Vandaag mag ik, Dopey, mijn verhaal hier neer zetten. Ik ben 8 jaar en de jongste van het hele stel.

Ik kreeg de naam Sterre omdat ik een meisje zou zijn maar helemaal zeker was dat nog niet. In mijn nieuwe huis aangekomen schrok ik toch wel… daar liepen reuzen rond die aan mij wilden snuffelen en daar was ik echt niet van gediend. Ik maakte een hoge rug en dikke staart maar dat maakte geen indruk. Ze waren eigenlijk wel allemaal lief voor mij en ik mocht zelfs bij sterretje Panda liggen.
Maar het liefst lag ik toch wel bij mijn vrouw.

Gezond

De dag erna moest ik alweer in de mand en we gingen op weg naar de dokter. Gelukkig was ik kerngezond. Vrouw gaf mij nog wat bijvoeding en dat smaakte wel heel lekker. Ik heb haar heel lang voor de gek gehouden, het gewone eten at ik niet omdat ik die melk (bijvoeding) wel heel erg lekker vond.
Dat was afgelopen toen ze me betrapte toen ik aan het gewone eten bezig was en ook de snoepjes mee at. Hihihihihihi.

Maar toen gebeurde het… ik was aan de racekak. Vrouw had al van alles geprobeerd maar ik bleef de racekak houden.
Dus weer naar de dokter, spuitjes gehad (die deden echt geen pijn) en toen wilde de dokter kijken of ik een meisje of jongetje was. Hij heeft het geweten, met hand en tand heb ik ukkie mij toen verzet want omdat mijn achterwerkje pijn deed mocht daar niemand aankomen. De dokter vertelde vrouw dat ze het allemaal goed deed met mij en ook dat ik niet uitgedroogd was.

Staart

Na een week was de racekak gelukkig over en gingen we opnieuw naar de dokter om te kijken of ik nu een jongen of meisje was.
Ik had iedereen nu wel genoeg voor de gehouden en had me bedacht om de dokter gewoon onder mijn staart te laten kijken.
En ja hoor, ik was een jongetje… maar dat wist ik natuurlijk al lang. Meteen zei vrouw: ´nou dan heet je nu Dopey.´ en daar was ik het helemaal mee eens.

Achteraf gezien had ik de afgelopen week ook nog best wel vakantie kunnen nemen, want het was de laatste dagen nog steeds heel erg stil in m’n straat. En dit weekend zal dat nog niet zoveel anders zijn, want daarna is ’t pas de laatste week van de grote vakantie hier in m’n dorp. Maar ik verwacht dat binnen een paar dagen zo’n beetje alle blikken weer op de parkeerplaats staan en iedereen weer gewoon thuis is.

Personeel

Toen ik nog maar net op mezelf woonde is m’n personeel ook een keer met vakantie gegaan. Meer dan twee halve dagen en een hele nacht had ik alle kamers in ‘t huis toen helemaal voor mezelf alleen. Nou ja, samen met de lieve overbuurvrouw dan, die m’n avondeten en ontbijt kwam neerzetten en m’n drinkbak vulde met lekker vers water. Ze bleef dan gezellig bij me tot ik m’n natvoer op had en klaar was met m’n wasbeurt. Daarna kwamen de knuffeltjes en aaien, en speelden we totdat ik zó moe was da’k niet eens merkte dat ze alweer naar haar eigen huis was gegaan…
Natuurlijk heb ik m’n eigen personeel een paar uur niet aangekeken toen ze de volgende dag pas tegen de avond eindelijk weer thuiskwamen. Want hoe dúrfden ze, om op vakantie te gaan zonder mij mee te nemen?

Vakantie

Eigenlijk begreep ik toen al helemaal niet waarom tweebeners zo nodig met vakantie moeten. Ze beginnen dan met een koffer en een tas inpakken, gaan weg, komen terug en dan pakken ze alles weer uit en stoppen het in de wasmaasjiene. Kunnen ze toch net zo goed thuis blijven en hun vuile wisselvacht gewoon gelijk in de wasmand gooien?
M’n personeel was niet ver weg geweest, maar ze roken toen ze thuiskwamen naar hond. En katten. En kippen, ezels en paarden. Maar ‘t ergste was nog dat ze naar barbecue durfden te ruiken en niet eens een stukje vlees voor me hadden meegenomen!
Nou ja, ik ben niet lang boos gebleven hoor, ‘k was eigenlijk veuls te blij dat ze er weer waren. Maar ik heb toch wel even heel duidelijk gemaakt dat ze niet meer zonder mij op vakantie mochten. Even de deur uit om op jacht te gaan is prima hoor, ik ga dan lekker liggen slapen en zie wel weer waar ze mee thuiskomen.
Maar als ze een hele nacht wegblijven wordt dat natuurlijk een heel ander verhaal. ‘k Heb niet voor niets een reismand, een tuigje en een rugzak met uitzicht klaarliggen, en m’n drink- en etensbakken zijn zó ingepakt. Nog een extra koffertje voor m’n eigen eten, wat extra snekkies (‘t ís dan tenslotte vakantie) en speelgoed, m’n eigen dekentje en de kattenbak met wat extra grit en ik sta al bij de voordeur, helemaal klaar voor vertrek.

Thuis

Hoewel… Ik mauw dat nou wel allemaal heel gemakkelijk, maar eigenlijk weet ik niet eens zo zeker of ‘t écht wel zo leuk is om op vakantie te gaan.
Want hier thuis heb ik m’n eigen dekentjes in de vensterbanken liggen, diverse krabpalen, lekkere stoelen, een heel groot bed en nog veel meer plekjes waar ik heerlijk kan dutten. En ik weet waar m’n bak met brokjes staat, en m’n waterbak. En ik weet ook precies waar ik twee keer per dag m’n bak met natvoer kan vinden, al staat die vaak wél een paar centimeter meer naar rechts, links, onder of boven op m’n placemat dan de keer daarvoor. Maar daar wil ik verder niet over mauwen, dat kan nou eenmaal gebeuren.
M’n kattenbak staat rechts om de hoek onder de wastafel in de badkamer, m’n speelgoedmand onder de tafel bij de grote bank en ik weet wat ik kan verwachten als ik door de voor- of achterdeur ga, of gewoon de makkelijkste weg naar buiten neem via ‘t open slaapkamerraam.

Tuin

In m’n achtertuin heb ik ook m’n favoriete plekjes op de tuinstoel, de tafel, onder m’n kersenboom, op de schutting of soms gewoon lekker op ‘t pad of onder de struiken. Ik ken de buurtpoezen inmiddels, en ‘t is altijd heerlijk om met hun even de laatste nieuwtjes in de wijk uit te wisselen.
En over m’n wedstrijdbad tussen het achterpad en het weiland hoef ik denk ik niks meer te mauwen, want daar heb ik ‘t al veel vaker over gehad.
Als m’n personeel thuis is kan ik gaan en staan waar ik wil, en als ‘t donker wordt ben ik graag buiten. Tenminste, zolang het nog lekker warm is. Want ik kan je nu al mauwen dat als ‘t straks kouder wordt dat ik dan liever lekker met m’n billen boven de verwarming ga liggen. Maar nu nog even niet, want de kachel staat nog niet eens aan.
En dat is dus een heel groot voordeel hè…
Dat ik thuis alles weet te vinden omdat hier alles staat waar ‘t altijd staat. Want eigenlijk ben ik niet zo van de verandering.

M’n tuigje hangt al maanden te verstoffen aan de kapstok, want die heb ik hier buiten helemaal niet meer nodig omdat ik de weg weet. En de rugzak met uitzicht die ik dit jaar voor m’n verjaardag heb gehad… nou, die is voor ‘t mooie alweer te klein geworden. Natuurlijk kan ik volgend jaar wel een buggy voor m’n verjaardag vragen, maar ik denk niet dat ik die ooit ga gebruiken. Want ik wil wandelen, rennen, snuffelen en ontdekken als ik buiten ben. Maar dat gaat natuurlijk niet vanuit zo’n rolbak. En zeker niet met een tuigje om.
Nee hoor, thuis blijven is eigenlijk prima wat mij betreft. En als ik verder wil dan m’n eigen buurt dan stap ik wel in m’n reismand om een eindje te gaan blikrijden met m’n personeel.

Weet ik in elk geval zeker da’k weer op tijd thuis ben voor m’n avondeten…

Stevige poot en zachte kopjes,

Joep.

Ajoooooo allemaal!

Hier ben ik weer, Leootje met het miews uit de stat fan Den Haag!
En ik heb egt heus waar heul veel miews!
Maar eerst wil ik zegge fan dat ik onse Losjéé wil bedanke weeges ze heeft de footoos foor mijn ferhaal gemaakt en ze heeft erfoor gezorgd dat ik me nootietsies heb gemaakt en niks ben fergeete te fertellen!
Me viedeejo ferbinding met Stan de Man fan het Katshuisch gaat nau follegende week weeges dan zijn me tweefoeters er om me te helpe.

Simon

Onse Losjéé die kwam in ons huis voordat onze tweefoeters op ferkanzie gingen.
En dat deden ze met een heele goede reden.
Simon die is niet so goed met feranderdinge in huis.
Dus as der feranderdinge zijn dan moet dat rusteg voor hem.
Weeges Simon ze oore zijn kapot en hij beleef de weereld anders dan wij dat doen.
Hij hoort faak niet wat gebeurt en dan mist hij soms dinge die gebeure.
En dat is eng.
Dus de Losjéé kwam op de dag van vrijdag en ze bleef gezelleg het heele wiekent en as jullie me blog fan vorige week geleese hebbe dan weete jullie dat onse tweefoeters ineene der tasse ginge pakke en toen ginge ze met ferkanzie!

Chester

En toen waren ze weg in een wervelwind fan tasse en koffers en ‘hebbe we nau alles?? JAAHAA!’
De autoo reed uit de straat, de Losjéé slaakte een zucht, pakte de snoepies en zei:
“Kom jongens, wie wil er een snoepje?”
Dat was het perrfekte begin fan een heerleke rustege week.
Het was ook egt heus waar heul erreg warrem dus we moeste wel rusteg blijve!
De Losjéé ging slapen in het groote bet fan de tweefoeters en Chester wist al dat hij zijn pil met se likwitsnek fan de Losjéé zou krijge.
Hij heeft er de heele week voor gezorregt dat ze optijt wakker was weeges ze pil is belang-rijk maar Chester zegt me likwitsnek is nog feel belang-rijker weeges dat is lekker en gesond met het hele warreme weer.
We hebbe egt heus waar heel feel geslaape en de Losjéé heeft boeken geleeze en teelefiesie gekeeke en ik zat op schoot en ik dee gezelleg mee.

Kast

Toen dacht ik ineene fan hey, ik kan wel weer es een keer op de kast klimme om te kijke of te dat het daar ook nog steeds hetsellefde is.
Want de Losjéé was er en dat is anders en dan wil je toch konterolleere of te dat de boofekant fan de grote kast niet ineene stiekem is méé feranderd met alle feranderdinge ja tog?
Dus het was in de ochtend en ze sliep nog en ik dacht het is nau niet zo heel erreg warrem.
Ik klim in de grote krappaal bij het raam en ik ga op het plaatoo zitte dat het dichtste bij de grote kast is.
Nau toen was het eefe rekenen en hoppa!
Ik zat boofe op de kast!
En ik ging meteen konterol-leere.
En er was niets ferandert dus ik ging lekker eefe zitten.
Toen zag Simon mij op de kast zitte en Simon hat niet gezien hoe of te dat ik op de kast was gekomen dus hij ging zitte kijke of te dat ie er fan de gront zo boofe op kon springe.
En ik dacht je zoek het maar uit, ik zit lekker hoog en droog en fijn enzo.

De Losjéé was net wakkergemaak door Chester omdat hij ze pil met ze likwitsnek wilde hebbe en toen zag ze Simon die omhoog keek.
En toen zag ze mij en ik zat egt heus waar heul erreg lief op de kast lief te zijn!
Ze schrok!
En ik moest fan de kast af.
Kom fan die kast af!
Riep de Losjéé.
‘k Waarsguw nie meer!
Nee Nee fan die kast af!
Dit is de laatste keer!
En toen ben ik maar fan de kast af gegaan weeges ik hat geen zin in gedoe met de Losjéé maar ik font het wel stom en egt jammer.
De Losjéé was zigtbaar opgelugt.

Tiga

Tiga was heelemaal tsjill en zen. Hij heeft de heele week ligge tsjille met ze bille.
Hij seg ik heb ook ferkanzie.
Hij is pas in de aafonden naar de Losjéé gegaan, toen het wat koeler was.
En toen heeft ie om se massaasje gevraagt.
En hij heeft lekker sitte knuffele totdat de Losjéé al zijn haaren op haar beene had!

En toen werd het superduper warrem!
We dagte het kan niet warremer maar het werd egt heus waar nog feel warremer!
Ik zat op me stoel op het balkon naast de Losjéé en we hadde een gesprek oofer het leefe.
Dat wil zegge.
De Losjéé zei iets en ik zei ‘mauw’ terug.
En dat ging om ste beurte zo en het was egt heel geselleg.
Ik fint ze luistert goed en ze geeft ook goede ant-woorde.
En ineene hoorde ik een bekende autoo!
Dus ik ben gaan kijke en wie stonde der beneede naast de auto met heel feel tasse en koffers?
Onse tweefoeters!
En ze zagen mij en se riepe LEOOOO!!!
En ik riep MAUWEE!!
En toen kwame ze tuis en Chester en Tiga waare ook egt heel blij en Simon snapte het niet.
Die sag de tweefoeters binnenkomen en hij dagt ik ga onder het groote bet!
Hij was nau heel feel rust gewent en ineene kwaame er drie drukte-maakers binne!
Met koffers en kadootjes en andere geure en kleure en ferhaale en wij fonde het fetkoelkikke maar Simon moest wennen.
En nu is de Losjéé naar haar huis gegaan.
Dat finde we wel jammer.
We misse onse Losjéé maar het leefe is nu ook weer bijna gewoon.

Weer gewoon

Ik denk dat het leukste fan ferkanzie is dat het leefe dan eefe anders is en daarna weer gewoon.
Dan zijn de feranderdinge leuk en spannent en daarna ben je blij dat het weer gewoon is en dan is de ferkanzie een mooie herinnerding geworden.
En ik zal mijn gesprekken oofer het leefe met onse liefe Losjéé nooit fergeete en ik heb der ook laten schrikken toen ik op de kast zat dus ik heb egt heus waar mooie herinnerdinge gemaakt in deze ferkanzie!

Liefs fan Leootje en het is ook naames me broers dat jullie allemaal koppies en boemskopjes krijge.
Tot de follegende keer allemaal!

“Nou eefe geen sneks, Bertje” zei mijn vrouw en ik dacht, waarom niet maar als je saame woont als zijnde huiskater moet je soms gewoon dingen aanneeme.
Dus toen ik weer wat mocht uitzoeken van de website toen keek ik naar iets anders.

Bewegen

Door het warme van de laatste tijd beweeg ik minder. Ik lig het liefste en dan ofwel in de zon in de fensterbank ofwel voor het waaiding ofwel op met matje en dan terwijl ik knuffels krijg, het is allemaal ontspannend en iedereen weet ontspannen dat is belangrijk.
Maar beweege ook.
Mijn hobbies zijn scheuren met de krant en draden trekken, en soms ook lintje onder de lap. Alleen nou met de warmte lukt niks.
Toen zag ik het: een muis met ketnip en een kraakje. En zacht ook, dat is belangrijk als je weinig tanden hebt en ik heb er dus nog vier.

“Post voor jou Bertje,” riep mijn vrouw ze stond bij de voordeur beneden en ik wist het meteen: de muis is er!

Mijn ervaring

Nou komt mijn ervaring. Die is poosietief:

•  de muis was net in huis en ik dacht al wat ruikt dat lekker, ik moet nog eefe wachten dan is de nieuwe lugt eraf en dan ga ik wiewen van de ketnip erin dat weet ik zeker
•  het was net zo zacht als ik dacht, ik heb er eefe in gehapt en dat lukte met mijn vier tanden
•  straks als het hele warme weer weg is dan ga ik ermee rollen, dan doe ik aan beweging en ik word niet moe, dat is ook belangrijk
•  er zit een kraakje in en dat is precies goed, dus niet dat je schrikt, ik zette er mijn poot op en toen kwam het
• het is een grote muis, mijn vrouw legde uit dat hij daarom Jumbo heet

Het is dus geen muis om keihard mee te spelen, dan zijn kleinere muizen weer goed. Dit is een grote zachte muis, misschien is het speelgoed voor seniejor-katers die zich toch oer willen voelen, dat kan best, en persoonlijk vind ik het dan een sukses.

Jumbo Muis

Kopen bij Cats Favorites:  https://www.catsfavorites.com/product/afp-jumbo-muis-crinkle-lamswol-met-catnip-assorti/

Het kost 5,95 euro.  Ik heb dus die grijze.