Ajoooooooooo allemaal. Hier ben ik weer, Leootje de rieporter fan het miews uit de stat fan Den Haag!

So as jullie hebbe kunne leese waare onse tweefoeters best druk de afgeloope tijt en daardoor was foor ons het leefe ook anders.
Niet egt heelemaal anders maar wel een beetje anders dat je denkt fan ja.
Dit is eigelek nie gewoon maar het was ook niet erreg.
We krijge wel es fraage fan ‘wat maake jullie feel mee! Hoe doen jullie dat’ en ‘finde jullie het dan niet eng al die feranderdinge in huis?’ en ‘finde jullie het niet erreg dat je tweefoeters soms weg sijn en dat er dan de Losjéé is?’
Op die fraage ga ik probeere een an-twoort te geefe.

Chester

Eerst ben ik naar Chester gegaan en ik heb gefraagt hoe hij om-ging met groote feranderdinge in se leefe.
Chester seg hij heef feel meegemaak in de feertien jaare fan se leefe.
Heeeel feel en daardoor blijf hij altijt rusteg en is hij onse foorbeelt.
Chester seg:
“Er sijn groote dinge die gebeure en soms kan je er niets teege doen als kat sijnde.
Dan gebeure die dinge gewoon.
En as je dan fegte gaa, dan wort het nog meer moeieluk.
Foor jesellef weeges je ben fegte maar ook foor je tweefoeters en je broers weeges niemant wil jou boos of ferdrieteg sien omdat je aan het fegte ben.
Het beste kan je as kat je eige fast-houwe aan je eige gewoon-tes as de tijde moeieluk sijn.
So as: In de ogtent altijt oofer je frauw heenloope sodat se wakker wort en daarna meteen knuffele sodat se der bet niet uit wil.
En dan weer derooferheen loope sodat se wel wakker blijf en naar de WeeSee gaat.
Weeges dan weet je seeker dat je je eete altijt op desellefde tijt krijg en de likwitsnek ook en die moet altijt op desellefde leepel sodat die altijt vertrouwt foelt.
En slaape in een mantje dat naar tuis ruik en waar je eige haare insitte.
Je tweefoeters die altijt desellefde liefe woortjes fluisteren as se je knuffele op desellefde manier op desellefde tijt.
Dat je op de dag en in de nagt je eige roetiene hebt fan eerst eete en knuffele en dan eerst op de bank ligge en daarna op de stoel-die-so-lekker-sit en daarna in het blauwe mantje op de fensterbank.”

Dat is wat Chester segt oofer hoe hij omgaat met groote feranderdinge.
Dan moete de kleine gewoon-dinge altijt hetsellefde blijfe weeges dat is je hou-fast.
Dus dat was het ant-woort op de eerste fraag fan ‘hoe gaan jullie om met al die drukte’ en ‘wat maake jullie feel mee hoe doen jullie dat’.

Simon

As onse tweefoeters weg sijn dan is de Losjéé er.
Eerst kwam OppasOpa Beer maar nau is het dat Simon heel bang wort fan gesigte fan tweefoeters die hij niet faak siet.
OppasOpa Beer komt niet faak op se fiesiete, onse tweefoeters gaan wel faak bij hem op fiesiete.
Dus elleke dag dat OppasOpa Beer kwam, was Simon ferstop weeges OppasOpa Beer siet er anders uit dan onse tweefoeters.

Simon se oore sijn kapot.
Daardoor doen se ooge en se neus het heel goet.
Maar door se doof begrijp hij ook egt heel feel niet so goet.

Wij kunne hoore aan een stem wie het is en dan is het ook fertrouwt en goet.
En we weete welleke lugt bij wellek geluit hoort.
Dat weet Simon niet.

Tweefoeters kunne hetsellefde ruike maar er heel anders uitsien en se kunne ook anders ruike en er anders uitsien en tog desellefde tweefoeter sijn en dat snapt Simon niet.
Wij hoore aan de stem en aan het geluit fan hun kleeding en de foetstap wie het is.
As onse tweefoeters een hoet opsette en een bril opdoen is Simon in paniek weeges dan is sijn fertrouwde gesigt weg.
Dat se hetsellefde ruike daar heeftie geen bootsgap aan.
Se sien der anders uit en dan is Simon se feilege gefoel heelemaal weg.

Daarom kom nau de Losjéé as onse tweefoeters een weekie op ferkanzie gaan.
En daarom kom se ook een paar daage fan te foore.
Dan kan Simon wenne en dan gaan alle tweefoeters gewoon leefe so as altijt maar dan met de Losjéé derbij.
Dan denk Simon een dag laater fan oojaa dit is ook gewoon en dan is de Losjéé fertrouwt en dan kunne de tweefoeters weg.
En as de Losjéé der is dan gaan we as broers saame de dinge doen die foor ons feileg en fertrouwt sijn. En daar koome dan gewoon-tes bij.
So as slaape op de koffer fan de Losjéé.
Dat gaat omstebeurte.
Daar hebbe we een sgeema fan.
Met een moeielluk woort heet het dat we dan ‘roeleere’.
De koffer is nooit sonder kat as de koffer bij ons staat.
Dat is weeges as de Losjéé der is krijge we meer snoep dus we doen er alles aan om te sorrege dat se blijf en op de koffer ligge is loogies weeges as se daar niet bij kan, dan kan se niet weg!
En as de Losjéé der is dan fint Simon dat wel spannent weeges hij mis dan onse tweefoeters.
We lette dan allemaal ekstera op hem.
Tiga gaat hem faaker wasse.
Chester ligt faaker naast hem te slaape en sellefs ik sorreg dat hij in de nagt niet alleen sit.
Dan slaap ik der maar bij.
Dat is niet me faste gewoon-te.
Dat is een gewoon-te foor as de Losjéé der is.

Want as alles normaal is dan is Simon gewoon me kleine pesbroertje die soms wel ees boofe op me spring as ik leg te slaape of gewoon in me doos sit.
Dan laat ie me egt heus waar so hart sgrikke dat me fagt loskom fan me fel en dan krijg ik een heele dikke plumoo en dan wort ik egt heus waar ook een beetje boos.
As ik weet dat ie wil speele doe ik nau maar gewoon mee.
Dan ga ik ferstoppe en dan loop Simon me te soeke en dan spring ik onder de stoel fandaan en dan geef ik hem een poeier op se billitis en dat is grappeg weeges hij spring dan een meeter in de lugt!

Tiga

Tiga gaat weer heel anders om met feranderdinge.Oh wacht eefe, hij wil het sellef fertelle.
Hier komt ie, de eenige egte platHaags spreekende Kater: Tigaaaaaaaa!

Tiga: “Mogge lùi!
Hieâh bent ik dan, Tiga!
Ja weit je, astâh feil feranderdinge zèn dan ken je maah ein ding doen.
En da’s rustâgh blèvûh.
Ja je hoâht me goed.
Rustâgh!!!
Vergeit nie dat wè katte 20 fan de 24 uâhre van de dag kenne slaape.
Da’s dan auk wat je mot doen.
Slaape.
En daahna zorrage dat je tweevoetâh perresies doet wat jè wilt voâh ut eite en voâh de knuffels.
Want auk de tweevoetâhs wogde onrustâgh van feranderdinge maah ze wille ut jâh vaak nie late merrekûh.
Dus dan stel jè ze gerus zaudat ze jâh auk gerus stelle snappie?
Dat werrek dus twei kante ùit.
En veâhdahs zorrag ik altèd voâh mèn broedâhs.
As ze ut moeieluk hebbe dan geift ik ze un lik achtâh de ore zaudat ze voele van
‘ik ben nie enkelt maah allein’.
Somps kent ik me broedâhs wel achtâh de voâhraadkas plakke maah ut zèn en blève wel mèn broedâhs en ik hâh van ze.
En ik vind zaulanggie van mekaah hâhd en d’r is lief en zach in hùis dan ken je saame alle feranderdinge an.”

Bes goet

Liefe friende ik hoop dat we hiermee sommige fan jullie fraage hebbe be-antwoort.
Nu weete jullie hoe het komt dat wij saame sofeel feranderdinge bes goet aankunne.
Dat is weeges we houde onse eige gewoon-tes, de tweefoeters houwe reekening met ons en we weete fan we sijn altijt saame en we hoefe het niet alleen te doen.
We sijn broers en broers sorrege foor mekaar ookal sijn se soms ierietant.
Saame is fijn en feileg.

Tot de follegende keer liefe leesers!
Jullie krijge boemskopjes fan Chester, Tiga en fan mij, Leootje.
En Simon seg keihart PRRÔÔÔÔÔWÂÂÂÔW en hij bedoel het goet maar hij kan se eige niet goet hoore en daarom klink het so ..

“Bert, post voor je,” zei mijn vrouw en ze liet me ruiken aan de envelop. Ik rook niks. Maar toen de envelop oope ging, toen opeens wel.

Ontspannen

Deze week probeerde ik catnips uit zo heten ze. Het zijn sneks met een smaak erin en die smaak is een beetje van wiew, daarom dacht ik dat wil ik wel. Want nou ik steigers in de straat heb met mannen die herrie maken, nou ben ik toe aan ekstra ontspanning.
En soms kun je de ontspanning niet in jezelf vinden, en ook niet in knuffels en ook niet in dutjes. Dan heb je extra spul nodig en dat had ik nu.

Reserve

Het kwam op een schoteltje. Ik eet nou meer van een ferhoging, dat is om te probeere of het dan beter gaat met het slikken en mijn maag, dus daarom staat het zo op de film. Ik find alteit, sneks daar moet je feel van hebben als je gaat probere. Want je hebt feel geur nodig om te ruiken en ook dat je goed kunt zien dit is het dus. En ik find het ook leuk dat ik gewoon kan eete tot ik genoeg heb en er is dan nog ofer, dat is dan foor later, ik heb graag reserve.

Het ruikt goed. Ik wist ook meteen dat ik het al eerder froeger had gehad. Dat heb ik niet met alle sneks. Maar dit is lekker spul. Eefe ruiken en dan meteen beginnen. Dat was mijn gefoel en dat deed ik dus.

Alleen nou moet ik eerlijk zeggen, ik ben een kater die maar vier tanden heeft. Twee boofe en twee onder. Vroeger had ik er meer maar toen kreeg ik een ontsteking in mijn bek en na de operazie werd ik wakker met vier tanden. En de dokter zei nog van Bert, over een lange tijd moet misschien alles weg. Niet iets dat je wilt horen als je ligt bij te komen.
Dus met die vier tanden eet ik nou. Ook brokjes. Lekker, ik eet graag.

Hard

Maar deze sneks zijn keihard. Echt, zo, nou. Ik wist gewoon niet goed waar hoe ik ze in mijn bek kreeg. En hoe ik ze moest eete. Dus ik deed ze aan de ene kant, dan weer aan de andere kant, dan weer terug en dan weer deed ik mijn kop scheef weeges ik dacht misschien helpt dat maar dat deed het niet. Maar ik wilde ze toch eete want ze zijn lekker.

(tekst gaat verder onder de video)

Dus mijn mening is, het zijn lekkere sneks, erna kon ik goed slaape, dat komt vast door het spul dat erin zat. Alleen voor een kater met vier tanden zijn ze te hard, daar ben ik eerlijk ofer.

Wat het is

Beaphar Catnip ( klik en kijk:  https://www.catsfavorites.com/product/beaphar-catnip-bits-35-gr/ )

1,90 euro voor een zakje dus duur is het niet.

Ken je dat? Lig je net lekker te slapen, hoor je ineens ‘ahhh’… En dan voel je dat er weer een foto gemaakt gaat worden, omdat je er zo lief bij ligt.

Foto

Ik ben me op dat soort momenten helemaal nergens van bewust want ik lig gewoon altijd zoals ik ‘t lekkerste lig. Maar m’n personeel kan dan tijdenlang vertederend naar me kijken en knipt de ene foto na de andere, om later dan de leukste te bewaren. Zeggen ze.
Maar waar ‘t op neerkomt is dat ze al zóveel foto’s van me hebben gemaakt sinds ik op mezelf woon dat ze door de bomen ‘t bos niet meer zien…
Ik ben het intussen wel gewend, dat paparazzi gedrag van m’n personeel. Heel eerlijk vind ik het ook eigenlijk best wel leuk, want ik weet inmiddels precies dat er samen met die ooohhh’s en aaahhh’s ook extra veel knuffels en aaien loskomen. En dat vind ik heerlijk. Vooral onder m’n kin, over m’n wangen, achter m’n oren. Eigenlijk m’n hele kop, m’n nek, hals, rug, zij, pootjes, buik… Soms lig ik zó te genieten van al die aandacht dat ik gewoon alle vier m’n poten in de lucht gooi en m’n kop achterover leg. Kom maar op, denk ik dan.

Polona

Maar soms heb ik er ook dagen bij dat ik even geen pola… polina… nou ja, polonadinges aan m’n lijf wil. Ik draai me dan al snel op m’n zij en begin met m’n achterpoten tegen de onderarm van degene die kriebelt te trappen (zonder nageltjes hè, want ik wil m’n personeel niet beschadigen), sla m’n voorpoten om de hand heen en begin dan zachtjes te bijten. Maar wel héél zachtjes, want m’n moeder heeft me vroeger geleerd dat ik nooit de hand moet bijten die m’n drink- en etensbak vult. ‘t Is ook meer een beetje dollen dan vechten, want na twee of drie hapjes begin ik die hand te likken. M’n personeel weet dan dat ze me daarna even met rust moeten laten, ‘t kan natuurlijk niet de hele dag feest blijven. Zeker nu ik sinds een paar dagen ook weer buiten de nachtcontrole doe, heb ik m’n dutjes overdag hard nodig…

Bakjes

‘t Liefst lig ik dan helemaal opgekruld, en dan weet m’n personeel dat ik even met rust gelaten wil worden. Vaak lig ik te slapen met m’n achterpoten onder m’n voorpoten en m’n kop daar dan bovenop. Maar dat lukt eigenlijk alleen nog op de bank, of op ‘t grote bed. Want als ik in de vensterbank op m’n kleedje lig hangt er altijd wel minstens één poot omlaag. Gewoon omdat die vensterbank de laatste maanden veels te smal is geworden. En zo is er wel meer in huis dat gekrompen is.
Ik pas niet meer in m’n villa, maar ik kan gelukkig nog wel op ‘t dakterras liggen. Ik kijk nu makkelijk over m’n puzzeltoren heen, ik moet bijna bukken om de snekkies van de onderste verdieping te pakken te krijgen.
En als ik me uitrek kom ik met m’n voorpoten makkelijk bij de rand van het aanrechtblad, dat al 20 centimeter hoger ligt dan op een gewoon keukenblok omdat Senior zo lang is.
M’n etensbakjes zijn ook veel kleiner geworden. Terwijl m’n personeel blijft volhouden dat het nog precies dezelfde zijn als toen ik op mezelf ging wonen, maar hoe kan het dan dat ik er toen makkelijk in kon gaan liggen als ze leeg waren, terwijl ik er nu alleen nog maar met m’n kop in kan?

Hoog

En over etensbakjes gesproken…
Van de week kreeg ik een nieuwe voor m’n natvoer, terwijl ik nog een hele stapel stenen bakjes heb staan. Maar dit is een bijzondere, want hij staat op een voetje en is aan de achterkant hoger dan aan de voorkant. En ik moet mauwen, ik ben er heel erg blij mee want ‘t eet een stuk gemakkelijker. Zo’n bak wil ik eigenlijk ook wel voor m’n brokjes. En voor m’n water. En dan nog eentje in reserve, misschien zelfs wel twee.

Of ben ik nu een klein beetje aan het overdrijven?

Stevige poot en zachte kopjes,

Joep

Ajoooo liefe iedereen! Onse Losjéé die was er ineene!
Dat was eefe wenne maar al snel weer heel geselleg.
Het was lekker weer en de balkon-deure waare oope en de tweefoeters saate met se alle hutje mutje buite op het balkon.
Wij saate op de rant en onder de stoele en de Buuf was er ook op haar eige balkon en de tweefoeters saate te kletse en wij kreege snoepies door het balkongaas.
De zwaluwe flooge af en aan en buite was het ook geroesemoes.

Koffer

De follegende dag ginge me tweefoeters ineene rontloope in huis en der tas en der koffer pakke!
Maar Fré dee niet mee en de Losjéé bleef ook sitte.
Wij saate te kijke fan wat nou dan.

Toen ineene kreege we knuffels en Fré kreeg knuffels en de Losjéé ook en toen ginge me tweefoeters met de koffer en der tasse so naar beneede en hop in de autoo en weg waare se!
Nouja dat kan gebeure dus dat finde we al niet meer so gek.
Fré was er en saame met de Losjéé dee ze perresies op tijt Chester se pilletje geefe en wij kreege ook perresies op tijt eete dus dat deede se egt eerlek heus waar heel erreg goet!

En het was ineene heelemaal rusteg in huis.
Ken je dat?
Dat je tweefoeter eefe de deur uit is en dat je denkt fan ja.
Eefe niks moete.
Se loope niet sgoon te maake of te knutsele, we kunne legge waar we wille legge.
Fré is tsjil en de Losjéé is tsjil en laaif is goet.

Simon hat niet egt door dat se weg waare.
Hij was ferstop toen se wegginge dus se hadde hem niet kunne knuffele.
Dat fonde se ferfeelent weeges dan weet Simon niet dat er iets anders is in huis en dat er tweefoeters misse.
Dus Simon sat raar te kijke toen Chester se pil kreeg fan Fré en dat de Losjéé bleef en onse tweefoeters niet tuis kwamen.

Simon keek nog gekker toen onse Losjéé in het groote bet ging slaape.
Hij ging er wel bij ligge aan het eint fan de foete so as of te dat ie altijt doet maar hij font het heel gek. Daarom ben ik er de eerste nagt maar bij gaan legge.
Toen lag ik ineene met Simon op het groote bet bij de Losjéé en toen fonde we met se drie-jen de heele sietuwaazie best gek eigelek!
Ik lig namelek nooit meer op het groote bet en al heelemaal niet naast Simon!

Chester

Toch hebbe we de heele nagt daar geleege en Chester lag in de krappaal en Tiga lag in de
stoel-die-so-lekker-ligt.
De follegende dag was het nog rusteger.
De Losjéé ging leese en buite sitte en swaaluwe telle en Tiga heeft erbij geseete en se hebbe gepraat oofer het leefe en se hebbe der diep oofer naagedagt.

Simon sat de heele dag op het keukebalkon met de duive teelepaatie te doen en ik heb lekker geleege op het sagte bet fan Fré met me buik omhoog en me poote wijd in de lugt.

Chester kreeg se pilletje weer op tijt en wij kreege perresies op tijt ons eete en daarna hebbe we met se alle legge soesele.
De teelefiesie ging aan en ik sag allemaal tweefoeters achter een balletje aan huppele en nog meer tweefoeters sgreeuwe en op het laatst was iedereen blij en ging de teelefiesie weer uit.
Simon snapte weer niet dat de Losjéé in het groote bet ging maar ging er toch maar wel bij ligge weeges hij is gewent om elleke aafont aan het eint fan de foete op het groote bet te ligge.

Simon

De follegende dag ging Simon soeke.
Hij dacht ik mis twee tweefoeters en iets klop der hier niet.
Hij ging sitte en om sig heen kijke en hij kon niet segge wat hij niet snapte maar hij snapte het niet.
Tiga snapte hem wel en toen heeft Tiga hem eefe goet sitte wasse en hem laate foele fan jonge je ben nie alleen en het komt allemaal egt heus waar heelemaal goet.
En Tiga ging fraage aan de Losjéé wanneer of te dat onse tweefoeters weer terug dagte te koome.

De Losjéé sei: ‘Morgen’.
Dus nog één donker en dan wort het ligt en dan koome se tuis.
Toen we dat wiste sijn we allemaal gaan slaape weeges as je gaat slaape gaat de tijt snel.
We kregen weer perresies op tijt eete en Chester kreeg se pilletje in se likwitsnek en dat was allemaal heel gewoon.
Simon ging weer op het keukenbalkon met de duife praate en Tiga en ik hebbe geslaape op het bet fran Fre.
En toen ineene hoorde we een bekende autoo en bekende stemme in de straat.
Onse tweefoeters!
Se liepe naar boofe met hun koffer en tassen en se knuffolden onse Losjéé, se knuffolden Fré en wij?

Wij deden as of te dat we heeel diep sliepen…
Moeten se maar nie so lang weggaan sonder ons.
Soms moete se foele fan se kunne best weg dus dan moet je niet te blij sijn as se tuiskoome.

Weer terug

Toen Simon se sag heeft ie heel blij gesgreeuwt en se staart trilde derfan en se kreege een boemskopje fan hem en toen istie teege de duife gaan segge fan de tweefoeters sijn der weer!

Liefe Joep, Keeferettie Spaagettie, Lucky en Moby, ik kon niet mijn ree-akzie geefe op jullie blogs weeges onse Losjéé weet niet hoe de kompjoeter werrek dus ik kon der niet op!
Ik heb jullie ferhaale foorgeleese gekreege en ik wil jullie mijn kompelliemente geefe weeges jullie fertelle allemaal so fijn en so leuk.
Dus soms is mijn ree-akzie er niet maar dan heb ik het laater foorgeleese gekreege.

Fanuit de stat fan Den Haag geefe Simon, Tiga, Chester en ikke iedereen boemskoppies en knuffels en lief en sagt en het is ook naames Stan, onse broer op se afSTANt in het Katshuisch.
Liefs fan Leootje en tot de follegende keer!