Categorie archieven: uit mijn leven

Hoe ik opeens meer brokjes ging eete

brokjesEen tijdje terug kreeg ik dus andere brokjes, wegens de artroosie. Lekkere brokjes. Echt waar. Ze waren gezond en toch lekker. Dus ik eete, nou.

Eete

Toen kreeg ik thuis wat te hoore, over veel eten en dik worden en mijn pootjes en van alles. Maar als er brokjes voor mij staan, dan zijn ze voor mij om te eete, dat is mijn mening.

Gewend

Na een poos raakte ik aan de brokjes gewend. Toen waren het geen lekkere brokjes meer maar gewone brokjes. Ook goed. Dat is eigenlijk beter dan heb ik rust in mijn kop.
Dus vanzelf begon ik minder brokjes te eete.
En wat gebeurt er, weer kreeg ik thuis wat te hoore, over hoe belangrijk het was om juist deze gezonde brokjes te eete en artroosie en van alles weer. En ze zei dat ze iets wist. Een truukje.

Snek

Die afond kreeg ik als altijd mijn verse brokjes. Het waren dezelfde. Maar toch niet. Ik rook het meteen, er zat een nieuwe lucht aan en die lucht was van een snek die ik pas op had.
Die snek zat nou ofer de brokjes. Mijn vrouw had het verkruimeld.
Ik wist geeneens dat zoiets kon.

Mijn instink

Die nacht heb ik heel veel brokjes op gegeten. En de nacht erna weer, wegens dat de brokjes naar snek smaakten. Nou ben ik er alweer een beetje aan gewend maar ik eet nou weer meer brokjes dat is wel zo.
En thuis kreeg ik compliementen dat ik zo goed at.
Dus toen wist ik het zeker, dat ik blijf doen wat ik altijd doe. Komt er een bord met brokjes dan eet ik. Heb ik minder trek dan eet ik minder. Thuis hoor ik altijd wat maar het beste is dat ik mijn eigen instink volg voor het eete.
Al is het wel zo dat ik het liefste brokjes heb die naar sneks smaken, daar ben ik eerlijk ofer.

Wat ik nou elke dag wil spelen (video)

spelen“Bertje, ik heb wat nieuws voor je,” zei mijn vrouw. Ik dacht: waarom. “Het is een soundmous, er zit geluid in,” zei ze blij. Ik dacht voor wie is dat leuk eerlijk zeggen.

Maar ik ben een zachte katerman en ik foel altijd van als mijn vrouw zo blij is dan moet je eefe kijken en ook meedoen als het kan. Dat is saame wonen. Je best doen voor elkaar ook al denk je in jezelf waarom.

Zwiep

Ik speel nou elke afond. Eerst was het met een muis die dan aan een zwiep zat. Toen met iets anders dat waren fooral fliebers maar die zwiepten ook. En ik dan erachteraan, en BAM BAM doen met mijn poote. En na het spelen krijg ik een knuffel. Dan ga ik superfijn slapen, zeker weten.

En dat hele superfijne werd nou opeens anders door de soundmous. Die zat ook aan een zwiep. In de keuken haalde mijn vrouw de veer van de soundmous af nou jammer hoor dat was net het enige waarvan ik dacht daar kan ik wat mee.
Ze kwam in de kamer en we gingen op de speelplaats zitten.
“Hier is het Bert,”zei ze weer.
De soundmous piepte.
Ik fond het meteen stom.

Piep

Nou moet ik eerlijk zeggen dat mijn vrouw echt haar best deed. Ze liet de soundmous langzaam lopen. Hij ging onder de krant en daar laggie stil of hij bewoog opeens.
Dan ga je toch kijken, als oerkater zijnde.
Wat er gebeurt.
Hoe het gaat.
En die piep, die begon wat met me te doen.

BAM

Dus ik deed BAM met mijn poot.
Muis stil. Ik had gewonnen.
O nee, weer zwiep en piep. Wat nou. BAM. Piep.
Ja, zo kwam ik er dus in.

En nou wil ik elke afond alleen met de soundmous spelen. Dus dat doen we. Eerst kijk ik een poosje naar het bewegen en dan heb ik mijn gefoel en dan komt de BAM.
Erna de knuffel dat is zo geblefen.

Soms gewoon overdag tik ik eefe tegen de soundmous. Dan roept mijn vrouw: “Bert!” dus dan heb ik weer aandacht. Als huiskater zijnde moet je dat orgaaniseeren.
Ik foel me best goed dus.
Er is ook een aksievideeoo daar staat maar een kort stukje op wegens dat spelen langer duurt en het was net begonnen maar dan weet u: Bertje is aalert.

Japie miauwt over vertrouwen in mensen

vertrouwen in mensenIedereen heeft kunnen lezen hoe Kraaloog en zijn stekelvrienden me bij een mens in de tuin hebben gedropt. En dat ik in een warme kamer mocht gaan wonen vol zachte mandjes en bakken vol brokjes. Het leek wel een droom. Toch was niet alles gelijk fijn. Ik zal jullie miauwen waarom. Mensen zijn eng!

Handschoenen

Met gevangenis en al ga ik samen met het mens dat me er in heeft gepropt in een metalen machine op wielen. Na een ritje dat voor mijn gevoel een eeuwigheid duurt, komen we in vertrouwen in menseneen gebouw, waar het gonst van gepiep, gejammer en gemiauw. Hier zijn er meer zoals ik. Het mens zet de bak met mij erin op een verhoging. Een heleboel witte jassen verschijnen afwisselend voor de tralies. ‘Moeten we hem er wel uit halen? ‘We willen toch weten of hij een chip heeft.’ ‘Durf jij het?’ ‘Met handschoenen aan wel!’
Twee reuzehanden gehuld in stevige stof openen het slot. En roetsj. Weg ben ik! Als een tornado schiet ik door het achterafkamertje, over planken met peperdure onderzoeksapparaten en tussen benen door. Gegil klinkt scherp in mijn oren. In een fractie van een seconde pers ik me tussen een dikke plaat en een muur. Even blijft het rustig. Overslaande stemmen gaan door elkaar. ‘Dat ging snel!’ ‘Waar is hij nu?’ ‘Zo, die is echt wild!’ Muisstil blijf ik achter de plaat zitten, die lekker warm is. Dan een schaduw. ‘Hier zit hij!’ Weer een discussie. Nu over hoe ze me achter de plaat vandaan moeten krijgen. Niemand durft het aan. Bang dat ik zal krabben, blazen en sissen en bijten. Ik ben het inderdaad allemaal van plan.

Weer gevangen

Tot het mens dat me eerder in mijn nekvel heeft gegrepen zich er mee bemoeit. ‘Laat mij maar even.’ Zachtjes begint ze tegen me te praten. ‘Het is goed, kleintje. Kom, ik neem je weer mee.’ Een van de stemmen klinkt verbijsterd: ‘Neem je hem mee? Naar huis? Die moet naar de wilde kattenopvang. Daar kun je helemaal niks mee.’ Het mens laat zich niet ompraten. ‘Laat hij eerst maar eens tot rust komen. Daarna zie ik wel verder.’ Net als buiten in de tuin voel ik hoe haar handen mijn nekvel vastpakken. Met uiterste precisie wurmt ze me ongedeerd achter de plaat vandaan. Er gaat nog snel een apparaat langs mijn lijf – geen chip – en dan zit ik weer in de gevangenis, die opeens aanvoelt als een veilige cocon. ‘Jij hebt wel lef hoor’, hoor ik nog zeggen als we de kamer verlaten.
Thuis gaat het niet anders. Eenmaal uit de gevangenis ontdek ik ook hier een warme plaat en duik er direct achter. Pas als het mens weg gaat, prop ik mijn buik vol en doe wat hazenslaapjes. Zodra ik het mens hoor, verstop ik me razendsnel achter de verwarming. Een cyclus die zich blijft herhalen. Na een paar dagen zegt het mens dat we het anders gaan doen. Omdat ik te veel heb gegeten, past mijn bolle buik niet achter de warme plaat, waardoor ik me in hoekje ernaast prop. Stom, want zo kan ze me makkelijker pakken. Ze is niet onder de indruk van mijn blazen en sissen. Hoe doen andere katten dat? Dat moet ik toch beter oefenen.

Daar is Foppe

vertrouwen in mensenOnverwacht vouwen haar handen zich om me heen en stoppen me al spartelend onder een zachte laag stof, en ritst het van onder tot boven dicht. Ik kan geen kant op. Eerlijk gemiauwd wil ik dat na een tijdje ook niet meer. Het is er warm en donker. Zo dicht tegen haar aan voel ik haar rustige hartslag, die me langzaam kalmeert. Na een tijdje wandelen we samen – ik verscholen onder het dikke vest – door het huis. Onderweg vertelt ze wat ze allemaal ziet. Als ze over katten begint, spits ik mijn oren. Daar wil ik meer over weten. De rits gaat een stukje open. ‘Kijk, Foppe ligt lekker te slapen.’ Ik wurm mijn kop tussen de kleine opening en kijk voorzichtig om me heen. Daar in een stoel ligt een grote zwarte soortgenoot. Verhip, die ken ik! Dat is die ene uit de tuin! Ik pers me uit het vest, spring op de grond en ren enthousiast op hem af. ‘Miauw, ken jij me nog?’ tetter ik in zijn oor. ‘Hè, hè, ben je daar eindelijk. Ik dacht dat je nooit uit dat kamertje zou komen. Zie je dat ze wel mee valt?!’

Koppie van Japie

Het geheim om echt goed te kunnen aaien

aaienEr staat een onderzoek over aaien in de krant, zei mijn vrouw. Dat ging over waar en hoe je een kat moest aaien. Het onderzoek had jaren geduurd. Ik dacht dat is ook raar. Dus ik zal gewoon zeggen hoe je goed moet aaien.

Erfaring

Zelf heb ik heel feel erfaring met aaien.
En als oudere katerman van vijftien jaar zijnde  is het ook zo dat ik meer aaien nodig heb, dat gaat vanzelf als je ouder wordt.

Wat aaien is

Aaien is belangrijk. Toen ik nog in het asiel zat, was ik eerst helemaal ziek van het straatleven. Ze gaven me pillen en ze gaven me heel veel knuffels, dat was aaien met liefe woordjes, en ik had het alletwee nodig om beter te worden en daardoor is het gelukt.
Dus als er wat met je gezond is, heb je ekstra aaien nodig. Persoonlijk vind ik het zachte aaien op mijn buik dan het fijnste. En dan heel lang, dat ik goed kan ontspannen en genieten en dan foel ik van binnen dat er liefde voor mij is en dan foel ik me beter worden.

Dus dat is al het geheim van goed aaien. Dat er tijd is en aandacht en dat is bij elkaar dan liefde om te foelen. Aaien is liefde. Als je het goed doet.

Aaien is ook niet zomaar aaien. Ik heb het graag ofer mijn rug, op mijn buik en als het avond is ook achter mijn oor. Liefer niet over mijn borst, behalve soms ’s morgens. Op mijn kop alleen met een paar vingers en dan zachtjes en niet de hele tijd.
Het is heel persoonlijk wat je fijn vindt.
Mijn vrouw wil graag diep aaien met haar vingers omdat ze dan mijn dikke vacht foelt zegt ze. Dat find ik soms goed wegens dat aaien voor ons alletwee fijn moet zijn, dat zegt ze vaak, maar meestal wil ik het niet wegens dat het wel mijn vacht is.
Het is dus belangrijk dat je saame doet met het aaien, dus dat je op elkaar let dat je het fijn hebt.

Elke dag

Ik wil elke dag aaien. De ochtendknuffel en de avondknuffel zijn vast en dan nog tussendoor. En soms ook ’s nachts als ik het gefoel heb of als ik meeww doe omdat ik wil weten of ze nog van me houdt en dat doet ze.
Aaien is belangrijk dat weet ik zeker.

3 tips om goed te kunnen ontspannen

ontspannenNou ik de laatste tijd veel meer speel, nou moet ik ook meer aan ontspanning doen. Wegens dat ik een oudere jongen ben en geen kitten die gaan de hele tijd door, nou ik dus niet. En ontspannen kan ik goed, echt waar.

Toen zei mijn vrouw Bert leg eens uit hoe je dat doet. Niet iedereen kan het zo goed als jij. Dus hier komen mijn tips dan kan iedereen het.

Tip 1

Neem er tijd foor. Ik heb overdag en ook als het afond is en als de nacht begint efenfeel tijd als iedereen en ik neem er tijd foor.
Dus het is niet van nou-moet-het en snel-snel.
Ik ga rustig zitten of liggen of hangen en dan doe ik gewoon niks meer. Ik ben waar ik ben en nergens anders. Ik denk aan dingen maar dat maakt me niks uit.
En het maakt me ook niks uit hoe lang ik zit of lig of hang. Dus ik doe niet aan tijd.
Dat helpt heel goed bij het ontspannen.

Tip 2

Warme pootjes.
Als ik beneden aan de voordeur ruik dan krijg ik vaak koude pootjes. Dat is spannend en dan ga ik weer naar de huiskamer die is warmer. Met koude pootjes kan ik niet ontspannen. Ze moeten warm zijn. Soms doe ik bij een knuffel mijn achterpoote in de hand van mijn vrouw. Dan worden ze warm en eerlijk waar het is ook een gezellig gefoel. Soms friemelt ze aan mijn poote dat is eefe leuk en dan kijk ik van genoeg-hoor en dan houdt ze gelukkig op.
Dus warme pootjes zijn belangrijk voor het ontspannen.

Tip 3

Gewoon doorgaan. Dus niet denken van ik heb fogels in de straat ik moet kijken, nee liggen is liggen en ontspannen is doorgaan met ontspannen.
Ik zie de fogels best wel en het doet wat met me dus dan heb ik ekstra inspanning nodig om te blijfe liggen en dat lukt dan ook. Dus het is gewoon doorgaan en niet oferal op reageren.

Dit zijn mijn drie tips. U hoeft dus geen talent te hebben om te ontspannen, het is zo dat u het alleen hoeft te willen en dat u blijft oefenen. Dan lukt het zeker weete.