Die kattendeken heeft een verhaal. Niet alleen over mij. Maar waar de deken vandaan komt. Dat zal ik eerst vertellen en dan hoe ik het vind om eronder te slapen.
Erfstuk
Die deken is van Tim geweest, de kater die hier voor mij woonde. Toch rook de deken niet naar hem maar naar wasmiddel. Mijn vrouw had het gewassen en in twee stukken geknipt. Het was een erfstuk, en nu moest ik op mijn manier de deken gebruiken. Dus het was dezelfde kattendeken maar toch anders, namelijk van mij.
Eerst ging ik er gewoon op liggen. Best lekker. Warm en zacht dat kwam ook omdat er een kussen onder lag.
Toen kwam de winter. En al ben ik een huiskater, zoiets voel ik toch. Ik krijg ook een wintervacht tenslotte.
Oefenen
Op een dag knipte mijn vrouw een halve deken weer in twee stukken. Toen had ik dus een halve deken en twee kattendekentjes. Eentje legde ze half over mijn kussen, waar ik net lag te slapen. Ik werd meteen wakker van dat enge. Het moest weg! Ik voelde nee!
Dus het ging weg.
Gelukkig.
En toen kwam het terug maar anders. Ik kon er gewoon tegenaan liggen, eronder hoefde niet. Zo raakte ik aan het dekentje gewend. Het was eigenlijk best fijn. En ik voelde me steeds meer op mijn gemak ermee. Dus ik oefende ermee.
Onder de kattendeken
Een heel enkele keer lag ik per ongeluk met een achterpoot onder de deken. Dan had ik een hele lekkere warme poot. Niet verkeerd hoor. Dus toen mijn vrouw af en toe de deken opschoof, vond ik dat spannend en fijn tegelijk. Het kon alleen met kleine stukjes en dan af en toe, dus niet de hele tijd. Dat was ook oefenen.
Nou kan ik voor de helft eronder en dan slapen. Maar dan moet ik natuurlijk wel weten waar ik mijn ene voorpoot kan laten.
Knap van je Bertje, want ik vind het nog een beetje eng om iets over me heen te krijgen. Behalve in de berg plastic verpakkingsmateriaal die het vrouwtje voor me heeft bewaard. Het zijn van die slingers plastic luchtkussentjes die door mijn nageltjes inmiddels allemaal lek zijn. Ik duik lekker in die berg en denk dan dat niemand me meer kan zien. En af en toe doe een speelaanval vanonder dat plastic. Dat durf ik wel!
hoi Fietje, iets over je heen kan ook gewoon eng zijn. Ik ben nog steeds aan het oefenen met het dekentje, Jij bent weer goed bezig met die kussentjes, zo leer je best veel!!
Lekker warm onder het dekentje toch Bertje? en lekker knus.
Mijn poes Kitty vindt het altijd heerlijk onder of in het dekbed te kruipen en daar een dutje te doen.
hoi Jeanine, wat goed van Kitty om zo diep in de warmte van het dekbed te kruipen. Dat durf ik nog niet. Op het dekbed liggen lukt wel!
Hallo Bert,
Wat vertel jij dat mooi van jouw deken, waar het vandaan is gekomen. Ja Tim was ook een hele lieve kater en harte vriend van vrouwtje en nu is het geweldig dat jij zo’n kostbaar iets als het deken van Tim mag hebben. Ik denk dat het daarom zo goed lukt met oefenen om erop of onder te slapen. Ja Bert met heel veel geduld en oefenen lukt het jou ook, maar dat is niet alleen met je deken hoor. Kijk zoals ik gewoon ’s nachts bij vrouwtje onder het dekbed kruip en dan tegen haar aan slaap, dat is misschien wel omdat ik ook een hekel aan de kou heb. Ja die ijskoude betonvloer van mijn eerste levensjaar ben ik dus nog niet vergeten. Ja wij katers/poezen houden van zacht en warm en ik vind dat we dat best mogen hebben hoor.
Sorry Bert, maar ik weet ik niet zo gauw waar jij je poot moet laten als je daar zo heerlijk ligt. Ik zou miauwen, laat maar gaan je pootje en die vind vanzelf zijn plekje wel hoor. Dat jij met dat pootje zo moet bewegen komt misschien wel, omdat die poot voelt hoe heerlijk je kussen en dekentje is. Vrouwtje zegt tegen mij, Jip dat zou het best eens kunnen zijn.
Wel Bert wij denken dat jij deze winter heel veel op of onder je deken zal slapen en het hoeft ook niet dat je er helemaal onder moet liggen. Gewoon doen zo als jij het fijn vind.
Slaap heerlijk hoor en nog een fijne avond met vrouwtje, doe haar heel veel weekend groetjes van mijn vrouwtje, voor jou moet ik knufjes meesturen.
Poot en kopje van mij omdat je het zo goed doet.
Je vriend Jip
Je had gelijk Jip, want toen ik een tijdje met mijn poot had gevoeld hoe fijn het kussen was, ging ik vanzelf anders liggen. Toen vouwde ik mijn poot tegen mijn borst en daarna ben ik geloof ik in slaap gevallen. Onder die deken is het lekker warm en ook nog een beetje moeilijk. Maar ik vind kou nog veel moeilijker, net als jij!! poot van Bert