Mijn fijnste mooment van de dag dat weet ik. Het is best moeilijk wegens ik heb veel fijne momenten als het dag is en ook als het nacht is.
Saame
Ik find van de nacht fijn om op het bed te slaape en dan rustig saame te zijn. Dan hoor ik dat mijn vrouw gaat slaape en dan weet ik waar ze is en wat ze doet, en dat ze niet weg gaat voor boodschappen, ze is gewoon thuis dat heb ik graag.
Meestal slaap ik een stuk van de nacht mee en dan ga ik naar beneden weeges ik heb dan het huis voor mezelf. Ik kijk naar de straat. En ik kan rustig eete zonder dat ze kijkt. En zo komt dan vanzelf de dag.
Elke ochtend wil ik nou drie lange ochtendknuffels, tussen het eete door. Dan kan ik goed aan de dag beginnen met een dutje.
En dan op de dag gebeurt er van alles tot het weer afondeete is. Daarna: knuffel, dutje.
Licht uit
Dus ik heb mijn vaste knuffels op de dag en ik heb ook mijn vastigheid in de nacht, maar nou komt wat het fijnste is. Dat is als we gaan slaape, en dan heb ik mijn bord eete voor de nacht half op, het licht in de kamer is uit en dan komt mijn vrouw nog eefe uit de badkamer kijken hoe is het met Bert.
Nou dat is mijn kans.
Ik zit dan rechtop en ga knorren en kijk haar aan. Zij gaat mij aaien. Soms van opzij mijn kop, soms ofer mijn kop, som weer anders. Ik harder knorren. Zij liefe woordjes. Ik ga liggen. Zij ook.
Het is intiem weeges het is bijna donker in de kamer en ik weet de dag is af en de nacht komt zo meteen maar nou nog niet.
Dat is het allerallerfijnste moment van de dag, of eigenlijk afond, of misschien wel nacht dat weet ik niet, maar wel dit het fijnste is.
En dat is belangrijk om te weete, wat het fijnste is. Dan weet ik wat er ook gebeurt, ik heb dat fijnste nog in mijn leefe. Dat is mijn houfast.
Ajooooooooooo allemaal!
En se sag dat het niet goet met me ging maar se dagt ook fan, ja ik moet werreke, staasje loope, naar sgool, ik ben feel te lang niet tuis en dan sit die kleine daar alleen.
anders wil Tiga niet op de bak.
Fandaag is weer mijn blogdag. Hebbe jullie allemaal gezellige Paasdaage gehad saame, met lekkere snekkies en dutjes bij de ferwarming ? Ik fin het eggie waar zo gezellig dat er nieuwe bloggers bij zijn. Dat geeft ferbondenheid en maake we mooie letters zoals Loesje dat altijd noemde. Onze jongste blogger is Joep en wat doet hij het goed he ? Heel leuk dat hij erbij is!
fandaag want de Paasbloeme hingen scheef, maar die heeft frouwtje weer rechtop gezet.
Maar het was ook goed zeg frouwtje. Ze heeft mij ferteld dat ze daarna heel ziek is geworden en lang in het ziekenhuis heeft gelegen en een longooperaazie heeft gehad. Wie had er anders foor Stokkie-Stefan gezorrugd?
Sinds ik door Nemo ben aangesteld als hofleverancier voor zijn muizencafé *) voel ik me iedere nacht de koning van de buurt. Met mijn schouders breed en dikke wijduitstaande kraag stap ik zelfverzekerd door donkere stegen en sluip onder schuttingen door. Ik hoor ze met mijn ogen dicht, het ritselt onder struiken. Het geluid wijst me de weg. M’n harige poten komen geruisloos neer op de zachte aarde. Haastig schieten ze alle kanten op, zich klaarmakend voor het spel dat zonder pardon gespeeld gaat worden. Glanzende kraalogen boven spitse snuitjes met fragiele snorhaartjes die razendsnel in en uit hun holletjes schieten tegenover mijn vlugge vlijmscherpe stiletto’s.
Soms zit er een slechte tussen die over de houdbaarheidsdatum heen is. Of die dingen heeft gegeten die niet goed voor hem waren en daarmee ook niet goed voor mij. Pas had ik weer zo’n exemplaar te pakken. Ik merk het meestal pas als dat beest al in m’n buik zit. Op kousenpoten ga ik naar huis om me daar onzichtbaar te maken. Want o wee als mijn mens er achter komt dat ik iets heb gegeten waar ik ziek van word. Voor ik weet zit ik in een rammelbak richting witjas. Meestal is de ellende na een licht en donker wel weer weg. Voor Foppe is dat anders. Van alleen al likken aan een muis krijgt hij al krampen in zijn darmen, die weken aanhouden. En dat terwijl mijn grote broer de meestervanger uit de buurt was voordat zijn buik chronisch ziek werd. Hij heeft mij de fijne kneepjes van het muizenvangen geleerd.
we alle piepbeesten uitnodigen in een megagroot pakhuis waar ze naar hartenlust kunnen spelen. Waar ze door rioolbuizen kunnen rennen zonder bedorven te raken. Een kingsize fabriek bomvol kipsnackjes waar ze onbeperkt van kunnen eten. Als zo’n muis bergen kipsnackjes eet, wordt hij vanzelf een muis met kipsnackjessmaak. Tegen de tijd dat ze geen zin meer hebben in dit pretpark en volgevreten richting uitgang waggelen, is er nog een laatste attractie: een superrealistisch kat- en muisspel.
Laat ik mezelf, als nieuwkomer hier, eerst ‘s even netjes voorstellen aan degenen die me nog niet kennen… Mijn naam is Joep en ik ben geboren in Lisse op 12 april 2023. Maar eigenlijk noemt m’n personeel me nog steeds Joepie, omdat ze er altijd heel blij van worden wanneer ze me zien. Want als ze Joep tegen me zeggen, vooral op een bepaalde toon, dan weet ik al gelijk dat ik iets aan het doen ben wat ze niet leuk vinden! En omdat ik netjes door m’n moeder ben opgevoed hou ik dan altijd gelijk op waar ik mee bezig ben. Meestal. Soms. Nou ja, niet altijd dan…
omdat ze zoveel in leeftijd verschillen, want er zitten maar 5 maanden tussen hun verjaardagen. Maar ik had er best wel een beetje moeite mee om pappa en mamma tegen ze te zeggen omdat zij op hun achterpoten lopen en heel veel minder haar hebben. En hoe veel ik ook van ze ben gaan houden, het blijft toch m’n personeel…
Dus nou zit ik hier, naast Junior, die m’n voorzichtige mauwtjes omzet naar mensentaal, om m’n eerste blog voor Bertje’s website te maken. En ik denk aan Bram, die al jaren Brammiesaurus was en hele wijze blogs schreef waar ik al veel van leerde. Bram wist precies waar ‘ie het over had…