Categorie archieven: Loesje

Loesje vertelt: als me peettantes voor ons zorgen

Loesje

Als me vrouw fakanzie heeft gaat ze weleens weg. Van me eigen hoeft dat niet. Ik vind het fijn als ze thuis is, bij ons. Dan voel ik me veilig en ook gelukkig. Dan weet ik dat ik te eten krijg en knuffels. Hoe me dag eruit ziet en dat is belangrijk. Dat alles gewoon is, dat ik me leven begrijp. En dat ik op me kompjuuter kan voor me Bert.

Sensietief

Als me vrouw weg gaat voel ik wanneer ze gaat want ik ben sensietief. Dan komt de grote tas uit de kast en voel ik me eigen niet blij. Dan krijg ik moeilijke gevoelens, me buik doet rare geluiden maken. Alsof ik tonijn gegeten heb die van ze eigen te oud is. Dat is als me tonijn bejaard is, ik raak dan in een tonijndeepressie. Dan weet U wel van Uw eigen dat ik me hartje moet beschermen.

Hoedje

Maar ik krijg toch eten en ook knuffels want me peettantes komen voor ons zorgen. Me huispoes loesje tante Liesbeth en me tante Marian. In het begin ben ik dan wel op me hoedje. Maar als ze me blikje tonijn openmaken vind ik het best wel oké. Dan ren ik naar beneden en soms blijf ik dan met me nagels aan de trap hangen. Zo graag wil ik me tonijn. En ik vind het ook fijn dat me peettantes er zijn. Ik eet altijd goed want ik ben een maatje meer. Daar moet ik wel goed voor zorgen, dat ik me eigen blijf. Dat vind ik wel belangrijk.

Bofpoes

Me peettantes zijn heel lief en ze komen ook twee keer op me dag. We krijgen ontbijt en ook nog ander eten. Oooh soms is Zusje boos, zij vindt het nóg moeilijker. En ze heeft een keer in de bank geplast bij tante Liesbeth. Ik schrok er best van maar me tante ruimde alles op. Ik vond dat zo lief en ik voelde dankbaarheid. En ik gun me vrouw ook haar fakanzie en als me peettantes er niet waren kon ze niet gaan. Dat is best heel veel liefde vind ik wel. Daarom schrijf ik nu van me peettantes en ook omdat ik een bofpoes ben dat ik me peettantes heb. Want ook al zijn zij niet me vrouw, ik vind ze wel heel lief. Dan moet ik ze nu ook in een zonnetje zetten en zeggen dank je wel lieve tante Liesbeth en andere tante Marian.

veel liefs van

Loesje

Loesje vertelt: keuzes maken…

Me vrouw kwam laatst thuis met de grote tas op haar rug. Ze was weer ergens centjes voor ons gaan bijverdienen. Oooh ik voelde in me buik dat er iets was.

Als sensietieve poes voel je dat. Dat ze anders kijkt, me eten anders in me bakje doet. En dat ze stil is, in ze eigen gekeerd. Ik voelde weer machteloos maar anders dan bij me Bert want die had ze operazie. Me vrouw liep nog rond. Toen voelde ik, ik moet helpen.
Maar hoe doe je dat als poes?

Binding

Ik weet hoe ik me Bert kan helpen. Maar wij hebben verkering, me vrouw en ik hebben geen verkering. Toch voel ik me eigen veilig en ik voel ook binding. Oooh voor de eerste keer in me leven. Met me Bert voel ik ook binding maar hij woont nog op ze eigen. Dan is het anders, dan heb ik wel vlinders en ik ben ook verliefd op me Bert. Maar als je samenwoont net als ik met me vrouw, dan voel je elkaar.

Schoot

Me vrouw ging zitten en toen wist ik het. Ik ging op schoot en ik sprong in één keer goed van me eigen. Ik was wel blij want ik wilde niet meteen me nagels slijten. Toen heb ik me schootmeedietasie gedaan. Dan wordt me vrouw rustig en dan kan ik in haar ogen kijken. Ik deed heel hard spinnen, zenspinnen. Dat is als je iets heel graag wil, of als je iets heel fijn vind van ze eigen. Ik doe het ook bij me tonijn. Nu wilde ik me vrouw heel graag helpen. Ze zei, Loesje ik moet een keuze maken…

Harde kopjes

Me buikje ging heel hard rammelen want het voelde als honger. Zou het Tonijn zijn, of paling? Oooh ik zou niet kunnen kiezen van me eigen denk ik? Tonijn ken ik en is me hart, paling ken ik ook maar moet ik nog leren eten. Soms vind ik iets nieuws fijn om te leren. Soms is wat ik ken fijn want dat is gewoon van ze eigen. Iets van me hart is altijd fijn. Ik deed heel harde kopjes geven, bijna me ene tand eruit. Ooooh ik had best veel honger merkte ik.

Eten

Me vrouw zei dat het niets met eten te maken had. En ik had nog wel zo me best gedaan. Ik kreeg zachte knuffels en ze zei: Loesje lieve Snoesje ik weet het. Je moet altijd kiezen voor je hart. En toen kreeg ik de lekkerste tonijn van me leven! En ik had ook geholpen.

liefs van
Loesje

Loesje vertelt: als ik me meeditasie doe

meditatie

Me fens op Feesboek zeggen weleens dat ik heel zen ben van me eigen. Bert zegt het ook en hij vroeg me of ik erover wilde schrijven. Ik moest goed nadenken en aftasten in me binnenste. Me zen hoort bij mij en ik wil het best met U delen. Misschien zegt U dan straks wel, ik ga het ook proberen.

Goede plank

Het is niet moeilijk maar U moet wel een goede plank hebben. Als U wiebelt op Uw plank dan lukt het meestal niet. U kunt dan de plank goed vast schroeven, dat U wel blijft liggen.

Twee planken

Ik ben een rustige, bescheiden poes van me eigen. Maar ik heb veel emozie. Soms weet ik niet of me emozie wel van me eigen is of van me vrouw? En soms voel ik ook de emozie van Bert. Dan voel ik zoveel in me buik, ik heb geleerd het is niet altijd honger. Wel vaak!
Als het geen honger is dan weet ik, ik moet op me plank. Ik heb er twee. De hoge is voor diepe, lange meeditasie. Dan ben ik erg van me slag en is hoog liggen fijn. Dan kan ik me eigen en me wereld overzien. Me andere plank staat naast de bank. Daar zit me vrouw en dan word ik ook rustig. Soms zet ze tonijn op me plank, dan kan ik me nog beter konsentreere.

Rustig

Als ik meeditasie doe dan is eten belangrijk. Dat ik voordat ik op me plank ga wel eten in me buik heb. Anders voel ik me afgeleid, dan kan ik me rust niet vinden. Ik ga liggen en soms ook doe ik ook me ogen dicht. Ik word dan wel rustig en soms zo rustig dat me vrouw me wakker moet maken. Dat is me ultieme meeditasie. Het is wel belangrijk om verder nergens aan te denken. Tonijn mag. Maar als U liever kip heeft of rosbief dan mag dat ook. Net waar U rustig van wordt.
Ik word ook rustig van me verkering. Als ik denk aan Bert dan krijg ik fijne gevoelens. Dat is wel weer anders dan zen maar het mag ook. Van me eigen ben ik niet zo moeilijk, maar ik vind het wel belangrijk dat U dan Uw eigen Bert heeft.

Geen stress

Als poes doe ik iedere dag me meeditasie. Ik heb geleerd, dan heb ik geen stres in me eigen. Wel goede eetlust en dat is belangrijk. En ik ben ook zen. Het lijkt op wiew maar het is van me eigen. Niet met een kussentje of met een egel. Het is van binnen en het helpt. Ik voel nu beter, me hart en me emozie. En ik word toch niet onrustig of iets met stres. Ik ben meer ontspannen. Als ik moeilijke gevoelens heb kan het ook helpen.

Toen me Bert zijn operazie had durfde ik niet op me plank. Ik zeg U eerlijk, ik had teveel gesnoven van de wiew. Ik kwam in een overdoos en ik vergat mijn meeditasie. Dat moet ik nog leren.
Misschien ga ik nog ooit een kurzus geven, als ik durf.

liefs van Loesje

Loesje vertelt: toen Bert zijn operazie had

Vorige week moest me Bert naar de dierendokter. Voor ze bek en de dokter zou gaan kijken. Ik was op van de zeenuuw, ik zeg het u eerlijk. Me Bert, me steun en toeverlaat. Me verkering!

Ik vroeg me af, weet de dokter wel dat me Bert controleur vensterbank is? Dat me Bert schrijver is en Huiskater? En dat we verkering hebben? Ik had moeilijke gedachten en gevoelens.

Idee van Jip

Op Feesboek had Berts grote vriend Jip samen met me soolzusje Katrientje een goed idee. Iedereen ging die dag wiewen. Dat is met een speciaal kussentje van Mevrouw Bram Mila en dat je dan slap word in je hoofd en poten. Ooooh ik vond het zo lief en ik ben de hele nacht en dag wakker gebleven. Ik deed meediteere voor me Bertje. Ik wilde varen op me ziel. Me vrouw had extra tonijn en ook wiewkussentjes gehaald. Maar ik had geen kontroole, ik ging te ver. Ik kreeg een overdoos.

Zeenuuw

En ik had ook tonijn geschrokt. Me Bert kon niet eten dus ik at voor twee. Ik wilde sterk zijn maar ik was slap. Van de wiew lag ik tussen me kaarsen voor Bertje en ik moest spugen. Ik wil het U eerlijk vertellen, ik voel nu heel veel schaamte. Ik had zoveel zeenuuw en ik voelde Bertje in me hart. Dat hij misschien pijn had kon ik niet verdragen. Ik kende het niet, zoveel moeilijke gevoelens. Ik wilde vluchten en ik had wiew. Me tonijn had ik al opgeschrokt.
Ik was van me kaart.

Eigenonderzoek

Alle vriendjes van Feesboek hebben geholpen. Iedereen deed wiewen voor me Bert. Ik dacht waarom kan ik me eigen dan niet beheersen? Waarom wil ik vluchten? Ik deed eigenonderzoek. Om te leren van me eigen gedrag. Ik wil als poes toch verder ontplooien, ik wil niet afglijden in me eigen. Ik leerde dat soms zeenuuw sterker is als ik niks kan doen. Dat ik de andere helft van me verkering ben en dat je dan dingen van elkaar voelt. Bert is me alles en me liefde is waardig van ze eigen.

Gezond blijven

Nu is Bert weer thuis, hij is nou misschien ook diejebeet. Maar ze schildklier is goed en ze hebben al ze tanden schoongemaakt. Nou is me Bert nog knapper, dat heb ik al gezien. Ik moet nu wel voor hem zorgen want hij was ook een maatje éxtra meer. Dan kan je diejebeet worden van je eigen en me Bert moet gezond blijven. Maar ik blijf toch altijd zijn verkering en Bert weet dat.

Liefs Loesje

Loesje vertelt: nu ik minder tandjes heb

Mensen vragen me weleens hoe ik nou kan eten met minder tandjes? Bert vroeg het me ook al en ik kreeg vlindertjes in me hart. Ik vond het zo lief al die zorgen, ik moest erover na gaan denken.

Mijn vrouw zei dat ik nog 4 tandjes en 1 kiesje heb van me eigen. Ik weet niet hoeveel dat precies is maar ik wil geen proteesie. En ik kan best goed eten. Dat ga ik nu vertellen.

Geen riesieko

Een tijdje geleden moest ik 4 kiesjes laten trekken. Ik vond er niks aan maar me vrouw zei dat het moest. Ik was ook best bang, ik zeg het U eerlijk. Dat ik niet meer goed zou kunnen eten en hoe moet ik dan blijven leven? Of hoe moet het dan met mijn maatje meer? En vindt Bert me nog wel mooi als ik Loesje tandloos word? Gelukkig ben ik ook een emo eter van me eigen. Dat is dat je emozies deelt met tonijn of zalm en soms ook kip. Ik was onzeker, ik wist het niet meer. Ik heb toen wel extra gegeten, ik wilde geen riesieko nemen.

Brokken

Na de operazie had mijn vrouw veel tonijn en zalm ingeslagen, maar ik wilde ook harde brokken. Harde brokken horen bij me leven. Als ik harde brokken krijg dan is me dag gewoon en voel ik me veilig. Dan weet ik wat er gaat gebeuren en ook wat ik eet. Me mondje deed zeer maar ik schrokte de brokken gewoon naar binnen. Me vrouw stond erbij en keek ernaar. Ik kon niet meer stoppen, ik verloor me kontroole. Ik had al twee dagen geen brokken gegeten.

Uit me doen

Nu is me mondje weer gezond maar me hartje van slag. Bert vertelde me dat hij een operazie gaat krijgen aan zijn tandjes. Zijn vrouw heeft een foto van Bert naar de dierendokter gestuurd en die vond Bert zo knap dat hij nu moet komen.

Oooh ik schrok, ik heb brokken en witte vissen verslonden. Ik voelde emozies zo diep in me buik, ik was van de kaart. Bert krijgt ook Morfiene, dan gaat hij wiewen van ze eigen en dan gaat de dokter kijken. Maar ik wil niet dat Bert daarna pijn heeft en misschien ook vieze pillen krijgt. Ik ben nu ongerust en uit me doen. Oooh veel erger nog dan me eigen operazie. Dat je niets kunt doen voor je verkering. Dat je machteloosheid voelt.

Steunen

Ik moet nu leren, rustig blijven en afwachten. Me Bertje steunen en flink zijn. Straks kan Bert ook weer beter eten van ze eigen, weer genieten van limonade met zalm. Bert houdt meer van zalm, ook als we samen eten. Misschien moet ik meediteere, dan voel ik meer rust. Ik voel dit is een levensles. Als poes heb ik die ook, dat je ontwikkelt in je ziel. En ik heb verkering met Bert met me hart en ziel.

Ik weet dat ik dinsdag me oogjes dichtknijp en pas weer open doe als Bert veilig thuis is. Dan ben ik bij hem en kan hij ze eigen aan mij vasthouden. En als iedereen aan Bertje denkt dan is hij niet alleen!

Liefs van Loesje

Huiskater Bert

Samen is het gezelliger