Vandaag wil ik het over ziek zijn hebben. De meesten van jullie weten het wel… ik ben nou niet een gezonde kat.
Ik ga het niet uitgebreid over mijn keeltje hebben, daar heb ik heel vroeger een keertje last van gehad. Of over mijn oortjes (nee…niet mijn seizoensoortjes) toen ik een keer daar een ontsteekinkie had.
Hartje
Ik heb al een paar jaar last van mijn stomme hartje. Dat wil zeggen, mijn hartje klopt trager dan van jullie. Volgens de laatste kont-troolle was het 110 per minuut. Maar het is zelfs nog lager geweest hoor. Op zich heb ik er geen last van. Ik loop als ik er zin in heb of ik loop niet. Heeeeel soms rees ik nog wel eens door het huis.
Kijk… ik ben al bijna 17 lentes en dan hoef ik me niet zo uit te sloven als toen ik jong was.
Nou was ik op een dag weer bij Floor. Wat ze van mij wil… ik weet het niet. Ze knijpt me overal, ze pakt me bij mijn oortjes vast en kijkt met een kijkding er in.
Vind ze het gek dat ik haar niet leuk vind.
En dan pakt ze haar prikspuit. Ooooh, dat is zo gemeen. Ik was een keer zo boos daarover, ik draaide me snel om en ik wou haar terugbijten!! Sjipjes… beet ik toch mis, want ze zag het blijkbaar aankomen en trok haar hand terug. Ik haat prikjes!!
En dan propt ze een pilletje in mijn bek. Nou.. ik ben kampiejoen uitspugen, hoor.
Allereerste prik
Ik herinner me mijn allereerste prikje nog heel goed trouwens. Ooooh dat was erg!! Dat was bij Joyce. Toen was ik acht weekjes jong.
Ik dacht wat een aardige mevrouw. Ze aaide mij en mijn wolkenzusje. Ze pakte ons op van de tafel en vroeg wie is wie. Want Catoo en ik leken een beetje erg veel op elkaar. Toen schreef ze Katrien, wit lipje.
Affijn… binnen een paar minuten wist ik gelijk dat ze gemeen was. Ze prikte me!! Ik gaf een brul. AUWWW, en ik glipte met de spuit nog in me uit haar handen. Ooooh dat was zo niet leuk.
Bloed
Maar goed….nu werd ik twee jaar geleden ziek. Ik liet bijna niets merken. Ik ging geen donkere plekken zoeken. Ik at alleen minder en sliep veel. Heel veel.
Na een paar dagen zei vrouw opeens van ik vertrouw dit niet.
Nou… toen kwam ik weer bij Floor. En ze keek me na. Ze zag dat ik heel licht geel was. Toen zei ze zullen we haar bloed testen.
Ik had zoiets van oke, maar geen naald he? Noo wee!!!
Ik werd opeens in een houtgreep genomen. Mijn pootje werd een beetje kaal gemaakt.(mijn nieuwe Roy Dondershuispakje werd vernield!!) En ze stalen mijn bloed!!! Ik werd gewogen en ik was bijna een pondje afgevalt.
Slapen
Thuisgekomen viel ik doodop in slaap. Ik sliep de hele avond door tot de volgende ochtend. Ik kreeg vanaf die ochtend elk uur een hapje. Nou… dat ging er in hoor. Soms kreeg ik ’s morgens al lekkere gekookte vis.
Na een paar dagen kwam de uitslag. Mijn levertje was stom aan het doen. Ik kreeg geen medicijntjes, maar Floor zei dat ze zekerheid wou hebben en een scan wou. Om te zien of het niet eng erg was. Weer werd ik vertroeteld. Het personeel was bang dat ik naar mijn zus moest gaan.
Over mijn buik
Ze zouden zelfs in dat weekend naar het theater gaan. Dat belde ze af, en ze mochten kosteloos een andere datum uitzoeken.
Toen werden we dinsdags gebeld. Of we over twee uurtjes konden komen. Vrouw belde gelijk naar manpersoneel en hij kreeg meteen vrij. Ik trok een schoon Roy Dondershuispakje aan. Je wil toch netjes verschijnen. En we gingen per taksie naar de dierenkliniek op de Overtoom. Dat gebeurt alleen als ik echt ziek ben. Anders gewoon in de tram en bus. Daar stond me toch een eng groot apparaat.
En toen gebeurde het allerergste. De meneerdokter scheerde mijn hele buikje kaal. Hij sloeg ook geen stukje over. Ik schaamde me dood. Mijn borstjes waren gewoon zichtbaar. Heel mijn pakje was kapot. Ik werd op mijn rug gelegd. Wat was ik bang. Het personeel mocht er bij blijven. Manpersoneel hield mijn achterpootjes vast, vrouw een voorpootje en ze aaide mijn kopje en sprak zachtjes tegen mij. Meneerdokter ging eerst doorzichtig spul op mijn buikje spuiten. Toen kwam dat kijkding.
Hij ging heen en weer over mijn buikje.
Ooit van ongewenste intiemiemiedinges gehoord? NOU?
Diva
Ik weet niet hoelang dat onderzoek geduurd had. Voor mijn gevoel heeel lang. Maar toen kwam de mooiste uitslag. Ik mocht blijven. Mijn levertje en de rest zag er goed uit. Het was wel grappig om te zien hoe mijn eten in mijn darmpjes “dreef”.
Wat waren we blij. Mijn vrouw knuffelde een assieding, zo blij was ze.
Toen werd ik gewogen. Oooooh ik was 4 ons aangekoomt. En mijn hartjeslag was van 80 naar 110 gegaan. Vanaf dat moment ging het weer beter met mij. Zo goed dat ik dit leventje niet los wou laten en ik begon me als een kleine diva te gedragen
Gaatjes
Het duurde wel bijna twee maanden eer we konden zeggen dat ikjes helemaal beter was.
Ook hielden ze me weken goed in de gaatjes.
Dat duurde tot ze mijn ziek zijn gewoon begonnen te vinden. Nu weten we niet beter meer en gaan we heel normaal met elkaar om.
En de rest is jullie bekend.
Liefs en kusjes
Katrien (superverwend nestje van beroep)(en ook prinsesje)
Hallo Katrientje.
Oei wat een verhaal heb je geschreven zeg en gelukkig was er ook wel een happy end. Je hartje is niet oke maar als je al 17 lentes mag zijn en jij je rustig houd wil het nog wel. Kun je dan nog heel oud mee worden hoor en zeker zoals jij behandeld wordt door je personeel. Nou ik kan me indenken dat je het heel eng vond bij de DA en in de kliniek. Maken ze je mooie bontjas ook nog helemaal kapot en lig je er even bij voor joker. Maar gelukkig wist die meneer dokter jou wel te vertellen dat er geen enge dingen in je lijf waren, Jullie hebben toen vast en zeker thuis een groot feest gehad en ja jij wordt heerlijk verwend met heerlijke visje en rosjebief.
Zorg ervoor dat je de pootjes er goed onderhoud hoor en we nog heel lang van jou kunnen blijven genieten.
Ik heb je vandaag maar geschreven, want Jip wilde niet, hij werd verdrietig van jou verhaal. Hij heeft 4 vriendjes moeten laten gaan die allemaal plotsklaps heel ziek werden en voor altijd moesten gaan slapen en nu een sterretje zijn. Hij wil je wel veel pootjes en kopstootjes geven en je moet goed gezond blijven miauwt hij. Katrientje van mij veel knuffels hoor.
Vrouwtje van Jip
Ooooh mevrouw Jip. Wat een lieve woordjes💖🐾 ik voel me gelukkig heel goed hoor. En dat hoop ik nog heeel lang zo te blijven.
Mijn zusje moest ook opeens gaan slapen. Ik was daar heel drietig om😿
Ik kan er alleen nog niet over praatjes doen nog. Misschien dat dat ooit nog kont. Misschien…..
Toen ikjes die mooie uitslag kreeg kreeg ik heerlijke visje s’avonds😸zo blij waren ze. Ze zijn alleen niet blij dat ik nu een minidiva ben😹😹😹
Ooooh Jip,ik geef je een kusje 😽 op je wang hoor.
Oooh lief soolzusje, dinnetje, prinsesje van je eigen…
Me vrouw heb je mooie verhaal net voorgelezen want ik was nog met me tonijn bezig. Ze had brokke in de keel en traantjes in de ooge, oooh Katrien. Ik moest heel hard bijte op me tonijn en op me lip. Oooh zoveel emozies, je mooie Roy Donderspakje en dan je hele buikje kaal. Ooooh Katrientje waar is onze preifussie en intiemdinges dan gebleven van ze eigen? Ooh ik vind het zo erg….
Me broer Bart was ook ineens bij ons weg, ook ze lever zei me vrouw. En Floris heb ook onder zo’n groot ding gelegen, ooh hij moest onder Narekoos want hij was veel te boos. Oooh ik durf niet meer naar de dierendokter Katrientje en ik vind jou zo dapper. Ik ben zo blij dat jij bij ons mocht blijven want ik had jou nooit willen missen in me hart. En ik vind het een prachtig verhaal, zoveel emozies en zoveel kracht van jou eigen Katrien. Ik ben voor ze leven trots op jou,
Sjeteem Loesje
Oooooh loesje. Wat erg zielig van bart😿😿😿😿 zijn levertje was dus heel erg ziekjes😿😿😿
Ik vind het zo zielig dat je hem nog zo mist. Ooooh loes,ik knuffel je nu hoor.
Ik wist niet dat floris ook zo’n kijkding moest laten doen. Ik kan het best begrijpen hoor dat hij zo boos was,want het was echt eng. Mocht soolvrouw er ook bij blijven? Ik was alleen heel bang. Ik liet alles maar toe om er van af te zijn. Maar mijn pakje kon gelijk weggegooid worden hoor.
Ik weet niet waar onze preifussie gebleven us loes. Zodra ik bij floor ben lijkt het wel of we dat helemaal kwijt zijn. We moeten daar echt een keer aksie voor voeren hoor. Want dit kan niet😾😾
Ooooh lief soolhartjesdin sjeteem joe moor💖💖
Dag prinses Katrien, wat een geluk dat je er nog bent, ondanks je hartje en je lever die niet helemaal goed werkten. En wat ben je dapper dat je zoveel gedoe aan je lijf hebt doorstaan.
En dat je zelfs met een blote buik moest, dat is helemaal verschrikkelijk!
Prikken zijn nooit fijn. Ik kreeg één keer zelfs een prik in mijn blaas, zo dwars door mijn buik heen. Nou, toen was ik ook boos, en ik wilde wel bijten maar dat durfde ik toch maar niet. Goed dat jij dat wel hebt geprobeerd hoor! Grote Beer, die hier vóór mij woonde maar nu een hele mooie ster is, heeft een keer de mevrouw die hem vasthield om een prik te geven, gebeten. Stoer hè?!
Ik hoop dat je nog heel lang stukjes blijft schrijven, en dat je nog heel lang prinses blijft!
Een lief kopje van Bolle.
Ooooh lieve bolle. Wat erg dat jij in je blaas geprikt werd. Kon je toen niet plassen?
Ooooh wat super van Grote Beer. Ikjes beet ook maar dan net mis.😣 Eens zal het me wel lukken hoor. Hoop ik.
Ooooh ik hoop ook dat ik nog heeel lang mag schrijven. Het is gewoon leuk en ik heb nog heel veel te vertellen.
Kusje op je wang terug😽
Hallo Katrientje,hier met Gijsje. Wat een goed verhaal heb je geschreven. Gelukkig,met een happy ending. Wel jammer van je hart,dat ’t niet goed tikt. Maar je bent verder een levendig meisje wat mooi kan zingen. Je humeur lijdt er gelukkig niet onder. En lekker eten kun je ook nog steeds. Ik hou ook niet van de witte jassen en toch moet ik er van vrouwtje naar toe! Dan stopt vrouwtje mij in zo’n reismand. Ik miauw wel;ik wil niet ik ga niet!! Maar vrouwtje wil niet naar mij luisteren en neemt mij toch mee naar de witte jassen. Daar aangekomen in de kliniek ruik ik allemaal vreemde geuren. Worden we door zo’n witte jas naar binnen geroepen en dan verwachten ze van mij dat ik uit de reismand kom. Maar,dat doe ik mooi niet!! Maar ja,vrouwtje haalt mij uit de mand. Zucht,vooruit dan maar. En zoals Loesje en Bolle ook schreven,zitten ze overal aan je te frunniken,bah!! En als je denkt dat je alles hebt gehad,krijg je een prik! Nou,dan vind ik het wel goed. Ik miauw dan,vrouwtje,ik wil terug in mijn mand. Ik heb het hier wel gezien. Nu luistert vrouwtje wel naar mij en mag ik in mand. Ja vrouwtje,nu wil ik naar huis. Dan gaan we naar huis. Thuis gekomen,gaat de mand open en mag ik eruit. Maar ik ben boos en kijk vrouwtje 2 seconden niet aan. Tot ik snoepjes of tonijn krijg dan is het weer goed tussen vrouwtje en mij. Zo nu ga ik ook lekker tonijn eten,Katrientje
Tot de volgende keer!
Ooooh gijsje,dus jij word ook gewoon ontvoerd🙀🙀
We moeten er iets aan doen hoor. Een aksie op pootjes zetten. Want soms gaat het gewoon te ver.
Mij moeten ze ook uit mijn reiskooi trekken. Maar dan probeer ik me te verzetten,maar helaas heeft mijn kooi een lade er in die ze eruit kunnen trekken. Zo gemeen.
Dag gijsje,tot de volgende keer😽
Ja Katrientje,een goed idee. Wij gaan aktie voeren en alle katten doen mee!!
Hallo Prinses Katrientje wij schreven even met zijn allen hoor. De dierenarts is soms niet leuk. Wij moeten ieder jaar voor onze jaarlijkse prik en sommige van ons zijn stoer maar Jafari is een piepers met de prik. Kuzco was nooit bang voor de dierenarts tot dat hij bij een spesilasit aan zijn oog is geholpen. Zijn traanbuis was verstopt. Wij waren er niet bij maar toen hij voor zijn jaarlijkse controle moest werd hij bang. Het begon al in de wachtkamer van de dierenarts dat hij heel hard begon te miauwen. Het gaat nu beter maar buiten Ed en Sylvia mag niet niemand aan zijn oog komen. De dierenarts kijkt wel naar dan miauwt hij zo hard en springt op je schouder en dan krijgt hij gelijk zijn prik. Bloed prikken weten wij ook wat het is omdat ons vrouwtje onze bloedgroep moest weten en of wij geen enge ziektes hebben. En Gianlucca heeft toen een heel licht roesje gehad want die wilde geen bloed geven. Hij was niet bang of boos maar het bloed wilde niet komen. De hartjesdokter kennen wij ook. Ieder jaar wordt ons hartje gecontroleerd en ook ons pakje moet dan ook uit. Het is niet leuk maar ons vrouwtje legt ons uit waarom het moet en we krijgen altijd wat extra lekkers na afloop. Het is soms niet leuk maar op deze manier weten we wel dat het goed is. Wij vinden het heel dapper dat je hier over hebt geschreven want het is een moeilijk onderwerp en gelukkig gaat het goed met je. Dikke knuffels van ons allemaal