Laatst hoorde ik mijn naam de hele tijd. “Bertje, Bertje, waar ben je toch?” Mijn vrouw wist niet waar ik was. En ik lag gewoon in de vensterbank boven.
Toen ik het roepen niks meer aan vond, sprong ik uit de vensterbank. KABOEM. Op de houten planken. “O ben je daar,” zei ze. Ja, de hele tijd al dacht ik.
Boven
De vensterbank boven is anders dan die ik beneden heb. Die van beneden daar heb ik zon en daar zit ik ook om de straat in de gaten te houden. Ik moet flink springen om er op te komen maar dat lukt best.
Die van boven is op de overloop dat is het stuk van het huis waar ook de deur van de berging is waar ik nooit meer op mag, dat wil ik ook even zeggen. Op de overloop is een lage vensterbank. Klein sprongetje, hop, ik ben er. Daar heb ik een dikke handdoek waar ik op lig. Ik kijk dan naar de achterkant van huizen. En naar wat er gebeurt.
Rauw
En er zijn vaak vogels die denken dat er niemand naar ze kijkt. Als die vogels dichtbij komen ga ik miauwen. Hard en oer. Van dat rauwe. De vogels weten dan dat ik er ben. Ze gaan soms weg. Dat gefladder doet wat met mijn kop dus dan kan ik nog rauwer geluid maken.
Mijn vrouw vindt het ook leuk want ze wil meedoen ze roept vanuit het bed mijn naam. Ik miauw dan door en soms ren ik naar de slaapkamer om daar mijn nagels aan de paal te scherpen. Dan ren ik weer weg.
Ochtend
Het kan ook dat ik helemaal niks doe. Dan lig ik stil te kijken en te doezelen. Het is dan net of ik een geheime plek voor mezelf heb. En dat ik onzichtbaar ben, zolang ik niet miauw. Dus zo kwam het dat mijn vrouw me niet kon vinden. Ze vergeet gewoon dat ik daar een plek heb, dat is toch best raar.
Hoi Bert, eindelijk heb ik, Bikkel, eens wat computertijd. Ik Bikkel heb ook zo’n plekje. Dan lig ik in de kamer waar allemaal boeken zijn. Op de vensterbank, en dan een stukje achter het gordijn. Mijn vrouw weet dat ik daar wel eens lig. Maar dan gaat ze me soms toch nog zoeken, dan roept ze Bikkel, Bikkel waar ben je. Ik denk dan “je weet toch waar ik ben” en ga niet reageren. Uiteindelijk heeft ze me dan gevonden en zegt dan: “Oh ja je ligt soms hier” Dat vind ik dan weer niet zo slim van mijn vrouw. Vrouw denkt dan dat ik zoek ben. Heel soms ga ‘s-ochtends achter haar aan de badkamer in, vrouw ziet me dan niet altijd, en doet dan de deur dicht. Dan ga ik heel hard miauwen hoor, dan hoort ze me wel en doet gelukkig snel de badkamer deur weer open. Of Bjarne, die slimmerd, die kan ook deuren openen en dan komt hij me helpen, en doet de deur open. Vrouw kijkt nu voortaan voordat ze naar haar werk toe gaat, eerst of we allemaal wel in de kamer of slaapkamer zijn en ons niet verstopt hebben. Als dat oké is gaat ze pas weg.
Knuffels van mij Bert en ga maar lekker de boel en de vogeltjes in de gaten houden.
Groetjes Bikkel
dat heb ik dus ook Bikkel. Je bent gewoon thuis en dat weet ze, en dan gaat ze toch roepen en vragen en zeggen van o ben je hier. Serieus hoe kan dat. Het lijkt me heel eng om in de badkamer opgesloten te zitten. Die deur moet gewoon openstaan vind ik dat kan best. poot van Bert
Hallo Bert,
Ja hoor de grap van verstoppen doe ikke hier ook en graag vaak.
Vrouwtje weet dat ik niet kwijt kan zijn, maar als ze me niet kan vinden wordt ze me toch een partijtje ongerust zeg.Ze gaat eggies op handen en voeten over de grond om ook overal onder te kijken. En ikke maar Jippe miauwlachen, Bert ikke kom dat vaak niet meeer bij en krijg er buikpijn van. Vrouwtje is dan vaak wel langs me heen gegaan of gekropen, maar ze moet vind ikke toch maar beter kijken. Ik reageer lekker nooit op haar roepen, ik hou mij van de stille. Maar voor vrouwtje de deur uit gaat gaat ze altijd eerst kijken waar ikke ben, en krijg ikke een lekker snoepje. Ze doet dit omdat ikke ook wel eens in de kasten of badkamer of wc opgesloten zit.
Bert ik denker dat we katers en poezen het een leuk spelletje vinden van het verstoppen en och zo houden we ons vrouwtje of baasje wel bezig vind ikke.
Zo Bert ik moet weer stoppen van vrouwtje, hier is ze allemaal akelig drukjes van je weet wel. Jij fijne dag en geniet samen met vrouwtje.
Knufjes van vrouwtje en kopje en poot van je grote vriend Jip
hoi Jip, dat is ook raar dat ze je niet kan vinden steeds. Volgens mij kan ze nog niet goed zoeken. Of jij bent kampioen in jezelf verstoppen dat kan ook. Misschien heb je wel plekken in huis waarvan ze geeneens weet dat ze er zijn. Ik verstop me nooit voor een spelletje maar daar ga ik nou over slapen misschien kan ik het ook. poot van je vriend Bert
Hoi Bert dat heeft mijn Personeel nou ook af en toe dat ze me roepen van Ollie waar ben je ik begrijpjes het niet hoor ik slaap dan gewoon op een niet direct zichtbaar plekje en mijn Psrsoneel blijft maar roepen tjonge jonge niets aan de hand maar ze blijven maaar roepen en zoeken, maar dan hup hup ik kom uit mijn geheime schuilplek want misschien krijg ik wel wat lekkers toch…..
Kopje van Ollie
ja Ollie, sommige dingen van een vrouw kun je als kat niet snappen, volgens mij hebben we het allemaal dat geroep thuis, raar he!! Volgens mij hebben honden dat niet. kopje van mij
Lieve Bert,
oooh lag jij weer boven op jou vensterbank. Jij heb gelijk, soms moet jij jou eigen terug kunne trekke assie rust wil. Of assie gewoon op jou eigen wil zijn.
Jij heb daar jou eigen plekke en jou vrouw heb jou niet altijd in ze gaate .Dan hebbie gewoon jou huis voor jou eigen Bert en jou vrouw is toch thuis.
Van me eigen lig ik graag boove op me groote bed ook assie nie thuis is mij vrouw .En ook assie wel thuis is, mij vrouw weet het wel van ze eigen. Maar soms lig ik ineens onder mij groote bed, dan moet ik dieper nadenke Bert. En soms is mij hart ook bij jou, dattie verbonde ben. Jij begrijp mij eigen wel. Dan hebbie niks aan licht en jou ruimte om jou heen. Dan roep mij vrouw mij en ze zoek mij eigen. Dan kom ik op mij eigen tijd. Behalve assie met mij eete rammel, dan ben ik wel als eerste in mij keuken.
Mij vrouw laat mij wel mij eigen ding doen maar ze zeg ook, Loes jij moet jou eigen wel laate zien voordat ik ga werke. Snappe dat nou, ze gaat dan toch weg van ze werk. Maar ik luister wel naar mij vrouw Bert, mij hart voel zij bedoel het wel goed van ze eigen,
Liefs van jou Loesje
Daar doe je goed aan Loes, dat je je even laat zien aan je vrouw als ze dat vraagt, ook al zit je net diep in je konsentraazie. Dat voel ik dan wel als kater, dan ruik ik je in de kamer hier en dan opeens ben je weg dus dan moet je thuis wat doen. Maar ik find dat goed. Thuis is belangrijk. Dat is je basis. je Bertje
Ooooh bert. Mij roepen ze niet eens meer. Heeft toch geen nut😂😂
Ze zoek me nu zodra ze binnen koom. Toen ikjes nog wel kon hoor ritselde ze altijd net zakjes. Omdat ze wisten dat ik toch nooit kwam als ze me naam riepen.
Ja zelf wat doen om je te vinden dat is eigenlijk veel beter dan het roepen Katrien.
Dag Bert, dat lijkt me een supermooie plek om te liggen, zo op de vensterbank op de overloop. Ik denk dat je je helemaal oer voelt als je die vogels ziet, en dat je ze stiekum eigenlijk wilt vangen!
Mijn mensen roepen mij ook wel eens terwil ik er gewoon ben. Laat gaan, denk ik dan. Niet oo reageren. Maar een tijdje geleden stond mijn vrouw in de tuin naar me te roepen. Ik probeerde naar haar toe te gaan, maar ik zat in de slaapkamer en de deur was dicht. Dat had ze zelf gedaan! Ja, dan kan ik er natuurlijk niet uit. Na een tijdje vroeg mijn man of ze zeker wist dat ik niet in de slaapkamer zat. Ja, zegt mijn vrouw. Gelukkig ging mijn man toen toch even kijken, en daar was ik dus. Snap je nou zoiets?
Ik vraag me soms toch af wel af waar mijn vrouw haar verstand laat.
Het blijven toch vreemde wezens, mensenvrouwen. Maar gelukkig wel heel lief!
Geniet maar van je geheime plek Bert, en o ja, je zou natuurlijk de berging te allen tijde moeten kunnen bekijken! Een lief kopje van Bolle.
hoi Bolle dus jj hebt thuis ook van die dingen waarvan je denkt wat zijn dat voor dingen. Iets vragen wat niet kan dat is toch raar. Jij en ik doen dat nooit volgens mij. Gelukkig heb jij nog een man thuis die datn kan helpen. Volgens mij scheelt dat heel veel. kopje van Bert
Hoi Bert,
Volgens mij zijn alle vrouwen hetzelfde! Een beetje kat wil ook wel eens een moment preifussie. Ik lig soms op zolder, want ik weet dat mijn vrouw moeilijk twee trappen op kan.
Als het haar te lang duurt, gaat ze me roepen, maar dat hoor ik natuurlijk nooit 🙂 .
Maar dan trekt ze onderaan de trap zo’n kupje Vosdinges open, nou, dan moet jij eens zien hoe snel ik die twee trappen af ben!!!! Ik krijg dan altijd een klein beetje lekkers, en dan doet zij vlug de deur naar boven dicht, jammer. Soms neem ik me voor om er niet in te vliegen, maar dat spul is zo lekker, ik kan het niet weerstaan!
Maar ik krijg dan ook een paar knuffels en aaien, dat maakt ook weer veel goed, en ach, ze is zo slecht nog niet hoor 🙂 , ik snap alleen niet dat ze altijd wil weten waar ik ben, ik ben altijd ergens in huis, kan niet missen.
Kopje en poot,
Vlo.
Wat gemeen Vlo, van die kupjes!
Hier doen ze dat wel eens met een blikje goermet. Dat vind ik dan ook zo flauw.
Je hebt gelijk, een kat heeft ook een eigen leven!
Een lief kopje van Bolle.
Zo is het Bolle! Maar voor gourmet mousse kom ik ook naar beneden hoor.
Wat ben ik blij dat ze dat bij jou ook doen, ik dacht dat ik de enige was. Ik voelde me al zo stom 🙂 .
Lief kopje terug van Vlo.
ja Vlo dat is toch zo. Je bent er en dan gaat ze toch roepen. Terwijl ze vast ook snapt dat je even op jezelf wilt zijn. Dat heeft iedereen toch. Maar ik snap dat van de kupjes ook weer, ik bedoel dat je dan snel beneden bent. Zou ik ook doen. Maar hier gebeurt dat nooit. pootje van Bert