Ajoooooooooooo allemaal!
Hier ben ik weer!
Leonardo Anshu de Sgrijfer, uw rasende rieporter!
Wat gebeur er tog feel!
Ik kan het soms nie meer follege hoor.
Die tweefoeters die spoore nie.
Hebbe se ons gewoon WEER FERLAATE.
Egt zeeriejeus weer!
Met hun stomme ferkanzie.
Se sijn seefe daage en seefe nagte weggewees.
En er was geen Losjéé!
OppasOpa kwam wel met al se snoepies.
En hij hep ons eete gegeefe en de kattebak gedaan.
Hij hep feeeel te feel eete en snoepies gegeefe, dat was best kikke en lagge.
Mamma font het niet so goet.
We sijn allemaal een beetje te dik geworde seg Mama.
Ën ferwen. Dat ook.
En er was ook een liefe mefrau en die rook naar de beste friendin fan Fre en se was wel egt heel lief hoor.
Se was fan de sagte woortjes en fan de liefe aaitjes en se heef Chester se pilletjes gegeefe en Chester fond het goet dat sij dat deet.
Hij was heelemaal flieft op haar weeges de sagte woortjes enso.
Maar goet.
Seefe daage en seefe nagte waare se dus niet hier maar… erreges.
En Simon, die snapte niet waar Mama was en hij was egt heel bang.
Eerst moeste we erom lagge maar het wert na twee daage al wel egt sielug hoor.
Hij hep sig ferstop en hij wau nie eete en hij sgrok elleke keer as se binne waare foor eete en pilletjes en het waare niet Papa of Mama of Fre.

Weer thuis

Toen se tuis kwaame hep ik se meteen heel goet duidelek gemaak datte we hier niet fan gedien sijn. Ik hep heul boos gekeeke.
Wel fijf mienuute lang.
Toen kwaame se met snoepies en lag ik al beina fanselluf op de gront te rolle weeges ik doe egt alles alteit foor snoepies.
Dus ik bleef niet boos.
Chester was ook niet boos, hij was heel blij en wau meteen knuffele.
En Tiga ook. Die was ook heel eefe boos totdat de snoepies kwaame.

Simon

En Simon?
Die hoefde geen snoepies. Hij moest eerst sgreewen. Keihart krijse deet ie.
En ront renne en koppies geefe. Hij was niet boos dat se soo lang ons in de steek hebbe gelaate.
Hij was gille fan se blij dat se der weer waare.
Mafkees.
Nou en toen waare se eefe terug en wij dagte nou eint goet al goet he.
Laate we nau maar weer gewoon gaan leefe want het is wel weer goet gewees met die tweefoeters.
Maar nee.
Gaat Papa ineene helemaal druk loope doen.
Nau is tie wel faaker Alle Daage Heel Druk maar dit was..
Anders.
Hij ging loope en kijke en denke en met Mama praate en agter de kompjoeter en toen riepe se
“IEKEEEJAA!!”
en
“GAMMAAAAA!!”
En foordat we wiste wat er was waare se weer weg.
Alleen Fre bleef sitte dus we sijn met haar gaan knuffele op haar sagte bet met sagte kusses.
Nou en toen kwaame se terug en een dag laater begon het…
Se stonde bes froeg op en se ginge ineene alle spulle uit de slaapkaamer in de huiskaamer brenge!
Waarom??
Het wor nog feel gekker.
Papa ging ineene alle groote spulle ook uit de slaapkaamer haale!
En sloope!
De heele floer ging eruit!
Hoe dan??
Waarom??
Ik heb wel elleke keer eefe gekeeke als Papa koffie ging drinke.
Toen sag ik dat het groote bet ook was gesloop!
Het stont regtop teege de muur!
Ik ben erop geklomme sodat ik alles nog beeter kon oofersien.
Tiga en Simon hebbe ook gekeeke.
Chester is in de huiskaamer gebleefe en op het balkon.
Weeges hij weet dat hij bes in de weg loop weeges hij wil alteit aandag.
En dat ging nau niet bij de tweefoeters, Chester sei dat hij dat wis.
Iets met jaarelange erfaaring.
Nou en toen ging Papa nog feeeel drukker worde en sweete joh!
Heel appart luggie was dat.
Toen ging hij met groote dinge sjouwe en die ginge op de floer.
En toen ging hij alles weer in mekaar sette en alles weer terug sette en sgoonmaake enso.
Fanaf me uitkijkpos hep ik alles gesien en ik hep sitte mauwe fan joh doe effe gewoon!!
Maar hij ging door en nu staat hun bet er weer en is er een andere floer.
En se sijn weer gaan kijke en meete en praate…
Wat gaat er dan nog meer gebeure!
Chester seg het kom wel goet.
Dit doen tweefoeters nau eenmaal.
Dan finde se een kaamer niet meer goet en dan gaan se opknappe.
Dat was met de kaamer fan Fre ook.
Dan gaan er spulle uit die we kenne en dan koome er nieuwe dinge met een gek luggie eraan en dan gaan se alles weer andersom neersette en dan sijn de tweefoeters blij en wij moete wenne.
En as we eraan gewent sijn en alles is gewoon dan krijge se ineene weer so een tik fan datte se
“IEKEEJAA” roepe of “GAMMAAAA” en dan gaan se wéér een kaamer anders doen.

Snoepies

Nou ik fint dat ik heul hart hep gewerrek fandaag.
Ik hep gekeeke hoe Pappa een heele kaamer ging ferandere.
En ik moes wenne.
Heel erreg. En me broers ook.
En het is nog nie klaar want alles leg nog in de huiskaamer dus morrege gaa er weer feel gebeure.
Dus ik fin dat ik snoepies hep ferdien en ik fin ook dat me broers snoepies hebbe ferdien weeges alle feranderde dinge hier in huis.
Ik hoop dat se gauw weer gewoon saai normaal gaan doen.
Maar met die tweefoeters fan ons weet je dat maar nooit.
Want Mama seg dat het nooit saai is in ons gesin maar dat we wel feel fan elkaar hauwe.
En dat is seeker weete wel waar.
Se sijn gek, die tweefoeters fan ons maar we hauwe wel heel feel fan se.
Seeker as se snoepies geefe.
Dusse… Freee? Maggik een snoepie? Fan Mamma mag ik niet weeges ik wor te dik seg se maar jij luistert soms ook niet he, dus dan mag ik wel een snoepie fan jou?
Weeges dat we dan saame staut sijn?
Ah? Assebief? Eentje maar?
JOEPIE! Dankieweeeel!!!
Ik heb snoepies!
Dag iedereeeen! Tot de folgende keer!
Leootje Anshu de Snoepe… eh.. Sgrijfer

Het is feest in de stad. Met muziek en kermis en vuurwerk en kraampjes met veel lekkere hapjes. Ik heb zin om daar samen met mijn Pummy heen te gaan. Als ze weg kan komen van haar bazige broertjes kunnen we afspreken bij de eeuwenoude perenboom. Onder die boom hebben al heel wat furliefde stelletjes elkaar hun eerste zoen gegeven. Hoe romantisch zou het zijn als we allebei in die boom klimmen om samen naar de lichtjes te kijken. Ik droom ervan om steeds dichter tegen haar aan te kruipen, mijn pluimstaart om haar heen te slaan en lieve woordjes in haar poezelige oortjes te fluisteren. Dan moet ze toch wel in katzwijm vallen?! De vele lessen van Oopa Floris hebben me geleerd dat mijn haartjes netjes gekamd moeten zijn, mijn snorharen schoongewassen in de krul en mijn vacht om door een ringetje te halen. Om niets aan het toeval over te laten heb ik mijn tanden geflost met de hooisprieten van Magnum. Ik heb zelfs mijn sjieke stropdas naar de stomerij gebracht.

Buurtcontrole

Mijn broer vraagt waarom ik zo opgedoft ben. Snel kijk ik om me heen of niemand ons kan horen. Zachtjes meow ik dat ik mijn furkering mee wil nemen naar het feest in de stad. Foppe weet hoe het is om met zijn meisie op stap te zijn. Hij en tante Luna hebben heel wat gestolen uurtjes in de hooiberg gelegen. Hij stopt me wat extra zakgeld toe en zegt met een samenzwerende knipoog dat hij morgen alles in geuren en kleuren wil horen. Hij belooft de nachtdienst op zich te nemen als ik nu snel de avondronde doe. Dat laat ik me geen twee keer meowen.
De vlinders fladderen in mijn buik als ik stoer door onze straten stap. Mijn tred is zelfverzekerder dan anders. Ik speur de steegjes af naar verdekt opgesteld zittend gespuis. Het lijkt alsof iedereen naar het feest is, want geen enkele kat kruist mijn pad. Alleen nog even de prikkelbosjes voor de deur checken en dan kan ik mijn prachtige Pummy verrassen. Om mijn purfect zittende vacht niet vies te maken, tuur ik enkel in de donkere hoeken. Er is zelfs geen geritsel te horen.

Laffe daad

Net als ik me om wil draaien om verslag uit te brengen aan Foppe voel ik iets onder mijn vacht. Verschrikt kijk ik om. Links, rechts, achter me, niets te zien. Vreemd. Voor ik verder loop, voel ik het weer. Een trillende, scherpe scheut gaat door me heen. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Geïrriteerd draai ik me om de boosdoener toe te spreken. Geen glimp van degene die me van achteren heeft aangevallen. Het zoemende gevoel wordt steeds heviger, net als de scherpe prikken. Wie is die onzichtbare vijand? Waar ik me een paar minuten geleden nog zo zelfverzekerd voelde, nu neemt angst bezit van me.

Nachtmerrie

Ik ren de tuin in en dender door het kattenluik het donkere huis binnen. Foppe veert op uit zijn mand en vraagt zich af waarom ik zo snel terug ben. ‘Je hebt toch geen blauwtje gelopen, hè?!’ zegt hij plagend. Bij het zien van mijn paniek, weet hij dat het menens is. Hij dirigeert me de trap op naar ons mens, die al diep in slaap is. Ik duik op bed waar ik steeds harder rondjes ren om te ontkomen aan de pijnlijke steken op mijn rug. Ik bijt en krabbel. Tevergeefs. De lafaard blijft prikken. Mo knipt het licht aan en staat op het punt te vragen of ik mijn dolle kwartiertje heb. Ook zij ziet direct de ernst. Haar zacht sussende stem vertelt me dat ik stil moet blijven, zodat ze kan kijken. Voorzichtig vouwt ze mijn haren opzij waar een furieus beest in een geel zwarte pyjama uit tevoorschijn komt. Hij vliegt een paar rondjes om daarna neer te vallen. Uitgeput laat ik me tegen Mo aan zakken, die keer op keer mijn koppie aait, net zo lang tot ik rustig ben. Van mijn droom is niets meer over. Het is een regelrechte nachtmerrie geworden. Misschien is mus spotten meer iets voor ons.

Koppie van Japie

Ajooooo allemaaal!
Wat is dat tog met die Ferkanzie?
Gaan se ineene dinge wille doen die nie gewoon sijn!
Ik fint dat egt heel stom want se ginge tasse inpakke en druk doen en se sijn weg.
Onse Losjée sit nau buite op ons balkon.
Dat finnik egt heel erreg gek.
Simon sit erbij op het balkon en Tiga loop ook stees naar der toe weeges dat ie Mamma mis.
Dan gaat ie sielug kijke en een beetje huile en dan seg se dat ie een grote jonge is en dan gaat ie bij haar op schoot staan knuffele.
Hij mis Mamma egt heel erg maar ik mag der niks oofer segge want hij is ook groot en stoer natuurlek.
Chester seg de hele tijd fan:
“Piew! Se koome egt heus waar trug!
Dit gebeur nau eenmaal soms, dan moete se ferkanzie en daarna hebbe se weer eenersjie om onse brokkies bijmekaar te ferdiene.”
Nau.
Eers sien en dan geloofe hoor.
Ik hat tog alle koffers en tasse en rug-sakke fan de Losjéé doorgesogt foor snoepies?
En ik font niks maar ik kreeg wel een tik op me bille weeges dat ik me neus niet in andere tasse mag steeke.
Nau dat mag ik selluf weete hoor!
Maar de Losjée keek naar mij, pakte haar tas en ging somaar ineene weg!
De deur uit!
Wij waare ferbaas!
Wat gaa se nau doen!
We waare wel een beetje bang fan dat se dan ook heelemaal weg sau gaan, onse Losjéé.
Maar Tiga sei dat se niet weg-weg kon sijn weeges hij lag op der koffer en die was nog in ons huis met al der spulle.
En inderdaat.
Na uuure slaape kwam se terug en toen ging se mij roepe!
Jaaa se riep fanne:
“Leoo! Leootje! Ik heb SNOEPJES foor je!”
Naauu ik fiel fan puur geluk heelemaal draamaaties uit me hoogste plekkie fan de krappaal so plof foor der foete neer.
Ik heb lietjes gesonge, teege der beene aangespronge en me mooiste buikie laate sien.
Tiga sat met Chester in de fensterbank te kijke en met klijne oogies se hooft te sgudde.
Simon lag te slaape dus die wis fan niks.
Ik ging heelemaal uit me dakkie.
Se hat perresies de goeie snoepies meegenome!
Kettisfektiejons Kip! JAAAAAA!
Hoe wis se dat nau. Lees se gedagte ofso?
We hebbe allemaal snoepies gekreege en ikke een beetje meer dan de res…

Tiga

Wat sit je nau te kijke Tiga.
Hep ik wat fan jou in me krappaal ofso?
Oplasere? Hoeso? Man ik sit net lekker in me ferhaal!
Ik ken tog nie somaar w…
Ok ok OK! Niet slaan ik ga al…
Tiga: “Hè hép heilemaal nie meâh gekreige dan wè!
Dat leik maah zau. Die Losjéé fan ons is bes un slimme vrâh.
Ze hep sitte telle en ik hep mei sitte telle weiges dattik auk un slimme jonge bent.
We hebbe allemaal eefefeel te snaaie gekreige.

Ik hept wel effe een aksie gedaan waah onse Losjéé niet fan terug hat.
Se kon naamelek nie weg!
Ik hept op haah koffâh legge maffe want asje op haah koffâh leg dan ken ze nie weg.
Da’s slim bedag fan mè.
Die koffâh legt me daah tog een pagtè lekkâh!
Hei!! Wat hoâht mèn oâh??
Heif Leejow zitte vetelle dattik hèmwei hep naah onse moedâh en fadâh???
En dattik hep zitte hûile?? Dat ga je nie meinâh!
Ik wil heilemaal nie dat jullie dat wetûh!
Ik bent graut, stoeâh, sterrek en slim en as jè nie lùistere ken LEEJOW dan krèggie van mèn zau un klap op jâh hagses zaudat je achtâhstevore en ondâhstebauve in de kattebak terech komp.
Met je bakkes in de dampende brùine trùi fan Chester die die nauit oprùimp!
Net goet!
Zalle we nâh krège seg.
Mafklappâh.”

Heimwee

Ooooooooo…. Ajooooooooo….hier ben ik weer, Leootje!
Sorrie foor het taal-gebruik fan Tiga, hij bedoel het nie gemeen hoor, hij is gewoon een grote, heeeele groote jonge met een lief klein hartje.
En hij is heeeel stoer en heeeel sterrek en hij heeft helemaaaaaal geen heimwee.
Ja doe je poot maar weer naar beneede Tieg…
Iedereen weet weer dat jij heelemaal harstikke suuper stoer bent!
Weet je wie wel heimwee heef?
Simon heef heimwee.
Simon die snap niet waar Mamma en Pappa nau sijn.
Hij is nog stees soeke en dat was eers grappeg maar nau wor het wel sielug.
We hebbe geprobeer het uit te legge maar hij snappet nie.
Hij blijf digt bij Chester weeges dat Chester Pappa dingen met hem doe so as
‘Boe Boe Buikie Háp’ speele en se oore wasse.
Simon sit nau wel in de nagt met onse Losjéé op het balkon.
Dat fint sij heel gesellig en hij heef laate sien hoe hij se fliegjes fang.

Onse Losjéé is wel heeel goet met eete geefe.
Dat doet se heel perresies en op tijt en dat moet ook.
Eete is Leefe seg ik altijt.
Chester fint dat minder weeges hij krijg se pilletje nau fan de Losjéé en se doet het so goet dat hij se pilletje nie kan uitspoege.
Na se pilletje krijg hij wel meteen snoepies en wij krijge dan ook weer snoepies!
En naa de snoepies krijge we eete fan de Losjéé.
Ooo nau we het hebbe oofer snoepies…
Losjéé! Losjééhéé! Maggikunsnoepie? Assebief?
Mauwe? Losjéé! Assebief? Ik wil erfoor singe!
Miew MAUW Miew MAUWWWW Mieuw mauw mauw miauw mauwwwweeeeeeeeh!
Dit was het ferhaal fan:
De Beroemde Leootje Anshu Leonardo de Sgrijfer en de Sanger en de Snoepiesfanger!
Tot de follegede keeeeer!!!