Als poes heb ik al best veel meegemaakt, ook met mijn vrouw. Dat ze heel veel moeilijke gevoelens had toen mijn broer Bart een sterretje was geworden. Daar moest ik wel aan wennen, ik was ineens alleen met Floris.
Voor me eigen vond ik dat best, ik houd van rust.
Onheimies
Op een dag vroeg mijn vrouw ons of we misschien een zusje wilden. Ik wist niet wat ze bedoelde, zou het eten zijn? Ik kreeg veel honger en heb me eigen tegoed gedaan aan tonijn en soms ook zalm. Maar in mijn poezebuikje voelde ik dat er wat ging gebeuren. Ik voelde me onzeker, ik voelde onheimies. Wat zou een zusje zijn en zou ik nog wel te eten krijgen?
Wennen
Toen kwam de dag dat mijn vrouw thuiskwam met het bekende mandje en er zat iets in. Ze deed het deurtje open en ooooh, ik schrok. Een klein poezemeisje en ze leek een beetje op mij. Ik voelde mijn haartjes rechtop gaan staan, ik wilde het niet maar het gebeurde. Mijn vrouw zei dat het mijn zusje was, maar ik kende haar niet. Ik wist niet dat ik een zusje had van me eigen?
Oooh wat nu, ik vond er niks aan. Mijn vrouw streelde mij en ze gaf me snoepjes, het kleine zusje kreeg ook iets maar dat was gelukkig minder. Ze ging de huiskamer verkennen en ik voelde me eigen in sjok. Mijn vrouw bleef me wel strelen en ze zei dat mijn zusje Zusje heette. Ik vond haar wild en ik wist het niet meer. Van me eigen ben ik anders, mijn vrouw zei dat dat juist goed is. Ik moest wennen.
Regels
Zusje was een kitten zei mijn vrouw, ik wist niets van kittens. Ik moest goed op haar passen en haar ook dingen leren. En ik wilde ook aandacht van mijn vrouw voor me eigen. Floris vond het wel gezellig meteen, hij is anders. Ik moest wennen, ik zeg het eerlijk. Het was ineens een stuk drukker in huis en er kwamen ook mensen om naar mijn nieuwe zusje te kijken. Ik kreeg dan gelukkig veel lekkers dus ik kon wel mijn gewone maatje meer blijven. Ik moest Zusje leren dat ik me eigen plekjes heb waar ik graag lig. Ook dat ik graag me eigen eten opeet. En nog best heel veel meer want als je in een multikathuishouden leeft zijn er ook regels.
Soms moest ik ook blazen, om dingen duidelijk te maken. En dat Zusje ook haar eigen plaats moet kennen. Maar op een gegeven moment heb ik me eigen er niet meer zoveel mee bemoeit want toen was Zusje al wat groter. Ze moest naar de dierendokter voor een grote snee in haar buik, dat ze geen kittens meer kan krijgen. Toen had ze veel narekoos gehad en was het wel een paar dagen rustig in huis. Ik heb toen ook wel voor haar gezorgd.
Anders
Nu voelt het alsof Zusje er altijd geweest is. Het is anders met Zusje dan met Floris, maar ik ken Floris al mijn hele leven hier. Ik zeg het eerlijk, ik ben nog steeds het liefst op me eigen. Een zusje is best leuk maar ook heel druk en ik ben rustig en bescheiden. In ben het liefst zen. Mijn vrouw kent me gelukkig goed en ik mag ook me eigen zijn.
Met Zusje slaap ik nooit in de mand, maar wel samen op de bank en op schoot bij mijn vrouw. En we houden allebei heel erg veel van eten, maar ik doe ook nog emo eten van me eigen. Zusje houdt gelukkig niet van tonijn, dat is wel een geruststelling. Ik ben ouder zegt mijn vrouw en ik ben me eigen aan het ontplooien.
Ik heb veel geleerd van een nieuw zusje in huis, ik moest voor me eigen leren opkomen. Met een poes is het weer anders dan met een katerman in huis. Een zusje is geen broer. Dat moest ik allemaal leren.
Liefs van Loesje
Hallo Loesje,
Wat fijn dat je weer een stuk hebt geschreven en nog wel over Zusje.
Nou ik snap het best hoor dat jij niet zat te wachten op een nieuw zusje, want je was misschien nog bezig met het leren omgaan dat Bart een sterretje was geworden en niet meer in jullie huis woonde. Ja en dan een zusje. Jij was immers de vrouw onder de kattenwereld bij jullie in huis en dan gaat vrouwtje vragen of je nog een vrouw erbij wil hebben. Ja dan moet jij natuurlijk denken van. Ja hallo dadelijk pikt ze mijn plekje in en vooral jou eten wat zo belangrijk voor je is. Misschien had je minder moeite gehad als je een broertje zou hebben gekregen. Maar gelukkig is alles nog goed gekomen.
Ik ken alleen maar een echt zusje ze heette Janneke, maar ze is toen we een half jaar waren onder zo’n monster op 4 wielen gekomen en was ik alleen. Ik ben toen ik 1 jaar was daar weggegaan en mocht bij 2 stoere kerels Thomas en Brammetje wonen en die moesten aan mij wennen, want ik was dus die drukken jonge snuiter. Ze hebben mij van de eerste minuut met open pootjes ontvangen en lieten mij alleen maar even weten als ik weer de pik op hun mooie staarten had en ik te wild met hen wilde stoeien. Dus ik heb geleerd hoe het is om vanuit een hele slecht plek in een paradijs te komen en toen Thomas en Brammetje sterretjes werden en ik over mijn grootste verdriet heen was kwam er weer een nieuw broertje Joeri voor mij met een super grote rugzak, toen die ook na ander half jaar plotseling een sterretje werd, Daarna kwam weer een broertje met een grote rugzak en die heette Boris. Met Boris moest ik even wennen, want ja het verdriet om Joeri zat nog in mijn bolletje. Nu ben ik alleen en heb ik duidelijk aan vrouwtje laten weten dat ik geen broer of zus meer wil. Ik heb mijn buik vol van steeds een lieve broer en maatje te krijgen en dan weer afscheid te moeten nemen. Kijk Loesje dat gebeurde allemaal binnen 4 jaar.
Ik weet wel dat jij nu heel gelukkig met Floris en Zusje bent en dat je ze echt niet meer kan missen, ze horen net als je vrouwtje en je bakje eten met Tonijn bij jou hoor. Heel veel genieten samen en samen in een mand hoeft echt niet hoor.
Bedankt lieve Loesje voor je mooie verhaal en hopelijk schrijf je weer wat, want vrouwtje en ik vinden dat heel fijn. Geniet van de dag en knufjes van mijn vrouwtje en kopjes en poot van je vriend Jip.
Ooh lieve Jip, wat heb je toch veel meegemaakt. En zoveel broertjes gehad voor je eigen en ook verloren. Oooh….
Ik ben zo trots op jou en je vrouw. Dat je nu alleen bent Jip en geen broer of zus meer wil, oooh ik snap het best. Ik moest ook wennen. Zusje is een andere poes en ze kwam ook nog eens bij ons wonen. Dan moet je als poes veel leren.
Nu is het zo Jip en ik ben toch Loesje gebleven en Zusje is Zusje geworden. We zijn nu één gezinnetje met Floris en me vrouw. Zusje is nu geen kitten meer maar ze is drukker van haar eigen.
Dank je wel lieve Jip dat je mijn verhaaltje wilde lezen en ook voor wat je schrijft. Ik vind jou een wijze katermans van je eigen. Ik ga nu eerst een snack vragen want ik voel ook emo. Pootje van mij,
Liefs Loesje
Oooooh loesje.
Ik kwam hier wonen met mijn zusje. We kenden elkaar heel goed dus vonden we elkaar heel lief. Zolang ik deed wat catoo wou dan. Want catoo likte mij schoon,maar ze wou niet dat ik haar schoonlikte. Dan was ze de poes met het korte lontje. Soms sliepen we samen buiten. Oooooh dat was koel.
Ook met eten waren we anders hoor. Catoo lustte geen vlees,ook geen rosjebief. Ze lustte brokjes en die vind ik toch een partij vies. Blegh,bah🤢
Nu ben ik enigskat en dat bevalt me wel hoor. Ooooooh ikjes krijg precies dat wat ik hebben wil. Ik hoef niet te delen of bang te zijn dat het opgegeten word door anderen. Ik zou nu ook geen nieuw broertje of zusje willen hebben. Ik ben daar te oud voor.
Ooooh Katrientje, ik vind het zo lief dat je mij weer gelezen hebt. Oooh je eigen zusje Catoo. Dat is mooi en ook anders. Jullie kwamen samen bij jouw vrouw wonen. Oooh ik vind het zo mooi. En jij bent heel sterk van je eigen en stoer en je rijd op de skoeter. En je zusje Catoo is nu een sterretje. Ooooh enigskat is best ook fijn denk ik. Dat je alles alleen op mag eten, oooh soolzusje. Dan is alles voor jou, ook de rosbiefjes. Ik moet nog wel delen, soms wil ik het voor me eigen hebben.
Ik vind jou lief soolzusje, knuffel en hartepootjes van je vriendinnezusje,
Loesje x
Hey Loesje,
Wat leuk dat je weer wat geschreven hebt, geniet altijd van je verhalen.
En goed ook dat je voor jezelf op komt, en ook dat je graag op je eigen bent.
Je bent een lieve Loesje, en hebt ook nog eens verkering met een lieve kater Bert.
groetjes van Annelieke
Oooh lieve mevrouw Annelieke, wat lief van U dat U mij wilde lezen en dat U mij snapt. En dat ik ook nog graag op mezelf ben. Met een zusje kan dat niet altijd maar ik doe het wel vaak.
En ik heb verkering met mijn Bert en daar moet ik ook aan denken. Volgende week ga ik weer proberen te schrijven want ik voel van me eigen dat ik het fijn vind.
Dag lieve mevrouw Annelieke,
Liefs van Loesje
Lieve Loesje wat een mooi verhaal weer van jou. Dit keer schrijven Jayda Jahia en Jafita. Wij zijn echte zusjes en hebben 1 broer Jafari. Onze mama is Elani en papa is Guillaume. Wij zijn door middel van een keizersnede geboren en toen de dierenarts belde dat alles was goed gegaan vertelde ze ons dat er 2 katers en 2 poesjes waren geboren. Dus wij kregen de namen Jafari Jaydon Jafita en Jahia. Ons vrouwtje had al besloten dat 1 van ons mocht blijven . Ze had eigenlijk al snel de keuze gemaakt met Jahia. Jafari en Jaydon waren 2 katers en Jafita is blauw creme wit en Jahia is kaneelkleur met chocolade en wit. Maar na 1 dag of 8 gingen onze oogjes open en toen zag ze dat Jafita haar ene oogje niet open ging . Dus ze belde de dierenarts en we mochten gelijk langskomen. De dierenarts vertelde dat Jafita 1 oog heeft het andere oog is de natuur vergeten. Voor het vrouwtje geen probleem, Jafita was een slimme kleine dame. Ze deed alles als 1e klimmen op de bak gaan enz. Maar wat voor het vrouwtje niet erg is was voor sommige mensen wel erg. Want ons vrouwtje plaatste foto’s op feesboek en ze kreeg lelijk berichtjes. En vragen voor hoeveel dat gedrocht moest kosten. Daar werd ze heel boos en verdrietig van. Dus Jafita blijft samen met haar zusje Jahia. Jafari ging naar Ed en dan was er Jaydon die was helemaal kaneel van kleur met streepjes. Als hij een meisje was geweest dan mocht hij blijven. En toen kreeg ons vrouwtje een verrassing. Gianlucca kreeg een vriendinnetje te logeren en haar vrouwtje was dierenarts. En die vond Jaydon zo bijzonder en ze wilde graag een kater. Tijdens het knuffelen ontdekte ze dat Jaydon een meisje was dus Jaydon werd Jayda. Dus de 3 zusjes zijn hier gebleven. Jafita krijgt geen kittens en voor Jahia en Jayda is er Kenji . En dat gaat heel goed. Kenji is geboren in een huis waar meerdere katten zijn dus hij was snel gewend. Wij wonen dus met veel katten maar ieder heeft zijn eigen plekje en aandacht . En als wij denken dat het niet zo is Loesje Aksie hoor.
Dank je wel voor je mooie verhaal…
hoi Charlotte!!