De afgelopen week begon zo lekker, met heel veel zon en wat mijn personeel noemt ‘zomerse temperaturen’. Wat dat betekent weet ik niet, maar ze hebben elk vrij moment dat ze hadden samen met mij in de tuin genoten. Maar er moest ook nog heel wat werk gedaan worden, omdat over een tijdje een nieuwe schutting komt tussen mijn tuin en die van de nieuwe buren. M’n personeel heeft me wel uitgelegd hoe het gaat worden, maar heel eerlijk gemauwd vind ik dat niet zo interessant. Zolang die plank bovenop de schutting maar blijft om het weiland en ‘t achterpad in de gaten te kunnen houden vind ik alles best.
Genieten
Als er in de tuin geklust wordt ben ik er altijd bij, om te kijken of de bolletjes diep genoeg de grond in gaan of dat de zaadjes een beetje goed uitgestrooid worden over de plantenbakken in de tuin.
Soms waaien er ook vreemde zaadjes de tuin in, die dan ineens leuke bloemetjes hebben als ze groot zijn. En dan mogen ze blijven van mij en m’n personeel. Zelf vind ik die gele bloemen heel leuk, want als die uitgebloeid zijn veranderen ze in pluizige bolletjes op een steeltje. En als de wind dan waait of wanneer ik met m’n poot een flinke jengst tegen dat steeltje geef, gaan al die pluisjes de lucht in. Da’s heel leuk om achteraan te rennen en ze uit de lucht te vangen.
Maar al het planten en zaaien in m’n achtertuin was begin van de week al gedaan, dus ik dacht de rest van de week te kunnen genieten van de rust in m’n tuin, lekker languit in de zon.
Nou, mooi niet dus.
Geluid
Ik lag na m’n ochtendronde en m’n ontbijt lekker te dutten in de tuin, dromend van een vriezerlade vol met Weilandmuizen terwijl m’n vacht al lekker aan het opwarmen was in de zon, toen Senior bedacht had dat het een goed moment was om alvast een deel van de oude schutting weg te halen.
Prima mauwde ik nog naar ‘m. Ik besloot toch maar om één oog open te houden om te zien of dat allemaal wel goed zou gaan, want hoewel Senior een ervaren klusser is kan een beetje supervi… ehhh… supervidinges nooit kwaad. Dus ik rekte me helemaal uit en stond op om toch maar weer aan het werk te gaan met ‘m. Samen klussen is altijd leuk, dat dutje kon ik ook later nog wel doen.
Vol belangstelling keek ik hoe Senior een schroef in de schutting opzocht en er iets opzette dat ‘ie in z’n hand had.
Wiehiehiehiehiehie klonk ‘t ineens, en ik schrok zó van dat rare geluid dat ik terugrende naar de dekenkist naast de achterdeur. Zo’n geluid had ik Senior nog nooit horen maken, en toch wel een beetje ongerust keek ik vanaf de kist of alles wel goed was met ‘m. Hij zocht en vond nog meer schroeven, en dan kwam dat geluid weer. Wiehiehiehiehiehie…
Toen zag ik pas dat dat geluid niet van Senior kwam maar van iets dat ‘ie in z’n hand hield om de schroeven uit het hout te halen.
Kriebels
Net toen ik dacht dat ik misschien beter even naar binnen kon gaan tot dat geluid voorbij was kwam Junior bij me zitten. ‘Wat een herrie hè Joep’ mauwde ze tegen me, terwijl ze me achter m’n oren begon te kriebelen. Het duurde even voordat ik begreep wat ze bedoelde, want ze probeert al maanden om in m’n eigen taal tegen me te mauwen maar daar maakt ze nog steeds zóveel fouten in dat ik er bijna een dagtaak aan heb om haar te begrijpen en te leren hoe de goede uitspraak van sommige mauwen is. Die herhaalt ze dan wel braaf maar ja, kattentaal blijkt toch niet zo gemakkelijk te zijn voor tweebeners. Gelukkig verstaat ze mij beter dan dat ze zelf mauwt, anders had ik m’n verhalen nooit met jullie kunnen delen.
En al die fouten in haar uitmauw neem ik maar voor lief, want ze doet haar best en ik hou er nou eenmaal van om lekker gekriebelt en geaaid te worden als we samen zitten te mauwen…
Plank
Voordat ik ‘t wist had Senior dat herrieding op de grond gelegd en stond het deel van de schutting al tegen de schuur aan. Maar tot m’n schrik zag ik toen pas dat ‘ie ook m’n 
loopplank, die aan dat deel van de schutting zat, had weggehaald…
Net toen ik ‘m even wilde laten weten wat ik daarvan dacht zag ik dat Senior bij de paal die nu los stond begon te graven. En graven, dat kan ik tegenwoordig heel goed, dus ik besloot ‘m een pootje te helpen zodat de paal weer helemaal recht gezet kon worden. En wat denk je? Zonder dat ik er maar een mauwtje aan vuil hoefde te maken werd m’n plank daarna weer tussen de schutting en de paal vastgezet en dat moest natuurlijk gelijk uitgetest worden. Met een extra uitdaging nu, want omdat er een schuttingdeel tussen uit is moest ik vanaf de paal een sprongetje maken naar de rest van de schutting die er nog wel staat. Dat was dus even opnieuw berekenen hoe hard ik op m’n plank moest afzetten om veilig met alle vier m’n poten op de schutting terecht te komen, maar met wat extra staartbijsturing en op ‘t juiste moment m’n nagels in ‘t hout uitslaan ging dat gelijk de eerste keer al helemaal goed.
Uitzicht
Lang heb ik nog niet van ‘t uitzicht op m’n plank kunnen genieten, want woensdagmiddag was de zomer alweer voorbij. En de afgelopen dagen was het best nog wel lekker warm, maar veels te nat om lekker lui op m’n plank te gaan liggen om van ‘t uitzicht te genieten. Ik heb er helemaal geen moeite mee om in de regen m’n rondes over ‘t achterpad en in de tuintjes te doen maar ik mis de zon gewoon. En ik ben er ook al achter gekomen dat Weilandmuizen niet in de regen buiten mogen spelen, dus in ‘t weiland viel ook niets te beleven.
Hoewel, als het af en toe droog was tussen de buien door dan rook het buiten zo lekker, allemaal luchtjes die van de plantjes en de grond afkomen. Dus ben ik tussen m’n dutjes door steeds naar buiten gegaan omdat er nog zó veel te ontdekken is. En om m’n personeel een beetje bezig te houden in hun belangrijke taak als persoonlijk portier.
Hopelijk komt vandaag de zon weer tevoorschijn, want de plantjes hebben nou wel genoeg te drinken gehad.
Ik ben net weer thuis van m’n eerste controleronde van vandaag en wacht nu tot m’n ontbijt opgediend gaat worden. Ik heb niets te klagen over m’n personeel hoor, maar soms duurt het gewoon een beetje lang voordat ‘t eten in m’n bakje eindelijk op de grond gezet wordt…
Stevige poot en heel veel kopjes van Joep, aankomend Weilandmuizenvanger
Het is nou zo dat de deuren in huis open staan wegens de ferwarming is gewoon uit. Dus als het nacht is kan ik naar beneden om de straatluchten te snuiven en weer naar boven en ook de tweede trap naar de slaapkamer kan ik gewoon op maar dat kon al dus dat is eigenlijk hetzelfde gebleefe.
Ajoooo allemaal!
Het is gewoon maagies.
‘Ken je niet slaape klène Leejow?
Koning Joop:
Leo:
Hallo lieve frientjes en iedereen, Genieten jullie nog na van het Stoelendansfeest wat we hebben gehad bij kever in de tuin?
Ik kan het weete want ik ben al oud en die hadde ze toen. Mijn baasje waar ik hep gewoond froeger had ook zo,n koffie pot. Het duurt heel lang foordat je koffie hept, maar het ruikt eggie wel naar de koffie van froeger. Ze doet dan iedere keer water opschenken en dan ruik je de lekkere geur. Katers drinken natuurlijk geen koffie maar je hetkent de fertrouwde geur en je weet dan dat er ook foor mij een fijn mooment komt. Dan doet ze melk koken en opkloppen en pakt ze een groote kop. Die kop is bijna net zo groot als mijn voerbak, niet normaal zo groot. Nou, en dan komt het fijne moment, we maake van het koffie drinken een feesie en dat fiere we saame, iedere dag. Ik spring dan bij haar op schoot en weet ik ook dat ze lang blijft zitten en ze rieleksen doet. Ik ga dan spinne en krijg ik knuffels en snekkies, en het is dan fijn. Het is heel belangerijk om van kleine moomenten een feesie te maken, daar zijn mijn frouwtje en ik het heel feel over eens!
Amsterdam? Dat was foor mij een heele lange reis in de ooto, fooral als je het benauwd hept. Toen hep ik onderweg het gaas van de reistas kapot gekrapt. Ik hep lange naaguls, dus dat ging heel makkelijk. En frouwtje maar roepe, Oscar niet krabbe, je moet in de reistas blijve zitten anders maakt ik ongelukken op de weg. Nou, dat kan mij dan eg nik scheele, want je wil maar 1 ding, uit die reistas!
Zon
Het was de dag met de vrij er in. Waarom ze dat zo noemen weet ik niet. Want veel van de tweebeners zijn dan helemaal niet vrij. En wij dieren hebben natuurlijk altijd vrij. Oh wacht ff. Zou het daarom zo heten? Miauw je weet maar nooit!
een zak met brokjes foor mij gaat nou hihi fooruit dan maar.
Maar wat zou ik nou nog meer kunnen doen? Ik zag mijn staartje bewegen oofer de floer. En miauw, toen kreeg ik een heel goed idee! Als ik nou eens ga schoonmaake. Dan gebruik is mijn staartje als swiffer hihi. Want zo heet zo een ding. Dat heb ik mensenoopaa wel eens horen zeggen. Dus nou daar ging ik hoor. Feeg feeg hier. Feeg feeg daar. Ikke deed heel goed mijn best.