Liefe Allemaal,

Gistere kreege we berigt dat Oom Oscar is ingeslaape.
Hij is oofer de Reegeboogbrug gewandelt en hij was er niet bang foor.
Het is naames me broers en me friende en mesellef dat ik Mefrau Corinne fanuit mijn hartje DANKIEWEL wil segge weeges se heeft Oom Oscar ge-aa-dopteert toen hij al op se hooge leeftijt was. En hij mogt fan haar se letters sgrijfe en daar hebbe we allemaal fan genoote weeges het was fijn om te leese hoe gelukkeg Oom Oscar sijn leefe was.

Mefrau Corinne heeft heel heel heel heel erreg goet foor hem gesorreg en daar was hij heel blij mee.
Danksij Mefrau Corinne heeft Oom Oscar nog een heele mooie tijt fan se leefe gekreege waarin hij liefde foelde en friende had.
Gelukkeg was me goeie frient Keever so slim om alfast Oom Oscar se feest te reegele, dat heeft hem heel erreg goet gedaan.

Oom Oscar is nu een mooie ster aan de heemel en wij sitte elleke aafont in onse hooge krappaal bij het raam sodat we kunne swaaie naar Oom Oscar en al onse liefe friende daar.
Mijn blog is een heel frolijk interfiew en dat is gedaan toen ik nog fan niks wist.
Omdat ik seeker weet dat Oom Oscar ontsettend sau lagge om sofeel fan jeugdege ondeugent-heit wil ik het wel plaatse maar het is wel ter naa-gedagte-nis fan ons aller liefe Oom Oscar.
Wij wense mefrau Corinne heel feel sterkte en sagt en lief toe.
Liefs fan Leootje

Ajooo allemaal!
Hier ben ik weer!
Leootje Anshu!
Jullie raasende rieporter fan het niews uit de stat fan Den Haag en nu ook uit het dorrep fan Volkel weeges ik interfiew een bewooner fan het weereltberoemde
KATSHUISCH!
Sohee dat was een mooie aankondeging.
Dit interfiew was wel een heel biesonder interfiew en eentje die ik niet ligt sal fergeete…
Pak een paar snekkies, ga der foor sitte en lees met me mee want …
Soms is iets niet wat het lijkt.
Ik bedoel.
Ja.
Hoe ga ik dit nau goet uitlegge sodat jullie me snappe.

Tiga

As je me broer Tiga ziet befoorbeelt.
Die heeft altijt wel een hoofd dat je denkt fan ojee voor die gast moet ik oppasse.
Niet tefeel loope klooie weeges hij kan wel es een mep geefe.
Dat klopt, as we irritant beeseg sijn en je loop langs Tiga dan kan je een mep krijge.
En as je naar Chester kijk met se grote glansende kraal-ooge.
Dan weet je al fan die is te goet foor deese weerelt.

Die moet knuffels en koppies en kusjes en aandagt de heeele dag door.
Dat is egt so. Hij is lief foor iedereen maar de tweefoeters kunne niet knuffele met elkaar of met ons of Chester sit ertusse weeges hij is bang dat ie te-kort kom.
En as je naar Simon kijk dan sie je al aan se gesicht dat ie een heeleboel niet snap.
Simon kijk altijt ferbaast.
En dat is so. Simon is egt altijt ferbaast oofer alles!
Ja en ikke.
Ehh.. ja aan mijn bolle buikie kan je sien dat ik ferstant heb fan snoep, dat is ook so, ja..
Daar wau ik het eigelek net niet oofer hebbe!
Maar goet.
Ahum.
Toe te point dan maar.

Nou heb ik dus Carolien mooge interfiewe en dat is een heel knap poesje.
Egt een prinsesje om te sien, so lief en knap en befalleg en me niewe frient Koning Joop is heeelemaal ferlieft op der.
En ik snap hem heelemaal hoor!
Se is bloedmooi! Se kijk helder uit der oogies en se is best bij-dehant.
En je sau segge, omdat se so een knap lieftalleg prinsessig poesje is,
dat se ook prinsesse maniertjes heef.
Nou…
Ik denk dat ik daarop terug moet koome.
Het interfiew liep eefe heel anders dan of te dat ik hat gedacht!
Carolien is, als ik het sagjes mag segge, tog een beetje… eh… ‘anders’..
Ik hat haar antwoorde niet ferwagt.
Ze is best direct en ze heeft ehmmm… zeer… eh.. interes-sante hobbies.
Interes-sant is het eenige goede woord daarfoor, denk ik.

Carolien

Het gesprek begon nog normaal, lees maar..

Leo:
Hoi Carolien!
Ik ben Leootje fan de Haagse Katers uit de stat fan Den Haag!

Carolien:
Haai!

Leo:
Mag ik fraage wanneer en hoe en waarom jij in het Katshuisch ben gekoome?
Carolien:
Ik woon er nog niet zo lang hoor, maar ik doe net alsof ik er al jaren woon.
Hi hi. Maar dat kan helemaal niet, want ik ben pas op 5 oktober geboren.
In een cattery, want ik ben een Ragdoll.
Ja inderdaad, het mooiste meisje van de klas. Dat ben ik!

Leo:
En wat font je fan alle bewooners daar?
Carolien:
Super grappig! Echt zo cool.
Ze zijn mega zichzelf en allemaal kei kei aardig.
En ik denk ook wel dat er wat verliefde op mij zijn.
Maar ik ben dan ook het mooiste meisje van de klas!

Leo:
Moest je heel erreg wenne of ging alles fansellef?
Carolien:
Vanzelf joh! No worries.
No troubles, maar ik ben dan ook heel makkelijk in de omgang.
Echt, wil je ruzie krijgen met mij dan moet je van ver komen.

Leo:
Heb je een liefelingsbewooner?
Carolien:
Joop en Rob. Maar dat van Rob zeg ik niet tegen Joop.

Leo: “OoooOOooOoOhh er sijn geheime!!!! Ooooooh!”

Leo:
Ben je ferlieft op Koning Joop?
Carolien:
Hij wel op mij. En ik hou wel van een pareltje op z’n tijd.
En koning Joop, of Jopie zoals ik mag zeggen, belooft mij gouden bergen, parels, diamanten. Prachtig! Ik ben er dol op.
Maar weet je waar ik ook dol op ben?
Op poep hi hi! Echt!
En plas! Ik kan er niets aan doen.
En die slagschepen van Jopie zijn echt zo mooi.
Dus I luf koning Joop enorm.

Leo: “Poep?? Getsie!! Ok, ik ga gewoon door met fraage stelle..”

Leo:
Find je het niet eng of ongemakkelek dat hij de Koning is?
Carolien:
Ik ben niet te weerstaan dus wat moet ik eng vinden of ongemakkelijk.
En Jopie is niet de moeilijkste hoor.

Leo:
Weet jij ook waarom je in het Katshuisch woont?
Carolien:
Das best een beetje stom.
Mijn achterpootvoetjes staan goed, maar mijn knietjes staan precies andersom!
Raar toch??? Echt, wie heeft dat nou verzonnen.
Ik was de enige in de cattery die zo was.
En ook de kleinste.
Maar ja, weet je, ik loop zo wel heel sexy met mijn kontje wat naar achter, alsof ik op pumps loop.
En dat vindt Joop zo mooi.
Kan ie niet van me af blijven.
En ik heb lekker geen pijn.

Leo:
Waarmee wort je gehollepe door je tweefoeter?
Carolien:
Die scheert mijn billen!
Soms dan val ik om in de poep.
Lekker man! Maar zij vindt dat niet zo fijn dus scheert ze de poep eruit.
En dat vind ik weer heel lekker al dat gekriebel aan mijn poezelige billetjes.
Leo:
En hoe find je dat? Find je het gewoon of find je het lasteg?
Carolien:
FIJNNNNNNNNNNNNNNNN.
Lekkkerrrrrrrr..ik vind aandacht sowieso gewoon heel lekker.
Alle aandacht naar het knapste meisje van de klas zeg ik altijd maar!

Leo:
Moet je faak naar de wittejas en wat gebeurt er dan?
Carolien:
Nee hoor, ze hebben foto’s van me gemaakt en toen zeiden ze dat ik prima was zoals ik ben.
Wist ik allang natuurlijk.
Wel houden ze in de gaten of ik pijn heb.
Maar tot nu toe is dat niet zo.

Leo:
Ben je bang foor de wittejas?
Carolien:
Ik ben voor niemand bang!

Leo:
Wat is jouw liefelings-eete en waarom?
Carolien:
poep…ik bedoel brokjes natuurlijk!

Leo: “Wát!! So een schatteg mooi meidje en se wil poep eete??”

Leo:
Ehhum.. Eh.. Ik durref het bijna niet meer te fraage …
Welleke snoepies sijn jouw liefelings?
Carolien:
die met poepgeur…o heerlijk, hou me tegen!

Leo: “Oh mijn kat, se meent het écht! Se eet poep en se rolt erin as se de kans krijg!
Ik doe wel assof te dat ik het ook heel normaal fint…”

Leo: Ehum… Wie is je liefelings-tweefoeter en waarom?
Carolien:
Die vrouw die me optilt en knuffelt.
Leuk mens hoor. Ze is lief, en ze schat mij op waarde in. Heel belangrijk!

Leo:
Heb je nog meer friende in het Katshuisch of wil je alleen bij Koning Joop sijn?
En waarom is dat so?
Sit er een huwelek aan te koome tusse jullie?
Carolien:
Nou Leeooootje! Doe ns rustig! Jeeetje man.
Joop is 86100duizend jaar oud en ik net een half jaar.
Maar ik moet wel zeggen dat ik wel heel graag bij die ouwe ben.
Maar ook bij Rob.
Omdat hij blind is wordt hij niet verblind door mijn uiterlijk en dus houdt hij echt van wie ik ben.

Leo:
Wie sal ik follegende week interfiewe?
Rob of Prinses Henk?
En waarom?
Carolien:
HENK! Alsjeblieft Henk.
Die is niet te genieten omdat je eerst Joop hebt geinterviewd en nu mij!
En daar houdt ‘prinses’ Henk niet van.
Hij denkt dat ie God op aarde is met z’n roze tutu.
Alsjeblieft Henk!!!

Dankjewel Carolien foor dit eeh.. diepte-interfiew.
Het was ontsettent interessant!
Ik sou segge JOEDOEJOE met je poep en je slagscheepe fan Joop en feel plesier met alle aandagt fan iedereen!

Poehee ik moet eefe bij-koome.
So sie je maar liefe leesers.. Iedereen is anders en niets is wat het lijkt.
Mijn proo-ject is wel leersaam so en het wordt nog feel leuker als ik follegende week een kaater ga interfiewe die sig Prinses Henk noemt! Mesgien is ie wel gember-neutraal!
Ik heb heel feel snekkies noodeg nu om bij te koome.
Mag ik? Mag ik? Assebief?
Liefs fan.. Leootje Anshu de onfersgrokke interfiewer!

Dag liefe frientjes, baasjes en frouwtjes,

Deze week was moeilijk, eggie waar. Ik ga het niet mooier maken dan het is. Ik foel mij slap en slaap eigenluk de heele dag. Ik ga ook niet feel blog schrijve dese keer, mijn poote zijn moe.

Eete

Of het nou kwam van het warme weer of door mijn hooge leeftijd, ik weet het niet. Het is ook de ene dag keiwarm en de andere dag weer koud en reege. Dat kan voor niemand goed zijn toch? Als seeniejor kater wil je dat alles staabiel is, en dat is het niet.
Eete hep ik altijd goed gedaan sinds ik hier woon, maar forige week ging het mis. Ik eet de helft minder en soms de heele dag niet. Krijg het eggie niet weg hoor. En soms moet ik spuuge als ik gegeete hep. Mijn meediesijnensnek spuug ik soms ook uit. Frouwtje zeg, Oscar zo ga jij snel achteruit en als het niet meer gaat moet ik de dierendokter bellen.

Meediesijn

Ik weet het ook niet liefe frientjes, maar dingen gaan anders nu. Ontbijt en diner laat ik staan en eet ik een beetje als ik denk dat ik honger hep. Maar natfoer smaakt niet als het de hele dag heeft gestaan, dus probeert frouwtje het met kleine hapjes tussendoor. Mijn meediesijnensnek foert frouwtje op een leepel want ze zegt, als je de meediesijnen niet meer naar binnen krijgt dan is het einde furrhaal!
Dus die eet ik, want wanneer is het einde furrhaal? Aan de buitenkant zie je niks aan mij. Ik loop nog normaal, mijn kop is normaal, ik ben alleen wat maagerder geworden. Maar omdat ik niet goed reejageer op de meediesijnen moet er van binnen iets ziek zijn dat niet meer beeter wil worden. Waar ligt de grens, roept frouwtje dan.

Reservekracht

Frouwtje had forige week frijdag een afspraak gemaakt bij de dierendokter. Dat zou zijn foor kontrole omdat de meediesijnen mij niet van de piep in mijn neus en benauwdheid af kan helpen. Maar ze zou ook met de dierendoker er over praten dat het misschien beter zou zijn dat ik ging inslaape. Ik dacht nou ja, ik hep een lang leefe gehad en als ik slechter ga worden dan ga ik het echt moeilijk krijgen, dan is oofer de Reegeboogbrug gaan een befrijding.
Bang ben ik niet hoor, want ik weet dat alle frientjes in Reegeboogland op mij staan te wachten. Maar de dierendokter van de natuur belde ook nog. Ze zei tegen frouwtje jij moet beslissen of je het wil maar ik kan je nog 2 meediesijnen stuuren, dan kan je met de Pinksteren zien hoe Oscar er op reejageer.
Frouwtje heeft toen aan mij gefraagd of ik de nieuwe meediesijnen van de natuur nog wilde proberen en ik dacht dat is goed, ik foel nog wel reservekracht. Toen ging frouwtje de afspraak bij de dierenarts afzeggen, want controle of inslaape gingen we toch maar uitstellen tot na het Pinksterwiekent.

Wachten

Maar toen was er iets heel verveelends, frouwtje was al een paar keer naar de brievenbus geloope, want frijdag waren de meediesijnen er niet, en zaaterdag ook niet… en frouwtje zei, potjandosie, het had er gisteren al kunnen zijn! Dus nu zitten we zonder meediesijnen en hoopen we toch echt dat het morgen komt. Want rekke, rekke doen we niet hoor, er moet een beslissing komen oofer mij en dat moet niet lang meer duren. Dat is voor mij niet fijn en foor frouwtje ook niet. Oud is oud en ziek is ziek. Maar we wachten morgen met spanning de brievenbus af…
Ik had mij van de week terug getrokken en op schoot kwam ik bijna niet meer. Ik foelde dat het beeter was op mezelf te zijn en feel naa te denken en te slaape. Ik hep nu een eigen stoel foor meselluf en op frouwtje haar rug liggen ’s nachts doe ik ook niet meer iedere keer. Misschien komt het wel weer hoor, maar ik hep nu feel rust nodig. Ik hoop dat ik van de nieuwe meediesijnen een boest krijg en ze morgen in de brievenbus liggen.

Taai

Zo gaan wij een week in die onzeker is en we niet weeten wat er met mij gaat gebeuren. De natuur dierendokter heeft alles foor mij gedaan. De gewone dierendokter ook, en gaat mij inslaape als het zo moet zijn, en in Reegeboogland staan ook alle frientjes paraat. Maar taai ben ik, ik ga nie foor mijn tijd!

Dag liefe frientjes, baasjes en frouwtjes, waar ik ook ben, ik zie jullie altijd en blijve we saame!
Dikke knuf en poot,
Oscar

Nawoord van Bertje

Hallo allemaal, het is zo erg dat mevrouw Dorus nog niet beter is. Gelukkig heeft zij veel hulp van Dorus en zijn manmeneer.

Nieuwe huis

Vandaag mag ik, Dopey, mijn verhaal hier neer zetten. Ik ben 8 jaar en de jongste van het hele stel. Ik kreeg de naam Sterre omdat ik een meisje zou zijn maar helemaal zeker was dat nog niet. In mijn nieuwe huis aangekomen schrok ik toch wel… daar liepen reuzen rond die aan mij wilden snuffelen en daar was ik echt niet van gediend. Ik maakte een hoge rug en dikke staart maar dat maakte geen indruk. Ze waren eigenlijk wel allemaal lief voor mij en ik mocht zelfs bij sterretje Panda liggen.
Maar het liefst lag ik toch wel bij mijn vrouw.

Snoep

De dag erna moest ik alweer in de mand en we gingen op weg naar de dokter. Gelukkig was ik kerngezond. Vrouw gaf mij nog wat bijvoeding en dat smaakte wel heel lekker. Ik heb haar heel lang voor de gek gehouden, het gewone eten at ik niet omdat ik die melk (bijvoeding) wel heel erg lekker vond.
Dat was afgelopen toen ze me betrapte toen ik aan het gewone eten bezig was en ook de snoepjes mee at. Hihihihihihi.
Maar toen gebeurde het… ik was aan de racekak. Vrouw had al vanalles geprobeerd maar ik bleef de racekak houden.

Dokter

Dus weer naar de dokter, spuitjes gehad (die deden echt geen pijn) en toen wilde de dokter kijken of ik een meisje of jongetje was. Hij heeft het geweten, met hand en tand heb ik ukkie mij toen verzet want omdat mijn achterwerkje pijn deed mocht daar niemand aankomen. De dokter vertelde vrouw dat ze het allemaal goed deed met mij en ook dat ik niet uitgedroogd was.
Na 1 week was de racekak gelukkig over en gingen we opnieuw naar de dokter om te kijken of ik nu een jongen of meisje was.
Ik had iedereen nu wel genoeg voor de gehouden en had me bedacht om de dokter gewoon onder mijn staart te laten kijken.
En ja hoor, ik was een jongetje… maar dat wist ik natuurlijk al lang.
Meteen zei vrouw ´nou dan heet je nu Dopey´ en daar was ik het helemaal mee eens.

Mevrouw Dorus wij hopen dat u snel beter bent.
Voor jullie allemaal een dikke knuffel van ons.

Ken je dat gevoel, dat je kop zo vol zit dat je het niet meer weet? Dat er zoveel woorden door je bol dansen dat het een warboel wordt? Dat letters door elkaar gaan en je geen zinnig woord meer kan miauwen? Zo voelt het in mijn kop. Al een tijdje.

Stiller

Dat maakt dat ik stiller ben op Beestboek. En niet meer zo vaak reageer op de blog. Ik wil het wel hoor! Want ik lees al jullie furhalen en berichten met veel liefde. Steevast krullen mijn snorharen mee omhoog met een grote glimlach. Maar als ik dan iets wil typen, blijven mijn poten steken boven het toetsenbord. De eerste letters beginnen al in de verkeerde volgorde. Moet je eens proberen om er met poten zo groot als de mijne letters tussen te proppen.
Ik kan jullie miauwen dat het meestal nog meer abacadabra wordt. Soms lukt het om een reactie te geven die nog ergens op slaat. Maar meest van tijd wis ik alles weer. Ik word er verdrietig van en ben bang dat jullie je afvragen waarom ik wel bij het ene furriendje reageer, maar niet bij het andere. Misschien denken jullie wel dat ik jullie niet meer leuk vind. Dat is absoluut niet waar. Integendeel zelfs. Misschien helpt het om het hier te miauwen. Zodat jullie weten waarom Japie minder van zich laat horen.

Inspiratie

Wat me nog meer frustreert is dat ik geen inspiratie heb om zelf furhalen te schrijven. Het is niet dat ik niks beleef, dat doe ik heus wel. Alleen zijn dat vaak dingen die anderen griezelig vinden. Die vinden het niet fijn om in geuren en kleuren te lezen hoe ik als patholoog anatoom autopsie verricht op mijn eigenpotig gevangen prooien. Van een muis kijkt niemand meer op. Zeker niet nu er zoveel enthousiastelingen zijn die zich verbonden voelen met Muisbezorgd. De door mijn tante Luna purrrfect opgezette online cursus ‘Hoe vang ik een Weilandmuis’ wordt massaal gevolgd door iedereen die de fijne kneepjes van het muizenvangvak in de poten wil krijgen. Als ik zou beginnen over de mammoeten onder de muisachtigen lopen bij iedereen de rillingen over de rug. Dus kan ik maar beter mijn bek houden over waar ik mee thuis kom.
Furhalen over witjas, omdat ik me weer eens in de nesten heb gewerkt, is iets waar je niet te vaak over moet miauwen. Ook dat schrikt af. Na het kattefietje met Louis die met ferme kracht mijn boom omver blies, klim ik alleen nog maar naar boven om naar de sterren te zwaaien. Diep onder mijn vacht ben ik best een braverikje. Behalve de keren dat ik kattenkwaad uithaal. Wat dat kattenkwaad is, miauw ik thuis niet. Wanneer ik na mijn nachtelijke avonturen binnen kom, eet ik mijn buik rond en val in diepe slaap. Zodra ik wakker ben, eet ik weer en glip door het luik de wijde wereld in. Waar ik uithang, furtel ik nooit. Zeker weten dat ik dan nooit meer op pad mag. Daar kan ik dus met geen woord over miauwen. Sommige dingen kun je beter voor je zelf houden.

Furhalen

Ik zou zo graag van die mooie furhalen willen kunnen schrijven zoals mijn furriendjes van de blog dat doen. En tegelijkertijd weet ik dat dat iets is dat bij hen hoort. Ik heb mijn manier van schrijven. Joedoejoe zou Leootje miauwen. Inderdaad, ik ben gewoon ik, een kater die woont in een huis waar het leven veel te serieus geleefd wordt. Dat voel ik aan alle letters die uit het toetsenbord komen.
Soms denk ik dat ik beter kan stoppen met mijn furhalen. Mogelijk hebben we wel genoeg geschreven. Maar ja, dat is ook weer zo wat. Over een tijdje komen er misschien weer spontaan gezellige letters uit mijn toetsenbord. Of dat zo is en wanneer weet alleen de tijd. Misschien is onze stilte een stilte voor de storm en barsten we binnenkort weer van de creativiteit. Daarom voor nu een koppie. Voor jullie allemaal.

Koppie van Japie