Ajoooo allemaal!
Hier ben ik weer, fanaf mijn heule hooge uit-kijk-pos! Leootje uw trauwe raasende rieporter fan de Haagse Katers! Fandaag wil ik fertelle oofer dinge die gewoon sijn maar tog niet saai. En waarom gewoon gewoon heel fijn is.
Wij katten sijn heel feel fan de doe-maar-gewoon-want-dat-is-fijn.
As je dan nie gewoon gaat doen dan is dat raar en soms is dat egt eng.
Soals bijfoorbeelt:
Dat je ineene in je kurfur-bak wor geprop en dan sit je ineene tusse allemaal huilende honde in je kurfur-bakkie bij de wittejas!
De wittejas is lief hoor maar ook heul eng en egt nie gewoon met al dat geprik en geknijp.

Tuis

As je faste gewoontes hep dan foelt dat gewoon…Nau ja.. fijn!
Want je weet wat er ga gebeure en je weet hoe het afloop en dat is feileg.
Wij hebbe hier tuis allemaal onse eige gewoontes.

Chester

Chester bijfoorbeelt.
As Mamma naar de weecee gaat dan is Chester er ook altijt.
Maak nie uit of het dag of nagt is, as Mamma naar de weecee gaat is Chester er ook.
Ookal was ie slaape of eete of poepe, dat maak nie uit.
Hij fint het belan-rijk dat Mamma nie alleen is op de weecee.
Het is soo gewoon geworde dat Mamma altijt sonder naa denke de weecee deur nog eefe oopen hout weeges dat anders Chester met se kop of se staart tusse de deur sit.
Me doofe broertje Simon gaat soms met Chester mee,
weeges dat Chester hem leer hoe dat moet, meegaan naar de weecee.
Dat is ook een soort fan sorrege foor je moeder he,
dat se nooit alleen is en dat se altijt haar koppies en knuffies krijg.
Waar se ook is en wat se ook doe en hoe se ook ruik.

Simon

Simon die is nau nog jong natuurlek en hij ga nu se gewoon-tes maake.
Hij kan niks hoore maar daarom ruik hij wel goet en hij kan ook heel goet kijke.
Simon fint de teelefiesie heel erg leuk.
As se dan beweege op de teelefiesie dan gaa Simon helemaal kijke fan wat gebeur daar nau en wat sit er dan agter de teelefiesie?
Dan gaan de mense lagge en wij finde het ook nie errug want as Simon naar de teelefiesie kijk dan sloop die ook niks.

Doos

En wat ik altijt doe, as er een doos in huis is, is dat ik dan me eige spelletje heb.
Dat spelletje doe ik alleen met Fre en niet met Mamma of Pappa.
Dat kan niet. Fre moet het doen anders klop het nie en is het nie gewoon maar raar.
Dat is dan pak Fre de doos en dan roep se me so fanne:
“Leo! Doosje! Leo! Kommaar!”
En dan kom ik eraan gerent as een atleetiese suuperkater en dan spring ik soepel en leeneg en fantasties mooi met een grote boog hopsa so in die doos.
Ik ga sitte as een baas… En dan..
En dan begint Het Spel.

Fre gaat rondloope met mij in de doos en dan swiert se een beetje en dan seg se fan dat Leootje in de agbaan sit en dat is so so so leuk!!
Het is egt waar heus heel spannent want se gaa alle kante met me op en ik sit dan fan je hobbel de wobbel in de doos te geniete!
Sij fint het leuk om te doen en ik fint het egt een leuk spel en so speele we saame.
Altijt als er een doos is doen we dat spel.
Dat is dus een gewoon iets foor as er een doos in huis is.
Ik ben de eenige kater tuis die dat doet en ik ben er tros op.

Tiga

Tiga heef weer heelemaal sijn eige ding.
Hij wil alteit… eehh.. alteit..
Hé stop es met meppe Tiga!
Hij wil alteit in de..
Tiga hou es op!
Ik sit te sgrijfe man!
Stoooohooohop met meppe Tiga!
Ja wattissernau Tieg?
Ik sit me stukkie te sgrijfe!
Dan moe je me nie stoore want ik doe belang-rij-ke dinge.
Weeges ik ben Leonardo Anshu de Sgrijfer hoor!
Hoeso wil jij ook?
……
Ooow.. okeuj ja dat hebbe we je beloof das waar.
Doe die poot naar benee.
Doe – die – poot – weg – bij – me – hoof..
Ja danku.
Sjongejonge mau seg.
Sal je dan een beetje dui-de-lek praate Tiga?
Want je hep nogal een akssentje.
Owkee owkee owkee ik GA al!!!
Nie slaan!
Hier komt ie dan, de eenege egte Tiga!!

Ja seg, ik mag auk een keâh wat segge!
Dat was me belauf weit je nog??
Nâh opzâhte dan ken ik effe.
Of mot je een knal foâh je hoof?
Nei? Nâh dat daggik al.
Wegweize.
Ik ken bes sellef me ferhaal fertelle ofer wat foâh mèn gewaun is.
Ik legt het wel effe ûit.
Sitte hullie der klaah foâh?
Jaah? Komptiedanhè.

As de weeseejdeuâh of de badkamâhdeuâh aupe staat dan krègt ik dogst.
Freeselukke erruge dogst.
Zau een dogst assof je twei weike lang in een digte kamâh met allein maah kattegrit heb geleige.
Zau een dogst assof de son féf daage lang op je hagses hep gescheine teweil je in een digte kamâh met allein maah kattegrit leg.
ZAU een DOGST assof…

Wat nâh kappe nâh?
Hoesau mot ik niet so lang doâh âhweneele Leejoow?
Wat hep jé daar ofáh te segge dan??
Het is mén beuâht!
Gaat selluf wat drinke man!
Kappe nâh!
Maah goet.
Waah was ik gebleive.
Ik hep dus dan errege dogst.
Dan mot ik dus drinke.
Ken der niks an doen.
En dan mot je dus je zaake dûidelek maake an je Fadâh en-of je Moedâh .
Dat doet ik altijt doâh te mâhwe.
Mâhwe werrek altét.
Ik bent net een siereejne seg me Moedâh.
Dan komp me Moedâh metein effe kèke wat of dat er loos is en dan weit se al:
Die knappe graute swagtwitte katâh fal fan se graatje fan de dogst.
Hij mot metein worre gehollepe want andâhs gaat ie hûile en das nie goet.
Die graute knappe swagtwitte Adaunes mot metein se waatâh hebbe.
En dan doet se de waatâhkraan foâh mén aupe.
En dan springt ik op de wasbak.
Derop of derin.
Atleeties as ik ben.
Nâh en dan gaat ik drinke maah….
Allein as de waatâhstraal goet is.
Tefeil is nie goet maar ik mot auk nie te wènâg.
Die waatâhstraal mot perresies goet weize.
Nâh dat hept ik me Moedâh goet angeleâhd want se weit perresies hoe of te dat ik het hebbe mot.
Dan bent ik wel tros op der, dat maggie bes weite!
Se ken feel hoâh, me Moedâh.
Dus kompt nie an me Moedâh want ik slaat je het snot ûit je oorâh.
Ik bent een egte Haageneis en auk nog met een Indiesse naam en een Indiesse eitlus en me Haagse temperaaament dus met mèn ken je nie spotte en al helemaal nie met me Moedâh.
Daa bléf je fanaf.
Denk derom want ik sla je fo…

Ja Mam, nei Mam, nei ik sal nie meâh leilek doen Mammie het spèt me..
Ik liet me effe tefeil gaan, sorrie Mammie.. ja ik gaat alweâh..

Ben er weer

Nau… hier Leootje weer, dat was dus me broer Tiga..
Hij doe wel stoer maar …(fluistert)
hij is best een lieve jongen hoor…astie slaap.. hihihi!
Soms slaat ie welles maar ik mep trug.
Dat doen we altijt as we in de keuke wagte op as dat Mamma ons eete maak.
Dan denk Tiga altijt dattie niks krijg en ik denk altijt dat Mamma me fergeet en dan staan we mekaar te meppe en Mamma roep dan altijt fan dat we moete stoppe en dan stoppe we en dan krijge we gewoon eete en dan denk ik fan:

Waarom sijn we dan elleke keer bang dat we geen eete krijge?
Waarom meppe we mekaar dan altijt elleke dag?
We hebbe altijt eete.
Er is altijt genoeg foor ons allemaal want na het eete gaan we allemaal rondloope en in elkaars bakkie kijke en dan leg er ooferal nog wel wat en dat eete we dan ook nog op.
Dat sijn dan onse eet-gewoon-tes..

Hebbe jullie ook gewoon-tes?
Ik hep nog wel een gewoon-te hoor!
As Mamma of Pappa of Fre gaan loope in huis dan ga ik ook loope en dan fal ik so op de gront foor de foete en dan plof ik so op me sij en dan ga ik HEEL HARD MAUWE FOOR SNOEPIES!!
Assof ik het lootje ga legge fan de FRESELEKE HONGER want snoepieshonger is freeseluk hoor!
En bij elleke stap die se doen fal ik weer neer op de gront fan je OH OH OH IK MOET NUUUU SNOEPE WEEGES ME MAAG HEEFT EEN HONGERKLAP ALTIJT!
Ik doe dan heul sielug en draaa-maaa-ties en soms trappe se derin.
Faak segge se dat ik me aan-stel.
Nau ik gaa het gewoon weer probeeere.
Maaam? MAMMA?? Maaaaaahmmm….
Mauwe? Mamma? Mag ik een snoepie of aggetaggeteg assebief?
Weeges dat ik heb gesgreefe en dat ik Tiga ook hep laate sgrijfe?
En dat ik bijna een klap foor me kop hat? Mamma? Assebief?
Mag ik? Mag ik? Ja? Ja????
Feel liefs fan jullie altijt liefe Leonardo Anshu de Sgrijfer en ook Koning, Keiser en Atmieraal en
See Roofer in se uit-kijk-pos en en…
OOH SNOEPIES!! JAAA!!!
DOEWIE!!! Tot de follegende keeeeeer!!!

Lieve furriendjes, ga er even goed voor zitten, want ik heb breaking meows. Voordat ik het ga miauwen, is het belangrijk dat jullie eerst een rustige plek opzoeken. Dat kan je mand zijn. Op je denkpaal. In de vensterbank. Onder een struik. Op bed. Zolang jij er maar fijn ligt!

Eerlijk gemiauwd ben ik zelf nogal onderste boven van het bericht dat ik zojuist hoorde. Daarom wil ik het gelijk met jullie delen. Daar zijn we furriends voor. Zijn jullie er klaar voor? Dan ga ik het nu meowen. Ik ga namelijk furhuizen!
Zo dat is eruit. Ik hoorde het Mo zeggen. Dat Japie gaat verhuizen. En Japie, dat ben ik.

Vragenvuur

‘Maar waarom?’, hoor ik jullie denken.
‘Ben je stout geweest?’
‘Waar ga je naar toe?’
‘Gaan Foppe en Catootje mee?’
‘Hoe moet het dan met CW?’
‘En met Vriendje?’
Ho, ho, ho, niet allemaal tegelijk hoor. Of ik stout ben geweest? Nee, natuurlijk niet. Ik ben toch de allerallerliefste. Dat zegt Mo tenminste altijd. Of zou ze doen alsof? Ik heb haar niet horen zeggen waar ik heen ga. Er staat wel een rammelbak in de gang. Eentje maar, dus we gaan niet met z’n allen. Nu we het er zo over hebben, slaan de zenuwen acuut toe. Wat als ik als enige weg moet? Wat nou als ik niemand me meer lief vindt? Waar moet ik dan heen? Voor ik me kan verstoppen, zit ik al in de val.

Witjas

Niet veel later zit ik bij witjas op een tafel die uit zichzelf omhoog gaat. Die kan zo hoog, dat ik mijn mens bijna recht kan aan kijken. Terwijl witjas aan mijn lijf frunnikt en dingen doet die ik echt niet leuk vind, piep ik: ‘Ik hoef toch niet hier te blijven?’ ‘Hoe kom je daarbij, Japie?’, vraagt Mo, terwijl ze zachtjes over mijn koppie kriebelt. Ik weet heus wel dat ze dat doet om me af te leiden van wat er gebeurt in de buurt van mijn staart. ‘Je gaat straks gewoon weer mee terug naar huis. Naar Foppe en Catootje. Je woont toch bij ons?!’ ‘Maar hoe zit het dan met dat verhuizen?’, wil ik weten. ‘Ach lieverdje toch. Dat gaat alleen maar over je furhaal op de website van Oom Bert. Die gaat naar een andere dag, net als die van Lucky en Kever. Zij verhuizen namelijk ook. Vanaf nu gaat onze wijze, zwarte vriend terug naar de zondag om zijn mening te geven op zijn kijk van het leven. Rooie Roodmans en jij gaan jullie sterke verhalen weer op maandag miauwen.’ Opgelucht haal ik adem. Furhuizen is niet altijd in een bakkie.

Bloedbad

Mijn blije gevoel slaat spontaan om als witjas de haren van mijn prachtige plumeau voorzichtig opzij schuift. Ze wijst mijn mens op een paar gaten die daaronder zichtbaar worden. Het zijn overduidelijk de afdrukken van hoektanden. Ik weet nog precies wie die lafaard is die in mijn staart heeft gebeten toen ik een conflict wilde vermijden. Maar dat hou ik voor mezelf. Mo buigt iets voorover om mijn gehavende staart beter te kunnen bekijken. Als witjas er op drukt, spuit er een stinkend goedje omhoog. Ik schreeuw het uit van de pijn en op hetzelfde moment denk ik aan de meows van Oopa Floris, klap toe die bek. Razendsnel zet ik mijn kaken weer terug op elkaar. Alleen zit de neus van Mo ertussen. Witjas heeft haar handen vol aan een bloedbad op twee fronten. Nu staan we quitte, met allebei vier gaten extra.
Tot over twee weken, plus één dag.

Koppie van Japie