Gisteren, 11 september 2021, was het een jaar geleden dat ons lieve Bolletje naar de sterren reisde.
Het lijkt al weer zo lang geleden, en toch ook zo kort. Eigenlijk verwacht ik nog steeds dat hij op een dag weer binnen komt lopen, met zijn kromme beentjes en zijn halve oor. Tegelijkertijd weet ik dat dat niet gaat gebeuren.
Maar er gaat geen dag voorbij dat we niet aan hem denken en over hem praten. We huilen nog steeds om hem. Hij wordt nog net zo erg gemist als op de eerste dag na zijn dood.
Liefde
Ik heb lang zitten ploeteren op deze blog. Soms in tranen, op andere momenten met een glimlach. Met tussendoor steeds Kever die aandacht wil, en krijgt natuurlijk. Alles loopt door elkaar heen. Verdriet om Bol, vreugde om Kever.
Juist ook door Kever ben ik me er bewust van hoe Bol ons heeft geholpen. Bolle leerde ons ons hart weer open te stellen na de dood van Pop, Grote Beer en Molly. Hij leerde ons dat liefde steeds weer opnieuw kan bestaan. Dat het elke keer anders is, maar elke keer prachtig. Ook al hoort er weer een verlies bij, ooit.
Als Bolle opnieuw durfde lief te hebben, dan moeten wij dat toch ook kunnen?
Ik geloof dat Bolle mij Kever heeft aangewezen. En zo wonen we nu voor de tweede keer samen met een grotendeels brits korthaarkater met een vreemd gevormd lijf. Met een intens lief en zacht karakter. Ook al verschillen Kever en Bolle verder totaal van elkaar.
Vertrouwen
Pas terugkijkend zie ik ten volle hoe groot voor Bolle de stap moet zijn geweest om mensen weer te vertrouwen. Zoveel dingen die voor Kever heel gewoon zijn waren voor Bol heel moeilijk. Kever heeft een basisvertrouwen in zichzelf, en in anderen. Dat had Bol niet. Bol durfde niks meer te verwachten.
Ook zie ik hoeveel dichter Bol bij het oerleven van katten stond. Hij kon prima vechten als dat nodig was, probeerde in het begin de buurhond weg te krijgen, beet ratten binnen een paar seconden dood en kon zelfstandig buiten overleven. Dat zijn allemaal dingen waar je niet voor bij Kever aan hoeft te komen!
Zachtmoedig
Bolle was veruit de dapperste en meest zachtmoedige kat die ik ooit heb gekend.
Een kat die zo kapot was gemaakt dat hij liever buiten wilde leven dan met mensen. Een kat die zo mishandeld was dat hij niks meer uit zichzelf durfde te doen. Een kat die bij alles 
wat hij deed verwachtte dat hij klappen of schoppen kreeg, ook bij ons.
En toch was hij zo lief voor onze oude dame Molly. Met eindeloos geduld begeleidde hij haar overal en altijd. Hij heeft haar een jaar lang nog gezocht, nadat ze een ster was geworden.
Hij was zorgzaam voor zijn kinderen, waarvan er een eentje nog steeds langskomt.
En hij was zo lief voor ons, zijn mensen. Hij bracht ons een levende jonge rat bracht om mee te “oefenen”. Hij waste ons en gaf kusjes. Hij sliep in zijn laatste dagen met zijn kop in mijn hand.
De kattentherapeute die we in het begin hebben gevraagd om ons te helpen zei dat katten met een verleden zoals Bol maar 1 á 2 procent kans maken om te kunnen leven als huiskat. Gelukkig hoorde Bol bij die paar procent. Dat zegt al heel wat over zijn moed.
Spelen
Maar Bol was ook een hele slimme, grappige kater. Hij kon door zijn vreemde bouw belachelijk ver en hoog springen, en deed dat ook graag als we speelden. Hij was dol op zijn veren, waarmee we tot vervelens toe “moesten” spelen. Hij surfde vol overgave meters over zijn tasjes, geen idee hoe we daar ooit op zijn gekomen. Hij was dol op catnip, en kwijlde dan bij het leven. En hij vond het heerlijk als hij klapzoenen bovenop zijn kop kreeg, die hij scheef hield zodat je er makkelijk bij kon.
In de zomer genoot hij van het grasveldje in zijn tuin en zijn eigen stoel, in de winter van de vensterbank boven de verwarming en het bed. Als er sneeuw lag ging hij voor geen goud meer naar buiten.
Hij was lief voor andere katten, als ze zich maar netjes gedroegen.
Vogels liet hij met rust, er zijn hier in de tuin meerdere nestjes merels opgegroeid met het idee dat katten ongevaarlijk zijn. De halsbandparkieten in de binnentuinen sloofden zich op een gegeven moment speciaal voor hem extra uit, vlakbij hem, waar hij dan met grote ogen naar lag te kijken.
Nog steeds staan we soms in de keuken en denken “Opletten, want Bol komt zo binnenscheuren!” Dan kwam hij met een klap door het luikje rennen en rende meteen door naar de slaapkamer. Klaar om (wéér…) met de veer te spelen.
(tekst gaat verder onder video)
De goede tijden
En net toen we dachten dat alles op zijn plek was gevallen werd hij ziek. We hadden hem zoveel meer tijd met geluk en liefde gegund.
Aan die laatste week kunnen zowel Jeroen als ik nog steeds niet goed terugdenken. De angst, de hoop, de twijfels, en ten slotte het besef dat het voorbij was.
We drukken het weg, en proberen aan de goede tijden te denken.
Bolle. Een kat die geen naam had, waarvan helemaal niks bekend was, is iemand 
geworden. Veel mensen hebben hem zijn blogs gelezen. Hij is gezien voor de prachtige ziel die hij was.
Nogmaals wil ik Bertje en mevrouw Bert bedanken voor die kans.
En ik wil ook nog een keer iedereen bedanken die met ons meeleefde. Dat was heel erg troostend.
En ik wil Bolletje zelf bedanken, dat hij ons uitkoos. Zijn vertrouwen was een kostbaar geschenk, dat we altijd bij ons dragen. Hij zit voor altijd in ons hart.
Het geluk om Bolle gekend te hebben weegt toch nog altijd zwaarder dan het verdriet.
Ik zou het zo weer overdoen, wel duizend keer.
Lieve Cisca en Jeroen,
Dank je wel voor jullie schrijven en ja dit schrijven is vreselijk moeilijk geweest voor jullie, ik voel en lees en tussen de letters door en ik krijg weer die zware blok in mijn keel en tranen over mijn gezicht bij het lezen van een prachtig eerbetoon aan Bolle, want dat is dit schrijven, Hoe specialer en hoe groter de rugzak die je lieve poezel meebrengt naar jullie hoe groter de plaats die ze innemen i je liefdevolle poezelhart. Ja als je voelt en denkt nu is de rugzak leeg is ineens het einde van het leven er, net zo van lieve mensen mijn rugzak is leeg en dank jullie wel voor dit samen met mij te doen. Nu zit de rugzak vol met liefde en die moet ik nu als ster aan iedereen geven en dat doet hij ook. Iedere keer als ik weer lees over Kever zie ik weer lieve Bolle en ja zijn foto staat nog steeds op een ereplaats in de kamer. Dus ik kijk er nog steeds naar, want ook in mijn poezenhart heeft hij een speciale plaats net als al mijn sterren lieverds.
Afscheid neem je van het lijfje, maar zijn ziel zit voor eeuwig in je hart en neem je overal mee naar toe.
Ik weet ook zeker dat Bolle Kever op jullie weg heeft geholpen om ook hem een prachtig leven bij jullie te krijgen.
Gisterenavond hebben Jip en ik extra knufjes, zwaai-zwaai en een gesprekje naar Bolle gestuurd en ik weet dat hij als ster dit heel fijn vond en er waren zoveel sterren aan de lucht, allemaal vriendjes en dinnetjes van hem.
Ik weet zeker dat je van iedereen van de club van Bert hebt gevoeld dat we met ons hart gisteren bij jullie waren en het steun heeft gegeven. Ik zeg vaak tegen Jip: Samen staan we sterk en we horen elkaar altijd met liefde te steunen en helpen al is het op afstand.
Voor Jip en mijn grote vriendje Kever veel knuffels en ook voor jullie beide om jullie schouders armen en pootjes heen en grote knuffel.
Vriendje Jip en Els
Lieve Els, wat schrijf je prachtige woorden. Ja, je hebt helemaal gelijk, dit schrijven was een eerbetoon aan Bolle. Ik kan nog steeds niet geloven dat hij echt een ster is geworden. Maar je zegt het zo mooi, over de rugzak die aan het einde vol liefde zit. Dat geldt ook voor de rugzak van Jeroen en mij, na Bolle! En die liefde kunnen we nu weer aan Kever geven, en Kever aan ons. Liefde gaat nooit verloren.
Ik weet dat jij heel veel sterren hebt, en ik kan me maar een gedeeltelijke voorstelling maken van hoe vreselijk moeilijk dat moet zijn geweest, en nog steeds is. Ik hoop dat het je een beetje troost dat je al die sterren liefde hebt gegeven en geluk en veiligheid.
Dat troost ons bij de gedachte aan Bolle, dat hij wist hoeveel we van hem houden, en dat hij veilig was. Dat hij een naam had, en niet anoniem voor zijn eten en bestaan moest vechten. En dat geldt nu ook voor Kever.
Wat lief dat je de foto van Bol hebt staan, en dat jij en Jip hebben gezwaaid. Wat een Formule1 renners zijn Bol en Jip toch, daar is Max Verstappen niks bij. En dat geheel op eigen kracht, zonder auto, dat is natuurlijk veel knapper!
Dank je wel voor je reactie, en voor Jip voor alle antwoorden altijd aan Bolle en Kever en alle andere katten op de blog! Ja, samen is het mooiste woord, dat is zeker waar.
Een grote knuffel terug van ons drietjes voor jou en je lieve Jip, en dankjewel voor de armen en de pootjes!
Liefs van
Cisca.
Hoi liefe Bolle, mensen van Bolle en natuurlijk liefe Keef. Frau en ik hebben gisteraaf naar de heemel gekeken en naar je ster gezwaaid Bolle. Mijn poesehart maakte net een sprongetje bij het zien van jou footoos en filmpje. Wat was je toch mooi en lief en leuk en en en nou alles gewoon. Wij (Min, Frau en mensenoma/opa) hebben gisteren aan jou gedacht Bollie. En aan je mensen. Prrr prrr foor je mensen stuur ik ekstra kopjes mee bij deze reaksie. Want het gemis van je liefe furriendje is heftig en furdrietig. Ook een jaar later nog. Dat heeft Moos mij vanachter de regenboogbrug wel eens toegemauwd. En daarom liefe Keef mauw ik nu eefe naar jou. Geef je mensen maar heel veel kopjes vandaag, ze kunnen het goed gebruiken. Want ze houden heel veel van jou maar missen die liefe Bolle ook nog heel erg.
Lieve Bolle, vergeten doen we je nooit. Je zit voor altijd in ons hart. Heel veel knuffels voor Cisca en Jeroen van mij (Miranda) en mijn ouders. En een pootje van Minnie.
Lieve Min, hier Cisca. Wat was ik altijd blij dat jij Bol zo mooi vond. Ik was dan zo trots op hem, de bescheiden kater die gezien werd voor de mooie, leuke, lieve en stoere katerman die hij ook was. Hij was er stilletjes ook trots op hoor, dat vertelde hij me weleens, en hij vond jou altijd zo’n stoere poesendame die alles durfde, met allemaal prachtige kleuren en stippen en vlekken en strepen in haar haren. En dat ben je natuurlijk ook!
Bolle heeft Max en Moos al vaak gesproken. Iedereen kent elkaar over de Brug, en ze zijn allemaal vrienden en vriendinnen. En ze zijn allemaal blij dat ze niet vergeten worden. En elke avond twinkelen ze voor ons.
Dank je wel dat je naar Bol gezwaaid hebt, ook voor je Frau en je mensenoma en opa!
Keef heeft ons speciaal voor vandaag de hele nacht wakker getetterd. Maar dat geeft niks, daar is hij Keef voor. En we zijn heel blij dat hij er is.
Lieve Min, zorg je goed voor je Frau? Dat kan je vast heel goed! Keef stuurt je snekkies, ze liggen in je Minkeef zegt hij.
Dank je wel voor je lieve bericht, en heel veel knuffels voor jou, je Frau Miranda en je mensenopa en -oma. En speciaal voor jou ook prrrprrrs terug, en een aai over je mooie koppie!
Liefs,
Cisca.
Lieve cisca en jeroen.
Ik herken alles. Het lege huis. Verwachten dat katrien op haar wolletjedeken lag te wachten op mij als ik weer thuiskwam. En dan een kale lege hoek van de bank zien als je de woonkamer inkwam. Ik wist niet wat ik met mijn handen moest doen toen katrien er niet meer was. Ik zat ALTIJD aan haar te friemelen. Ze “beet” altijd zachtjes op mijn pinknagel. Likte mijn hand. Gaf zuinige kopjes. Mistte haar “liedjes”. Bij ons duurde katrien haar ziekte precies 6 dagen. 6 dagen van hel zoals ik ze noem. Hoop hebben en haar toch langzaam zien afglijden. Zovaak mogelijk thuisblijven. Alleen ff snel voor wat boodschappen.
Na het overlijden van trieneke begon ik ook aan haar laatste blog. Mijn hemel, dat is werkelijk het allermoeilijkste. Iedereen las dat blogje in 1 ruk uit. Terwijl in werkelijkheid je er weken over doet omdat je niet meer kan door verdriet. Soms 1 regel kunnen schrijven. Soms meerdere. Wegleggen en het een paar dagen negeren.
Het 1e jaarblogje over katrien schreef loesje. Officieel kon doorie katrien niet. En loesje wou dolgraag het blogje schrijven. Ik nam, samen met loes, de blog voor poppy toen op me. Die was ook moeilijk, maar stomverbazend zo makkelijk. Vragen stellen… vragen waar ik van wist dat we er nooit een antwoord op konden krijgen.
Doorie heeft ook overeenkomsten met katrien. Handen likken en lief zijn. Maar daar houd het ook echt mee op. Doorie heeft een TE kort lontje. Gelukkig merk ik dat meestal op en dan dreig ik met iets waar hij als de dood voor is. Een dikke kerstsok 😂😂
Geloof me… hij heeft er nooit 1 mep mee gekregen. Dreigen er mee trekt hem uit zijn aanvalsmode en hij maakt dat hij wegkomt.
Siamesen zijn rare katten 😂😂
De pijn word minder cisca. Echt. Alleen rond de sterfdatum blijft het naar. Je herinnert alles wat die dag is gebeurd. Heel normaal hoor.
Liefs
Anita
Lieve Anita, dank voor je lieve woorden, en je steun altijd.
We hebben er heel veel aan gehad dat jij in het begin ook moeite had om je meteen “over te geven” aan Door. Dat hadden wij met Kever. Nu kan ik me geen leven zonder Kever voorstellen, en ik denk dat als Bolletje terugkomt Kever en hij het best goed zullen kunnen vinden. Als Kever maar niet aan de spulletjes van Bol krabt!
Die laatste dagen van Katrien en Bol zullen op elkaar hebben geleken, ben ik bang. En die zijn een verschrikking. En dan kreeg jij daarna ook nog Pops ziekzijn op je bordje. En de twijfels over Door, of hij gezond bleef.
Wat zou het een hoop schelen als katten konden zeggen wat er aan de hand is. En of ze nog verder willen. Maar dat is niet zo, en het hoort bij je verantwoordelijkheid als kattenmens om dat deel zo goed mogelijk in hun plaats te doen. Om je eigen verdriet opzij te zetten en het beste te doen voor je kat.
Elke kat is weer anders, en met elke kat heb je daarom een andere band, een andere relatie. Daarom is het gemis ook zo groot. Alle kleine dIngetjes die je samen deed en de klein gewoontes. Er zal nooit meer een Katrientje komen, of een Poppy. Of een Bol. Maar we hebben ze gekend en liefgehad, en daar moeten we het mee doen.
Ik vond het altijd zo leuk als Bol iets zei, dat deed hij niet zo heel vaak. Dus soms denk ik wel eens dat hij ons daarom Kever aanwees, die nooit stil is.
Kever bijt ook nog steeds weleens, en hij krabt als we met hem spelen. Door en hij lijken op elkaar. Tja, je hebt een nep-Siamees of niet 😉
Heel veel liefs voor jullie drietjes, en Kever roept iets over noepies op het balkon,
Cisca.
Ik heb eeeenorm aan doorie moeten wennen. Vooral ook omdat hij zo druk was. Ik zat al steeds van ze zijn zo druk. Tja… een doktersbezoekje later werd dat ook duidelijk 😂😂
Ja, dat is wennen, na een oudere rustige kat. Dat hadden wij hier ook, en dan was Kever al 8! Laat staan jonge katertjes..🙀
Lieve mevrouw Bolle, Het is nu een jaar geleden, maar het voelt als gisteren. Je kunt zo terug in de tijd naar die laatste week, leven tussen hoop en vrees. Ik herken het, van de tijd met Tjieta. De wanhoop, de machteloosheid en het uiteindelijk moeten laten gaan. Omdat het niet anders kan.
Ik heb het verhaal van Bolle niet gevolgd, ik kwam daarna. En eerlijk, ik kan het niet teruglezen. Niet omdat ik dat niet wil, want dat wil ik wel, maar om het leed wat Bolle gekend heeft tot hij bij jullie kwam. Hoe bestaat het dat mensen zo wreed kunnen zijn tegen dieren, hoe halen mensen het in hun hoofd. Van dieren blijf je af. Maar dat hij bij jullie kwam, was en is een groot geschenk. Hij heeft pure liefde gekend, door jullie, en wat vind ik dat fantastisch. Dat hij gelukkig nog mee heeft mogen maken dat er goede en lieve mensen zijn, die niets forceerden, maar hem gewoon in zijn waarde lieten. Die Bolle gewoon Bolle lieten zijn.
Ik ben enorm blij dat Kever in jullie leven is gekomen. Dat hij jullie helpt met het verwerken (voor zover mogelijk) van verlies en het geven van kameraadschap, liefde en plezier. Dat gun ik jullie vanuit het diepst van mijn hart. En hem gun ik dat uiteraard ook, want hij verdient dat ook.
Veel liefs, sterkte en kracht en een megaknuffel voor Kever (en neem er zelf ook een) 🙂
Lieve MM, dank je wel voor je lieve woorden. Ik denk dat iedereen die een kat, of meerdere katten, heeft moeten laten gaan weet hoe vreselijk die laatste tijd is. En jij kreeg het dan ook nog twee keer vlak achter elkaar. Vooral de machteloosheid, die jij noemt, is me bijgebleven. En de continue vraag “Moeten we dit nog doen, of juist niet?”
Die vraag heeft elke keer, voor elke kat, een ander antwoord. De ene kat is makkelijker met medicijnen en naar de dierenarts gaan dan de andere. De ene kat is sneller bang dan de andere. Elke kat is iemand, een katpersoon met eigen gevoelens en ervaringen.
De ervaringen die Bolle heeft meegemaakt zijn voor mij ook onverdraaglijk. We hebben ons de eerste twee jaar vaak afgevraagd of hij ooit zou beseffen dat hij veilig was bij ons. Gelukkig kwam dat moment, en heeft hij toch nog een paar mooie jaren gehad. Maar hij kwam nooit helemaal los van het verleden, en dat kan ook niet.
Je weet zelf hoe een kat verandert als ze in liefde, geduld en veiligheid leven. En dat is me alles waard.
Bol was een wonder. En ondanks het verdriet blijf ik vooral verbaasd en gelukkig over dat prachtige wezen, dat zijn hart aan ons gaf. En wij aan hem.
En nu is Kever aan het opbloeien (en uitdijen…). Hij laat ons weer lachen. Met zijn onhandigheid en kittengedrag.
Heel veel liefs en knuffels voor jullie allemaal, en Kever legt natuurlijk snekkies neer!!,
Cisca.
Lieve Cisca, Jeroen en Kever,
Met tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel heb ik het verhaal gelezen over Bolle. Wat is hij een speciale katermans. En ik ben zo dankbaar dat ik hem heb mogen leren kennen. Bolle, een tictac. Zo stoer en dapper en een manusje van alles maar tegelijkertijd zo ontzettend lief. Bolle staat mijn zijn knappe kop in mijn boekenkast, bovenaan. Dat plekje verdient hij. Bram keek altijd naar hem op. Hoe dapper Bolle wel niet was. Want als Bolle het durft, dan kan Bram dat toch ook. En keer op keer kon ik Bram ergens weer uit halen omdat hij dacht dat het lukte en dan moest ik hem weer troosten maar keer op keer genoot ik ervan.
Gisteren hebben we gezwaaid naar Bolle. Een speciale dag want zoals jij al weet is er een Bolle officieel geadopteerd tot huiskater. Ik weet zeker dat jou Bolle dit geregeld heeft.
Lieve Cisca, met tranen van verdriet en vreugde heeft Bolle mij ook geholpen want zijn motto is SAMEN. Samen kom je er en samen kun je alles. In mijn depressie tijd was ik altijd bang om alleen te zijn en Bolle leerde mij dat het anders kan, namelijk samen. Ik leerde uitspreken dat ik sommige dingen liever samen doe dan alleen. En nu is er niks beters dan alles samen doen. Dank je wel lieve Bolle dat je hier was en dat je nu een ster bent en over iedereen waakt. Dat je bij iedereen in zijn of haar hartje zit en dat je levens hebt veranderd. Dank je wel dat jij die ene procent bent waarbij jij liet zien dat het wel kan! Dank je wel Bolle, voor altijd samen.
Wat een pracht kater heb je mogen ervaren Cisca. Heel veel liefs, tranen en knuffels van ons allemaal. Heel veel sterkte en je weet, altijd samen. Geef je Kever knuffels en kusjes van ons? van zijn Brammievlinder en Brams vrouw
Lieve vrouw van Bram, heel erg bedankt voor je lieve en mooie woorden over ons Bolletje. Hij was zeker een speciale katermans.
Bol vond Bram juist altijd zo dapper. Omdat hij bang was en toch dingen probeerde. Dat is moed. En dan maakt het helemaal niks uit of het niet meteen goed gaat, of dat je vast komt te zitten in een struik. Moed is dingen proberen die je eigenlijk niet durft. Ook al lijken ze voor een ander heel normaal. En voor Bolle was bijna alles eng. En toch probeerde hij het, en hij bleef het proberen. En gelukkig heeft hij na een zwaar leven toch nog fijne jaren gehad.
Wat zal hij trots zijn dat hij in je boekenkast mag staan. En hij is zeker weten nóg trotser dat hij jou heeft geholpen om uit te spreken dat je dingen liever samen doet! En dat je nu dingen samen doet. Dat heeft Bol mij ook geleerd, dat je samen veel meer kunt dan alleen. En dat je steeds weer opnieuw kunt beginnen.
Je zegt het zo perfect: wat heb je een prachtkater mogen ervaren. Ja, zo is het precies.
En die ervaring dragen Jeroen en ik altijd met ons mee. Dat Bol zijn hart aan ons gaf, en zo voorzichtig was met dat van ons.
Bol heeft laten zien dat die ene procent bestaat, en dat geduld, liefde en veiligheid een hoop kunnen veranderen. En Bolle 2 weet dat nu ook, dat is zo bijzonder! Ik hoop dat Bram daar wat over gaat schrijven, het is zo prachtig!
Bolle 1 en 2 hebben bewezen dat het kan, dat een bange kat weer gaat vertrouwen. En Trudy en haar Freek ook. Dankzij jou! Wie weet wat ze elkaar allemaal al verteld hebben, als ster.
Dank je wel voor alles, en heel veel liefs en knuffels en tranen, van verdriet en vreugde, terug, en van Kever heeeeeeeel veel lieve kopjes voor zijn vlinder!!,
Cisca.
Lieve Cisca, Jeroen en natuurlijk Kever. Wat zijn wij blij dat we zo’n speciale kater als Bolle hebben mogen leren kennen. Hij heeft ons geleerd dat er altijd hoop is, dat je een dier nooit op moet geven. Onze Bas, ex zwerver, was ook zo bang voor mensen en moet op straat ook een verschrikkelijk leven hebben gehad. En toch, na een paar maanden bij ons, kwam ineens een klein stukje echte Bas naar voren. Heel voorzichtig mocht ik hem knuffelen en hij vond net als Bolle, kusjes op zijn koppie heerlijk. Het is zo geweldig als deze dieren, die al zoveel hebben meegemaakt jou gaan vertrouwen en de liefde die ze je geven is onvoorwaardelijk. Helaas hebben wij Bolle maar kort mogen kennen, maar hij heeft zoveel indruk op ons gemaakt. En wij weten zeker dat hij jullie naar Kever heeft geleid, dat kan niet anders. Bolle heeft voor altijd een plaatsje in ons hart. Als wij hem al zo erg missen, hoe groot moet het gemis dan niet voor jullie zijn. Lieve Cisca, Jeroen en Kever, heel veel knuffies van ons allemaal en voor Kever hebben we wat kauwstickies bij zijn schaapje verstopt. Liefs Marian en Bjarne, Oliver, Kruimel, Bikkel en Juultje
Lieve Marian en bende van zes, (want dat blijft altijd zo!), dank je wel voor lieve bericht, dat betekent heel veel voor me.
Wat zeg je dat mooi, dat er altijd hoop is en dat je een dier nooit op moet geven. Zo is het, en juist de dieren die na een hele moeilijke tijd weer durven te vertrouwen zijn zo’n groot wonder.
Bol herkende altijd veel in Bas, en hij was zo blij dat Bas bij jullie mocht zijn wie hij was, en dat hij gezellig met anderen in een mandje kon liggen en likwid snacks kreeg en veilig was. En zeker weten dat Bas daar blij mee was. Je moet er toch niet aan denken dat die twee nog veel langer buiten hadden moeten overleven. Want leven is het nauwelijks. Die twee hebben elkaar vast veel te vertellen gehad toen ze elkaar als ster zagen!
Ik kan nog steeds alleen maar in tranen terugdenken aan hoe ontzettend blij Bol was toen we hem ophaalden uit de dierenkliniek. Hij wist dat hij naar huis mocht. De pure vreugde en liefde die hij toen uitstraalde vergeet ik nooit. We waren thuis bij elkaar.
En nu mag Kever thuis zijn. Gelukkig maar.
Lieve Marian, Kruimel, Juultje, Bjarne, Bikkel en Oliver, heel veel knuffels van ons drietjes voor jullie allemaal! En Kever zit ineens te rommelen onder zijn schaapje, en roept iets over snekkies die hij rondgestrooid heeft in jullie kamer…
Lieve Ciska en Jeroen,
Zoveel verdriet maar ook vreugde, mooie herinneringen!!!!
Allemaal zo herkenbaar!!!!
Ik gebruik Bolles levensles hier nog wel!!
Als er onenigheid is tussen die van mij over iets dan zeg ik altijd
” hè denk eraan wat Bolle zei SAMEN ”
Bolle wordt nooit vergeten!!! ❤
Dikke knuffel van ons allemaal,
😽😽😽😽😽😽😘
Lieve Ceciel, Moby, Panda, Tica, Izzy, Belle en Dopey, dank jullie wel voor jullie lieve bericht. Ja, het is inderdaad vreugde en verdriet. Door elkaar heen. Maar zonder verdriet geen liefde, en geen liefde zonder verdriet. Dat ben ik me pas door Bolle gaan realiseren. Hoeveel moeite het hem kostte om zijn hart weer open te durven stellen, en toch deed hij het.
Hij gaf ons zijn hart, en wij hem het onze. En dat blijft voor altijd zo. Want liefde kan niet verloren gaan.
Ik weet zeker dat hij blij is dat zijn mooiste woord SAMEN in herinnering is gebleven. Want daar draait tenslotte alles om.
En wij zijn blij dat hij gezien is, niet alleen door ons, maar door veel meer mensen.
Lieve allemaal, heel veel knuffels terug, en ook heeeeeel veel lieve kopjes van Kever!!,
Cisca.
Lieve ster Bolle, Jeroen en Cisca. We denken ook nog vaak aan Bolle en alles wat hij vertelde. Hij was een heus heel bijzondere kater en zo lief. Hij zal nooit vergeten worden, dat is zeker. Het verdriet om hem blijft, dat kennen we helaas maar al te goed. Denk maar vaak aan hem en aan alles wat hij deed, ook al doet dat soms verdriet. Hij is er niet meer maar zal in jullie harten altijd voortleven. Dikke knuffel van Molly, Dropje en Lucky. Ook voor lieve Kever natuurlijk.
Lieve Molly, Dropje en Lucky en jullie mensen, dank jullie wel voor jullie lieve bericht.
We denken zeker vaak aan hem, en de ene keer brengt dat het verdriet weer omhoog, en de andere keer is het met een lach en een hart vol geluk.
Inderdaad, het verdriet blijft, zoals jullie al schrijven en zelf ook weten.
Hij was een prachtige kater, met een groot hart. Ondanks alles durfde hij weer te vertrouwen en lief te hebben. En dat hebben wij van hem geleerd. Dat liefde nooit op is, maar altijd weer opnieuw kan bestaan. En elke keer weer anders.
Heel veel knuffels voor jullie allemaal, en Kever is al snekkies voor jullie aan het verstoppen roept hij!
Liefs van
Cisca.
Lieve Cisca, Jeroen, Bolle en natuurlijk Kever,
Wat een prachtig mooi eerbetoon aan lieve Bolle, een bijzondere speciale katerman.
Hij had en heeft zoveel te geven, en hij kreeg er uiteindelijk zoveel liefde voor terug.
Heb Bolle leren kennen als een mooie lieve zachtaardige katerman, met liefde voor Molly en jullie.
Zijn wijze lessen die hij elke keer weer schreef, en waar altijd wel een waarheid in zat.
Want SAMEN staan we sterk, en SAMEN kunnen we alles aan.
Bolle wordt nooit vergeten, en zal altijd in onze harten zitten.
Lieve Bolle je bent een schat, een kanjer en een wijze katerman…..bedankt dat ik je mocht leren kennen.
Pootje van Tommy en deeltijdbaasje van Tommy Annelieke
Lieve Annelieke en Tommy, dank jullie wel voor jullie lieve woorden.
En wat prachtig gezegd; hij had en heeft zoveel te geven. Dat was zeker zo, hij moest alleen veiligheid hebben voordat hij dat kon. Maar toen hij eenmaal wist dat hij veilig was, en eigenlijk zelfs daarvoor al, gaf hij zoveel liefde. Aan zijn Molly, en aan ons. Aan katten in de tuin. Aan zijn kinderen. Aan zijn vrienden en vriendinnen.
We zijn blij dat we hem hebben gekend, en verdrietig omdat we hem moeten missen. Maar het één kan helaas niet zonder het ander. En de liefde is dat waard. En SAMENzijn ook.
Dank jullie wel dat jullie Bolle hebben gezien voor de lieve, wijze, zachtaardige kater die hij was.
Veel liefs voor jullie, en Kever stuurt heeeeel veel kopjes en is snekkies aan het verstoppen voor jou, Tommy!,
Cisca.
O en Tommy, Bol vond het zo knap dat jij verkering had met twee dames!, nu helaas nog maar eentje, omdat Vlekkie ook een ster is geworden…
Hoi Cisca, Jeroen, Bolle en Kever,
Het gemis zal er altijd zijn, maar in ieders hart leeft Bolle vol liefde voort.
Ben enorm blij om te weten dat Bolle heeft kunnen ervaren dat hij voor altijd veilig was, dat zal hij nooit vergeten.
Nou het is hard werken hoor als je verkeering hebt met 2 dames, nu inderdaad helaas nog met 1 lieverd.
Maar Vlekje zit voor altijd in onze hart, net als jij lieve Bolle.
Een pootje van Tommy en geeft een zacht kopje aan Kever en zijn personeel, en zwaait naar Bolle!
Heb de sneckkies gevonden Kever, dank je wel.
Ze zijn supertjes lekker.
Lieve twee, de sterren blijven voor altijd in ons hart, en daar dragen we ze met ons mee.
Tommy, je moet wel een hele lieve katerman zijn om twee dames als verkering te hebben gehad, dat weet ik zeker!
Kever stuurt zachte kopjes terug, en Bolle twinkelt voor je.
En ik stuur heel veel liefs aan jullie allebei!
Cisca.
Lieve mevrouw en meneer van Bolle en Kever,
Natuurlijk heeft Bolle Kever voor jullie uitgezocht. Bolle wist precies welke kater jullie nodig hadden, en welke mensen Kever nodig had.
Bolle zorgde altijd voor iedereen, dat heeft mijn Baas, die een ster is geworden mij verteld, en hier in het huis van Kater Vlo, waar ik nu op het vrouwmens van Vlo pas, staat de foto van Bolle naast Vlo.
Bolle zorgt vanuit Regenboogland nog steeds voor jullie, dat doet een kater als Bolle nu eenmaal. Bolle laat nooit iemand in de steek. .
Ik zwaai iedere avond naar zijn Ster, samen met mijn vrouw. Gisteren was het bewolkt, en we dachten dat het niet zou lukken. Maar Bolle duwde de wolken gewoon opzij zodat we toch konden zwaaien. Bolle kan alles!!
Bolle zal altijd bij jullie blijven, Hij zit heel diep in jullie hart!! En laat jullie nooit in de steek!
Heel veel lieve zachte sterkte kopjes,
Poes Fietje.
Dag lieve eigenwijze (dat hoort zo hoor!)Poes Fietje, dank je wel voor je lieve bericht!
Wat zeg je mooie dingen, over dat Bolle altijd voor iedereen zorgde en nooit iemand in de steek laat, zo was hij precies. En Vlo ook.
Jij kent Vlo en Bolle van de foto’s en van het poppetje. En jij bent nu bij de vrouw van Vlo, die nu je eigen vrouw is, om voor haar te zorgen en zij voor jou. Omdat jouw lieve mens een ster is geworden. Hij heeft Vlo en Bolle vast al gesproken en geaaid.
Dank je wel dat jullie gisteren naar Bolletje heeft gezwaaid, hij wilde jullie vast heel graag zien dat hij de wolken opzij duwde. En gelijk heeft hij!
We weten dat Bolle altijd bij ons blijft. Gelukkig maar. De sterren blijven altijd bij ons, alleen is het anders. En het is moeilijk om daar aan te wennen. Maar de liefde gaat nooit verloren!
Heel veel zachte knuffels voor jou, en ook voor je vrouw, en Kever stuurt heeeeeel veel lieve kopjes!!,
Cisca.
Lieve Ciska Jeroen en natuurlijk Pepeoom Super Kever +.
Wat een mooie en lieve woorden over Ome Sir Surf Bolle.
En wat was en is bij bijzonder .
Hier hoor en lees ik soms over dieren die het helaas niet zo goed hebben en kan ik mij zelf er nog steeds geen voorstelling bij maken.
Bolle heeft ons laten inzien dat liefde aandacht en geduld voor ons van zelfsprekend is maar hij heeft dat pas later mogen ervaren en gekregen van jullie.
Hij was en is voor ons een eyecatcher dat hoe oud en moeilijk je leven ook kan zijn SAMEN het mooiste is wat er is.
En wat is afscheid nemen zwaar.
Hier maak ik helaas afscheid nemen meerdere keren mee en dat verdriet en pijn went nooit.
Want niemand wilt afscheid nemen maar hier zeg ik de natuur bepaald en die is wreed.
Het laat me dan twijfelen wil ik het verdriet meemaken de energie de tijd en moeite als de natuur anders beslist.
Iedere keer als er kittens komen of gepland zijn is het de vraag , maar als alles goed gaat krijg je er iets moois voor terug. Liefde van iets dat welkom is om en waarvan je hoopt dat het mag groot worden en de liefde en aandacht die het krijgt doorgeeft aan de nieuwe mensen die op hun beurt zo blij zijn.
Ieder dier verdiend het om geliefd en gewenst te zijn en om een leven lang als een geliefd familielid te zijn.
Bolle heeft het ervaren en ik weet zeker dat hij gisteren te midden van al de sterren op de regenboog in het midden zat en trots naar beneden heeft gekeken.
We hebben gezwaaid naar hem en hij heeft het gezien en gevoeld .
En hij zou trots zijn want Samen dat was Bolle.
Kever is zeker te weten uitgekozen door Bolle want hij wist als geen ander liefhebben is loslaten maar ook open staan voor een nieuw familielid om Samen heel veel mooie jaren met elkaar te genieten.
Lieve Pepeoom Super Kever + voor jou was het gisteren een rare dag want er was verdriet en herinnering aan Bolle maar wij denken dat jij op jou manier jou mensen hebt laten weten dat jij er voor hun bent want jij bent nu Samen met jou mensen en Bolle zal trots op je zijn.
Lieve Sylvia, dank je wel voor je prachtige woorden.
Ik weet dat jij de afgelopen jaren veel te veel sterren hebt moeten laten gaan. En ik kan maar een kleine voorstelling maken van het verdriet dat daarbij komt kijken. Want inderdaad, het went nooit. De natuur is wreed en zonder doel, lijkt soms wel. Dus is het aan ons, mensen, om er toch een zin aan te geven. En voor mij bestaat die zin uit liefde. Voor mensen, voor katten, dat maakt niet uit.
En om toch elke keer weer lief te hebben, ook al weet je dat er verdriet bij komt kijken.
De katjes die bij jullie geboren worden boffen maar, dat ze zo gewenst en geliefd zijn. Zo zou het altijd moeten zijn. Als het begin anders is geweest, blijft daar altijd iets van over. Dat herstelt zich nooit helemaal. Een goed begin is het halve werk.
Bolle was zo trots op Kyana!, en op haar kindertjes. Net zo trots als Kever nu is op zijn Pepekind Faalentino.
Ik weet zeker dat Bolle op de kittensterretjes let, en voor ze zorgt. Dat heeft hij hier op aarde vaak genoeg mogen doen, en hij deed het het met veel liefde.
Want dat was het mooie aan Bolle, dat hij zoveel liefde gaf. Hij had een prachtig groot hart, en hij durfde dat opnieuw weg te geven. Ook al was hij nog zo gekwetst door zijn verleden.
Dank jullie wel dat jullie gezwaaid hebben, Bol heeft het gevoeld en extra mooi en helder getwinkeld. En Kever heeft nu een huis, en een familie. En wij kunnen weer lachen en knuffelen, met Bolletje altijd in ons hart.
Lieve Sylvia, Jiekie, Kyana!, Faalentino, Amber, Dulce, Jafita en alle anderen, we sturen jullie heel veel knuffels en hopen dat we allemaal nog heel lang SAMEN mogen zijn!
Cisca.
Dank jullie wel voor jullie woorden. Bolle is zeker de beste oppas voor de sterrenkunde en voor iedereen. Pepeoom Kever is een geweldige Pepeoom en wij hopen dat hij in de toekomst Pepeoom wilt blijven want hij doet het supergoed.
Pepeoom Kever vindt het helemaal top om Pepeoom te zijn!!, wie weet heeft hij, net als Bolletje, zelf wel ooit kindertjes verzorgd…!
Lieve Cisca en Jeroen,
Wat een mooi en liefdevol herinneringsverhaal over Bolle. Ik heb zijn bijdrage altijd met veel interesse en met een glimlach gevolgd. Wat een lieve en wijze kater was hij toch. Echt een kater waar ik heel veel van ging houden en waar ik verdriet om had toen hij er niet meer was. Het is ook wel heel bijzonder dat een dier, dat zoveel narigheid in zijn leven had meegemaakt, weer heel veel vertrouwen in jullie durfde te hebben. Want jullie hebben zijn leven weer glans gegeven en daardoor heeft hij zich heel gelukkig bij jullie gevoeld.
Ik heb vele katten gehad, sommige vanaf hun kittentijd en andere uit het asiel. Toch viel mij altijd op dat asielkatten vaak de meest dankbare dieren zijn. Zij hebben soms minder leuke dingen meegemaakt, zijn zwerver geweest of zijn in het asiel terecht gekomen door het overlijden van hun baas. Katten die hier als kitten kwamen wonen, hebben nooit iets vervelends meegemaakt en weten dus niet dat het leven ook een stuk minder mooi kan zijn. Gelukkig maar, eigenlijk zou dat voor elk dier zo moeten zijn.
Bolle was echt een lieve, zachtaardige en intelligente kater die jullie liefde en aandacht voor hem beloonde met zijn liefde en vertrouwen in jullie. En wat is dat eigenlijk mooi die liefde en dat vertrouwen tussen mens en dier. Zo’n bijzonder dier als Bolle laat echt een pootafdruk in ieders hart achter (zoals men wel eens zo mooi zegt).
Wij zullen altijd aan die lieve Bolle blijven denken. Zijn boek is ook een mooie herinnering aan hem. Ik lees zijn verhalen nog vaak.
Veel liefs van Marjoke en natuurlijk ook veel zachte kopjes van Cindel, Fenneke, Jillie, Ivar en Sterre-Lisette, ook voor die lieve Kever.
Lieve Marjoke, en alle katten, heel erg bedankt voor de lieve reactie.
We zijn zo blij dat zoveel mensen gezien hebben hoe bijzonder Bol was. Dat is een grote troost.
Wat mooi gezegd, dat wij zijn leven glans gaven. Maar hij gaf ons leven ook zoveel glans! Hij heeft ons zoveel geleerd, en zoveel liefde gegeven. Hij leek wel een eindeloos groot hart te hebben, en een ongelofelijke moed.
Inderdaad zou eigenlijk elke dier (en mens) in veiligheid en met liefde en vertrouwen op moeten groeien. Als dat niet is gebeurd valt dat nooit meer helemaal te herstellen, wat je ook probeert. Dat vind ik zo lief en ook verdrietig om te lezen over Ivar, dat hij altijd staat te schreeuwen en meteen op schoot wil als je weg bent geweest. Ergens blijft toch de angst leven dat je wéér in de steek wordt gelaten.
Ik zal nooit de pure vreugde vergeten die Bol uitstraalde toen we hem op kwamen halen in de dierenkliniek. Hij gaf bijna licht, zo blij en gelukkig was hij. En wij ook natuurlijk. De band tussen mens en dier is prachtig, ik blijf me er elke keer weer over verbazen.
Dank voor alle mooie woorden over ons lieve, lieve Bolletje. Hij heeft vast Lisette al gezien en gesproken!
Lieve Marjoke, Cindel, Fenneke, Ivar, Jillie en Sterre-Lisette, heel veel liefs terug, ook van Kever natuurlijk!, roept hij!!!,
Cisca.
Ik hoop dat jullie weer een nieuw evenwicht kunnen vinden, zo zonder Lisette, want dat is heel erg wennen. Voor jullie allemaal. We denken aan jullie!
Ik heb gelukkig nog niet kunnen ontdekken dat het evenwicht tussen mijn katten nu heel erg verstoord is. Dat is wel eens anders geweest. Toen het vriendinnetje van Lisette (Floortje) overleed, werd Lisette depressief en ging vaak alleen boven liggen. De overgebleven katers maakten lol met elkaar. Ik wilde er toen een poes voor Lisette bij nemen. Uiteindelijk werden dat Cindel, Fenneke en Jillie. Waarom het er drie werden is een heel verhaal apart. Toen had ik dus zeven katten ( wat een feest !). Toen de laatste kater overleed en ik enkel nog poezen had, heb ik Ivar uit het asiel gehaald. Nu laat ik het maar zo en Cindel heeft inmiddels de slaapplek op het bed van Lisette ingenomen en slaapt nu dicht naast mijn hoofd. Maar het blijft nog wel vreemd zo zonder die eigenwijze en lieve Lisette na zo’n lange tijd met haar.
Gelukkig dat alles goed blijft gaan, en wat erg dat Lisette zoveel verdriet had van het overlijden van Floortje.
Katten kunnen zeker weten rouwen, dat hebben wij bij al onze katten gezien.
Zeven katten, dat klinkt inderdaad als een feest. Wij zaten soms op het grasveldje met wel 7 katten, een paar “van” onszelf, en wat buurkatten erbij. Geweldig.
En sterkte zo zonder Lisette, kan me heel goed voorstellen dat het heel erg wennen is!
Lieve mevrouw Bolle,
hier ben ik van mij eigen, Loesje. Dank u wel van u mooie letters van mij buikmaatje Bolle. Mij vrouw heb ze aan mij eigen foorgeleeze en toen heb wij eeve niks gezeg en ik heb ook nie meeoow gezeg. U letters kom in onse hart lieve mevrouw Bolle. Het kom in onse hart waar mij buikmaatje Bolle woon. Hij woon ook in mij buik maar Kever heb mij eigen geleer, jou hart zit in jou buik. Bolle is mij fooralteit buikmaatje en mij fraag is offie dat nooit nie wil fergeete.
In mij wiekent heb ik feel aan mij buikmaatje gedacht want assie één jaar ofer jou Reegeboogbrug ben dan is het moeiluk. Jij heb zofeel herinnerdinge en assie Bolle zie rolle in ze tuin op ze eigen landgoed dan foel jij, Bolle is zofeel dichbij. Jij kan Bolle bijna aanraake lieve mevrouw Bolle. Mij vrouw zeg dattie het ook foel, zij was ook fen van Bolle.
Van mij eigen vin ik het nog stees moeiluk van mij geloof, dat Bolle nu alweer een jaar ze mooise ster is ofer ze Reegeboogbrug. U weet van mij eigen ben ik Moeder van alle Sterre en dan weet jij, Bolle is Bolle en hij zal alteit Bolle blijfe. Ook al issie nu in Reegeboogland, Bolle blijf alteit ze zachtmoedig katerman en hij hellep iedereen.
Ik zeg u eerluk lieve mevrouw Bolle, hij wor gemis. Bolle wor zofeel gemis want hij was biesonder. En hij was zofeel gelukkig op ze eigen landgoed met ze eigen tuin en hij heb u als ze mense gehad. Hij heb u van ze eigen uitgekoose. Dan moet u wel heel feel lieve mense zijn want anners ga jij wel erges anners woone.
Gissere heb wij allemaal aan Bolle gedach en vandaag denk wij weer aan Bolle, hij foel het want Bolle heb heel feel van ze gefoel. Hoop dat u het ook foel van u hart, iedereen leef mee en op Hoedjesdag ga wij zwaaie. Nog eksra zwaaie want deze wiekent zwaai wij ook en ik heb ook mij buikrol gedaan. Bolle ken mij eigen en hij weet, als Loes zeg dattie buikrol doe dan doe zij geen koprol. Daar bennie buikmaatjes foor dattie soies weet.
Lieve mevrouw en meneer Bolle en het is ook foor Ooma Bolle. Mij hart wil u troos geefe want het is moeiluk. Assie troos wil geefe kan jij het besse in jou keuke staan en jij ga bakke. Toen heb ik mij eigen Bolletjes van troos gemaak en het is met kaaramel, noot en massepein. En jij foel dattie russig wor in jou hart en in jou buik. Er zit ook bolletjes bij met kouwstik foor mij vriendje Kever want hij wor nie fergeete. En assie goed kijk zie u één gouwe Bolletje, die kan u foor alteit bewaare in u hart,
Loesje en het is ook van mij vrouw, Oopa Floris en Zusje
Lieve Loes, wat een prachtige letters heb je gemaakt, dank je wel.
Ja, ons Bolletje wordt gemist. Door ons, door jou, door zoveel mensen en katten die hebben gevoeld hoe bijzonder hij was. Die zagen wat een groot hart hij had, net als jij dat hebt. En dan is het natuurlijk logisch dat je ook een grote buik hebt, want dat hart moet toch ergens blijven?! Kever heeft ook een groot hart, denk ik, als ik zijn buik zo zie.
Ik weet zeker dat Bolle gezien en gevoeld heeft dat er naar hem gezwaaid werd op zoveel plaatsen, en vooral ook dat jij een buikrol maakte. Toen kon hij ook meteen zien dat je buik nog mooi groot en rond was, piekoo belloo in orde zou Bol zeggen.
Jullie waren en blijven buikmaatjes, voor altijd.
Ik ben zo blij dat jij Moeder van alle Sterren bent, Loes. Er zou niemand beters kunnen zijn dan jij. Jij zorgt er voor dat geen enkele ster wordt vergeten, en dat op de dag van de Hoedjessjoow iedereen meezwaait naar de sterren. De sterren zullen al wel een beetje zenuwachtig en opgewonden zijn, voor de Hoedjessjoow. En Kever ook, want hij mag nu ook meedoen.
De foto van Bol met zijn gouden hoed staat hier nog altijd. Hij was er zo trots op!
Je schrijft het precies goed, Bolle blijft altijd Bolle, de zachtmoedige katerman die iedereen wil helpen. En die zo gelukkig was met ons, met zijn landgoed en met zijn vrienden en vriendinnnen. Hij was zo blij dat hij eindelijk SAMEN was.
Lieve Loes, je bent de beste bakster die er is! Dank je wel voor de Bolletjes van troost. We hebben het gouden Bolletje gevonden, en veilig opgeborgen in ons hart.
En we sturen jou en je familie nog één keer Bolletjes luchtige fanieljefla. Met extra room, en net zo lang geklopt tot er allemaal bolletjes lucht in zitten. Het is romig en zoet en zacht, en het biedt troost en geluk, en het is voor jullie allevier, met heel veel liefs,
Cisca.
Lief 💖
Lieve Sandra en Roos, dank jullie wel! Bolletje was ook lief. Heel erg lief.
Liefs,
Cisca,
Lieve mevrouw Bolle,
Wat een liefdevol en prachtig eerbetoon over Bolle. Hij was zo geliefd door jullie, door alle vriendjes. Bolle was een bijzondere kater. Hij heeft een mooi thuis gehad bij jullie. Wij hebben altijd met plezier de verhalen gelezen, het boek hebben we in 1 keer uitgelezen. Het is verdrietig dat hij er niet meer is, maar hoe fijn dat hij er was. En nu is Kever er. En Bolle heeft daar vast en zeker een pootje in gehad vanuit Regenboogland, dat Kever nu bij jullie woont.
Heel veel knuffeltjes van ons Binti & Zooka (en vrouwtje Gerda)
Lieve Gerda en Binti en Zooka, dank jullie wel voor jullie lieve woorden.
We zijn zo blij om te merken hoeveel mensen Bol hebben liefgehad. Het was ook een kater om lief te hebben, om voor altijd van te houden. En hij had zelf ook zoveel liefde in zich om te geven, terwijl hij zo weinig liefde had gekend. We zijn blij dat we hem in zijn laatste jaren geluk en liefde en veiligheid hebben kunnen geven. Ook al hadden die laatste jaren veel en veel langer mogen duren.
Maar inderdaad, het is zoals jullie schrijven: het is verdrietig dat hij er niet meer is, maar hoe fijn dat hij er was. Zo is het precies. En Bol heeft er voor gezorgd dat Kever nu een familie en een huis heeft.
Lieve Gerda en Binti en Zooka, heel veel knuffeltjes terug naar jullie, en veel liefs,
Cisca.
Lieve Ciska en Jeroen.
Wat heb ik gister vaak aan jullie gedacht.Alle eerste keren zijn moeilijk.
Jullie unieke Bolle staat ook hier in de kast.Hij was zo wijs en zacht van karakter.
Zo geweldig dat hij weer vertrouwen durfde te geven,na alles wat hem aangedaan was in het verleden.
Ik moet zeggen dat ik het hem niet na doe…..
De blog deed mij denken aan mijn zachtaardige Fynn en het slapen met zijn kop in je hand,aan mijn Sparkle.
Mijn 2 sterren die ik nog dagelijks mis.
Dank jullie wel dat wij mee mochten genieten van Bolle.
SAMEN is en blijft nog steeds het mooiste woord van hem.
Dank jullie wel dat jullie hem met ons wilden delen.Hij was bijzonder..Ik weet wel zeker dat hij Kever voor jullie heeft uitgezocht.
Bolle was zo zorgzaam voor zijn Molletje,en dat was hij ook voor jullie en Kever.
Wij hebben gister de kaarsjes van Fynn en Sparkle laten branden,en Muzette gaf haar kaarsje aan Bolle.
En niet alleen het woord SAMEN,van Bolle blijft voortbestaan bij ons.Wie had de heerlijkste catnip en vooral “catnip wijn.”?
Het beste kwam uit zijn tuin!! En surfen op tasjes,heeft hij ook uitgevonden.
Bolle mijn zijn grote hart blijft altijd in onze herinneringen op vele manieren met ons op de blog verbonden.
Veel liefs van ons, (natuurlijk heeft Muzette wat lekkers voor Kever onder de linker achterpoot van de stoel , neergelegd.)
Lieve Ciska en Jeroen.
(hernieuwde poging,mijn reactie is foetsie)
Gister was een moeilijke dag.De jaar geleden ging jullie unieke Bolle,naar de Regenboog brug.
Bolle die door zijn zachtaardige karakter,ons zoveel geleerd heeft.Wat een geweldige kater was hij toch.
Altijd zorgzaam voor zijn Molletje,en hij had het nog vaak over haar.
Bolle die na een ellendig,eerste deel van zijn leven,bij jullie kwam.
Dat hij weer vertrouwen gaf,zegt alles over hem.
Ik moet zeggen,dat vertrouwen geven,na alles,ik kan het hem niet na doen….
Zijn foto staat ook hier nog altijd.
Je hebt zo mooi en vol liefde over hem geschreven….
Dank je wel dat wij mee mochten genieten van hem.
Hij zal nog vaak in onze gedachten zijn Zijn woord SAMEN is blijvend (evenals zijn beroemde catnip wijn😉)
Ik weet wel zeker dat hij zorgvuldig Kever op jullie pad gebracht heeft.
Zorgen voor…..zat in zijn grote hart.
En nu mogen we ook van Kever mee genieten.
Bolle vindt het vast prachtig!
Veel liefs van Mia en Muzette
Circa.2 reacties zijn verdwenen, na op het post comment knopje getoetst te hebben.Morgen een eerder poging
Lieve Mia, doe rustig aan. Ik heb dat zelf ook twee keer gehad vanmiddag, met berichten die ik schreef. Dat is 😠!
Dank je wel voor je berichtje, en veel liefs voor jou en Muzette,
Cisca.
Lieve Mia, je reacties zijn toch verschenen!, dus ik antwoord hier!
Dank je wel voor je lieve woorden en dank je wel voor de kaarsjes, en dat is ook voor je lieve Muzette! Dank Muzette, dat jij je kaarsje aan Bol gaf, ik kreeg er tranen van in mijn ogen.
We zijn zo blij dat zoveel mensen hebben gezien wie Bol was, wat een zachtaardige, lieve, zorgzame kater hij was. Ondanks zijn ellendige verleden. Dat Bol zijn hart weer open durfde te stellen blijft zo bijzonder. Wat een geweldig groot hart moet hij hebben gehad.
En zoals je al schrijft, ik doe het hem ook zeker niet na!
Het gemis blijft altijd, net als jij je mooie knappe lieve Fynn en Sparkle mist. Die dan ook nog zo snel achter elkaar een ster werden, vreselijk. Ik zie ze op foto’s altijd meteen staan, met hun lieve open uitstraling. En dat is een compliment aan jou, dat ze die uitstraling hebben, want dat komt natuurlijk door jouw liefde!
Bol en Fynn hebben vast al gekletst over hun tijd op straat, en daarna in hun eigen huis, en Sparkle heeft vast gezellig meegekletst. En dat kende Bol van zijn Molletje, die ook altijd iets te zeggen had. Net als nu Kever.
Lieve Mia en Muzette, ik hoop dat jullie nog heel lang samen mogen blijven. Dank jullie wel voor jullie steun en troost, en heel veel liefs voor jullie allebei, en Kever stuurt heeeeeeeeel veel lieve kopjes met een tettertje!!,
Cisca.