in me hartje en ik wilde naar de bak. En toen hoorde ik ineens me eigen naam: Loesje! Oooh de dokter….

Visboer

Me vrouw droeg me naar binnen, dat is zo als je in een mandje zit. Ik werd op een grote tafel neergezet en ik zag een vreemde dokter in een blauwe jas. Ik snapte het niet want de dokter heeft toch altijd een witte jas? Ik dacht misschien is het niet de dokter, misschien is het de visboer voor me tonijn? Ik rook andere geuren maar ook de geur van me vrouw. Zij hielp me uit me mandje en hield me vast. Ooh het was wel de dokter! Ik wilde niet dat de dokter in me bek keek, maar het gebeurde toch. En ze keek in me oor en ze deed me hartje luisteren of er nog ruis was. Ik moest ook op de weegschaal en ze zei dat ik was aangekomen, maar hoe kan dat nou? Ik had al uren niet meer gegeten en ik had ook honger. Ik voelde belediging.

Toen kreeg ik ook nog een prik, gewoon toen ik even niet oplette.

Ik voelde me eigen niet fijn maar de dokter zei dat ik best wel gezond ben. Oooh ik kreeg ineens heel veel zin in me tonijn en in rennen. Gelukkig maar dat ik weer  in me mandje zat want ik heb nooit zin in rennen. En nu ik gewoon in topform ben hoef ik ook niet te rennen met me eigen. Dat hoef ik sowieso niet want ik ben een Maatje Meer. En ik heb de dokter laten weten dat ik trots ben op me volle rondingen. Ik ben voor me eigen opgekomen.

Kondiezie

Later heb ik nog met me vrouw gesproken, over me kondiezie en dat ik nu dus klaar ben voor me kurzus. Me vrouw zei dat ik ook topform in me kop moet hebben want een kurzus geven is best moeilijk. Maar ik moet wel me kennis kunnen verspreiden, het zit toch in me kop. Dat ik iedereen kan helpen ze rustpunt te vinden. Dat is belangrijk voor dier en mens. Iedereen heb ze eigen roeping. Als poes heb ik die ook en soms roept me tonijn, dan kom ik snel aanrennen. Ik moet wel goed eten om in me topform te blijven.

Ik heb geleerd, ik ben een poes met een missie, maar ik blijf wel bescheiden. Dat u niet denkt dat ik me eigen over me paard ga tillen.

Liefs Loesje

Loesje vertelt: over me kurzus die ik ga geven

kurzus

Me Bert vroeg me of ik na wilde denken over me kurzus. Dat ik een kurzus ga geven van me meeditaasie. Ik dacht bij me eigen, wat nu?

Onzeker

Toen heb ik eerst vijf blikjes tonijn verorberd want ik moest nadenken en rustig worden in me kop, van de spanning en ik was ook onzeker.

Sensietief

Een tijdje geleden schreef ik van me meeditasie en dat ik me vrouw schootmeeditaasie geef. Dat doe ik als me vrouw het nodig heb. Ik ben sensietief, ik voel me vrouw. En toen me Bert voor ze bek een operaazie kreeg deed ik me Bertmeeditaasie. Die kunt U op de footo zien. Daar ben ik best in me meeditaasieakzie. Ik zeg U eerlijk, ik ben een meeditaasiepoes. Omdat ik zoveel emozie heb en me vrouw geen zak met geld om al me tonijn aan te slepen. Daarom heb ik me eigen meeditaasie geleerd.

Meeditaasie

Nu vraagt U zich misschien af wat me meeditaasie is? Als ik me kurzus geef ga ik U vertellen wat ik weet en doe van me eigen. U kunt dan meedoen en het maakt niet uit of U een mens bent of een dier.

Ik ben toevallig een poes, me Bert is een katermans. Maar me vrouw is weer een mens, zegt ze. Van mij mag ze best meedoen maar ik vind het nog belangrijker dat U meedoet. En het kan ook samen, dat U bijvoorbeeld meedoet als mens met Uw dier. Ik zeg U wel eerlijk dat ik nog geen ervaring heb met olifanten en sjieraffe dus als U die thuis hebt dan kunt U beter wachten op me vervolgkurzus.

Gewoon

Ik heb veel met me verkering Bert gesproken. Hij wil ook graag meedoen van ze eigen en ze vrouw ook als ze durft. Ooooh ik vind het dan best wel spannend want ze is toch me schoonvrouw Bert. Maar ik ga het wel gewoon durven want ik vind het belangrijk. Dat iedereen ze rust en ze ontspanning voelt. En het is niet moeilijk want ik kan het u leren. Me Bert houdt van gewoon dus doe ik ook me gewoon-meeditaasie.

Wilt U meedoen? Wilt U ook rust en dat het gemakkelijk is in Uw eigen? Dat kan op 31 oktober, 1 en 2 november. Dan ga ik me kurzus geven en het gaat over me meeditaasie. En ik heb ook me affiessie gemaakt, die komt binnenkort op me Feesboek.

Liefs van Loesje
Meeditaasiepoes

Wat kunt u na de kurzus?

  • u bent rustiger
  • u voelt ontspanning in uw eigen

Kurzus van Loesje

  • gratis dus het kost niks
  • voor iedereen, dus voor mensen en dieren
  • drie lessen
  • waar: hier op Bertjes website en ook op mijn Feesboekpagina 

Hoe doet u mee?

  • Vanzelf. U ziet het hier of op mijn feesboek of u krijgt een berichtje via Berts nieuwsbrief.

Loesje vertelt: wat ik doe op Dierendag

dierendag

Ik wilde schrijven voor me Bert maar me vrouw zei, Loes het is wel Dierendag. Dat is een dag voor alle dieren. Ik vind dat belangrijk want er zijn veel dieren die niet zo gelukkig zijn als me Bert en ik van ze eigen. Dat vind ik ook moeilijk want ik vind, ieder dier heb recht op ze eigen geluk. Dat ze niet op de straat hoeven te leven net als me Bert vroeger. En dat iedereen genoeg tonijn heb voor ze eigen en het mag ook iets anders zijn.

Mensendag

U weet ik woon hier met me vrouw, Floris en Zusje. En ik heb ook verkering met me Bert. Voor ons is het eigenlijk altijd dierendag. Me vrouw zei laatst dat ze ook weleens een mensendag zou willen. Ik heb er over nagedacht maar als er dan geen tonijn is dan is het eigenlijk geeneens een dag. Dus ook geen mensendag van ze eigen. Daar ben ik wel duidelijk over geweest, dat ze weet waar ze aan toe is.

Feegeetarie

Op dierendag zegt me vrouw, eten we geen vlees of vis van ze dieren. Oooh maar wij hebben wel feest dus ik werd best onrustig in me kop. Ik dacht hoe moet dat dan? Ik zeg U eerlijk, een dagje zalm of garnaaale wil ik best proberen van me eigen. Maar ik ben niet bewust feegeetaarie. Ik ben het meest gerust als de kast vol staat met tonijn. Voor als ik zin heb of tussendoor, voor me emozies en voor me Maatje Meer. Op dierendag krijgen we geenvleesofvisbrokken, ik vind er niks aan. Maar het is voor de dieren. En voor me vrouw, denk ik.

Meeditaasie

Ik heb wel iets wat ik doe voor alle dieren in de wereld. Ik doe me dierendagmeeditaasie. Dat is dat ik me helemaal ontspan van me eigen en me kop leegmaak. Dan leg ik me kop op tafel en doe ik me meeditasie. Ik denk dan aan alle dieren en geluk. Dat er geen zielige dieren meer zijn en alle dieren genoeg te eten krijgen en ook knuffels.

Oooh ik voel dan me tonijn in me buik. Dan ben ik diep in me meeditasie en in me eigen. Misschien wilt U het ook proberen vandaag. Dat we allemaal samen aan de dieren denken en dat er dan geen leed meer is.
Geen leed en wel tonijn!
En ik heb ook een kleine traktaasie voor me eigen,

Liefs Loesje