Deze week ga ik u fertelle over assie in jou zeefe heemels ben van jou geluk. Mij vrouw heb mij eigen fertel, Loes jij mag alles proefe van jou nierdiejeet wat jij wil.
Proefe
Toen ben ik meteen op mij startblok gaan zitte en mij vrouw heb geen rust meer gehad, ik zeg het u eerluk. Mij buik foel ze begeerte en u weet beheerse vin ik moeiluk. Mij vrouw heb van alles in mij huis gehaal en zij zeg Loes, jij mag alles proefe maar jij mag het nie in één keer doen. Dan moet jij toch eeve slikke ook al ben jij in jou zeefe heemels.
Mij nierbrokke: Hill’s Kidney Care k/d
Van mij eigen lus ik bijna al mij brokke die mij vrouw mij serfeer. Behalfe mij slankbrokke maar mij vrouw zeg, Loes dat is psiegies. Daar kan jij beeter nie op ree-aa-geere, jij moet laate zien dattie psiegies sterrek blijf. Mij vrouw bracht mij nierbrokke mee van mij dokter.
Ik zeg u eerluk, dan ga jij toch tweifele. Brokke van jou dokter foel nie als brokke van jou visboer. Jij wor er nie blij van want jij krijg er meesal jou weegding bij. Maar jij moet fertrouwe hebbe anders hoefie er al nie aan te beginne. En assie zie hoe groot jou zak is dan kan jij alleen maar hoope dattie er nie tefeel gezond in heb gedaan. Mij vrouw heb mij zak nierbrokke oope gemaak en jij weet nie wat jou eigen oferkom. Mij neus ging omhoog en mij bek riep meeeoow. Soms weet jij meteen dattie jou kop erin wil steeke. Jou ferlange wor zo groot, jij kan jou eigen nie meer beheerse.
Mij vrouw was ferbaas van ze eigen. Mij bakje was meteen weer leeg en mij buik riep MEER, mag ik van mij eigen alstoeblief nog meer! Mij nierbrokjes zijn gemaak van kip en zij ruik sterrek. Dattie meteen zin krijg. Van mij eigen kan ik ze goed eete. Jij heb er jou tande nie foor noodig, jij kan jou brokke zo doorslikke. Dan heb jou dokter wel oferal reekening mee gehouwe. Misschien heb mij dokter kurzus gefolg bij mij visboer? Die maak van ze kip nog lekkere vis, daar kan jij op fertrouwe. Maar mij nierbrokke zijn nu mij faavoriet. Maak mij eigen niks uit wie ze gemaak heb.
Mij zallum: Beapar
Mij Doorie heb ze mamsie zallum gestuur. Van mij eigen lag ik op mij denkpaal. Mij vrouw zeg Loes, jij krijg jou ferrassing. Dan ben jij gelijk wakker en jij zie in jou kop jou vis al foorbij zwemme. Jij weet nie wat jij zie als jou vrouw jou dan jou Zallum geef.
Mij Doorie heb zo een mooi hart, hij heb gelijk nier zallum foor ze mamsie gekocht. Hij zeg, mam jij moet goed eete. In jou hart foel jij, jou jonge is bezorg. Hij heb ze balle nie ferstand van niere net als ze mamsie maar hij koop wel nier zallum. Dan foel jij toch jou hart opfeere en jou niere ook. Van mij eigen weet ik nie of mij Doorie mij zallem selluf heb gemaak. Op ze bakje sta zo een moeiluk woord. Assie geen tande meer heb kan jij het nie uitspreeke. Maar u kan het op mij footoo zien, dan kan u het probeere.
Mij vrouw heb mij Doorie ze bakje oope gemaak en mij aa-roo-maa kwam mij eigen tegemoet. Dan weet jij, jou zallum is nog vers. Of jou zallum is fergaan, maar dan houw jij geen niere meer ofer. Gelukkig heb mij Doorie mij eigen ze verse zallum gestuur. Dan hoef jij nie af te taste, jij kan meteen jou heele bek vol proppe met jou zallum. Van mij eigen heb ik nie vaak zofeel fijne struktuur van mij zallum in mij bek gefoel. Dat jij weet jij heb echt iets in jou bek maar jij heb er nie per se jou tande bij noodig. Mij zallum was smeujig en het heb zo een lekkere smaak.
Nu hoop ik dat mij vrouw mij nier zallum ook ga koope want mij nier zallum is mij faavoriet.
Mij Rint: Kattovit feline diet
Soms wor jij nóg meer ferras want iedereen leef mee met jou niere. Jij ben er jou eigen nie van bewus en ik zeg u eerluk, jij wor er ook ferleege van. Mij sjoonzoon Jiekie en mij niggie Kyana heb ze vrouw sellufs naar Duisland gestuur foor mij niere. Neem u van mij eigen aan, dan wor jij ferleege. Mij sjoonzoon Jiekie en mij niggie Kyana heb zofeel mooie krullies in ze vacht, dan ben jij moodel. Maar zij denk wel aan ze tante MamsieLoesje.
Soms denk jij inees, het val best mee met jou jeug van teegewoordig. Jij leef echt in jou nieuwe werkelukheid. Jij zie jou jeug moeite doen foor ze omgeefing. Assie seeniejor ben net als mij eigen wor jij nie afgeschreefe assie zieke niere heb. Mij hart heb nu zofeel emoozie, het ga bijna krulle van ze geluk. Van mij eigen heb ik nog nooit mij rint uit Duisland gehad. Mij vrouw heb maar twee wiele, dan kan jij geen rint ferfoere. En ik kreeg ook huun, maar jij kan nie alles tegeleik proefe (heb mij vrouw mij gezeg)! Mij rint heb fierkante brokjes van zacht flees en er zit saus oferheen.
Mij erfaring is nu dat Duise saus lekker smaak. Assie geen tande in jou bek heb moet jij toch goed kauwe want Duise stukke flees heb feel steefigheid. Maar dan hebbie ook wel lekkere rint in jou bek.
Poosietief
Mij eerste erfaring met mij nierdiejeet is poosietief. Dan hebbie wel geluk want assie mij eigen een beetje ken dan weet u, Loes is ze eigen lekkere bek. En mij buik groei er goed van. Dan weet jij dattie gewoon jou eigen kan blijfe. En dat jou leeve nog stees ze zeefe heemels heb. Dat is belangrijk…
Loesje
Ik heb ze al eerder gegeten en dat is ook te zien wegens dat ik met erfaring eet. Anders moet ik eerst heel lang ruiken en nadenken of ik het wel wil eten. Zo deed ik dat de eerste keer dat ik ze kreeg. En ik wist al snel: meteen goed.
Ik kreeg best veel sneks meestal de helft maar mijn vrouw zei dat het moest voor de film en of ik wilde meewerken. Ja tuurlijk.
Een seeniejoor zijn is als je een bepaalde leeftijd hebt bereikt. In de mensen wereld zit dat ongeveer rond de 7 a 8 jaar. In de dierenwereld is dat wanneer je voelt dat niet alles meer gaat zoals je dat eigenlijk gewend bent. Soms heb je iemand nodig die tegen je zegt dat je een seeniejoor bent want je weet het niet altijd.
Hetzelfde is met het eten. Mijn etens bak staat op een tafel zodat Toby er niet bij kan want hij mag dit niet eten. Meestal spring gewoon hoppa zo op de tafel als ik trek heb. Op de tafel staan 3 bakjes, een met brokjes, een met zacht vlees en nog eentje waar af en toe iets speesjaals in komt zoals een snek.
Mijn vrouw zag dit en ik keek haar aan. Ik mauwde en ze snapte dat het me niet gelukt was. Ik stond een beetje stil en toch ook weer niet. Ik was in de war denk ik. De tafel was een beetje te hoog geworden voor me.
“Ga er nu maar aan ruiken,” zei mijn vrouw en dat kon ik wel. Ik snuffelde er heel voorzichtig aan. Het was een geur die ik niet kende. Een beetje scherp. En ook een vaag iets van een gezellig iemand dat moet Roos zijn geweest (hoi Roos!) en nog een paar geuren waarvan ik dacht dat weet ik nog niet helemaal zeker.