Assie mij een beetje ken dan weet jij wel, van me eigen ben ik geen speelpoes. Mij aard is seeriejeus, gefoelig en ik moet ook veel denke op mij denkpaal. Dan ben ik in mij element, dicht bij mij hart.
Meppe
Maar als poes ontkom jij niet aan speele, ook al doe jij nog zo jou best. Mij vrouw probeer het wel, met ze lintje of met ze stokje met een veer. Dan wil ik best een keer meppe van mij eigen. En soms gooi ze een muis door me huis. Zusje ren er dan meteen achteraan en van me eigen kijk ik toe. Ik geef er niks om, ik vind er niks aan. Maar er is één ding waar mij lijf van in mij beweging kom. Waarvan mij ooge groot worde en mij innerlijke poemaa loskom. Het is een keer onverwacht gebeurd, van mij eigen was ik er niet op voorbereid. Het was met ze leezerlampje van mij peettantes en mij vrouw herkende mij eigen niet meer. Ik ga het u nu vertellen.
Maniere
Mij peettantes kwaame op bezoek, mij vrouw had het mij verteld. Van mij eigen lag ik op mij denkpaal, in mij meedietaasie. Dan is mij dag normaal, maar het was al avond.
Mij peettantes brachte iets mee en het was geen snek. Van mij eigen voel ik dan best mij teleurstelling, maar als poes hebbie er niks over te zegge. Jij kan niet bepaale wat jou tantes meebrengen. Ik ging toch kopjes geeve want jij weet maar nooit en als poes hebbie ook jou maniere.
In mij akzie
Toen haalde mij peettante iets uit ze tas, mij lijf wilde al weer gaan slaape. Ineens vloog er iets door mij kamer, mij ooge werden groot. Het vloog over mij vloer, het vloog teege mij muure aan. Ik voelde mij hart ging tekeer, mij bek ging open en mij ooge stonden wild. Ik voelde mij andere ik, mij poemaa in mij eigen.
Maar ik had geen tijd om erbij stil te zitte, ik was al in mij akzie. Als mij eigen poemaa vloog ik op mij iets af, ik rende door mij huis. Sprong teege mij muure op, over mij tafel heen en soms zat ik in mij aanvalshouding. Mij kontroole was ik met mij akzie verloore, mij rem ook. Van me eigen wist ik niet meer wie ik was, dan hebbie wel een probleem.
In mij kooma
Mij heele avond heb ik gerend, ik moest jaage. Mij wil om mij iets te vange wat teege mij muur vloog en over mij vloer schoot was te groot. Ik zeg u eerlijk, ik was nog jong en ik had ook geen erfaring. Dan kan jij jou eigen laate gaan want jij moet het wel een keer meemaake.
Mij vrouw was in ze sjok van mij uitbarssing. In mij hele leeve heb ik nog nooit zo gespeeld. Mij tantes ginge naar ze huis maar mij ooge stonde nog in mij poemaastand. Mij iets was ineens uit mij huis maar ik vertrouwde het niet. Mij vrouw ging naar ze groote bed en ik ging niet mee. Mij hele nacht heb ik nog gezocht naar mij iets en toen mij vrouw in mij ochtend naar beneden kwam lag ik als mij uitgeputte poemaa in mij huiskamer. Zij heb toen wel voor mij gezorgd. Ik kreeg knuffels en mij vrouw sprak zachte lieve woordjes. Dat alles goed was en dat ik niet meer hoefde te zoeken. En ik kreeg ook mij eete, mij buik voelde uitgemergeld.
Daarna heb ik 33 uur van mij dag geslaape, ik was in mij kooma.
Mij erfaring
Daarna heb ik nooit meer zo gespeeld van mij eigen. Ik heb nu verkering en ik heb erfaring. Mij vrouw probeer het nog weleens en ik zeg u eerlijk, mij gefoeligheid voor mij iets blijf altijd. Mij ooge worden groot en soms kom ik zelfs nog in mij beweging.
Maar van me eigen weet ik, het was mij eenmalige speelakzie. Mij lijf kan het niet meer aan, mij hart zou het van mij gewicht verlieze. En ik ben ook seenior, dan hebbie niet zofeel meer met jou speele.
Ik heb nu wel mij eigen leezerlampje, dat heb mij vrouw mij gegeeve. Maar mij poemaa in mij eigen heb zich verstop achter mij Maatje Meer. Mij kop kan alle drukte ook niet meer verdraage, assie gefoelig ben moet jij rustig aan doen. En mij hart heb nu andere priooriteite. Assie verkering heb kan jij niet somaar jou eigen spelletje speele. Mij hart heb liefde gefoeld en assie iets nooit moet doen is speele met jou hart. En zeker niet met jou liefde…
Liefs van Loesje
Hoi Loesje, wat een verhaal. Hier bij ons is alleen Bikkel degene die veel speelt, zo heel af en toe wil Bjarne nog wel tegen een balletje meppen, hij is wel helemaal weg van de wiew zakjes. Oliver heeft eens in de zoveel weken dat hij opeens wil spelen, deze momenten duren maar een paar minuten. Bas speelt helemaal niet, dat kan hij niet, hij heeft daarvoor veel te lang op straat moeten leven en heeft dus nooit leren spelen. Kruimel is teveel een diva, heel soms als ze denkt dat wij niet kijken, wil ze wel wat spelen, maar zodra ze ziet dat onze vrouw kijkt of dat wij kijken, is ze weer het prinsesje en diva’tje Kruimel, die niet speelt.
Alleen Bikkel dus, die is onvermoeibaar en vindt alles leuk, maar vooral ook de wiew zakjes en de tunnels waar hij zich vaak in verstopt en dan ineens de voorschijn springt zodat wij allemaal schrikken inclusief onze vrouw.
Doe maar rustig aan Loesje, jou priooriteit is nu inderdaad je verkering, en vanwege je leeftijd moet je ook wat rustiger aan gaan doen.
Knuffels van Bas, Bjarne, Oliver, Bikkel en je dinnetje Kruimel en van onze vrouw
Oooh Bjarne, Bikkel, Bas, Oliver en Kruimel,
jullie heb allemaal jullie eigen ding van speele en meppe en ook dattie er niks aan vind. Bikkel jij ben mij speelkampioen assie het zo lees, jij ben goed beezig.
Oooh en Kruimel jij doe gewoon jou Divading, ik vind het mooi.
Assie er niks om geef is het ook goed want jij kan niet alles leuk vinde van jou eigen.
Mij hart lig ook niet bij mij speele. Mij lijf kan mij eigen niet meer zo tekeer laate gaan. Soms doe ik het wel eeve voor mij vrouw, dattie niet denk dat het niet goed is met mij eigen. En soms moet ik speele voor mij footoosjoet maar ik vind er niks aan. Mij hart heb er niks mee, mij hart hou van gefoelens en mij emozie. Dat ik dichtbij mij eigen ben.
Maar jullie zijn goed beezig en jullie zijn toch jullie eigen. Dan ben jij sterk, dan ben jij gelukkig. Mij hart voel het zo,
Liefs voor jullie allemaal en ook voor jullie vrouw, van mij eigen,
Loesje
Hallo Loesje,
Wauw jij miauwt dat je een keer uit je poezendakje bent gegaan. Maar je hebt het voor je hele leven gedaan hoor.
Vrouwtje had ook zo’n lampje in huis en ze dacht slim te zijn, nou helemaal niet. Je weet Loesje dat ik best een slimme Jip ben die heel snel in de smiesjes heeft wat er gebeurt. Nou vrouwtje dacht mij met dat lampje ook te laten rennen. Tuurlijk deed ik dat maar, want ik denker ook van wat vliegt daar door de kamer en ikke wilde dat wel vangen. Maar wat een ellende zeg je kan het niet eens pakken. Ikke had het eens zitten bekijken wat vrouwtje aan het doen was, want zij bleef maar mooi op haar je weet wel zitten en waarom ikke rennen en zij niet. Aha ik zag het al, vrouwtje die had een lichtje in haar hand en wiebelde daar mee. Ik heb vrouwtje eens diep in haar ogen gekeken en miauwde van mooi niet vrouwtje jij doet dat en er valt hier van de nikse te vangen. Lampje ligt nu in de mand van niet meer mee willen spelen spullen van mij.
Maar Loesje vrouwtje heeft niet te klagen over mij, want ik ben van de aktieve zat hoor. Je weet ik race door het huis met muizen in mijn bekkie en brullen als een leeuw (oefenen voor de formule 2 race wedstrijd samen met Bolle) Heel veel speeltjes liggen hier op de grond en daar ben ik druk zat mee.
Ook ik ben nu een senior Jip volgens vrouwtje, maar ikke weet niet wat dat is, maar ik wordt wel wat rustiger met het wilde spelen, nu vind ik 2 X per dag de dolle 10 min. hebben genoeg en voor de rest gewoon rustig met de andere speeltjes bezig zijn en natuurlijk heb ikke ook mijn dagtaken en slapen natuurlijk.
Vrouwtje zegt dat ik het nog druk zat heb en best een extra slaapje mag doen.
Ikke ga nu maar kijken of alles buiten oke is en dan nog even een wasstraat beurt en dan mijn slaapplekje opzoeken.
Loesje doe jij maar mooi wat jij het fijnste vind en vrouwtje en ikke wensen jou, Zusje en Floris en je vrouwtje een fijne dag. Knuffels van vrouwtje en grote poot en Kopje van je drukke/rustige vriendje Jip
Oooh Jip en mevrouw Jip,
wat zeggie nou, speel jij twee keer tien minuute van jou eigen. Ooooh Jip op jou eene dag?
Mij hart zou mij opgeeve en mij maatje zou minder worde. Dan zou ik mij eigen verlieze Jip en mij Bert zou mij eigen zoeke. Maar ik heb nu wel mij erfaring van toen en hoe het was met mij leezerlichje oooooh Jip. Het was ook spannend en het was eng. Dattie ineens jou eigen poemaa ben, ik kende mij eigen niet meer terug. Dan schrik jij wel Jip.
Maar jij heb jou speele in jou poote Jip, jij ben van jou aktiefe. Hebbie toch geen Aa Dee Haa Dee voor jou kaaters. Mij zus Zusje heb het ook, maar dan voor ze poeze. Dan hebbie het best druk van jou eigen. Ik geef er niks om Jip, maar mij eigen houw mij zusje wel in mij gaate. Dattie ze eigen nie ferlies. Dan ga ik wel mij geluid maake dattie mij hoor. Dat is belangrijk assie saame woon.
Jip blijvie maar goed speele en jou ding doen. Dan ben jij gelukkig en jou eigen. Pootjes van mij eigen voor jou eigen en jou vrouw,
Liefs van Loesje
Lieve Loesje,
Wat een ervaring moet dat geweest zijn zeg, een hele nacht zoeken! Wat zal je moe geweest zijn, en hongerig. Gelukkig dat je vrouw zo goed voor je gezorgd heeft.
Ik begrijp je helemaal, ik ben ook geen speelkater. Nooit gedaan ook, heeft mijn eerste vrouw verteld..
Het enige waar ik mee speel soms is papier, dopjes van flessen, en vooral veren. Maar ook niet al te veel, want dan word ik moe. Zo nu en dan moet ik opeens wel even door het huis rennen. Mijn vrouw staat mij dan stomverbaasd na te kijken, maar dat kan me niet schelen.
Mijn vrouw heeft ook zo’n lampje, en om haar een plezier te doen hobbel ik er dan even achteraan, maar ik weet dat ik dat rode stipje toch niet kan vangen, dus dan houd ik het al vlug voor gezien. Ik heb wel speelgoed, en mijn vrouw vind dat wel soms terug op plaatsen waar het de dag daarvoor niet lag,….ik weet van niets… 🙂 .
Loesje, pas je alstjeblieft een beetje op, als je teveel in de poemastand komt raak je misschien je prettig gevulde figuur kwijt, en dat hoort nu eenmaal bij jou. Bovendien kost denken op je denkpaal ook veel energie, en het zou ten koste kunnen gaan van je konsentraasie. Wie moet ons dan kursussen en wurksjops geven? Oppassen hoor je moet gewoon onze lieve wijze Loes blijven, want zo kennen we je, en zo houden we van je!!!
Heel veel lieve zachte kopjes voor jouw, Floris, Zusje en je Vrouw,
Vlo.
Ooooh Vlo,
Jij snap mij eigen, jij begrijp mij hart. En jij zorg voor mij prettig gevuld figuur dattie prettig gevuld blijf. Ooooh mij hart is blij, mij poote blijf met mij eigen op mij bank.
Jij ben ook niet van jou speele Vlo, jij ken mij leezerlichje en dan weetie wel genoeg. Misschien ben jij ook al seenior Vlo en assie het niet ben dan ben jij het misschien in jou kop. Van me eigen ben ik mij seenior en ik ben het ook in mij kop. Dan weet jij altijd hoe het werk van jou eigen. Mij poote zegge teege mij kop dattie liever wil ligge. En mij eigen herken het en dan is er rust. Vlo jij moet ook naar jou kop luistere. En jou gefoel zeg dan het is goed en dan kan jij weer verder met jou rust. Jij hoef niet te hobbele Vlo, alleen assie wil.
Speele kan jij doen assie het leuk vind en assie tijd heb.
Lieve Vlo, doe jij maar jou ding. Jij ben goed zo assie ben. Mij hart weet het van ze gefoel.
Pootjes voor jou eigen en jou vrouw,
Liefs van Loesje
Ik hoop 20 juli 9 jaar te worden Loesje, dus ik ben best een beetje seenior.
Mijn vrouw zegt dat wijsheid met de jaren komt 🙂 . Maar ik ben altijd al een bedachtzame kater geweest heeft mijn vorige vrouw aan mijn vrouw verteld.
Kopje, Vlo.
Oooooh loesie🙀🙀🙀 heb je echt goed uitgerust? Zou je nog niet een kleine 5 uurtjes ekstra rust neem?
Oooooh en poem-a oogen?🙀🙀🙀 oooooh dat isse een beetje eng.
Vroeger roets roets roetste ik soms door het huis. Oooooh dan dook vrouw in haar eentje. Ooooh ze zei dat ik bloedjelink was dan. En mijn oogen… ooooh ik was een gefaarlijke tjietaa.
Maar loes… jij moete uit van je kijk hoor. Want we moeten nog heeeeel feel aafontuurtjes gaan beleef
Oooh Katterien,
mij soolzusdinnetje en mij kitten van 17 jaar. Ooooh van mij eigen wil ik nog 5 uur meer slaape en mij 7 uur is ook fijn. Oooh wij moet nog sofeel saame deele van mij afontuur en van sssssst. Mij hart moet rustig zijn en mij lijf heb ze beweeging assie eet.
Jij hoef jou eigen geen zorge te maake Katterien, mij kondiezie is tot mij stilstand gekoome. Van me eigen doe ik niks behalve mij eete,
Sjeteeeeeeeeeeeeeeem Loesje
Wat een leuk verhaal heb je geschreven Loesje en weet je Ollie is nog vrij jong maar speelt ook al niet meer in dozen en met laserlampjes hij vindt dat gewoon niet zo leuk meer!
Dus ook jongere poezels en katers vinden soms bepaalde speeltjes opeens niet meer leuk!
Kopje van Ollie
Ooooh lieve mevrouw Sabine,
heb Ollie ook ze lampje en hij geef er niks om. En is Ollie nog ze jonge kaater van ze leeftijd. Oooh maar hij heb verkering mevrouw Sabine en assie seerijeus ben met jou liefde dan kan jij geen lampje meer leeze. Zo ga het wel in jou leeve en dan hebbie groot gelijk want jou verkering heb jou hart. Dan is speele moeilijk mevrouw Sabine,
Liefs van Loesje en mij pootjes voor Ollie en ook voor u want u ben ze vrouw
Loesje
Dag lieve Loesje, ik was eventjes helemaal in de war. Ik zag aksiefootoos van een kat die presies op jou lijkt, maar ik wist dat dat niet kon. En toen las ik je verhaal, en toen was je het toch. Als poemaa!
Wat biesonder dat je dat hebt meegemaakt, Loes, dat je een poemaa bent. Dat kan niet iedereen. Nu is het wel zo dat poemaas zeldzaam zijn, dus je ziet ze niet zo vaak. Dat je vrouw er één keer eentje heeft gezien, en jij ook, is al heel spesjaal.
Ik ben ook niet zo van het spelen. Ik doe het soms wel, maar niet te lang.
Een paar dagen geleden kwam ik ineens binnen rennen, en ging rondscheuren in de slaapkamer. Toen heb ik samen met mijn mensen gespeeld. En ik ben ook achter de wasmand geklommen, en ik heb me onder het buro doorgeperst. Dat had ik nog nooit gedaan!
Maar je hebt helemaal gelijk, Loes, als je seenior bent is het tijd voor andere dingen. Mijn Molletje wilde ook bijna nooit spelen. En ze vond dat Pop en Beer ook niet mochten spelen. Dat heb ik een beetje overgenomen, zegt mijn vrouw. Want als mijn kinderen, Juultje en Spruit, hier in de tuin zijn en ze gaan spelen, dan doe ik blazen. Dat ze op moeten houden.
Je hebt het meegemaakt, hoe het was als poemaa. Dan kun je nu weer gewoon Loesje zijn, die gefoelig is en sensietief, en die verkering heeft met Bert.
Een heel lief kopje voor jou en Floris en Zusje en je vrouw, van Bolle. Ook van mijn mensen, want die kunnen zich voorstellen dat jullie allemaal schrokken van die poemaa!
Oooh Bolle,
jij heb gelijk, mij vrouw zeg het ook. Zij was in ze sjok van mij poemaa zijn. Zij kende mij eigen niemeer terug van ze eigen. Oooh Bolle zij dacht dat ik mij transdinges heb gehad maar ik was er wel. Mij eigen zat verstop Bolle en mij kop was wild. Mij lijf moest mee en dan kan jij niks beginne. Jij ben een poemaa en dan weet jij het wel. Van me eigen wist ik het niet Bolle. Gelukkig heb mij Bert het ook niet geweete anders hebbie toch geen rust meer.
Van me eigen wil ik nooit meer mij poemaa zijn Bolle, mij kop weet ik ben Loesje. Dat heb ik nu wel geleer maar jij moet het erfaare om jou erfaring op te doen. So is het wel Bolle.
Hebbie gerend door jou huis en tuin, Ooooh jij ben toch vol van jou ferrassing Bolle. En assie met jou mense speel dan ben jij ook onder jou panne. Heb zij wel ze speelgeduld met jou eigen? Mij vrouw probeer het ook wel Bolle, speele met mij eigen. Maar zij voel wel op ze klompe aan dattie net zo goed kan stoppe en mij vrouw heb soms best ze slimme momente en dan stoppie. Dan ga ik weer verder slaape en denke Bolle. Dan ben ik in mij element, jij herken het vast wel. Dattie nadenk over jou leeve en jou speele en dattie dan tot jou ondekking kom, jij heb jou speele helemaal niet noodig. Jij heb genoeg aan jou eigen. En aan jou rust en jou gedachte in jou kop. Dan kan jij gelukkig zijn,
Liefs van mij eigen voor jou eigen en jou vrouw en jou menseman. Ook van mij vrouw,
Loesje
Oh Bolle, kijk je wel uit als je jezelf onder het buro doorperst!!! De eerste dag dat ik hier woonde heb ik mezelf in m’n paniek over de vreemde omgeving onder een boekenkast gewrongen. Toen ik ’s nachts naar de bak moest, kon ik er niet meer onderuit komen. Mijn vrouw heeft m’n geworstel even aangezien, maar toen het me echt niet lukte, heeft ze midden in de nacht de boekenkast half leeggehaald en er blokjes onder geschoven. Ik wist niet hoe vlug ik op de bak moest komen!!!
Voorzichtige hoor!!!,
lief kopje van Vlo.
Dag Vlo, wat een eng avontuur heb je meegemaakt!
Gelukkig dat je vrouw een oplossing wist. Ik had me niet helemaal plat geprst, dus ik kon me ook weer terug persen. Mijn vrouw kon het niet geloven toen ze me zag! Maar nu heb ik het gedaan, dan doe ik het niet nog een keer. Want het was best moeilijk, om me zo plat te maken!
Een lief kopje voor jou en je vrouw van Bolle.
Lieve Loesje, mijn element is ook meer slapen en nadenken. En soms eten. En knuffelen.
Gelukkig dat onze mensen dat ook weten, dat we geen poemaas (meer) zijn!
Oooh Tante Loesje mijn hartje schrokke van uw verhaal. Spelen is leuk maar u moet te wel goed aan uwe eigentjes denken. Ik hou van spelen en eten. Ikke benne vaak in de avond actief. Dan voel ik dat ik moet rennen, en dan zegt mijn vrouwtje we gaan slapen. Slapen nee ikke nog lang niet hoor. Ikke ga dan op het voetjes eindje liggen wachten . Als mijn vrouwtje dan in ze bed stapt dan is het leuk. Dan ga ik springen vooral als ze beweegt en dan hoor ik Kyana ik wil slapen. Dan ben ik even rustig en wacht ik tot ik denk nu slaapt ze en dan ga ikke proberen om onder het dekbed te komen. En als het licht wordt dan weet ik ikke heb honger en doe ikke mijn springacts weer. Dan wordt ze wakker krijge ikke mijn eten en dan ga ik slapen