Was me dat wat, afgelopen week…

Ik heb mijn allereerste kattengevecht gehad! Niet echt iets om trots op te zijn, want ik hou niet van vechten. Het is veel leuker om buiten m’n eigen tuin vriendjes met alle buurtkatten te zijn. Tot nu toe kon ik de boze buurtkat altijd ontwijken, omdat hij mij blijkbaar niet aardig vindt. Maar maandag gaf hij me een paar tikken en ik sloeg terug. ‘t Was zelfverdediging, echt, zonder dat de plukken haar door de lucht vlogen of er een druppel bloed vloeide. We hebben daarna nog even naar elkaar staan blazen, en toen ben ik weer naar huis gegaan. En de boze buurtkat kwam niet eens achter me aan!
Dus maandag kon ik eind van de middag m’n reismand weer in, naar die lieve dierendoktermeneer. Omdat m’n personeel toch wel ongerust was over een paar kleine wondjes.
Nou ja, ‘t viel allemaal reuze mee, en ik heb de afgelopen week heel braaf m’n pillen ingenomen die ik had gekregen. En die wondjes, daar zie je nu bijna niks meer van.

Buurtkat

Ik heb de laatste dagen heel veel nagedacht, tussen ‘t dutten door. Ik geloof gewoon niet dat de boze buurtkat écht boos is. Want eigenlijk was ‘t maandag een vechtpartijtje van niks. Misschien is deze buurtkat wel verdrietig, of heeft ‘ie pijn. Of is ‘ie bang, omdat we nog niet echt kennis met elkaar hebben gemaakt en hij denkt dat ik geen vriendjes met ‘m wil worden.
Want als je iemand niet kent is ‘t best wel moeilijk om te weten wie je voor je hebt. Dat weet ik nog, toen ik zelf voor ‘t eerst naar buiten ging en de buurtkatten niet kende. Ik vond ‘t heel eng om helemaal alleen een andere kat tegen te komen, ook al omdat ik toen nog een stukje kleiner was dan dat ik nu ben.
Beetje bij beetje leerde ik vooral de katten kennen die aan m’n achterpad wonen, en tegenwoordig rennen we samen over ‘t pad of door ‘t weiland en buurten we bij elkaar in een tuin om bij te mauwen.
Maar de boze buurtkat woont niet aan ons pad. Eigenlijk weet ik niet eens waar hij vandaan komt, wie z’n personeel is en hoe hij echt heet. Ik weet alleen dat mijn buurkatten een beetje bang van ‘m zijn omdat ‘ie zo groot is, en daarom uit z’n buurt blijven.
Maar eigenlijk is ‘t niet eerlijk.Dus ik heb me voorgenomen om wat aan m’n sociale vaardigheden te gaan werken en hopelijk kan ik, als de boze buurtkat en ik elkaar weer ‘s tegenkomen, samen met hem een goede mauw hebben. Misschien kunnen we wel vrienden worden, want de buurt is groot genoeg voor ons allemaal.
Ik wil ‘m zelfs uitnodigen om naar ‘t Weilandfeest te komen, als ‘ie daar zin in heeft. En ik ga ‘m niet langer de boze buurtkat noemen. Zolang ik nog niet weet hoe ‘ie heet noem ik ‘m Zwartjas. Want dat is ‘ie, op een paar witte vlekjes na. En Zwartjas klinkt toch veel vriendelijker.
Poesitieve gedachten geven een poesitieve sfeer. En dan kan er van alles gebeuren…

Weilandfeest

Over ‘t Weilandfeest gemauwd, nog drie weken en dan is ‘t eindelijk zo ver. Heel veel vriendjes hebben al gemauwd dat ze komen! Er zijn nu twaalf workshops aangemeld, en Kever heeft zelfs een speciale soonaate geschreven die hij op ‘t feest zal spelen. Rannoch en Ayden treden op met hun emmer en de ketting van de badstopper, en er zullen zeker nog wel meer muzikale talenten op het podium komen. Muisbezorgd levert zakken met zachte zilte zeemuizen voor de barbecue ’s avonds, en als je na afloop van het feest wilt blijven kamperen dan staat op zondagochtend een feestelijk ontbijt voor je klaar.
Er komen diverse partytenten langs de rand van ‘t weiland, en eentje wil ik nu alvast noemen: de snekproeverijpartytent.
Die had nog wel wat pootjes in de aarde, want het duurde even om sponsors te vinden die zowel katten- als hondensnekkies wilden doneren. Maar ‘t is gelukt. En ik stuur m’n personeel binnenkort ook nog naar Duitsland, om daar wat bijzondere snekkies te halen die hier in Nederland niet te koop zijn. Ik heb m’n boodschappenlijstje al doorgemauwd en de tassen liggen klaar…

Dutje

Met zoveel goede plannen is ‘t weer hoog tijd voor een dutje. Of twee. En misschien wel meer. Maandag begint m’n werkweek weer, maar nu is ‘t tijd voor een lekker weekendje waarin heel veel mag, maar niks moet.
Wees lief voor elkaar, geniet van ‘t leven. En elke druppel die dit weekend valt, valt niet meer op ‘t Weilandfeest…

Stevige poot en zachte kopjes,

Joep.