Ajoooooooooo allemaal. Hier ben ik weer, Leootje de rieporter fan het miews uit de stat fan Den Haag!

So as jullie hebbe kunne leese waare onse tweefoeters best druk de afgeloope tijt en daardoor was foor ons het leefe ook anders.
Niet egt heelemaal anders maar wel een beetje anders dat je denkt fan ja.
Dit is eigelek nie gewoon maar het was ook niet erreg.
We krijge wel es fraage fan ‘wat maake jullie feel mee! Hoe doen jullie dat’ en ‘finde jullie het dan niet eng al die feranderdinge in huis?’ en ‘finde jullie het niet erreg dat je tweefoeters soms weg sijn en dat er dan de Losjéé is?’
Op die fraage ga ik probeere een an-twoort te geefe.

Chester

Eerst ben ik naar Chester gegaan en ik heb gefraagt hoe hij om-ging met groote feranderdinge in se leefe.
Chester seg hij heef feel meegemaak in de feertien jaare fan se leefe.
Heeeel feel en daardoor blijf hij altijt rusteg en is hij onse foorbeelt.
Chester seg:
“Er sijn groote dinge die gebeure en soms kan je er niets teege doen als kat sijnde.
Dan gebeure die dinge gewoon.
En as je dan fegte gaa, dan wort het nog meer moeieluk.
Foor jesellef weeges je ben fegte maar ook foor je tweefoeters en je broers weeges niemant wil jou boos of ferdrieteg sien omdat je aan het fegte ben.
Het beste kan je as kat je eige fast-houwe aan je eige gewoon-tes as de tijde moeieluk sijn.
So as: In de ogtent altijt oofer je frauw heenloope sodat se wakker wort en daarna meteen knuffele sodat se der bet niet uit wil.
En dan weer derooferheen loope sodat se wel wakker blijf en naar de WeeSee gaat.
Weeges dan weet je seeker dat je je eete altijt op desellefde tijt krijg en de likwitsnek ook en die moet altijt op desellefde leepel sodat die altijt vertrouwt foelt.
En slaape in een mantje dat naar tuis ruik en waar je eige haare insitte.
Je tweefoeters die altijt desellefde liefe woortjes fluisteren as se je knuffele op desellefde manier op desellefde tijt.
Dat je op de dag en in de nagt je eige roetiene hebt fan eerst eete en knuffele en dan eerst op de bank ligge en daarna op de stoel-die-so-lekker-sit en daarna in het blauwe mantje op de fensterbank.”

Dat is wat Chester segt oofer hoe hij omgaat met groote feranderdinge.
Dan moete de kleine gewoon-dinge altijt hetsellefde blijfe weeges dat is je hou-fast.
Dus dat was het ant-woort op de eerste fraag fan ‘hoe gaan jullie om met al die drukte’ en ‘wat maake jullie feel mee hoe doen jullie dat’.

Simon

As onse tweefoeters weg sijn dan is de Losjéé er.
Eerst kwam OppasOpa Beer maar nau is het dat Simon heel bang wort fan gesigte fan tweefoeters die hij niet faak siet.
OppasOpa Beer komt niet faak op se fiesiete, onse tweefoeters gaan wel faak bij hem op fiesiete.
Dus elleke dag dat OppasOpa Beer kwam, was Simon ferstop weeges OppasOpa Beer siet er anders uit dan onse tweefoeters.

Simon se oore sijn kapot.
Daardoor doen se ooge en se neus het heel goet.
Maar door se doof begrijp hij ook egt heel feel niet so goet.

Wij kunne hoore aan een stem wie het is en dan is het ook fertrouwt en goet.
En we weete welleke lugt bij wellek geluit hoort.
Dat weet Simon niet.

Tweefoeters kunne hetsellefde ruike maar er heel anders uitsien en se kunne ook anders ruike en er anders uitsien en tog desellefde tweefoeter sijn en dat snapt Simon niet.
Wij hoore aan de stem en aan het geluit fan hun kleeding en de foetstap wie het is.
As onse tweefoeters een hoet opsette en een bril opdoen is Simon in paniek weeges dan is sijn fertrouwde gesigt weg.
Dat se hetsellefde ruike daar heeftie geen bootsgap aan.
Se sien der anders uit en dan is Simon se feilege gefoel heelemaal weg.

Daarom kom nau de Losjéé as onse tweefoeters een weekie op ferkanzie gaan.
En daarom kom se ook een paar daage fan te foore.
Dan kan Simon wenne en dan gaan alle tweefoeters gewoon leefe so as altijt maar dan met de Losjéé derbij.
Dan denk Simon een dag laater fan oojaa dit is ook gewoon en dan is de Losjéé fertrouwt en dan kunne de tweefoeters weg.
En as de Losjéé der is dan gaan we as broers saame de dinge doen die foor ons feileg en fertrouwt sijn. En daar koome dan gewoon-tes bij.
So as slaape op de koffer fan de Losjéé.
Dat gaat omstebeurte.
Daar hebbe we een sgeema fan.
Met een moeielluk woort heet het dat we dan ‘roeleere’.
De koffer is nooit sonder kat as de koffer bij ons staat.
Dat is weeges as de Losjéé der is krijge we meer snoep dus we doen er alles aan om te sorrege dat se blijf en op de koffer ligge is loogies weeges as se daar niet bij kan, dan kan se niet weg!
En as de Losjéé der is dan fint Simon dat wel spannent weeges hij mis dan onse tweefoeters.
We lette dan allemaal ekstera op hem.
Tiga gaat hem faaker wasse.
Chester ligt faaker naast hem te slaape en sellefs ik sorreg dat hij in de nagt niet alleen sit.
Dan slaap ik der maar bij.
Dat is niet me faste gewoon-te.
Dat is een gewoon-te foor as de Losjéé der is.

Want as alles normaal is dan is Simon gewoon me kleine pesbroertje die soms wel ees boofe op me spring as ik leg te slaape of gewoon in me doos sit.
Dan laat ie me egt heus waar so hart sgrikke dat me fagt loskom fan me fel en dan krijg ik een heele dikke plumoo en dan wort ik egt heus waar ook een beetje boos.
As ik weet dat ie wil speele doe ik nau maar gewoon mee.
Dan ga ik ferstoppe en dan loop Simon me te soeke en dan spring ik onder de stoel fandaan en dan geef ik hem een poeier op se billitis en dat is grappeg weeges hij spring dan een meeter in de lugt!

Tiga

Tiga gaat weer heel anders om met feranderdinge.Oh wacht eefe, hij wil het sellef fertelle.
Hier komt ie, de eenige egte platHaags spreekende Kater: Tigaaaaaaaa!

Tiga: “Mogge lùi!
Hieâh bent ik dan, Tiga!
Ja weit je, astâh feil feranderdinge zèn dan ken je maah ein ding doen.
En da’s rustâgh blèvûh.
Ja je hoâht me goed.
Rustâgh!!!
Vergeit nie dat wè katte 20 fan de 24 uâhre van de dag kenne slaape.
Da’s dan auk wat je mot doen.
Slaape.
En daahna zorrage dat je tweevoetâh perresies doet wat jè wilt voâh ut eite en voâh de knuffels.
Want auk de tweevoetâhs wogde onrustâgh van feranderdinge maah ze wille ut jâh vaak nie late merrekûh.
Dus dan stel jè ze gerus zaudat ze jâh auk gerus stelle snappie?
Dat werrek dus twei kante ùit.
En veâhdahs zorrag ik altèd voâh mèn broedâhs.
As ze ut moeieluk hebbe dan geift ik ze un lik achtâh de ore zaudat ze voele van
‘ik ben nie enkelt maah allein’.
Somps kent ik me broedâhs wel achtâh de voâhraadkas plakke maah ut zèn en blève wel mèn broedâhs en ik hâh van ze.
En ik vind zaulanggie van mekaah hâhd en d’r is lief en zach in hùis dan ken je saame alle feranderdinge an.”

Bes goet

Liefe friende ik hoop dat we hiermee sommige fan jullie fraage hebbe be-antwoort.
Nu weete jullie hoe het komt dat wij saame sofeel feranderdinge bes goet aankunne.
Dat is weeges we houde onse eige gewoon-tes, de tweefoeters houwe reekening met ons en we weete fan we sijn altijt saame en we hoefe het niet alleen te doen.
We sijn broers en broers sorrege foor mekaar ookal sijn se soms ierietant.
Saame is fijn en feileg.

Tot de follegende keer liefe leesers!
Jullie krijge boemskopjes fan Chester, Tiga en fan mij, Leootje.
En Simon seg keihart PRRÔÔÔÔÔWÂÂÂÔW en hij bedoel het goet maar hij kan se eige niet goet hoore en daarom klink het so ..