Soms vragen mensen mij hoe het er bij me thuis aan toe gaat. Ik woon met een vrouw en met Floris en Zusje.
Ik moest er over nadenken want soms is me leven ook vanzelfsprekend. Dat ik er niet meer bij stil sta, dat ik gewend ben. Dan is me leven gewoon, dat is het fijnst.
Zalm kan ook
Toen ik hier kwam wonen moest ik alles nog leren. Over de regels in huis en ik moest me plaats weten. Floris is de baas, dat voelde ik meteen. Me vrouw denkt dat ze de baas is, maar dat is anders. Ze is heel lief voor ons en ze geeft ons lekker eten. Van me eigen houd ik van tonijn, dat heb ik wel gezegd toen ik hier kwam wonen. Zalm kan ook nog wel. Me vrouw snapt dat.
In de war
Ik was een paar dagen hier, toen op een avond gebeurde het. We kregen een lekkere snack en ik liep de trap op naar boven. Oooh me vrouw riep me terug, ik snapte het niet. Ze had een grote tas op haar rug en ze zei dat ze ging werken? Ik wist niet wat dat was, werken? Ging ze eten maken? Tonijn vangen? Ze gaf ons een knuffel en ze zei dat ze heel veel van ons hield. Toen deed ze de voordeur open en weer dicht. Ik zag haar niet meer. Ik moest hard en veel miaaauwen. Ik was in de war.
De hele nacht heb ik bij de voordeur gelegen, ik voelde zoveel emozies, waarom ging ze weg? Ik snapte het niet, ik voelde pijn in me hartje. Zou ze nog terugkomen? Zou ze ons verlaten hebben? Ik voelde bang en ik kon niet eten. Alles was al op, ik had geschrokt en ik hoefde toch niet te spugen. Ik was gespannen en ook onzeker. Ik kende het niet dat me vrouw als het donker is weg gaat. Me vrouw kwam gelukkig wel weer thuis. Het was al licht. We kregen knuffels en eten en toen ging me vrouw slapen. Ik snapte het niet maar ik ben toch bij haar gaan liggen. Ik woonde toen met Floris en Bart, zij vonden het gewoon. Ik voelde emo en ik was me weg kwijt.
In de nacht
Me vrouw vertelde me later dat ze meestal in de nacht werkt. Bij mensen die het leven moeilijk vinden en hulp nodig hebben. Ze vertelde ook dat ze anders geen eten voor ons kan kopen. Ooooh maar ik kan niet zonder tonijn van me eigen. Maar ik moest toch wennen. Dat ik in twee werelden leef maar het is toch één leven. Het is me eigen leven.
Kompjuutertijd
Nu ben ik gewend en ik doe mezelf ontplooien. Ik heb veel geleerd. Ik zorg ook voor me broer en soms voor me zusje, maar die is heel druk. Ik heb nu ook meer kompjuutertijd gekregen. Oooh soms ga ik s’nachts schrijven, dan ben ik net als me vrouw. Dan ben ik een werkende poes.
Maar het fijnst is toch gewoon. Als me vrouw thuis is en we kunnen knuffelen. Dat ik haar hoor zingen en dat ik weet, het is goed. In de kast staat tonijn, ik ben veilig en ze houdt van mij.
Liefs van Loesje
Lieve Loesje wij snappen dat het soms moeilijk is. Wij kennen het ook . Soms vinden wij het even fijn dat je dan dingen kan doen die niet mogen maar we vinden het fijn als ze thuis is.
Ooh lieve Jayda en Jafari, jullie kennen het ook. Moet jullie vrouw ook werken. Gaat ze ook met een tas de deur uit en komt ze ook weer thuis?
Wat slim dat jullie dan dingen doen die niet mogen. Oooh ik vind jullie slim. Ik moet nog altijd een beetje wennen als ze er niet is.
Maar ik vind het fijn dat ik zoveel vriendjes heb die me emozies kennen. Samen zijn we sterker van ons eigen.
Liefs Loesje
Oooooh loesje
Wat moeilijk voor je. Maar soolvrouw moet toch centjes verdienen zodat jij en je broer en zusje lekker eten kunnen krijgen.
Oooooh hier is het dat manpersoneel overdag weg moet. Hij wil het eigenlijk niet,maar hij zegt dat hij voor mijn eten moet werken. Gelukkig is vrouw veel thuis. En dan krijg ik knuffels en eten enzo.
Oooooh loesje,denk maar fijn aan bert als soolvrouw er even niet is.
Oooooh ei lof joe.
Oooh lief soolzusje,
wat erg dat man personeel moet gaan werken en soolvrouw alleen achterblijft. Gelukkig ben jij dan thuis prinses Katrientje. Oooh dan hebben jullie wel sool bij jullie eigen samen. En centjes verdienen moet want jouw skoetert rijdt niet van ze eigen. Oooh Katrien en eten, oooh dat is belangrijk. En knuffels en dat ze weer thuiskomen. Jouw man personeel en me vrouw ook.
Ooh lief sooldinnetje dank je wel dat je me altijd helpt, jij bent me gouden zieltje
Liefs Loesje
Hallo Loesje,
Ja, als je in een huis mag gaan wonen er er is iemand die je heel veel liefde en zorg gaat geven wat je eigenlijk niet kent is het best wel moeilijk hoor. Ik was een buitenkater mijn eerste levensjaar, je hebt dit vast wel eens gelezen, van niet binnen mogen en weer en wind en kou buiten en slapen op een betonvloertje met heel veel vriesjeskou. Toen mocht ik met wat nu mijn vrouwtje is mee in een reismand voor altijd, maar ik werd een huiskater. Nou dat vond ik geen probleem hoor. Ik heb heel veel moeten leren want ik wist helemaal niet wat wel en niet goed was, dus je snapt veel dingen gingen kapot in huis door mij,maar vrouwtje is nooit boos op mij geweest.
Maar wat jou over kwam toen vrouwtje op een avond met een tas op de rug wegging en jullie alleen achter liet, nou dat snapper ik heel goed. Je voelt je in je poezenhart en kopje helemaal verlaten en de angst drupjes komen uit je voetjes. Jammer dat Bart en Floris het je niet hebben uitgelegd. Nu snap je het gelukkig wel en weet jij ook dat ze weer terug komt. Mijn vrouwtje vertelt dat het verlatingsangst is en ik heb dat ook een hele lange tijd gehad nadat mijn allerlaatste vriendje over de regenboog brug was gegaan en vrouwtje ziek erg ziek werd plotseling omdat Boris in haar hand had gebeten toen hij in de reismand moest om aan zijn laatste rit naar tante Ans te gaan om voor altijd te gaan slapen. Vrouwtje was die nacht erg ziek geworden en zei tegen mij dat ze even naar de dokter moest voor een pilletje en weer zo terug zou zijn. Mooi niet want ze kwam niet terug, er kwam een buurvrouw en een vriendin voor mij 11 dagen zorgen en ik snapte het helemaal niet meer. Vrouwtje was met spoed in het ziekenhuis gaan wonen, want het was gevaarlijk mis met haar. Toen ze eindelijk terug kwam heb ik haar altijd achterna gelopen en gaan liggen naast haar. Toen vrouwtje weer mocht gaan werken of even weg moest werd ik steeds ook zo bang dat ze niet terug zou komen, ik vertrouwde het voor geen lekker brokje meer hoor. Ik miauwde ook de hele boel bij elkaar. Dit heeft heel lang geduurd. Nu vind ik het nog niet fijn als ze weggaat, maar ik weet dat ik ook eten in mijn bakje wil en ze heel veel voor andere poesjes gaat oppassen en nu voortaan ook nog voor een hond gaat zorgen tussen de middag, voor een fijne wandeling en jeweetwel doen. Dat vind ik heel fijn dat ze dat doet.
Bedankt weer voor je mooie verhaal en dat je durfde te schrijven over je angst van achter gelaten worden door vrouwtje als ze gaat werken om voor de hapjes te zorgen voor jullie en haarzelf.
Loesje nu moet ik ook achter de laptop uit, vrouwtje zegt dat ik er meer dan genoeg achter zit en ik moet gaan nadenken voor mijn verhaal van het boek. Jij een fijne dag hoor en veel knuffels van mijn vrouwtje en pootjes (wees er zuinig op hoor) van je vriend Jip
Oooh lieve Jip,
me hartje is zo geraakt als ik jou lees. Oooh wat jij allemaal mee hebt gemaakt van je eigen. En ook je vrouw. Dat je achterblijft en je vrouw komt pas 11 dagen later terug. Ooh Jip ik weet niet hoe lang 11 dagen is van me eigen maar het voelt als zeer. Heel veel zeer en ook nog pijn en verdriet. Gelukkig kreeg je toen toch te eten. En je vrouw kon er niets aan doen. Oooh Jip….
Ik voel emozies, me vrouw is me vis al aan het zoeken.
Gelukkig is alles nu beter geworden en hoef je niet meer bang te zijn Jip. Ik heb ook veel geleerd en ontplooit. Me vrouw gaat vannacht weer werken. Dan moet ik even wennen van me eigen maar ik doe niet meer de hele nacht miaaauwen. Ik voel me nu sterker Jip. Ooh Jip en jij ook, nu ben ik nog meer blij.
Dag lieve vriend Jip, pootje van mij
Loesje