Als het wiekent is, dan heb ik recht op een wiekentsnek. Maar ik weet nooit wanneer die komt en wat het is. Gistermiddag riep mijn vrouw opeens: “Bert, heb je trek?”
Toen begreep ik meteen wat ze bedoelde.
Maar ik dacht toch, rustig aan.
Streep
De vorige wiekentsnek was een streep. Echt heel gek. Maar toen rook ik gelukkig dat het
lekker spul uit een staafje was dus ik kon het goed eten en daarna ging ik lekker uitbuiken
op de bank en keihard spinnen. Alleen wist ik dus niet wat er deze keer op een bord zou
liggen.
Toen het kwam, keek ik eerst. Daarna rook ik. Hmmm. Jaaa.
Voskes
Dit kende ik en toch was het volgens mij nieuw. Een kupje van Voskes en de vorige keer had ik tonijn op en dit was ook tonijn maar dan met kip. Dus het was dubbel lekker. Alleen was het lastig eten, daar ben ik eerlijk over.
Zo’n kupje zit helemaal vol. In de keuken had mijn vrouw het een paar keer doorgesneden en een beetje saus gemaakt. Dus best luuks op zich.
Maar het was glibberig dus ik moest er eerst omheen eten en toen gleed het van het bord af. Daarna pakte mijn vrouw een vork en ze maakte het los. Had ze meteen moeten doen, dat eet voor mij toch fijner, zeg nou zelf.
Wat ik vind
Dit uit die kupjes is goed spul. Het ruikt lekker en het smaakt super. Alleen je hebt serieus wat hulp van thuis nodig om het te eten anders kun je niet netjes eten. Het komt van de dierenspeciaalzaak en je hebt dan zes kupjes voor drie euro ongeveer. Er zijn best veel smaken, zei mijn vrouw maar ze kocht toch alleen deze.
Ik lust dit wel elke dag maar zeker weten dat ik dat niet krijg.